PREZES SĄDU REJONOWEGO
W JASTRZĘBIU-ZDROJU
Znak pisma O.Adm.0123.11.2025
Jastrzębie-Zdrój, dnia 22 kwietnia 2025 rok.
Sieć Obywatelska Watchdog Polska
ul. Ursynowska 22/2 | 02-605 Warszawa
W odpowiedzi na zapytanie o udzielenie informacji skierowane do tut. Sądu dot. wyroków
w sprawach z art212. § 2 k.k. wydanych w roku 2024 w załączeniu przesyłamy informację
dotyczącą spraw zakończonych prawomocnym wyrokiem oraz odpis wyroku w sprawie sygn.
akt II K 772/ 23 wraz z uzasadnieniem.
Wniosek o udzielenie informacji publicznej
W związku z publiczną dyskusją w sprawie możliwości zmian zakresu penalizacji
czynów stypizowanych w art. 212 k.k. oraz pracami w tym zakresie na szczeblu
ministerialnym zwracamy się z wnioskiem o udostępnienie następujących informacji,
dotyczących
wyroków w sprawach z art. 212 § 2 k.k. wydanych w roku 2024:
1. łączna liczba ww. wyroków; 1
2. liczba wyroków prawomocnych w dniu otrzymania niniejszego wniosku; 1
3. liczba wyroków sporządzonych wraz z uzasadnieniem; 1
4. liczba wyroków dotycząca sytuacji, w których oskarżonym był dziennikarz lub
redakcja dowolnego medium (np. gazeta, portal internetowy, stacja
telewizyjna, kanał radiowy, blog, itp.) – brak spraw
5. liczba spraw, w których oskarżonym był dziennikarz lub redakcja dowolnego
medium (np. gazeta, portal internetowy, stacja telewizyjna, kanał radiowy,
blog, itp.), zakończonych: brak spraw
a) wyrokiem umarzającym postępowanie,
b) wyrokiem warunkowo umarzającym postępowanie,
c) wyrokiem uniewinniającym,
d) wyrokiem skazującym,
e) ugodą;
6. liczba wyroków dotyczących sytuacji, w których oskarżycielem była osoba
pełniąca funkcję publiczną (np. polityk, urzędnik, radny, poseł, senator,
burmistrz, wójt, prezydent miasta, sędzia, prokurator, itp.). brak spraw
Sędzia Bożena Jadwiga Nowalska
Wykonująca funkcję
Prezesa Sądu Rejonowego
w Jastrzębiu-Zdroju
- podpisano elektronicznie -
Sygn. akt II K 772/23
Re
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
05 września 2024 r.
Sąd Rejonowy w Jastrzębiu-Zdroju II Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca — sędzia Karolina Sienica
Protokolant — sekr. sądowy Paweł Górecki
przy udziale oskarżyciela publicznego ---
po rozpoznaniu na rozprawie 05 września 2024 r.
sprawy karnej
R. P.
s. J.i S.zd.T.
ur. (...) r. w G.
oskarżonego o to, że:
w dniu 12 czerwca 2023 r. pomówił P. P. o postępowanie niezgodne z prawdą, które mogło
poniżyć P. P. w opinii publicznej oraz narazić na utratę zaufania zawodowego potrzebnego dla
zajmowanego stanowiska, a także, które może narazić P. P. na odpowiedzialność dyscyplinarną
poprzez umieszczenie w dniu 12 czerwca 2023 r. o godzinie 17:48:04 oraz 19:19:43 dwóch
komentarzy na portalu (...) pod artykułami pt.: „P(...) o treści:
1) (...) Faktycznie ta sama ekonomiczna i w 3 miesiące „zrobiła” zysk. Czy tylko na papierze
i czy z oddania? Oto są pytania!
2) (...) Dyrektor (...) lecznicy przekonuje, że „na szpital trzeba spoglądać jako na całość” Ponoć
poszedł na całość ze swoją zastępczynią,
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 k.k.;
orzeka:
1.
uniewinnia oskarżonego R. P. od popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części
wstępnej wyroku;
2.
na podstawie art. 632 pkt 1 kpk kosztami procesu obciąża oskarżyciela prywatnego P. P.
sędzia Karolina Sienica
UZASADNIENIE
Formularz UK 1
Sygnatura akt
II K 772/23
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli
wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach
prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.
1. USTALENIE FAKTÓW
1.1. Fakty uznane za udowodnione
Lp.
Oskarżony
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)
1.1.1.
R. P.
czyn zarzucany:
12 czerwca 2023 r. pomówił P. P. o postępowanie niezgodne z prawdą,
które mogło poniżyć P. P. w opinii publicznej oraz narazić na utratę
zaufania zawodowego potrzebnego dla zajmowanego stanowiska, a
także, które może narazić P. P. na odpowiedzialność dyscyplinarną
poprzez umieszczenie w dniu 12 czerwca 2023 r. o godzinie 17:48:04
oraz
19:19:43
dwóch
komentarzy
na
portalu
(...)
pod artykułami pt.: P (…) o treści:
1) (…) Faktycznie ta sama ekonomiczna i w 3 miesiące „zrobiła” zysk. Czy
tylko na papierze i czy z oddania? Oto są pytania!
2) (…) Dyrektor (…) lecznicy przekonuje, że „na szpital trzeba spoglądać
jako na całość” Ponoć poszedł na całość ze swoją zastępczynią,
tj. czyn z art. 212 § 2 k.k.
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione
Dowód
Numer karty
12 czerwca 2023 r. na portalu (…) .pl pod artykułami pt.: „P(…)
zostały zamieszczone komentarze o treści:
1) (…) Faktycznie ta sama ekonomiczna i w 3 miesiące
„zrobiła” zysk. Czy tylko na papierze i czy z oddania? Oto są
pytania!
2) (…) Dyrektor (…) lecznicy przekonuje, że „na szpital trzeba
spoglądać jako na całość” Ponoć poszedł na całość ze swoją
zastępczynią.
Zeznania P. P.
95
Wskazane wyżej komentarze zostały zamieszczone przez
użytkownika posługującego się numerem IP: (…) który to
numer jest przypisany do R. P.
Dane przekazane przez
P4 Sp. z o.o.
20-29
R. P. ma 77 lat. Nigdy nie był w M., nie zna P. P. i nie zna nikogo
kto pracował w szpitalu w M. Nie używa internetu.
Wyjaśnienia
R. P.
94v-95
1.2. Fakty uznane za nieudowodnione
Lp.
Oskarżony
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)
1.2.1.
R. P.
czyn zarzucany jak w punkcie 1.1.
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione
Dowód
Numer karty
- popełnienie zarzucanego czynu przez oskarżonego
Wyjaśnienia
R. P.
94v-95
2. OCENA DOWODÓW
2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów
Lp. faktu z
pkt 1.1
Dowód
Zwięźle o powodach uznania dowodu
Wyjaśnienia
R.
P.
Wyjaśnienia oskarżonego należy uznać za spójne i logiczne. Brak jest
podstaw do kwestionowania ich wiarygodności. Oskarżony rzeczowo
wyjaśnił, że nie potrafi korzystać z internetu oraz że nie ma nic
wspólnego z M. oraz pokrzywdzonym.
Wskazał, że nie potrafił nawet uruchomić telefonu po tym, gdy go kupił.
Nie był w stanie podać marki telefonu.
Zeznania
P. P.
Zeznania świadka należało uznać za wiarygodne. Były one spójne
i konsekwentne. Brak było podstaw do kwestionowania treści zeznań
tego świadka. Szczegółowo wskazał w jaki sposób i gdzie został
pomówiony.
1.1.1
Dane
przekazane
przez P4 Sp. z
o.o.
Dowód w pełni wiarygodny. Dane zostały przekazane przez uprawniony
do ich wydania podmiot. Brak podstaw do kwestionowania ich
wiarygodności.
2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla
ustalenia faktów)
Lp. faktu
z pkt 1.1
albo 1.2
Dowód
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu
3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU
Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku
Oskarżony
☐
3.1. Podstawa prawna skazania
albo warunkowego umorzenia
postępowania zgodna z
zarzutem
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej
☐
3.2. Podstawa prawna skazania
albo warunkowego umorzenia
postępowania niezgodna z
zarzutem
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej
☐
3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania
☐
3.4. Umorzenie postępowania
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania
☒
3.5. Uniewinnienie
1
R. P.
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia
Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w żadnym stopniu nie wykazał, aby oskarżony R. P.
dopuścił się zarzucanego mu czynu z art. 212 § 2 k.k. Sam fakt, że dane przekazane przez P4 Sp. z o.o.
wykazały, że użytkownik, który zamieścił pomawiające pokrzywdzonego komentarze posługiwał się
numerem IP: (…) , który to numer jest przypisany do R. P. nie może prowadzić do wniosku, że to
oskarżony popełnił czyn zabroniony. Podstawą do wydania wyroku musi być przecież całokształt
okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej (zob. art. 410 k.p.k.), a idąc dalej, zebrane w sprawie
dowody muszą zostać ocenione zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów, przy uwzględnieniu zasad
prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego (por. art. 7 k.p.k.).
Materiał dowodowy wykazał natomiast, że oskarżony ma 77 lat, nie potrafi i nie korzysta z internetu, nie
ma nic wspólnego z M. oraz z oskarżycielem prywatnym. Nie zna się na obsłudze swojego telefonu,
korzysta jedynie z kilku funkcji. Jak sam wskazał, to synowa musiała uruchomić mu telefon, bo sam tego
nie potrafił. Tym samym, zasady prawidłowego rozumowania prowadzą jedynie do wniosku, że po
pierwsze, oskarżony nie byłby w stanie nawet zamieścić pomawiających pokrzywdzonego komentarzy,
a po drugie, brak jest jakiegokolwiek motywu po stronie oskarżonego, skoro nie ma on żadnego
powiązania z M, nie pracował w szpitalu w M. oraz nie zna nikogo kto by pracował w tym szpitalu. Nie
zna również oskarżyciela prywatnego, dowiedział się o jego istnieniu dopiero po otrzymaniu aktu
oskarżenia. Powyższe tworzy rzetelną i logiczną linię obrony zasługującą na walor wiarygodności.
Istotne znaczenie w sprawie miała w tym wypadku także zasada bezpośredniości, która pozwoliła sądowi
osobiście zetknąć się z oskarżonym, który w swych wyjaśnieniach był widocznie szczery, a przy tym
poruszony sytuacją, nie potrafiąc zrozumieć, dlaczego został oskarżony.
Oskarżyciel prywatny nie udowodnił natomiast, że to oskarżony zamieścił przedmiotowe komentarze,
a swoje oskarżenie opiera na danych przekazanych przez firmę P4 Sp. z o.o., co jednak jest
niewystarczające do uznania, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu. Prawdopodobnym jest,
że to ktoś z najbliższego otoczenia oskarżonego posłużył się jego telefonem, bądź korzystał z internetu
udostępnionego przez oskarżonego, niemniej jednak to nie rolą sądu jest szukanie sprawcy czynu, o
który została oskarżona konkretna osoba, a akt oskarżenia został sporządzony przez podmiot
profesjonalny.
Wbrew żądaniom oskarżyciela prywatnego, oskarżony nie jest w ogóle zobowiązany do udowodnienia
swojej niewinności, nie musi on również wskazywać, kto korzystał z jego telefonu. W procesie karnym
ciężar udowodnienia, że oskarżony popełnił zarzucany mu czyn leży wyłącznie po stronie oskarżyciela,
czemu jednak oskarżyciel prywatny w niniejszej sprawie nie sprostał. Nie można tym samym zgodzić się
z twierdzeniami oskarżyciela prywatnego z mowy końcowej jakoby „oskarżony nie wykazał by
przekazywał telefon innej osobie, zatem należy mu przypisać sprawstwo” (k. 96v). Nie taka jest bowiem
istota procesu karnego. Zgodnie z art. 74 § 1 k.p.k. oskarżony nie ma obowiązku dowodzenia swej
niewinności ani obowiązku dostarczania dowodów na swoją niekorzyść.
Kończąc, jeszcze raz należy wskazać, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał, że
oskarżony nie dopuścił się zarzucanego mu czynu, przede wszystkim z uwagi na to, że jest on osobą,
która nie korzysta z internetu i nie potrafi się nim obsługiwać, co prowadzi do wniosku, że nie jest on
nawet w stanie wejść na jakąkolwiek stronę internetową, a co dopiero zamieścić na tej stronie komentarz.
Oskarżony nie miał więc obiektywnie możliwości popełnienia zarzucanego mu czynu. Drugą kwestią jest
również brak motywu rzekomego działania oskarżonego, który nie ma nic wspólnego z M. i nawet nie
zna oskarżyciela prywatnego.
Wobec tego, należało uniewinnić oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.
4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE I
ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE
Oskarżony
Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku
Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu
Przytoczyć okoliczności
5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU
Oskarżony
Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku
Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu
Przytoczyć okoliczności
6. INNE ZAGADNIENIA
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej
instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę
Na k. 96 sąd oddalił wnioski dowodowe pełnomocnika oskarżyciela prywatnego, stosownie uzasadniając
każde z rozstrzygnięć.
Dodać można, że wydaje się, iż oskarżyciel prywatny pominął całkowicie zasady postępowania sądowego
w procesie karnym. Niedopuszczalne jest bowiem zobowiązanie oskarżonego do dostarczania
jakichkolwiek informacji mających na celu wykazanie jego niewinności. Tak samo, wniosek o ustalenie
drugiej osoby, która również zamieszczała pomawiające oskarżyciela prywatnego komentarze również
należy uznać za niezrozumiały na tym etapie procesu. Nie jest bowiem zadaniem sądu ustalanie
tożsamości innych osób, które mogły swoim działaniem pomówić oskarżyciela prywatnego – prywatny
akt oskarżenia rodzi domniemanie, że oskarżyciel prywatny wie, kogo i o co oskarża, że dysponuje
dowodami na prawdopodobieństwo tego sprawstwa, które to dowody dołącza do aktu oskarżenia.
Ponownie podkreślić należy, że akt oskarżenia został sporządzony przez profesjonalny podmiot co
pozwala sądowi uznać, że takie właśnie miało być brzmienie skargi. Tym bardziej niedopuszczalne jest
więc w tej sytuacji prowadzenie działań wykrywczych, które przecież domeną i celem postępowania
sądowego nie są.
Na marginesie wskazać można, że sama treść wniosków dowodowych, zmierzających do ustalenia, kto
dokonał wpisów objętych aktem oskarżenia, jasno wskazuje, że również oskarżyciel prywatny ma
poważne wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego.
7. KOSZTY PROCESU
Punkt
rozstrzygni
ęcia
z wyroku
Przytoczyć okoliczności
2
Wobec uniewinnienia oskarżonego, na podstawie art. 632 pkt 1 k.p.k. kosztami procesu
obciążono oskarżyciela prywatnego P. P.
8. PODPIS
sędzia Karolina Sienica