Załączniki

art.212.pdf

Sygn. akt II K 888/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 lutego 2017roku Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Izabela Piastowska Protokolant: Agnieszka Moeller-Cherek po rozpoznaniu w dniach 10 stycznia 2017r., 17 stycznia 2017r. i 28 lutego 2017r. z oskarżenia prywatnego sprawy: J. K. Q) z domu S. c. D.i M. z domu G., ur. (...) w K. oskarżonej o to że: w dniu 17 września 2014r. w S. w celu poniżenia w opinii publicznej pomówiła oskarżyciela prywatnego Ł. B. - lekarza pracującego na Oddziale Kardiologii Inwazyjnej (...) Centrum (...) o żądanie korzyści majątkowych w zamian za przeprowadzenie zabiegów operacyjnych, czym naraziła go na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania zawodu lekarza tj. o przestępstwo określone w art. 212 $ 1 k.k. l. uznaje oskarżoną J. K. (2) za winną popełnienia czynu zarzucanego jej aktem oskarżenia, czyn ten kwalifikuje z art. 21281 k.k. i za to na podstawie art. 21281 k.k. w zw. z art. 33 $ 1 i 3 k.k. wymierza jej karę grzywny w wymiarze 15 (piętnastu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda; Il. na mocy art. 626 $ 1 k.p.k., art. 628 pkt 1 k.p.k. zasądza od oskarżonej na rzecz oskarżyciela prywatnego poniesione przez niego koszty procesu z tytułu poniesionej zryczałtowanej równowartości wydatków w kwocie 300 (trzystu) złotych i ustanowienia w sprawie pełnomocnika; Na mocy art. 62681 k.p.k., art. 628 pkt 2 k.p.k., art. 624$1k.p.k. oraz art. 1, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 ze zm.) zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 30 (trzydzieści) złotych tytułem opłaty w sprawach karnych. Sygn. akt. II K 1403/16 dnia 17 lutego 2017 r. POSTANOWIENIE Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim - II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący - SSR Izabela Piastowska po rozpoznaniu w sprawie z oskarżenia prywatnego R. H. przeciwko: J. W. oskarżonej o czyn z art. 212$ 1 k.k. na posiedzeniu w przedmiocie umorzenia postępowania na podstawie art. 30 8 1 k.p.k., art. 496 $ 1i 2 k.p.k. postanawia 1. umorzyć postępowanie karne przeciwko oskarżonej J. W. 2. na mocy art. 622 kpk zarządzić zwrot uiszczonej przez oskarżyciela prywatnego zryczałtowanej równowartości kosztów postępowania w kwocie 300 zł. UZASADNIENIE R. H. wniósł prywatny akt oskarżenia przeciwko J. W.. Pismem z dnia 03 lutego 2017r. pełnomocnik oskarżyciela prywatnego działając w jego imieniu cofnął prywatny akt oskarżenia. Zgodnie z treścią art. 496 $ 2 k.p.k. zgoda oskarżonego nie jest wymagana, jeżeli oskarżyciel odstąpi od oskarżenia przed rozpoczęciem przewodu sądowego. Oskarżyciel prywatny jest dysponentem skargi i jego odstąpienie od oskarżenia wiążę Sąd, który zobligowany jest umorzyć postępowanie. Mając na uwadze powyższe postępowanie należało umorzyć. Sygn. akt II K 1057/16 POSTANOWIENIE Dnia 27 lutego 2017 roku Sąd Rejonowy w Starogardzie Gdańskim II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Wojciech Magryta Protokolant: Wiktoria Szynalewska bez udziału prokuratora po rozpoznaniu sprawy L. W. (1) oskarżonego o przestępstwo z art. 212 k.k. z urzędu w przedmiocie umorzenia postępowania na podstawie art. 30 $ 1 k.p.k. i art. 339 $ 3 pkt 2 k.p.k. postanawia umorzyć postępowanie w sprawie UZASADNIENIE Prywatnym aktem oskarżenia z dnia 13.09.2016r. M. M. oskarżył L. W. (1) o pomówienie na początku listopada 2015r. względnie na końcu października 2015r. na posiedzeniu Rady Nadzorczej Spółki Elektrociepłownia (...) w S. w obecności członków tej Rady M. W., I. K.iT.B. tj. o przestępstwo z art. 212 k.k. Zarządzeniem z dnia 08.12.2016r. wezwano M. M. do uzupełnienia braków pisma — prywatnego aktu oskarżenia poprzez dokładne określenie zarzucanego czynu ze wskazaniem sposobu działania oskarżonego pod rygorem uznania aktu oskarżenia za bezskuteczny na podstawie art. 120 $ 1i 2 k.p.k. Pismem z dnia 20.12.2016r. M. M. wskazał m.in., że L. W. oświadczył mu, ze „dostaniesz wypowiedzenie umowy i to jest decyzja P. na które to oświadczenie nie zareagował i pominął milczeniem uznając, że jako Prezes Zarządu ma oskarżony prawo korzystać z pomocy innych prawników. Na początku grudnia 2015r. faktycznie otrzymał wypowiedzenie umowy o świadczenie usług i nie pytał o jego uzasadnienie przy czym fakty wskazywały na to, że oskarżony musiał w obecności członków Rady Nadzorczej względnie innych osób z ZF P. użyć takich słów, które go poniżyły w opinii publicznej. Zeznania świadków i oskarżonego pozwolą jedynie uszczegółowić jego zachowanie, które doprowadziło do wypowiedzenia umowy. W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie zachodzi oczywisty brak faktycznych podstaw oskarżenia uzasadniających postawienie L. W. w stan oskarżenia. Podkreślić w tym miejscu należy, iż twierdzenia oskarżyciela w żaden sposób nie uprawdopodobniają zarzutu przedstawionego oskarżonemu w akcie oskarżenia. Zresztą już sam oskarżyciel (podmiot profesjonalny) wezwany do uzupełnienia braków formalnych aktu oskarżenia nie był w stanie jednoznacznie sprecyzować na czym miało w istocie polegać zarzucane oskarżonemu zachowanie w postaci pomówienia jego osoby, którego konsekwencją miało być jak przyznał nielegalne zerwanie z nim umowy, uprzednio mu zapowiedziane. Oskarżyciel zasugerował jedynie, że oskarżony musiał w obecności w/w osób członków Rady Nadzorczej względnie innych osób z ZF P. użyć takich słów, które go poniżyły w opinii publicznej. Z samego tylko faktu rozwiązania z nim umowy oskarżyciel wywiódł zatem wniosek o poniżającym postępowaniu oskarżonego w tle podjęcia wskazanej decyzji, choć sam przyznał równocześnie, że jako Prezes Zarządu ma oskarżony prawo korzystać z pomocy innych prawników. Zdaniem Sądu właściwą zaś drogą dla dochodzenia ewentualnych roszczeń oskarżyciela z tytułu rezygnacji z jego usług i wypowiedzenia wiążącej umowy w powyższym zakresie jest droga postępowania cywilnego. W związku z tym orzeczono jak na wstępie.