PREZES SĄDU REJONOWEGO W RACIBORZU
47-400 Racibórz, ul. Nowa 29, tel. (32) 45 94 600, fax (32) 45 94 612
Racibórz, dnia 23 sierpnia 2017 r.
Sygn. akt Adm 051L/50/17
Stowarzyszenie
Sieć Obywatelska Watchdog Polska
W odpowiedzi na wniosek z dnia 11 sierpnia 2017 roku o udzielenie informacji
publicznej w zakresie:
1. rejestru umów, zawartych w imieniu Sądu od dnia 1.01.2017 r. do 31.07.2017
r., zawierającego informacje w zakresie co najmniej daty zawartych umów,
stronach umów, kwotach umów,
2. adresu strony internetowej, na której znajduje się dokumentacja przebiegu i
efektów kontroli przeprowadzonych w sądzie oraz wystąpienia, stanowiska,
wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających
3. kalendarz spotkań prezesa sądu, które odbył w lipcu 2017 r.
4. skany orzeczeń zapadłych z oskarżenia o czyn zabroniony z art. 231 Kodeksu
karnego, wydanych przez Sąd w 2017 r.,
5. skany orzeczeń zapadłych z oskarżenia o czyn zabroniony z art. 212 Kodeksu
karnego, wydanych przez Sąd w 2017 r.,
informuję, iż:
Ad 1) Sąd przesyła w załączeniu żądany rejestr umów
Ad 2), Sąd zawiadamia, iż nie posiada żądanej informacji co do adresu strony internetowej na
której znajduje się żądana dokumentacja. Dokumentacja przebiegu i efektów kontroli, o
jakich mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a, odnosi się do kontroli zewnętrznej, a więc takiej, którą
przeprowadzać będzie podmiot nienależący do wewnętrznej struktury organizacyjnej
kontrolowanej jednostki. Dotyczy ona zatem wszelkiego rodzaju postępowania nadzorczego
prowadzonego w stosunku do podmiotów wymienionych w art. 4 ust. I ustawy. Tym samym
z wnioskiem o wskazanie adresu strony należy zwrócić się do organu który dokonywał
kontroli Sądu Rejonowego w Raciborzu.
Ad 3) Sąd zawiadamia, iż nie posiada żądanej informacji, albowiem nie jest prowadzony
kalendarz spotkań Prezesa.
Ad 4) Sąd zawiadamia, iż nie było w 2017 r. żadnych spraw, w których zapadło orzeczenie z
oskarżenia o czyn zabroniony z art. 231 Kodeksu karnego,
Ad 5) Sąd przesyła w załączeniu skany żądanych orzeczeń.
) Sąd przesy ą y żądany PREZES
Sądu Rejonowego w Raciborzu
SSR Jacek Lewicki
śr kLT Ów.
Sygn. akt II K 4/17
POSTANOWIENIE
Dnia 18 maja 2017 r.
Sąd Rejonowy w Raciborzu Wydział II Karny
w składzie:
Przewodniczący: SSR Monika Mańka
Protokolant: Anna Koniecka
po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2017r. w Raciborzu
na posiedzeniu
sprawy z oskarżenia prywatnego skierowanego przez przeciwko
funkcjonariuszowi Zakładu Karnego w Raciborzu M F
oskarżonemu o popełnienie przestępstwa z art. 212 $ 1 k.k. i art. 2168 1 k.k.
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia
1. na podstawie art. 17 $ 1 pkt 1 k.p.k. umorzyć postępowanie karne przeciwko
| EE] o to, że w okresie od 11 października 2016 roku do 12 grudnia
2016 roku na terenie Zakładu Karnego w Raciborzu wielokrotnie znieważał AJ
poprzez jego obmawianie, wyśmiewanie i obrażanie, tj. o czyn z art. 216
$ 1 k.k. w zw. zart. 12 k.k,
2. na mocy art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o Adwokaturze w zw. z 8 17
ust. 7 i ust. 2 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016r. w
sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej przez adwokata z urzędu, zasądza na rzecz adwokat Sabiny Kałki koszty
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 442,80 ( czterysta
czterdzieści dwa 80/100) złotych w tym należny podatek VAT;
UZASADNIENIE
W dniu 03.01.2017r. do Sądu Rejonowego w Raciborzu wpłynął prywatny akt
oskarżenia AFER] rzeciwko funkcjonariuszowi Zakładu Karnego w
Raciborzu o nr 203-031 F w którym oskarżyciel prywatny wskazał, iż
w/w dopuścił się na jego szkodę przestępstwa z art. 216 $ 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. Do
zarzucanego czynu miało dojść wielokrotnie w okresie dwóch miesięcy, tj. od 11
października 2016 roku do 12 grudnia 2016 roku zarówno w obecności pokrzywdzonego, ale
i pod jego nieobecność, lecz publicznie poprzez wyśmiewanie, poniżanie oraz obmawianie.
Dalej pokrzywdzony wskazał, iż w czasie służby oskarżonego doszło do samookaleczenia w
dniu 05.12.2016 roku za co winą obciążył w/w funkcjonariusza ZK.
Sąd zważył co następuje:
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż z uwagi na okoliczność, że sam
pokrzywdzony nie był pewien co do nazwiska oskarżonego wskazując jednocześnie jego
numer służbowy, Sąd z urzędu dokonał ustaleń w tym zakresie uzyskując informację, iż
funkcjonariusz Zakładu Karnego o numerze służbowym 203-031 to MIE D
natomiast o numerze służbowym 203-021 to ME EEG. Jednocześnie pismem z dnia
21.04.2017r. oskarżyciel zarzucając Sądowi omyłkę w nazwisku oskarżonego wskazał, iż jego
skarga dotyczyła funkcjonariusza MIE F a nie MIE DEB.
Dalej, Sąd dokonał czynności mających na celu zweryfikowanie informacji wskazanych
przez pokrzywdzonego na temat zdarzenia zwracając się o teczkę osobopoznawczą
osadzonego oraz o przesłuchanie pokrzywdzonego w charakterze
świadka na okoliczność podanych przez niego okoliczności.
Przesłuchany w dniu 20.02.2017r. (k.47-48) na okoliczność znieważenia go przez
oskarżonego rEEZEH pokrzywdzony potwierdził, że do znieważania jego osoby miało
dochodzić w okresie od 11 października do 12 grudnia 2016 roku przez funkcjonariusza
EE] podczas nieobecności pokrzywdzonego, kiedy to w/w wyśmiewał go w
obecności innych funkcjonariuszy. Co prawda pokrzywdzony nie miał wiedzy jakimi
słowami miał być przez oskarżonego znieważony, ale — wedle jego przekonania, na pewno
były to słowa obraźliwe. O całej sytuacji pokrzywdzony dowiedział się od pozostałych
osadzonych, jednakże nie wskazał ich danych personalnych. Nie miał także wiedzy nt.
funkcjonariuszy, którzy mieli być świadkami wyśmiewania przez oskarżonego. W związku
z powyższą sytuacją nie składał skargi do Dyrektora Zakładu Karnego czy wychowawcy
oddziału, gdyż „nie ma to sensu”, bo funkcjonariusze zawsze „pójdą za sobą”.
Analizując powyższe stwierdzić należało, iż brak jest danych dostatecznie
uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa z art. 216 $ 1 k.k., którego
popełnienie oskarżyciel zarzuca oskarżonemu EEE BER. Artykuł 2128 1k.k.
penalizuje przestępstwo znieważenia innej osoby czyli inaczej ubliżenia jej słowem lub
czynem poprzez użycie obraźliwego słowa (epitetu), gestu, pisma, rysunku, bądź
zachowania, a którego celem jest naruszenie godności osoby fizycznej. Okoliczności
niniejszej sprawy w żaden sej nie wskazują, ażeby miało dojść do ubliżenia
pokrzywdzonemu przez EEEE] we wskazywanym przez ACE]
Ko | okresie czasu. Sam pokrzywdzony nie pamięta słów jakimi miał zostać
ośmieszony czy też obrażony przez funkcjonariusza, nie wskazuje także żadnych świadków,
którzy mogliby potwierdzić, iż do wskazywanych występków na jego szkodę doszło — i to
pomimo — jak wynika z zeznań pokrzywdzonego, iż mieli mu o nich mówić inni osadzeni.
Nie ma zatem możliwości zweryfikowania w jakikolwiek sposób zarzutów stawianych
oskarżonemu MESS F tym bardziej, iż — jak stwierdził Sąd Najwyższy w
uchwale z dnia 5 czerwca 2012 r., sygn. SNO 26/12, (publ. LEX nr 1231618), „o tym, czy
zachowanie miało charakter znieważający, decydują dominujące w społeczeństwie oceny i normy
obyczajowe, a nie subiektywne przekonanie osoby rzekomo znieważonej” co oznacza, iż nie każde
określenie, nazwanie osoby wyczerpuje znamiona ustawowe występku z art. 216 8 1 k.k.
Tymczasem wobec niepamięci pokrzywdzonego co do treści wypowiedzi oskarżonego, nie
sposób przeprowadzić żadnej analizy jego zachowania, w szczególności użycia wobec
pokrzywdzonego REGŻGEM obraźliwych czy też ośmieszających słów - o ile rzeczywiście
takie miały miejsce. Samo przekonanie pokrzywdzonego, iż „na pewno były to słowa dla niego
obraźliwe” (k.47-48) bez podania jednocześnie żadnych konkretów — to za mało, ażeby
komukolwiek zarzucić występek znieważenia.
Uznać zatem należało, iż w realiach niniejszej sprawy brak było podstaw do
zakwalifikowania zachowania oskarżonego jako wyczerpującego znamiona czynu
zabronionego określonego w art. 212 $ 1 k.k. lub art. 216 $ 1k.k. W związku z powyższym, na
podstawie art. 17 $ 1 pkt 2 kpk stanowiącego, że postępowania nie wszczyna się, a wszczęte
umarza, jeżeli czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego - postępowanie należało
umorzyć.
Sędzia
Sygn. akt II K 119/17
POSTANOWIENIE
Dnia 26 kwietnia 2017 r.
Sąd Rejonowy w Raciborzu w składzie :
Przewodniczący : SSR Jacek Lewicki
Protokolant : Grażyna Jendrecka
Prokurator ------—--—--—=n=—----
po rozpoznaniu w sprawie przeciwko BEE] MIE
oskarżonej o czyn z art. 212 $ 1 kk
z urzędu
w przedmiocie umorzenia postępowania
na podstawie art. 17 $ 1 pkt 6 kpk
postanawia
umorzyć postępowanie karne przeciwko oskarżonej BĘEŃ MIE
UZASADNIENIE
W dniu 27 lutego 2017 r. do Sądu Rejonowego w Raciborzu został skierowany
przez BEC] MIE prywatny akt oskarżenia przeciwko BIEEH M
Oskarżyciel prywatny zarzucił oskarżonej, że w dniu 23 grudnia 2015 r. wysłała
do niego list zawierający nieprawdziwe oskarżenie o gwałt tj. popełnienie czynu z art.
212 $ 1 kk. Z treści aktu oskarżenia skierowanego przez oskarżyciela prywatnego
wynika, iż już w dniu 23 grudnia 2015 r. wiedział, że autorką listu jest B
MI
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 101 $ 2 kk karalność przestępstwa ściganego z oskarżenia
prywatnego ustaje z upływem roku od czasu gdy pokrzywdzony dowiedział się o
osobie sprawcy przestępstwa, nie później jednak niż z upływem 3 lat od czasu jego
popełnienia.
Zważywszy na to, że w niniejszej sprawie nastąpiło przedawnienie
karalności czynu zarzucanego oskarżonej Sąd orzekł jak w postanowieniu.
Sędzia: