Sygn. akt II K 79/17
POSTANOWIENIE
Dnia 19 czerwca 2017r.
Sąd Rejonowy w Hrubieszowie II Wydział Karny
w składzie:
przewodniczący: SSR Marek Bogdanowicz
protokolant: st. sekr. sąd. Stanisława Nazar
po rozpoznaniu sprawy |
oskarżonego o czyn z art. 212 $1 kk
postanawia
L. na podstawie art. 492 $1 kpk umorzyć postępowanie w sprawie;
II. na podstawie art. 632 pkt 1 kpk określić, że koszty procesu ponosi każda ze stron
w zakresie przez siebie poniesionym
UZASADNIENIE
W sprawie z oskarżenia prywatnego, strony zawarły ugodę w toku postępowania
pojednawczego.
W treści ugody strony nie określiły jednocześnie, która ze stron ponosi koszty procesu.
Zgodnie z art. 492 $1 kpk w razie pojednania stron postępowanie umarza się.
Z kolei w myśl art. 632 pkt 1 kpk w razie pojednania się stron oskarżyciel prywatny
ioskarżony ponoszą koszty procesu w zakresie przez siebie poniesionym, jeżeli strony
w zawartej ugodzie nie uregulowały tego inaczej
Z tych względów w oparciu o treść wskazanych przepisów Sąd postanowił jak na
wstępie.
Sygn. akt II K 153/16
POSTANOWIENIE
Dnia 8 czerwca 2017 roku
Sąd Rejonowy w Hrubieszowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: SSR Barbara Zubala
Protokolant: st. sekr. sąd. Przemysław Gumiela
po rozpoznaniu w sprawie o czyn z art.212 $2 kk
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia
I na podstawie art.17 $1 pkt 11 kpk w zw. z art.339 $3 pkt I kpk umorzyć
postępowanie w sprawie znieważenia w dniu 1 listopada 2015 roku, w dniu 2 listopada
2015 roku, w dniu 7 listopada 2015 roku, w dniu 1 grudnia 2015 roku, w dniu 9 lutego
2016 roku, w dniu 12 lutego 2016 roku oraz w dniu 12 lutego 2016 roku
poprzez umieszczenie komentarzy na stronie internetowej
„lubiehrubie.pl" tj. o czyn z art.212 $2 kk;
II na podstawie art.632 pkt 1 kpk kosztami procesu obciążyć oskarżycielkę
prywatną NI:
Uzasadnienie
W dniu I marca 2016 roku do Sądu Rejonowego w Hrubieszowie wpłynęły
materiały zebrane przez KPP w Hrubieszowie w związku z zawiadomieniem
o popełnieniu na jej szkodę czynów z art.212 $2 kk.
Postanowieniami z dnia 14 kwietnia 2016 roku, z dnia 12 lipca 2016 roku
oraz z dnia 6 września 2016 roku Sąd zwrócił się do Grupy Wirtualna Polska S.A.
z siedzibą w Warszawie o nadesłanie danych osoby posługującej się nickiem
„mieszkaniec 123” (adres e-mail - która w dniach: 1 listopada
2015 roku o godz. 17:14:03 (IP 37.47.50.170), 2 listopada 2015 roku o godz. 17:59:10
(IP 37.47.49.57), 7 listopada 2015 roku o godz. 17:28:51 (IP 37.47.27.111), 1 grudnia
2015roku ogodz. 22:27:54 (IP 37.47.30.140) umieściła komentarze na stronie
lubie.hrubie, do Grupy Interia.pl Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie o nadesłanie danych
osoby posługującej się nickiem „Geniusz” (adres e-mail -
która w dniu 9 lutego 2016 roku ogodz. 11:59:40 (IP 77.112.101.128) umieściła
komentarze na stronie lubie.hrubie oraz osoby posługującej się nickiem „Grot” (adres
e-mail - DOO która w dniu 12 lutego 2016 roku o godz. 13:48:56
(IP 46.169.50.170) umieściła komentarze na stronie lubie.hrubie oraz do Google
1
z siedzibą w Krakowie o nadesłanie danych osoby posługującej się nickiem „Krawcu”
(adres e-mail - która w dniu 12 lutego 2016 roku
o godz. 20:04:11 (IP 5.172.233.77) umieściła komentarze na stronie lubie.hrubie.
Z informacji nadesłanej przez Grupę Interia.pl Sp. z o.o. wynika,
że użytkownik posługujący się adresem e-mail KE zakładając
konto podał, że nazywa się lolo i wskazał miejscowość Zamość, zaś użytkownik
posługujący się adresem e-mail NIONE zaktadając konto podał,
że nazywa się ÓW i wskazał miejscowość Lublin.
Z. informacji nadesłanej przez Grupę Wirtualna Polska S.A. wynika,
że użytkownik posługujący się adresem e-mail zakładając konto
podał, że nazywa się i urodził się w dniu 11 listopada
1911 roku.
Firma Google Poland Sp. z o.o. wskazała, że nie jest administratorem danych
i nie jest dysponentem serwerów na których znajdują się dane osobowe użytkowników
usługi poczty elektronicznej gmail.
Z uwagi na to, że dane uzyskane od operatorów nie pozwoliły na ustalenie
osób, które umieściły przedmiotowe komentarze na stronie lubie.hrubie Sąd zwrócił
się do Hrubieszowskiej Telewizji Kablowej o wskazanie danych usługobiorców
korzystających w poszczególnych dniach z komputerów o określonych nr IP.
Z pisma Hrubieszowskiej Telewizji Kablowej wynika, że HTK nie przechowuje
danych logowania starszych niż 12 miesięcy.
Zgodnie z treścią art.17 $1 pkt 11 kpk Sąd umarza postępowanie karne, jeżeli
zachodzi inna okoliczność wyłączająca ściganie. Nieustalenie sprawcy przestępstwa
jest jedną z takich okoliczności.
W przedmiotowej sprawie bezsporne jest, że osoby, które umieściły komentarze
na portalu internetowym LubieHrubie.pl. ukryły swoją tożsamość i podczas zakładania
konta podały nieprawdziwe dane. Nie da się więc ustalić kto faktycznie dokonał
przedmiotowych wpisów na portalu internetowym LubieHrubie.pl.
Na podstawie art.632 pkt 1 kpk Sąd kosztami procesu obciążył oskarżycielkę
prywatną
POUCZENIE
1. Środek odwoławczy wnosi się na piśmie do sądu, który wydał zaskarżone postanowienie
(art.428 $1 k.p.k.).
2. Środek odwoławczy wnosi się w terminie zawitym 7 (siedmiu) dni od daty ogłoszenia
postanowienia, a jeżeli ustawa nakazuje doręczenie postanowienia - od daty doręczenia postanowienia
(art.122 $2 k.p.k. i art.460 zd. 1 k.p.k.).
Czynność procesowa dokonana po upływie terminu zawitego jest bezskuteczna (art.122
$1 k.p.k.).
Do biegu terminu nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. Jeżeli koniec terminu
przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać
następnego dnia (art.123 $1 i 3 k.p.k.).
Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w placówce
podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej, w polskim
urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez
osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu, a przez członka załogi polskiego
statku morskiego - kapitanowi statku (art.124 k.p.k.).
Jeżeli niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, strona
w zawitym terminie 7 (siedmiu) dni od daty ustania przeszkody może zgłosić wniosek o przywrócenie
terminu, dopełniając jednocześnie czynności, która miała być w terminie wykonana; to samo stosuje
się do osób nie będących stronami (art.126 $1 k.p.k.).
3. Zażalenie wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone postanowienie w terminie zawitym
7 (siedmiu) dni od daty ogłoszenia postanowienia, a jeżeli ustawa nakazuje doręczenie postanowienia
- od daty doręczenia postanowienia; zostaje ono przekazane bezzwłocznie wraz z aktami sprawy
do sądu wyższej instancji, chyba że sąd orzekający w tym samym składzie przychyli się do zażalenia
(art.122 $2 k.p.k. oraz art.460 zd. 1 k.p.k.).
Czynność procesowa dokonana po upływie terminu zawitego jest bezskuteczna (art.122
$1 k.p.k.).
Do biegu terminu nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. Jeżeli koniec terminu
przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać
następnego dnia (art.123 $1 i 3 k.p.k.).
Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w placówce
podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej, w polskim
urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez
osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu, a przez członka załogi polskiego
statku morskiego - kapitanowi statku (art.124 k.p.k.).
Jeżeli niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, strona
w zawitym terminie 7 (siedmiu) dni od daty ustania przeszkody może zgłosić wniosek o przywrócenie
terminu, dopełniając jednocześnie czynności, która miała być w terminie wykonana; to samo stosuje
się do osób nie będących stronami (art.126 $1 k.p.k.).
Wyjaśnienie:
W treści pouczenia, w nawiasach wskazano między innymi podstawę prawną danego twierdzenia; użyty
skrót „k.p.k.” oznacza ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. — Kodeks postępowania karnego, której tekst został
zamieszczony w Dzienniku Ustaw z 1997 r. Nr 89, poz. 555 i niektórych Dziennikach opublikowanych później;
Sygn. akt II K 154/16
POSTANOWIENIE
Dnia 24 lutego 2017 r.
Sąd Rejonowy w Hrubieszowie Wydział II Karny, w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Adam Pisiewicz
Protokolant: sekr. sąd. Aneta Dec
po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2017 r. w Hrubieszowie
na posiedzeniu
sprawy z oskarżenia prywatnego NONE
w sprawie o to, że w dniach 2 lutego 2016 r. i 3 lutego 2016 r. w Hrubieszowie,
województwa lubelskiego, poprzez zamieszczenie wpisów na portalu internetowym
„Lubiehrubie.pl* posługując się nickami „CentrumHrub”, „alina6ó8”, „Pietrek” i „zibekk”
zawierających nieprawdziwe wiadomości pomówili KRONE ;ako wspólnika
spółki EEEE z siedzibą w Hrubieszowie co mogło narazić go na utratę zaufania
potrzebnego do prowadzenia działalności gospodarczej tj. o czyn z art. 212 $ 2 k.k.
postanawia
L. na podstawie art. 17 $ 1 pkt. 2 k.p.k. w zw. zart. 339 $ 3 pkt 1 k.p.k. umorzyć
postępowanie karne z oskarżenia prywatnego NON:
II. na podstawie art. 632 pkt. 1 k.p.k. stwierdzić, że koszty postępowania ponosi
oskarżyciel prywatny.
Uzasadnienie
W dniu 1 marca 2016 r. do Sądu Rejonowego w Hrubieszowie wpłynął
prywatny akt oskarżenia KONNE przeciwko nieustalonym osobom
posługującym się nickami „CentrumHrub”, „alina68”, „Pietrek” i „zibekk” o czyn z art. 212 $
2 k.k.
Przestępstwo stypizowane w art. 212 k.k., określane jest w literaturze i
orzecznictwie jako pomówienie bądź zniesławienie, przy czym w doktrynie wyraźnie uznaje
się oba te terminy za synonimy.
Dobrem chronionym przez treść art. 212 k.k. jest cześć, pojmowana jako
godność, dobre imię, dobra sława, świadomość własnej wartości, szacunek dla samego siebie,
honor, reputacja i duma.
W znaczeniu potocznym pomówić to bezpodstawnie zarzucić lub niesłusznie
przypisać coś komuś, posądzić kogoś bądź oskarżyć. Pomówienie to przypisanie komuś w
publicznej wypowiedzi cech, poglądów lub czynów, które psują mu dobrą opinię, powodują
utratę zaufania do niego. Słowniki języka polskiego wskazują, że pomówienie to synonim
zniesławienia (S. Dubisz (red.), Uniwersalny słownik..., t. 3, s. 338; M. Szymczak, (red.),
Słownik języka..., t. 2, s. 797).
W znaczeniu potocznym zniesławić to zepsuć komuś opinię, mówiąc o nim
publicznie źle lub rozpowszechniając nieprawdziwe informacje, oczerniając, obmawiając.
Zniesławienie to wypowiedź publiczna, w której ktoś psuje komuś dobrą opinię, mówiąc o
nim nieprawdę (S. Dubisz (red.), Uniwersalny słownik..., t. 4, s. 1055). Zniesławić to
pozbawić kogoś czci, dobrej sławy, dobrego imienia; oczernić, obmówić (M. Szymczak
(red.), Słownik języka..., t. 3, s. 1049).
Zniesławienie prowadzi do sytuacji, w której osoba pomówiona (pokrzywdzony)
może zostać poniżona w opinii publicznej lub narażona na utratę zaufania, potrzebnego dla
danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Poniżenie to w języku potocznym
upokorzenie, obrażenie godności, zhańbienie (M. Szymczak (red.), Słownik. .., t. II, s. 802; S.
Dubisz (red.), Uniwersalny. .., t. III, s. 349).
Ocena ujemnej treści pomówienia powinna być dokonywana w kontekście
wymagań lub oczekiwań związanych z zajmowanym stanowiskiem czy pełnioną funkcją,
wykonywanym zawodem albo rodzajem działalności.
Do realizacji czynu z art.212 kk nie jest wymagane nastąpienie skutku w postaci
poniżenia pomawianego podmiotu w opinii publicznej lub też narażenia go na utratę zaufania
potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Wystarczająca jest
sama tylko możliwość poniesienia przez pokrzywdzonego w/w szkód moralnych.
Narażenie na poniżenie pomówionego podmiotu w opinii publicznej oznacza
sytuację, w której istnieje realne niebezpieczeństwo pogorszenia w odbiorze społecznym
ukształtowanej co do niego opinii. Poniżyć oznacza pomniejszyć czyjąś wartość, upokorzyć,
zhańbić. Mogą to być zarzuty dotyczące sfery etycznej danej osoby, jej wiedzy, fachowości,
wykształcenia a także wad charakterologicznych.
O zniesławiającym charakterze wiadomości przekazywanych przez osobę
pomawiającą nie decyduje subiektywne odczucie osoby pomawianej lecz obiektywna ocena
tj. stwierdzenie czy w świetle ocen społecznych obowiązujących w danym środowisku w
określonym czasie mamy do czynienia z zarzutem zniesławiającym. Ustalenie tego nastąpić
musi w oparciu o oceny społeczne, które zależą od osoby pomawianej, jej środowiska i
rodzaju działalności, którą się zajmuje.
Pomówienie tylko wtedy podlega odpowiedzialności karnej, kiedy wiąże się z
nim możliwość wystąpienia szkody moralnej po stronie osoby pokrzywdzonej w postaci
możliwości poniżenia lub narażenia na utratę zaufania. Przepis art.212 kk mówi nie o
poniżeniu w ogóle, lecz o poniżeniu w opinii publicznej, co oznacza, że chodzi tu nie tyle o
urazę osobistych uczuć osoby pokrzywdzonej, ale o to jak osoba pomówiona będzie
postrzegana przez szeroki, nieokreślony krąg osób. Karalne jest więc takie pomówienie, które
może prowadzić do upokorzenia danej osoby w opinii innych osób, spowodować, że inne
osoby będą uważać pokrzywdzonego za osobę poniżoną. W konsekwencji jeżeli pomówienie
wywołuje wyłącznie skutki w sferze osobistej danej osoby i nie wystawia na szwank jej
publicznej reputacji, wówczas nie można mówić o odpowiedzialności karnej z art.212 kk
W przedmiotowej sprawie do pomówienia KIN miało
dojść poprzez umieszczenie komentarza na stronie internetowej portalu „lubiehrubie.pl".
W treści przedmiotowych komentarzy nie tylko nie pojawia się nazwisko
o ale ich analiza jednoznacznie wskazuje, że dotyczą one
poprzednich właścicieli Spółki | w Hrubieszowie, a wiec nie odnoszą się do
A Warto podkreślić, że KON został udziałowcem ||
Ema w Hrubieszowie dopiero w dniu 10 grudnia 2015 r. (wpis do KRS z dnia 29 grudnia
2015 r.).
Także wpis zamieszczony przez osobę posługującą się Nickiem „Centrumhrub”
kierowany jest pod adresem włodarzy miasta Hrubieszów, a nie do KINO.
czy też KEEL.
Komentarze te nie zawierają również pomówienia o takie postępowanie lub
właściwości, które mogłyby narazić KONNĄ na utratę zaufania potrzebnego
do prowadzenia działalności gospodarczej.
Zgodnie z treścią art.17 $1 pkt 2 kpk Sąd umarza postępowanie karne, jeżeli
czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego.
Umorzenie postępowania przed rozprawą na posiedzeniu w trybie
art. 339 $ 3 pkt I k.p.k. może nastąpić w oparciu o art.17 $1 pkt 2 kpk tylko wówczas, gdy w
sposób oczywisty z zebranego materiału dowodowego wynika, że czyn zarzucony
oskarżonemu nie zawiera znamion czynu zabronionego (postanowienie Sądu Najwyższego z
dnia 13 września 2005 roku, sygn. akt V KK 143/05).
Konsekwencją przyjęcia, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego było
umorzenie postępowania karnego.
Należy mieć przy tym na uwadze, że umorzenie postępowania na posiedzeniu
w sprawie w której wniesiono prywatny akt oskarżenia nie ogranicza prawa pokrzywdzonego
do rozpoznania jego sprawy przez sąd. Rzecz w tym, iż prawa takiego nie można utożsamiać
z prawem danej osoby do rozpoznania jej sprawy na rozprawie. Każdy obywatel ma bowiem
zagwarantowane prawo do sądu, a nie do rozpoznawania sprawy przez sąd w określony
sposób. Prywatny akt oskarżenia podlega badaniu na posiedzeniu przed rozprawą a razie
stwierdzenia, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego istnieje możliwość umorzenia
postępowania już na tym etapie a więc bez potrzeby wyznaczania rozprawy. Nie wchodzi
więc tutaj w grę obraza art.17 $1 pkt 2 kpk (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach
z dnia 27 maja 2009 roku, sygn. akt II AKz 213/09).
Na podstawie art.632 pkt 1 kpk Sąd kosztami procesu obciążył oskarżyciela
prywatnego.
Sędzia Sądu Rejonowego
Adam Pisiewicz
Sygn. akt II K 181/17
POSTANOWIENIE
Dnia 27 czerwca 2017 r.
Sąd Rejonowy w Hrubieszowie II Wydział Karny
w składzie:
przewodniczący: SSR Marek Bogdanowicz
protokolant: st. sekr. sąd. Stanisława Nazar
po rozpoznaniu sprawy DEE
oskarżonego o czyn z art. 212 $2 kk
postanawia
L. na podstawie art. 492 $1 kpk umorzyć postępowanie w sprawie;
I. na podstawie art. 632 pkt 1 kpk określić, że koszty procesu ponosi każda ze stron
w zakresie przez siebie poniesionym
UZASADNIENIE
W sprawie z oskarżenia prywatnego, strony zawarły ugodę w toku postępowania
pojednawczego.
W treści ugody strony nie określiły jednocześnie, która ze stron ponosi koszty procesu.
Zgodnie z art. 492 $1 kpk w razie pojednania stron postępowanie umarza się.
Z kolei w myśl art. 632 pkt I kpk w razie pojednania się stron oskarżyciel prywatny
ioskarżony ponoszą koszty procesu w zakresie przez siebie poniesionym, jeżeli strony
w zawartej ugodzie nie uregulowały tego inaczej
Z, tych względów w oparciu o treść wskazanych przepisów Sąd postanowił jak na
wstępie.
Sygn. akt II K 352/17
POSTANOWIENIE
Dnia 6 lipca 2017 r.
Sąd Rejonowy w Hrubieszowie II Wydział Karny
w składzie:
przewodniczący: SSR Marek Bogdanowicz
protokolant: st. sekr. sąd. Stanisława Nazar
po rozpoznaniu sprawy DEE
oskarżonej o czyn z art. 212 $2 kk
postanawia
I. na podstawie art. 492 $1 kpk umorzyć postępowanie w sprawie;
II. na podstawie art. 632 pkt I kpk określić, że koszty procesu ponosi każda ze stron
w zakresie przez siebie poniesionym
UZASADNIENIE
W sprawie z oskarżenia prywatnego, strony zawarły ugodę w toku postępowania
pojednawczego.
W treści ugody strony nie określiły jednocześnie, która ze stron ponosi koszty procesu.
Zgodnie z art. 492 $1 kpk w razie pojednania stron postępowanie umarza się.
Z kolei w myśl art. 632 pkt 1 kpk w razie pojednania się stron oskarżyciel prywatny
ioskarżony ponoszą koszty procesu w zakresie przez siebie poniesionym, jeżeli strony
w zawartej ugodzie nie uregulowały tego inaczej
Z tych względów w oparciu o treść wskazanych przepisów Sąd postanowił jak na
wstępie.
Sygn. akt II K 372/16
POSTANOWIENIE
Dnia 5 maja 2017 roku
Sąd Rejonowy w Hrubieszowie w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SR Przemysław Kułaj
Protokolant: sekr. Dorota Winnicka
po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2017 roku
w sprawie z oskarżenia prywatnego NENEENEE
o czyn z art. 212 $ 2 k.k. i inne
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia
I. na podstawie art. 17 $ 1 pkt 11 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie o czyn
polegający na tym, że w dniu 8 kwietnia 2016 roku o godz. 12.57.26, nieustalona
osoba posługując się nazwą „„carycomokregośniegu” zamieściła komentarz o treści
„Nazwali go MI] Na koparce spędzał czas słabo szła mu robota więc wójtem
został dla nas. Edyta z wójtem sierotą z wyborców się śmieją ukradkiem zachłanność
kroczy przed głupotą a pycha przed upadkiem...”, tj. o czyn z art. 212 $ 2 k.k., z uwagi
na niewykrycie sprawcy;
II. na podstawie art. 17 $ 1 pkt 11 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie o czyn
polegający na tym, że w dniu 8 kwietnia 2016 roku o godz. 16.54.20, nieustalona
osoba posługując się nazwą „„mil” zamieściła komentarz o treści „wstyd mi za wójta
wstyd mi że na niego głosowałem, jak mogłeś zniszczyć taki klub sportowy
wielopokoleniowy można było się tego spodziewać, bo cóż może zdziałać taki prostak
z Zadębiec”, tj. o czyn z art. 212 $ 2 k.k., z uwagi na niewykrycie sprawcy;
III. na podstawie art. 632 pkt 1 k.p.k. koszty postępowania w tym zakresie ponosi
oskarżyciel prywatny.
Uzasadnienie
W dniu 5 maja 2016 roku KREM ztożyt ustne zawiadomienie
o popełnieniu na jego szkodę przestępstw polegających na umieszczeniu przez
nieznane osoby, na stronie internetowej GLKS Sparta _ Nieledew:
http://psnieledew.futbolowo.pl/, zniesławiających go treści. Jeden z wpisów został
umieszczony w dniu 8 kwietnia 2016 roku o godz. 12.57.26 przez osobę posługującą
się nazwą „carycomokregośniegu”, drugi zaś w dniu 8 kwietnia 2016 roku o godz.
16.54.20 przez osobę posługującą się nazwą „„mil”.
Oskarżyciel prywatny nie wskazał dowodów pozwalających powiązać
konkretne osoby z poszczególnymi wpisami. Wniósł jedynie o ściganie i ukaranie
sprawców.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Sąd podjął czynności zmierzające do ustalenia osób, które zamieściły wpisy na
stronie internetowej http://psnieledew.futbolowo.pl/, na które powołał się EE
EM. Ustalił w pierwszej kolejności dysponenta systemu informatycznego.
Dysponent ten, którym okazała się być Agora Spółka Akcyjna w Warszawie
wskazał adresy IP użytkowników, z których pochodziły poszczególne wpisy.
W dalszej kolejności Sąd ustalił operatorów posługujących się numerami IP, po
czym zobowiązał każdego nich do udzielenia informacji w zakresie danych
podmiotów używających tychże numerów w czasie dokonywania wpisów.
Skynet Sp. J. Krzysztof Skorupski, Filip Bacciarelli w Warszawie wskazała, że
abonentem korzystającym z adresu IP 109.206.223.151 w dniu 8 kwietnia 2016 roku
o godz. 12.57 była EE spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka
komandytowa w Warszawie.
W odpowiedzi na zapytanie Sądu, Spółka ta wskazała, że urządzenia sieciowe
którymi dysponuje, nie rejestrują kto i z jakich stron internetowych w danym
momencie korzysta. Numer IP 109.206.223.151 jest numerem Spółki i nie ma
możliwości określenia, który z pracowników logował się na stronie internetowej
GLKS Sparta Nieledew.
Powyższe sprawia, że pomimo podjętych działań, niemożliwym okazało się
ustalenie danych personalnych osoby posługującej się nazwą „carycomokregośniegu”,
która zamieściła komentarz o treści „Nazwali go | Na koparce spędzał czas
słabo szła mu robota więc wójtem został dla nas. Edyta z wójtem sierotą z wyborców
się śmieją ukradkiem zachłanność kroczy przed głupotą a pycha przed upadkiem...”,
Wpis taki mogła umieścić każda z osób zatrudnionych w EE spółce
z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w Warszawie.
Nie wiadomo nawet, czy autorem wpisu jest kobieta czy mężczyzna. Z pisma
nadesłanego przez w/w Spółkę wynika, że z uwagi na zastosowaną konfigurację
urządzeń sieciowych, Spółka ta nie jest w stanie wskazać danych identyfikujących
osobę ani informacji z jakiego urządzenia połączonego z siecią, nastąpiło połączenie
ze stroną internetową http://psnieledew.futbolowo.pl/. Informacja Spółki wskazuje, że
jej system teleinformatyczny jest skonfigurowany w taki sposób, że nie ma
możliwości ustalenia na jakim stanowisku komputerowym użytkownik korzystał
z w/w strony, gdyż nie są generowane logi z połączeń. Zewnętrzny adres IP otrzymują
wszystkie urządzenia w Spółce, które łączą się z internetem i są tak identyfikowane
w sieci.
Derkom Spółka Jawna Dariusz Klimczuk w Zamościu wskazała natomiast, że
w związku z używaną technologią typu NAT, w dniu 8 kwietnia 2016 roku o godzinie
16.54.20 z adresu IP 192.162.95.209 mogło korzystać jednocześnie 128 osób.
Dla jednoznacznego określenia połączenia konieczne jest natomiast wskazanie adresu
źródłowego, portu źródłowego, adresu docelowego i portu docelowego.
Kierując się tymi wskazaniami Sąd zwrócił się do Agora Spółki Akcyjnej
w Warszawie o podanie wszystkich czterech parametrów.
W odpowiedzi Spółka ta wskazała, że dysponuje jedynie numerem portu
docelowego, którym jest 80/TCP.
Sąd przekazał tą informację Derkom Spółce Jawnej Dariusz Klimczuk
w Zamościu. Operator ten określił, że powyższe dane są niewystarczające do
wskazania konkretnej osoby, która w dacie 8 kwietnia 2016 roku o godzinie 16.54.20
logowała się na stronie internetowej z wykorzystaniem adresu IP 192.162.95.209.
Z adresu tego w powyższym czasie mogło bowiem jednocześnie korzystać do 16 osób.
Również i w tym przypadku podjęte działania nie doprowadziły do ustalenia
danych personalnych osoby posługującej się nazwą „„mil”, która zamieściła komentarz
o treści „wstyd mi za wójta wstyd mi że na niego głosowałem, jak mogłeś zniszczyć
taki klub sportowy wielopokoleniowy można było się tego spodziewać, bo cóż może
zdziałać taki prostak z Zadębiec”.
Reasumując należy stwierdzić, że przy umorzeniu postępowania z powodu
niewykrycia sprawcy jest dopuszczalne czynienie oceny dowodów już istniejących,
w tym sprawstwa określonej osoby. W tym przypadku, brak jest dowodów sprawstwa
jakiejkolwiek konkretnej osoby, o czym już powiedziano powyżej.
Z tych względów, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.
Zarządzenie
1. odpis postanowienia doręczyć oskarżycielowi prywatnemu z pouczeniem o prawie,
sposobie i terminie zaskarżenia;
2. wezwać oskarżyciela prywatnego do wskazania osób oskarżonych w niniejszej sprawie,
informując, że zostały ustalone personalia osób, które mogły dokonać poszczególnych
wpisów, o których mowa w zawiadomieniu o przestępstwie - w terminie 7 dni od doręczenia
wezwania pod rygorem uznania aktu oskarżenia za bezskuteczny.
Hrubieszów, dnia 5 maja 2017 roku.
Sygn. akt II K 1078/13
POSTANOWIENIE
Dnia 16 lutego 2017 roku
Sąd Rejonowy w Hrubieszowie w składzie:
Przewodnicząca — Sędzia SR Monika Brzezińska - Ożóg
Protokolant Edyta Wikło
Oskarżyciel prywatny DON
z przedmiocie umorzenia postępowania
na podstawie art.17$11 pkt 11 kpk
postanawia
l. Umorzyć postępowanie w sprawie sygn.. akt II K 1078/13
II. Koszty postępowania ponosi oskarżyciel prywatny DON
Uzasadnienie
W dniu 20 października 2013 roku | złożył pisemną skargę w sprawie
o czyn z art.212$2 k.k. w zw.z art.212$1 k.k. dotyczącą okoliczności, że nieustalona osoba
występująca pod Nickiem „anna” wykorzystując środki masowego komunikowania w postaci
forum internetowego na stronie Parafii Gdeszyn www.parafia-gdeszyn.pl w zakładce Księga
gości w dniu 03 stycznia 2013 roku o godzinie 15.08 dokonała wpisu pomawiający
oskarżyciela prywatnego o takie właściwości które mogły poniżyć | w opinii
publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego do sprawowania funkcji proboszcza.
Kolejne pismo zostało złożone przez oskarżyciela prywatnego w dacie 06.10.2013
roku i dotyczyło wpisu dokonanego przez osobę posługującą się nickiem „marta” w dacie
05.10.2013 roku przez osobę posługującą się nickiem „az” w dniu 25 października 2013 roku
przez osobę posługująca się Nickiem „vvvv” w dacie 04 października 2013 roku.
W toku postępowania w sprawie Sąd Rejonowy zwrócił się do podmiotu EBITDA Sp.
z.0.0. z siedzibą w Żernikach po uprzednim zwolnieniu z tajemnicy zawodowej i zażądał
udostępnienia danych mających znaczenie dla przedmiotowej sprawy z uwagi na
okoliczność, że treści zamieszczone na portalu www.parafia-gdeszyn.pl zawierały treści
poniżające dla oskarżyciel prywatnego. Z pisma nadesłanego do Sądu Rejonowego w
Hrubieszowie w dniu 25.11.2015 roku (k.75 akt) wynika, że EBITDA Sp. z.o.o. z siedzibą w
Żernikach, ani żaden z jej administratorów nie byli administratorami, nie zarządzali danymi
związanymi z działaniem tego serwisu internetowego strony www.parafia-gdeszyn.pl.
Wskazano ponadto, że firma nie zbierała ani tez nie archiwizowała danych osobowych
związanych z użytkownikami tej strony.
Przesłuchany w charakterze świadka | pełniący funkcje prezesa spółki
zarządzającej serwerem podał w swoich wypowiedziach, że dane umożliwiające identyfikację
osoby logującej się na serwerach w dniach 25.10.2013 roku, 04.10.2013 roku, 05.10.2013
roku są obecnie niemożliwe do odzyskania z uwagi na okoliczność, że dane zbierane po
stronie firmy hostingowej to jest dostawcy serwera na którym była umieszczona domena
www.parafia-gdeszyn.pl .i zainstalowany był program „Księga gości” są przechowywane
maksymalnie do sześciu miesięcy. Świadek podał oprócz tego, że w/w dane nie były danymi
operacji użytkowników wykonywanych w programie „Księga gości” tylko dane połączeń do
serwera fizycznego z sieci, wskazał, że dane związane z operacjami użytkowników programu
„Księga gości” mogły być zbierane i przechowywane przez program, ale zależało to od
osoby lub firmy, która na zlecenie Parafii Gdeszyn zajmował się stroną internetową. Wskazał,
że zarządzający tym programem miał możliwość pobierania z serwera i zapisywania danych
związanych z operacjami na stronie Parafia Gdeszyn i przechowywaniem ich u siebie na
serwerze przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy. Wskazał, że jeżeli osoby które
zajmowały się prowadzeniem tej strony internetowej nie pobierały kopii bezpieczeństwa to
najstarsze dane zawarte na serwerze będą miały maksymalnie sześć miesięcy. Świadek
wskazał oprócz tego, że na podstawie danych jakimi dysponował nie jest możliwe ustalenie
danych użytkowników strony internetowej Księga Gości Parafii Gdeszyn.
Świadek |IĄ podał w swoich wypowiedziach, że w 2010 roku na prośbę
oskarżyciela prywatnego stworzył stronę internetową Parafii Gdeszyn na podstawie szablonu
dostępnego w sieci, wskazał, że warunkiem istnienia strony było uiszczanie abonamentu
właścicielowi serwera na jakim była strona internetowa i wskazał, że do lutego 2016 roku
strona istniała, a po tej dacie nie była już dostępna. Wskazał, że osobiście prowadził te stronę
od 2010 roku od daty jej utworzenia do dnia 03 kwietnia 2013 roku kiedy zrezygnował z jej
prowadzenia o czym poinformował KREM, a ten udzielił mu informacji, że
znajdzie inna osobę, która się tym zajmie. Wskazał, że posiadał wszystkie hasła potrzebne do
prowadzenia strony jednakże po tym jak zrezygnował z jej prowadzenia nikt się po to do
niego nie zgłosił, wskazał, że w tym czasie kiedy nie prowadził już strony internetowej
parafii funkcjonowała ona w takim stanie w jakim ją pozostawił. Wskazał, że po tym jak na
stronie internetowej pojawiły się wpisy negatywne dla oskarżyciela prywatnego sugerował
zablokowanie strony jednakże DEE nie wyraził na to zgody. Wskazał, że kiedy
posiadał jeszcze dostęp do tej strony nie był w stanie ustalić adresów IP komputerów z
których dokonywane były wpisy, wskazał, że nie jest informatykiem, nie posiada wiedzy w
tym zakresie zgody nie zna się na obsłudze programów komputerowych. Wskazał, że jedynie
firma, która zajmował się obsługą serwera i pobierała opłaty abonamentowe byłaby w stanie
ustalić IP komputerów z jakich dokonane były wpisy.
Świadek KI oraz pozostali świadkowie przesłuchani w sprawie Em
M r.z [O wskazali, że nie posiadają wiedzy odnośnie faktu kto dokonał
wpisów pomawiających KOR.
W ocenie Sądu materiał dowodowy zgromadzony w sprawie w postaci dokumentów
oraz zeznań świadków zasługuje na walor wiarygodności z uwagi na okoliczność, że dowody
wzajemnie ze sobą korespondują i z całokształtem materiału zgromadzonego w sprawie
tworzą logiczną całość.
W tym miejscu wskazać należy, że na obecnym etapie postępowania nie jest możliwe
ustalenie danych osób zamieszczających pomawiające DEE wpisy, ponieważ jak
wynika z wypowiedzi EEEE nie posiadał on dostatecznej wiedzy informatycznej
dotyczącej obsługi prowadzonej przez niego strony internetowej www.parafia-gdeszyn.pl, i
nie dokonywał odpowiednich operacji o jakich wskazał świadek KR, a ponadto
biorąc pod uwagę wypowiedzi w/w, że niemożliwe jest ustalenie na podstawie danych jakimi
obecnie dysponuje Sąd użytkowników strony internetowej Księga Gości Parafii Gdeszyn, a
tym samym osób zamieszczających wpisy pomawiające oskarżyciela prywatnego.
Z uwagi na okoliczność, że nie została ustalona osoba dokonująca wpisów
poniżających oskarżyciela prywatnego EEEE Sąd na podstawie art.17$1 pkt 11
k.pk. umorzył postępowanie w sprawie i na podstawie art.632 pkt 1 k.pk. zgodnie z
brzmieniem tego przepisu przyjął, że koszt postępowania ponosi oskarżyciel prywatny.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak na wstępie.