Sygn. akt II K 593/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 22 lutego 2017 r.
Sąd Rejonowy w Zabrzu w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Izabela Pudło
Protokolant: Hanna Suchewicz
po rozpoznaniu dnia 08 lutego 20i7r. sprawy H. G. ( G. ) urodzonego (...) w miejscowości G.,
syna A. iS.
oskarżonego o to, że:
w dniu 11 maja 20i6r. w Z. w obecności innych osób pomówił J. Ż. o pobicie i podrapanie twarzy K. P.
poniżając go w ten sposób w opinii publicznej i narażając na utratę zaufania
2.
tj. o przestępstwo z art. 212 k.k. oraz z art. 216 k.k.
orzeka:
oskarżonego H. G. uznaje za winnego tego, że w dniu 11 maja 2016r. w Z. przekazując J. $. jako
fakt, zasłyszaną od innej osoby, niesprawdzoną informację o tym, jakoby J. Ż. poprzedniego dnia,
w czasie wykonywania na obiekcie firmy (... ) SA w Z. przy ulicy (... ) obowiązków pracownika
ochrony zatrudnionego na podstawie umowy zlecenia w firmie P.H.U. (..) z siedzibą w K.,
naruszył w trakcie wykonywania tych obowiązków nietykalność cielesną K. P. jako osoby
wykonującej w tym czasie na tym samym obiekcie, wynikające z zatrudnienia w firmie Agencja
Ochrony Mienia i Osób (...) - Serwis - (...)” z siedzibą w Z. swoje obowiązki służbowe, pomówił
go o takie postępowanie, które mogło narazić go na utratę zaufania potrzebnego dla wykonywania
obowiązków pracownika ochrony w zatrudniającej go firmie P.H.U. (..) z siedzibą w K.
zważywszy, że do zakresu jego obowiązków wynikających z obowiązującej go w tej firmie (...)
należało m.in. zapewnienie bezpieczeństwa osób znajdujących się w granicach chronionego
obiektu tj. winnego występku wyczerpującego znamiona opisane w art. 212 $ 1 kk i za to na mocy
art. 212 $ 1 kk skazuje go na karę grzywny w wymiarze 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych
ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;
na zasadzie art. 212 $ 3 kk orzeka od oskarżonego H. G, na rzecz oskarżyciela prywatnego J. Ż.
nawiązkę w kwocie ( siedemset ) złotych
3. na zasadzie art. 628 pkt 1 kpk oraz art. 3 ust 1 Ustawy z dnia 23.06.1973 o opłatach w sprawach
karnych zasądza od oskarżonego H. G. na rzecz:
oskarżyciela prywatnego J. Ż. kwotę 300,00 ( trzysta) złotych uiszczoną przez niego tytułem
zryczałtowanej równowartości wydatków postępowania
Skarbu Państwa kwotę 100,00 (sto) złotych tytułem opłaty od orzeczonej grzywny.
Sygnatura akt VI Ka 403/17
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 23 czerwca 2017 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Marcin Mierz
Sędziowie SSR del. Agnieszka Woźniak (spr.)
SSO Grażyna Tokarczyk
Protokolant Sylwia Sitarz
przy udziale oskarżyciela prywatnego J. Ż.
po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2017 t.
sprawy H. G. ur. (...). w G.
syna A. iS.
oskarżonego z art. 212 kk i art. 216 kk
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu
z dnia 22 lutego 2017 r. sygnatura akt II K 593/16
na mocy art. 437 $ 1 kpk, art. 636 $ 1 13 kpk
1) utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;
2) obciąża oskarżonego kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze,
ustalając, że wydatki Skarbu Państwa pokryte zostały uiszczonymi
zryczałtowanymi wydatkami postępowania i wymierza mu opłatę za II
instancję w kwocie 100 (sto) złotych.
Sygn. akt IIK 389/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 lutego 2017 roku
Sąd Rejonowy w Zabrzu — Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Adam Krukowski Protokolant: Katarzyna Kulik
w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Tarnowskich Górach — Beaty Huras
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 04 października 2016 roku, 03 listopada 2016 roku, 15 listopada
2016 roku, 29 listopada 2016 roku, 15 grudnia 2016 roku, 07 lutego 2017 roku
sprawy
J. F. (F.), urodz. (...) w Ź..,
syna E. i H.
oskarżonego o to, Że:
w okresie od kwietnia 2009 r. do maja 2013 r. w Z. pełniąc funkcję Naczelnika Wydziału Ekologii Urzędu
Miejskiego w Z., nie dopełnił swoich obowiązków i nie podjął żadnych działań, poza skierowaniem
upomnienia z dnia 24.03.2009 r., zmierzających do wyegzekwowania wydanej przez siebie decyzji
administracyjnej nr E/8-2009 z dnia 27.01.2009 r. nakazującej Przedsiębiorstwu (...) Sp. z 0.0. jako
użytkownikowi wieczystemu nieruchomości położonej w Z. przy ul. (...), usunięcie z w/w nieruchomości
ok. 618 beczek o pojemności 200 litrów każda z odpadami niewiadomego pochodzenia, a w szczególności
nie wykonał przewidzianych w Ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji czynności
związanych z przeprowadzeniem egzekucji o charakterze niepieniężnym w postaci wydania
postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia podmiotu do wykonania przedmiotowej decyzji
administracyjnej, wydania tytułu wykonawczego i przeprowadzenia wykonania zastępczego, co najmniej
godząc się na to, że składowanie powyższych odpadów może zagrozić życiu i zdrowiu wielu osób
pracujących i przebywających w okolicy składowiska odpadów oraz spowodować szkodę dla środowiska
w znacznych rozmiarach działając w ten sposób na szkodę interesu pubłicznego i prywatnego
tj. o przestępstwo z art. 231 $ 1 k.k.
orzeka
1. oskarżonego J. F. uniewinnia od popełnienia zarzuconego mu czynu opisanego wyżej w części
wstępnej wyroku;
2. na podstawie art, 632 pkt 2 k.p.k. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego J. F. kwotę
23.370,00 zł (dwadzieścia trzy tysiące trzysta siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów
związanych z ustanowieniem obrońców z wyboru w przedmiotowej sprawie;
3. na podstawie art, 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa;
Sygn. akt VII K 622/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 kwietnia 2017r.
Sąd Rejonowy w Zabrzu, Wydział VH Karny w składzie:
Przewodniczący SSR Beata Badura
Protokolant Sylwia Maciejewska
Przy udziale Prokuratora: ---
po rozpoznaniu dniach: 22 stycznia 2015r., 3 czerwca 2015r. 3 sierpnia 2015r., 30 września
2015r., 20 kwietnia 2016r., 6 czerwca 2016r., 7 września 2016r., 12 października 2016r., 28
listopada 2016r., 6 lutego 2017r., 29 marca 2017r.
sprawy M.M. ur. (...) w Z. syna Z.i A.
oskarżonego 0 to, że:
w dniu 26.06.2014 r. w Z., na terenie (...) w K., Wydziału (...) w Z. przy PL(...), podczas
Rady (...) w Z., w obecności członków tejże Rady zniesławił oskarżycielkę prywatną K.M. —
adiunkt zatrudnioną w (...) w Z. — twierdząc, iż ta dopuszczała się mobbingu, poniżania,
obrażania i nierównego traktowania studentów,
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 1 k.k.
1. uniewinnia oskarżonego M. M. od popełnienia zarzucanego mu czynu wyżej opisanego tj.
przestępstwa z art. 212 $ I k.k.;
2. na mocy art. 632 pkt 1 k.p.k. zasądza od oskarżycielki prywatnej K.M. na rzecz
oskarżonego M.M. poniesione przez niego koszty procesu w kwocie 3500 zł (trzech
tysięcy pięciuset złotych) tytułem ustanowienia przez niego obrońcy.
Sygn. akt VII K 353/16
Dnia 16 lutego 2017 roku
POSTANOWIENIE
Sąd Rejonowy — Wydział VI Karny w Zabrzu w składzie:
Przewodniczący: SSR Beata Badura
Protokolant: Sylwia Maciejewska
Prokurator teen enea
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2017 roku
sprawy
W. T. urodzonej (...)
córki J. i M.
oskarżonej o przestępstwo z art. 212 $ 1 k.k.
w przedmiocie umorzenia postępowania
na mocy art, 17 $ 1 pkt 2 k.p.k. w zw. zart. 31 $ I k.k. i art. 622 k.p.k
postanawia
1. umorzyć postępowanie karne przeciwko oskarżonej W.T. o czyn polegający na tym,
że w dniu 13 maja 2015r. oraz dnia 27 kwietnia 2016r. pomówiła K. M. o takie
postępowanie lub właściwości, które mogły poniżyć go w opinii publicznej lub
narazić go na utratę zaufania potrzebnego dla zajmowanego przez niego stanowiska
oraz wykonywanej przez niego działalności, przy czym pomówienia tego dokonała
publicznie na forum Walnego Zgromadzenia Członków (...) w Z. w dniu 13 maja
2015r. oraz w dniu 27 kwietnia 2016r., a tekst jej skargi opublikowany został ponadto
na łamach Biuletynu Informacyjnego (...) w Z. nr 3 (71), wrzesień 2015r. oraz nr 4
(72), grudzień 2015r., tj. o czyn przewidziany w art. 212 $ 1 k.k.;
2. zarządzić zwrot oskarżycielowi prywatnemu K. M. uiszczonych przez nie
zryczałtowanych wydatków w całości w kwocie 300 zł (trzystu złotych).
Uzasadnienie
Oskarżyciel prywatny K. M. skierował do tut. Sądu prywatny akt oskarżenia
zarzucając oskarżonej W. T. popełnienie występku polegającego na tym, że w dniu 13 maja
2015r. oraz dnia 27 kwietnia 2016r. pomówiła K. M. o takie postępowanie lub właściwości,
które mogły poniżyć go w opinii publicznej lub narazić go na utratę zaufania potrzebnego dla
zajmowanego przez niego stanowiska oraz wykonywanej przez niego działalności, przy czym
pomówienia tego dokonała publicznie na forum Walnego Zgromadzenia Członków (...) w Z.
w dniu 13 maja 2015r. oraz w dniu 27 kwietnia 2016r., a tekst jej skargi opublikowany został
ponadto na łamach Biuletynu Informacyjnego (...) w Z. nr 3 (71), wrzesień 2015r. oraz nr 4
(72), grudzień 2015r., tj. o czyn przewidziany w art. 212 8 1 kk..
Zgodnie z art. 17 $ 1 pkt 2 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza
gdy czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego, albo ustawa stanowi, że sprawca nie
popełnia przestępstwa.
Zgodnie z art. 31 $ 1 k.k. nie popełnia przestępstwa, kto z powodu choroby
psychicznej, upośledzenia umysłowego iub innego zakłócenia czynności psychicznych nie
mógł w czasie czyny rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem.
Jak wynika z opinii sądowo-psychiatrycznej z dnia 7 lutego 2017 roku, która wpłynęła
do Sądu w dniu 8 lutego 2017 roku u oskarżonej W.i T. biegli psychiatrzy rozpoznali
chorobę psychiczną w postaci ograniczonych zaburzeń urojeniowych oraz otępienia w czasie
zarzucanego jej czynu. W czasie popełnienia czynu zabronionego oskarżona miała całkowicie
zniesioną zdolność do rozpoznania jego znaczenia i całkowicie zniesioną zdolność
pokierowania swoim postępowaniem. Zachodzą warunki do zastosowania art. 31 $ 1 k.k..
Mając powyższe na uwadze, należało orzec jak w sentencji.
Sygn. akt VII K 360/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 31 marca 2017 r.
Sąd Rejonowy w Zabrzu — Wydział VII Karny
w składzie:
Przewodniczący: _ SSR Agnieszka Sierocińska
Protokolant: Anna Stanowska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 10 października, 15 listopada 2016 roku, 6 lutego i
28 marca 2017 roku
sprawy:
1) T.R., urodzonej (...) w Z.
córki K.i S.
oskarżonej o to że:
w dniu 14 sierpnia 2015 roku w Z., w celu poniżenia J. K. w opinii publicznej i narażenia jej
na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania działalności społecznej, rozgłosiła przeciwko
niej publicznie nieprawdziwe zarzuty wyrażające się w twierdzeniu, że: proponuję ażeby p. J.
wróciła do swojego zawodu, NA PIŁCE NOŻNEJ TO TRZEBA SIĘ ZNAĆ I UMIEĆ
ZARZĄDZAĆ, tj. o przestępstwo z art, 212 $ 1 k.k.
2) R.R, urodzonego (...) w Z.
syna W. i H.
oskarżonego 0 to że:
w dniu 9 sierpnia 2015 roku w Z. w celu poniżenia J.K. w opinii publicznej i narażenia jej na
utratę zaufania potrzebnego do wykonywania działalności społecznej, rozgłosił przeciwko
niej publicznie nieprawdziwe zarzuty wyrażające się w twierdzeniu, że: to nie „widzimisie” tu
chodzi o kasę teraz jest szkółka sportowa na którą dostaje się dotację i o nic nie trzeba się
starać o przejazdy na mecz o sprzęt o zapłatę obsad sędziowskich a kasa leci dla wiadomo
o kogo chodzi istny raj, tj. o przestępstwo z art. 212 $ 1 k.k.
orzeka
1) uznaje oskarżoną T. R. za winną tego, że w dniu 14 sierpnia 2015 roku w Z.,
zamieściła na portalu internetowym facebook.com wpis zniesławiający J. K., czym
pomówiła ją o takie postępowanie i właściwości, które mogły ją poniżyć w opinii
publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania działalności
społecznej tj. występku wyczerpującego znamiona z art. 212 $ 1 i 2 k.k. i za to na
mocy art. 212 $ 2 k.k. skazuje ją na karę grzywy w wymiarze 50 (pięćdziesięciu)
2)
3)
4)
5)
6)
stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł
(dziesięciu złotych);
uznaje oskarżonego R. R. za winnego tego, że w dniu 9 sierpnia 2015 roku w Z.,
zamieścił na portalu internetowym facebook.com wpis zniesławiający J. K., czym
pomówił ją o takie postępowanie i właściwości, które mogły ją poniżyć w opinii
publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania działalności
społecznej tj. występku wyczerpującego znamiona z art. 212 $ 1 i 2 k.k. i za to na
mocy art. 212 $ 2 k.k. skazuje go na karę grzywy w wymiarze 50 (pięćdziesięciu)
stawek dziennych, ustałając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł
(dziesięciu złotych);
na mocy art. 212 $ 3 k.k. orzeka wobec oskarżonej T. R. nawiązkę na rzecz
oskarżycielki prywatnej J. K. w kwocie 300 zł (trzystu złotych);
mocy art. 212 $ 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. R. nawiązkę na rzecz
oskarżycielki prywatnej J. K. w kwocie 500 zł (pięciuset złotych);
na mocy art. 628 pkt I k.p.k. zasądza od oskarżonych T. R.i. R. R. solidarnie na
rzecz oskarżycielki prywatnej J. K. poniesione przez nią koszty procesu w kwotach:
a) 300 zł (trzysta złotych) tytułem zwrotu zryczałtowanej równowartości
wydatków,
b) 648 zł (sześciuset czterdziestu ośmiu złotych) tytułem ustanowienia w
sprawie pełnomocnika;
na podstawie art. 628 pkt 2 k.p.k. oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o
opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa
wydatki postępowania ustalając, że zostały już uregułowane w ramach ryczałtu oraz
zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 50 zł (pięćdziesiąt
złotych) tytułem opłaty.
Sygn. akt VI K 548/16
POSTANOWIENIE
Dnia 31 stycznia 2017 r.
Sąd Rejonowy w Zabrzu w Wydziale VII Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSR Magdalena Sikorska
Protokolant: Joanna Kowalska
w przedmiocie umorzenia postępowania z oskarżenia prywatnego S.L.
przeciwko
R. P.,s. T.iT., ur. (...) w D.
oskarżonego o to że:
w dniu 31 marca 2016 r. w Sądzie Rejonowym w Z. składając zeznania jako świadek w
sprawie o sygn. akt (...) 169/11 stwierdził, że w toku postępowania karnego ustalono, że Ś. L.
przeznaczał pieniądze firmy (...) na libacje alkoholowe cyt. „pieniądze te były m.in.
przeznaczone na libacje alkoholowe”, a nadto że dokonał zakupu majtek za 2000 zł —
„pamiętam paragon na zakup majtek, gdzie rachunek wynosił 2000 zł” czym pomówił S. L.
o postępowanie i właściwości które mogą poniżyć go w opinii publicznej lub narazić na utratę
zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności,
tj. czyn z art. 212 $ 1 k.k.
postanawia
1. na mocy art. 17 $ 1 pkt 2 k.p.k. umorzyć postępowanie karne przeciwko R.P. o czyn
z art. 212 $ 1 k.k. z uwagi na brak na fo iż czyn nie zawiera znamion czynu
zabronionego;
2. na mocy art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciąża oskarżyciela prywatnego
S.L.
3. na mocy art. 98 8 2 k.p.k. odroczyć sporządzenie uzasadnienia na czas do 7 dni, tj. do
dnia 07 lutego 2017 r. godz. 14:30, sala 115
UZASADNIENIE
$.L. oskarżył R. P. o to, że w dniu 31 marca 2016 r. w Sądzie Rejonowym w Z. składając
zeznania jako świadek w sprawie o sygnaturze akt (...) 169/11 stwierdził , że w toku
postępowania karnego ustalono, że S. L. przeznaczał pieniądze firmy (...) na libacje
alkoholowe cyt. ?pieniądze te były m. in. przeznaczone na libacje alkoholowe” , a nadto, że
dokonał zakupu majtek za 2000zł- pamiętam paragon na zakup majtek, gdzie rachunek
wynosił 2000zł” czym pomówił S.L. o postępowanie i właściwości, które mogą go poniżyć w
opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska , zawodu
lub rodzaju działalności, tj. o czyn z art. 212$1 k.k.
Sąd zważył, co następuje. Przed Sądem Rejonowym w . w Wydziale (...) toczy się sprawa
z powództwa S. L. przeciwko ()...) Spółce z 0.0. o odszkodowanie. W dniu 31 marca 2016 r.
na rozprawie R.P. złożył zeznania w charakterze świadka. Podczas zeznań przedstawił
okoliczności ujawnienia nieprawidłowości w kierowaniu przez S.L. firmą (...) Spółka z 0.0.
i powody jego dyscyplinarnego zwolnienia. R.P. zeznał miedzy innymi, że postępowanie S.L.
stało się przedmiotem postępowania karnego przeciwko niemu. Zeznał także, że S.L.
przeznaczał pieniądze Spółki m.in. na libacje alkoholowe i o tym, że sam powód składając
wyjaśnienia na zgromadzeniu w dniu 25 marca 2003 r., tłumaczył, że musiał przeznaczać
pieniądze na libacje alkoholowe, gdyż w Polsce tak się załatwia sprawy z kontrahentami.
Ponadto R P. zeznał wówczas , iż „ były tam też paragony na zakup bielizny, pamiętam
paragon na zakup majtek, gdzie rachunek wynosił 2000zł”.
W dniu 6 listopada 2006 r. przed Sądem Rejonowym w R. w postępowaniu o sygnaturze (...)
590/04 , w której oskarżonym by S.L. R. P. złożył zeznania w charakterze świadka , w
których m.in. powiedział, że pośród zakwestionowanych wydatków z firmowej karty
kredytowej, którą posługiwał się S.L. był paragon na zakup bielizny, która później
przekazano jakiejś pani Prezes. Zeznał wówczas także „że wydatków na alkohol nie uznano za
koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 i 16 ustawy 0 podatku dochodowym od osób
prawnych.
W dniu 25 marca 2009r. Sąd Rejonowy w R. wydał wyrok skazujący S$. L. za czyny z art.
284$2 k.k. i 294$1 k.k. i art. 1381 k.k. w zw. zart.284$2k.k. w zw z art.294$1k.k. przy zast.
art. 12k.k. oraz za przestępstwo z art. 296$1k.k. i art.271$1 k.k. w zw. zartli$1k.k.przy zast
art.12 k.k.. Wyrok ten został uchylony do ponownego rozpoznania przez Sąd Okręgowy w G.
wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia 15 grudnia 2009r w sprawie o sygnaturze (...)
906/09. W postępowaniu przed Sądem Okręgowym, na rozprawie w dniu 7 lutego 2011i 28
marca 2011r. R. P. złożył po raz kolejny zeznania w charakterze świadka, w których
ponownie zeznawał na okoliczność wydatków S. L. z karty służbowej . Podkreślił także, że
również WSA w G. nie zakwestionowało wyłączenia nieuzasadnionych wydatków z karty
jako kosztów uzyskania przychodu.( zakup m.in. bielizny i znacznych ilości alkoholu).
Sąd Okręgowy w G. skazał S. L. w dniu 24 .11.2014r w sprawie o sygn. (...) 20/10 za
przestępstwa wyżej opisane. Sąd w uzasadnieniu wyroku oparł się w ustaleniach faktycznych
m.in. zeznaniach R. P.
Wyrok ten został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 3 .06.2015r
sygn. (...) 133/15.
Znamię czynnościowe w przypadku zniesławienia polega na „ pomówieniu ,, innej osoby
czyli na podnoszeniu łub rozgłaszaniu zarzutów. Podnoszony lub rozgłaszany zarzut jest
pomówieniem wówczas , gdy dotyczy postępowania osoby pomawianej lub jej właściwości.
Ekskulpuje zachowanie sprawcze niepubliczne czynienie zarzutu prawdziwego lub też
publiczne podnoszenie lub rozgłaszanie prawdziwego zarzutu służące obronie społecznie
uzasadnionego interesu.
W niniejszej sprawie zeznania złożone przez R.P. przed Sądem Rejonowym w Z. w sprawie
(...) 169/11 zawierają informacje, które stały się m. in. podstawą do skazania S. L. w procesie
karnym. Informacje te zawarte w zeznaniach S.L. były przedmiotem oceny Sądu Rejonowego
w R., Sądu Okręgowego w G. i Sądu Apelacyjnego w K. Mimo, iż R. P. użył innych słów na
opisanie zachowania S$. L. uznanego za przestępcze ,( notabene majtki stanowią z całą
pewnością bieliznę, a zakup nadmiernej ilości alkoholu w celu” załatwiania w taki sposób
spraw z kontrahentami” odbywa się w celu wspólnego spożycia), to słowa te opisują czyny S.
L. nie kogoś innego. Zachowania te stanowiły , jak wynika z akt przytoczonej sprawy karnej
jedynie drobny wycinek przestępczej działalności S$. L. na szkodę pracodawcy czyli (...)
spółka z o.o. Zatem ich opisanie przed Sądem Rejonowym w Z. w sprawie o odszkodowanie
przeciwko pracodawcy, należy uznać za obronę społecznie uzasadnionego interesu.
Z powyższych względów Sąd umorzył postępowanie karne.
Sygn. akt VII K 603/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 maja 2017r.
Sąd Rejonowy w Zabrzu - Wydział VII Karny
w składzie:
Przewodniczący: SSR Bartosz Dobrzański
Protokolant: Aleksandra Kuczera
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 24 marca 2017 r. i 12 maja 2017r.
sprawy
M. U. ur. (...)wL.c. R.iE.
oskarżonej o to, że:
—
3.
w nieoznaczonym dniu pomiędzy 01 stycznia 2016 roku a 25 maja 2016 roku udzielając
wypowiedzi dla gazety (...) pomówiła W. L. w taki sposób, że twierdziła, iż W. L. w ramach
prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w formie pubu (...) w sposób lekceważący
podchodzi do prawa, które to pomówienie mogło poniżyć W. L. w opinii publicznej i narazić go
na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania działalności
tj. o czyn z art. 212 $ 1 k.k.
orzeka
uniewinnia oskarżoną M. U. od popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego wyżej;
na podstawie art. 632 pkt 1 k.p.k, i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w
sprawach karnych zasądza od oskarżyciela prywatnego W. L. na rzecz Skarbu Państwa opłatę w
wysokości 60,00 (sześćdziesięciu) złotych i zryczałtowane wydatki w kwocie 300,60 (trzystu)
złotych wskazując, że wydatki zostały uiszczone w całości;
na podstawie art. 632 pkt 1 k.p.k. zasądza od oskarżyciela prywatnego W. L. na rzecz oskarżonej
M.U. kwotę 720,00 (siedmiuset dwudziestu) złotych tytułem kosztów poniesionej obrony.