Załączniki

MX-4100N_20170821_151340.pdf	sygn. akt II K 217/16 POSTANOWIENIE Dnia 02 lutego 2017r. Sąd Rejonowy w Wołowie w II Wydziale Karnym w składzie: Przewodniczący: S.S.R. Miłosz Chwalibóg Protokolant: Edyta Lickiewicz w sprawie AMEEEĘEEEB. oskarżonej przez oskarżyciela prywatnego SEENEMEMĘJEEE> o to; że w dniu 08.08.2016r w KPP w Wołowie będąc rozpytywana przez SHEĘE EEEE. oznajmiła, że GEEĘEEEEJEMB jest chory psychicznie tj. o czyn z art. 21281 kk postanowił I. na podstawie art. 17 $1 pkt 2 kpk w zw. z art. 95 $ 1 zd. 2 kpk postępowanie karne z oskarżenia prywatnego SMĘNIEEENIJĄNM, przeciwko SEE o czyn z art. 212$1 kk umorzyć, wobec braku znamion czynu zabronionego; Il. na podstawie art. 632 pkt 1 kpk kosztami procesu obciążyć oskarżyciela prywatnego SEIĘWEEEEENNEEJE. UZASADNIENIE SEE wnosząc do tut. Sądu dnia 24.08.2016r. prywatny akt oskarżenia oskarżył ŚMIEEENIEB o to, że w dniu 08.08.2016r w KPP w Wołowie będąc rozpytywana przez SEENMDEEEEEENIĘ oznajmiła, że GEEEEEEEJEE jest chory psychicznie tj. o czyn z art. 21281 kk. Jak wynika z uzasadnienia aktu oskarżenia i załączonej do niego kserokopii notatki urzędowej funkcjonariusza Policji SEEEEEEEEEEB . rozpytanie GHEE przeprowadził on dnia 08.08.2016r w ramach prowadzonych czynności służbowych, w sprawie Prokuratury Rejonowej w Wołowie o sygn. akt Ds. 510.2016. W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz w doktrynie prawa karnego stanowiskiem, nie stanowią zniesławienia, a zatem czynu z art. 21281 kk, oświadczenia i wypowiedzi będące realizacją uprawnień opartych na prawie. Dotyczy to w szczególności krytycznych ocen wyrażonych w opiniach służbowych, skargach, pismach procesowych, krytyce naukowej, artystycznej itp. (tak wyrok Sądu Najwyższego z 23.05.2002r. V KKN 435/00, LEX nr 53916). Również w wyroku z dnia 18.12.2000r. Sąd Najwyższy stwierdził, że nie stanowią przestępstwa zniesławienia różnego rodzaju wypowiedzi dokonywane w ramach przysługujących jednostce uprawnień, między innymi oświadczenia składane w uzasadnieniu lub w obronie praw (np. skargi sądowe, odpowiedzi na zarzuty procesowe, zażalenia, doniesienia pokrzywdzonych o przestępstwie. (IV KKN 331/00, LEX nr 51135). W tym samym duchu utrzymane jest zachowujące aktualność orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 1934 r. (3 K. 469/33 - Zbiór Orzeczeń Izby Karnej Nr 185/1934) wydane na tle art. 255 kk z 1932 r. według którego nie stanowią przestępstwa zniesławienia różnego rodzaju wypowiedzi dokonywane w ramach przysługujących jednostce uprawnień, między innymi oświadczenia składane w uzasadnieniu lub w obronie praw (np. skargi sądowe, odpowiedzi na zarzuty procesowe, zażalenia, doniesienia pokrzywdzonych o przestępstwie). Zgodnie z wypowiedzianym w doktrynie, a akceptowanym przez Sąd Najwyższy w cytowanym powyżej orzeczeniu z dnia 18.12.2000r. stanowiskiem, legalność takich, podnoszonych m.in. w pismach procesowych, zarzutów uzależniona jest od potrzeb wynikających z zagrożenia własnego prawa i konieczności wykazania niebezpieczeństwa dla własnych praw ze strony postępowania lub własności innej osoby, lub podmiotu zbiorowego". (A. Zoll w. G. Bogdon, K. Buchała, Z. Ćwiąkalski, M. Dąbrowska-Kardas, P. Kardas, J. Majewski, M. Rodzynkiewicz, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll. Kodeks Karny. Część szczególna. Komentarz. Zakamycze 1999, t. II, s. 660). Także w wyroku z dnia 15 września 1970 r. (V KKN 31/70) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że "nie stanowi zniesławienia zarzut podniesiony w toku procesu sądowego, pod warunkiem, że działanie sprawcy zmierza do obrony własnego interesu w sprawie oraz zarzut postawiony jest we właściwej formie i nie zmierza wyłącznie do poniżenia osoby, której został postawiony" Odnosząc powyższe uwagi do niniejszej sprawy stwierdzić należy, że 4HEME BE przytoczony w prywatnym akcie oskarżenia zarzut podniosła nie w piśmie czy rozmowie prywatnej, lecz jako osoba rozpytywana przez funkcjonariusza Policji w ramach wykonywanych przez niego obowiązków, jak wynika jednoznacznie z treści notatki urzędowej (k.3), w sprawie, w której była ona osobą podejrzewaną o przywłaszczenie bądź ukrycie dokumentów należących do wymie W ocenie Sądu zatem , udzielając w tej -przewidzianej przez prawo- formie funkcjonariuszowi Policji informacji broniła ona własnego interesu w owej sprawie, a okoliczność ta mogła, a być może i była (co z punktu widzenia niniejszego postępowania nieistotne) procesowo weryfikowana w sprawie Ds. 510.2016. W tym miejscu pokrótce wskazać trzeba na istotę i charakter czynności rozpytania, która choć nie ma procesowej podstawy w kodeksie postępowania karnego, jest dopuszczalna w świetle uprawnień Policji statuowanych w ustawie o Policjj oraz akceptowana w orzecznictwie. Policja — w celu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw i wykroczeń oraz wykrycia i ustalenia sprawców — podejmuje czynności dochodzeniowo-śledcze i operacyjno- rozpoznawcze. Nie budzi wątpliwości, że czynności te są niczym innym niż metodami zbierania informacji lub dowodów przez organy ścigania. Ich celem jest uzyskanie takich informacji o okolicznościach czynu przestępnego oraz źródłach dowodowych, które umożliwiają lub ułatwiają ustalenie okoliczności i przebiegu zdarzenia. Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z 12 listopada 2013 r., sygn. Il AKa 355/13, stwierdził: „Rozpytanie nie jest czynnością procesową, a operacyjną, nie podlega protokołowaniu (art. 143 $ 1 k.p.k.) i nie może być uznane za przesłuchanie danej osoby w charakterze świadka”. Sąd Najwyższy w postanowieniu z 4 maja 2016 r., sygn. III KK 334/15, stwierdził, że „Przeprowadzenie tzw. czynności rozpytania może zostać utrwalone w formie notatki urzędowej (art. 143 $ 2 k.p.k.). Stosuje się ją nie tylko w dochodzeniu czy śledztwie jako jedną z czynności podejmowanych w postępowaniu przygotowawczym (art. 297 $ 1 k.p.k.), ale także przed jego wszczęciem w ramach czynności sprawdzających (art. 307 k.p.k.)”. Rozpytanie następuje z reguły jeszcze przed wszczęciem postępowania w sprawie. Z jego nieprocesowego charakteru wynika, że osoba, która potencjalnie może stać się podejrzaną, nie ma obowiązku udzielania informacji, ale może ona też w sposób bezkarny złożyć fałszywe oświadczenie. Rzecz jasna inną kwestią jest późniejsze dowodowe wykorzystanie informacji uzyskanych podczas rozpytywania. W świetle powyższego, zdaniem Sądu, podniesienie przez SMEMĘEEEE jako rozpytywaną w charakterze osoby podejrzewanej okoliczności, iż GREENE jest chory psychicznie i leczył się psychiatrycznie w 2006r , uznać zatem należy ( abstrahując już nawet od prawdziwości tej informacji czy choćby tylko subiektywnego przekonania rozpytywanej o jej prawdziwości ) za działanie zmierzające do obrony jej interesu, podjęte nadto w przewidzianej prawem formie. Zasadność podawanych przez osobę rozpytywaną twierdzeń czy ich przydatność dla postępowania karnego ( dla potrzeb którego dokonywane było rozpytanie) weryfikowana może być we wspomnianym powyżej postępowaniu Ds. 510.2016. Dlatego też Sąd Rejonowy orzekł jak w części dyspozytywnej, umarzając postępowanie wobec nie stwierdzenia, by czyn dE nosił znamiona przestępstwa, a kosztami procesu obciążając oskarżyciela prywatnego. Sąd Rejonowy w Wołowie stwierdza że niniejsze orzeczenie jest 7 prawomogmpe i 422: ne e, Wołów, dn. z dniem . Ou. LALTY + | > * * Ą Sód o mezo Ż zgodni
MX-4100N_20170821_151410.pdf	sygn. akt ll K 276/16 POSTANOWIENIE Dnia 02 stycznia 2017r.. Sąd Rejonowy w Wołowie w II Wydziale Karnym w składzie: Przewodniczący S.S.R. Miłosz Chwalibóg w Sprawie oskarżonego przez oskarżyciela prywatnego MINEEIENENNNJSD postanowił l. na podstawie art. 17 $ 1 pkt 9 kpk postępowanie karne z oskarżenia prywatnego MUNIEK umorzyć; I. na podstawie art. 118 $ 3 kpk przekazać pismo €EEEEEEEEENSY zatytułowane „prywatny akt oskarżenia” Prokuraturze Rejonowej w Wołowie, jako organowi właściwemu do podjęcia dalszych czynności w przedmiocie zawartego w nim zawiadomienia o podejrzeniu popełnieniu przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego. UZASADNIENIE TEEN wniósł do Sądu Rejonowego w Wołowie w Il Wydziale Karnym pismo zatytułowane „ prywatny akt oskarżenia”, w którym oskarżył Dyrektora Zakładu Karnego w Wołowie MENEEEEEEEEBB o czyn z art. 18 kk w zw. z art. 212 $1 i $2 kk, w uzasadnieniu pisma wskazując jednocześnie, że pomawianie jego osoby przez Dyrektora Zakładu Karnego ( w formie podżegania lub pomocnictwa) i przez podległych mu pracowników ma miejsce w związku z nadużywaniem przez nich swoich stanowisk i wynikającej z tego przewagi nad nim jako osadzonym. Jak wynika z treści pisma czynnością wykonawczą przestępstwa miałoby być wydawanie nieprawdziwych, krzywdzących go opinii okresowych o jego zachowaniu podczas pobytu w ZK oraz stwierdzanie nieprawdy we wnioskach dyscyplinarnych o jego ukaranie. W myśl art. 14 $1 kpk, który ustanawia w postępowaniu przed sądem zasadę skargowości, wszczęcie postępowania sądowego następuje na żądanie uprawnionego oskarżyciela. W przypadku postępowania przed sądem I instancji zasada skargowości oznacza obowiązek przyjęcia skargi, kodeks nie zna tu bowiem instytucji odmowy wszczęcia postępowania sądowego, dlatego też w niniejszej sprawie pismo AE zostało przyjęte przez Sąd Rejonowy w Wołowie w Il Wydziale Karnym - do którego zostało skierowane i zakwalifikowane jako prywatny akt oskarżenia. Jeżeli jednak skarga nie pochodzi od podmiotu uprawnionego (uprawnionego oskarżyciela), sąd, zgodnie z art. 17 $1 pkt 9 kpk, postępowanie umarza. Dokonując wstępnej kontroli oskarżenia w niniejszej sprawie, w świetle treści pisma GEE uznać należy, że — mimo zatytułowania swego pisma „prywatny akt oskarżenia” i wskazaniu kwalifikacji prawnej prywatnoskargowego czynu z art. 212 kk - zawiadamia on faktycznie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa ( bądź przestępstw) śŚciganego z oskarżenia publicznego (z urzędu), to jest takiego czynu, w przypadku którego uprawnionym oskarżycielem jest oskarżyciel publiczny — tj. prokurator, a oskarżać o nie nie może sam pokrzywdzony. Jak wynika bowiem jednoznacznie z treści pisma <HEMEMEEEEENESĘ Dyrektor Zakładu Karnego w Wołowie, jak i inni podlegli mu funkcjonariusze i pracownicy mieliby poświadczać nieprawdę w dokumentach w postaci opinii o skazanym i wnioskach o jego dyscyplinarne ukaranie, co ( abstrahując rzecz jasna od zasadności zarzutu) wyczerpywać mogło znamiona czynów z art. 231 $1 kk i art. 271 $1 kk w zw. zart. 1182 kk. Prokurator, w myśl art. 10 $1 kpk, jest obowiązany do wniesienia i popierania oskarżenia o czyny ścigane z urzędu. Pokrzywdzony natomiast jako oskarżyciel prywatny może wnosić i popierać oskarżenie jedynie o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego. Przestępstwami ściganymi z oskarżenia prywatnego są zaś jedynie takie przestępstwa, które jako ścigane z oskarżenia prywatnego określa odpowiedni przepis prawa karnego materialnego - kodeksu karnego ( art. 157 $4 kk, art. 212 $1 i $ 2 kk, art. 216kk, art. 217kk). W myśl zaś art. 118 $1 kpk znaczenie czynności procesowej ocenia się według treści złożonego oświadczenia, a $3 tego przepisu stanowi, że pismo w sprawie należącej do właściwości sądu, prokuratora, Policji lub innego organu dochodzenia, skierowane mylnie do niewłaściwego organu, przekazuje się właściwemu organowi. Podkreślić zatem w tym miejscu raz jeszcze należy, że oskarżenie o inne przestępstwa wnieść i popierać przed Sądem może jedynie prokurator. Przed wniesieniem oskarżenia do Sądu winien on jednakże, rzecz jasna, w myśl przepisów art. 10 $ 1 kpk i art. 298 $1 kpk, wszcząć i przeprowadzić — lub nadzorować - postępowanie przygotowawcze, w przypadku ustalenia, że popełniony został czyn zabroniony ścigany z urzędu. Dlatego też, orzekając w punkcie I o umorzeniu postępowania z oskarżenia prywatnego, Sąd — kierując się, w myśl powołanego powyżej art. 118 $1 kpk, treścią złożonego oświadczenia - przekazał jednocześnie w punkcie II pismo Prokuraturze, traktując je jako zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa — ściganego, jak wyżej wskazano, z urzędu. Niezwłocznie po otrzymaniu przekazanego przez Sąd zawiadomienia o przestępstwie prokurator obowiązany będzie podjąć stosowne czynności (art. 30581 kpk) i ewentualnie, po przeprowadzeniu postępowania przygotowawczego, wnieść akt oskarżenia, będąc uprawnionym po temu oskarżycielem. Sąd Rejonowy w Wołowie stwierdza że niniejsze orzeczenie jest , ŚM 04:4O : [> = odność z oryginałem I Fołówsiy. . „1.8. 0B-. 200) d o 8 Kierownik
MX-4100N_20170821_151429.pdf	Sygn. akt II K 1/17 POSTANOWIENIE Dnia 23 maja 2017 1. Sąd Rejonowy w Wołowie II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący SSR Miłosz Chwalibóg Protokolant Edyta Lickiewicz po tozpoznaniu w dniu 23 maja 2017 toku na tozprawie sprawy z oskarżenia oskatżyciela prywatnego SMĘJENENNNNNENNNĄ przeciwkoŚNEEMEKĘ o czyn z att. 216 $ 2 kk w zw. z at. 212 $ 1 kk II. III. postanawia na podstawie art. 496 $ 1 — 3 kpk postępowanie karne przeciwko ŚNIE z oskarżenia prywatnego umorzyć; na podstawie art. 632a $ 1 kpk kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa; na podstawie att. 618 $ 1 pkt 11 kpk w zw. z art. 619 $ 1 kpk zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. Dariusza Czułowskiego kwotę 442,80 zł z VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu; albowiem oskarżyciel prywatny nie stawił się na tozprawie głównej bez usprawiedliwionych powodów, co w myśl art. 496 $3 kpk uważać należy za odstąpienie od oskarżenia, skutkujące z kolei ( w myśl art. 49681 zf2 kpk) koniecznością umorzenia postępowania, jeśli ma miejsce ( tak jak w niniejszej sprawie ) ptzed otwatciem przewodu sądowego bez konieczności uzyskania zgody oskatżonego. Oskatżyciel prywatny jest pozbawiony wolności w związku z czym zarządzono jego doprowadzenie na tozprawę z jednostki penitencjatnej, w której przebywa. Zaznaczyć należy w tym miejscu, że wraz z zawiadomieniem o pierwszym terminie tozptawy (na który był doptowadzony) dotęczone mu zostało pouczenie informujące m.in. o treści art. 496 $1 -3 kpk. Oskarżyciel prywatny miał zatem świadomość konsekwencji niestawiennictwa na tozprawie bez usprawiedliwionych powodów. W dniu 23 maja 2017r złożył on zarówno w fotmie pisemnej ( przesłanej Sądowi z Areszin Śledczęgo w Wałbrzychu bezbośrednio przed wywołaniem sprawy — o godz. 8:10 faxem) jak i wobec przystępujących do realizacji nakazu doprowadzenia funkcjonariuszy oświadczenie, że nie stawi się w tym dniu na tozprawę i odmawia opuszczenia celi. W pisemnym oświadczeniu podał, iż powodem takiej decyzji jest chęć zapoznania się przez niego z opinią biegłych psychiatrów dotycząca osoby oskarżonego, którą dopuścił Sąd. W ocenie Sądu niesposób uznać powyższego za usprawiedliwiony powód niestawiennictwa na rozprawie. Podobnie i oświadczenie oskarżyciela o zgodzie na prowadzenie tozptawy pod jego nieobecność nie może mieć wpływu na decyzję Sądu o umorzeniu postępowania w sytuacji jego nieusptawiedliwionej nieobecności, tteść której to decyzji wynika wprost z att. 496 $1 - 3 kpk . To oskarżyciel prywatny a nie Sąd ma popierać w świetle przepisów postępowania karnego prywatne oskarżenie, z kolei to Sąd i Przewodniczący składu orzekającego, a nie oskarżyciel prywatny decydują o porządku i kolejności czynności ptocesowych. Dlatego też Sąd orzekł jak wyżej w punkcie I, uznając jednocześnie w punkcie II, że zachodzi w niniejszej sprawie, ze względu na jej okoliczności i sytuację materialną oskarżyciela prywatnego, wyjątkowy wypadek, o którym stanowi att. 632a $1 kpk, uzasadniający obciążenie kosztami postępowania Skatbu Państwa. W punkcie III na podstawie powołanych tamże przepisów orzeczono o wynagrodzeniu obrońcy z urzędu w wysokości wynikającej z $17 ust 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. Sąd Rejonowy w Wałowie stwierdza Na oryginale właściwe podpisy że niniejsze orzeczenie jest zgodność z oryginałem DBZ” "VODOŁLLIŻ PI aniem Z AS.ACEC ierownik Sekretariatu
MX-4100N_20170821_151529.pdf	sa: Wrocław, dnia 21 sierpnia 2017 r. PREZES SĄDU REJONOWEGO W WOŁOWIE A.44-41/17 Stowarzyszenie Sieć Obywatelska Watchog Polska adres e-mail sprawa-2762(Q0fedrowanie.siecobywatelska. . INFORMACJA PUBLICZNA udzielona odnośnie wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia 11 sierpnia 2017 r. (data wpływu do tutejszego Sądu droga elektroniczną — 11 sierpnia 2017 r.), na podstawie art. 1 ust. 1 w zw. zart. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1764). Podmiot udostępniający informację: Prezes Sądu Rejonowego w Wołowie Tożsamość osób, które wytworzyły informację: - Jolanta Zapłotna — Prezes Sądu Rejonowego w Wołowie; - Elżbieta Gutowska — Kierownik Samodzielnej Sekcji Administracyjnej Sądu Rejonowego w Wołowie. Data udostepnienia informacji 21 sierpnia 2017 r. Zakres informacji publicznej : 1) rejestru umów, zawartych w imieniu Sądu od 1 stycznia 2017 r. do 31 lipca 2017 r., zawierającego informacje w zakresie co najmniej daty zawartych umów, przedmiotach umów, stronach umów, kwotach umów, 2) adresu strony internetowej, na której znajduje się dokumentacja przebiegu i efektów kontroli, przeprowadzonych w sądzie, oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających, 3) kalendarz spotkań prezesa (prezes) sądu, które odbył (odbyła) w lipcu 2017 r., 4) skany orzeczeń, zapadłych z oskarżenia o czyn zabroniony art. 231 Kodeksu karnego, wydanych przez Sąd w 2017 r., 5) skany orzeczeń, zapadłych z oskarżenia o czyn zabroniony z art. 212 Kodeksu karnego , wydanych przez Sąd w 2017 r., Odpowiadając na Państwa wniosek z dnia 11 sierpnia 2017 r. o udzielenie informacji publicznej uprzejmie informuje, że: ad. 1 umowa zawarta w dniu 24 lipca 2017 r. pomiędzy SR w Wołowie a DESTORY 8Recykling- Niszczenie dokumentacji Waldemar Olszański ul. Opolska 14, 52-014 Wrocław, przedmiotem umowy jest odbiór i niszczenie dokumentacji niearchiwalnej na kwotę brutto 246,00 zł; ad. 2 Sąd Rejonowy w Wołowie prowadzi stronę internetową: www.wołów.sr.gov.pl . Na stronie tej nie jest zamieszczana dokumentacja kontroli przeprowadzanych w Sądzie; ad.3 w miesiącu lipcu 2017 r. Prezes Sądu nie miał zaplanowanych spotkań; ad.4 i ad. 5 do dnia utworzenia informacji w Sądzie Rejonowym w Wołowie: - nie zapadły orzeczenia o czyn zabroniony z art. 231 Kodeksu karnego, - o czyn zabroniony z art. 212 Kodeksu karnego zapadły trzy orzeczenia, w załączeniu skany tych orzeczeń. Prezes Sądu Rejonowego w Jolanta Za