Załączniki

skan2017-10-03-143900.pdf

Sygn. akt II K 3/16 skarga prywatna W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 24 sierpnia 2017 roku Sąd Rejonowy w Głubczycach. — II Wydział Karny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Agnieszka Piątek-Polanowska Protokolant st. sekr. sąd. Marta Krawiec Oskarżyciel posiłkowy (...) po rozpoznaniu w dniu 26.09.2016 r., 17.03.2017 r., 22.05.2017 r. i 17.08.2017 roku w Głubczycach sprawy: oskarżonych o to, że: w okresie od (...) roku do miesiąca (...) roku w T. pomawiali M.B o kradzież z włamaniem do garażu tj. o czyn z art. 21251 kk k Uniewinnia oskarżonych W.M i A. Ł. od popełniania zarzucanego im czynu z art. 21281 kk II. Na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk kosztami postępowania obciąża oskarżyciela prywatnego oraz zasądza od oskarżyciela prywatnego na rzecz oskarżonych poniesione przez nich wydatki w kwocie 1152,00 (jeden tysiąc sto pięćdziesiąt dwa) złote tytułem ustanowienia przez nie obrońcy z wyboru Sygn. akt II K 213/16 POSTANOWIENIE Dnia 17 maja 2017 roku Sąd Rejonowy w Głubczycach II Wydział Karny w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Agnieszka Piątek-Polanowska przy udziale oskarżyciela prywatnego A.P. — nieobecny, zaniechano zawiadomienia po rozpoznaniu sprawy W.K. oskarżonego o to, że: w miesiącu (...) r. w celu poniżenia A.K. w opinii publicznej oraz narażenia na utratę zaufania potrzebnego w jego działalności publicznej, napisał i wysłał pisma pomawiające A.K o bezprawne używanie munduru wojskowego do Wojskowej Komendy Uzupełnień w K. oraz do dyrektora Szkoły Podstawowej w U. tj. o czyn. z art. 21251 kk na podstawie art. 17 8 1 pkt 2 k.p.k. postanawia: postępowanie karne umorzyć. UZASADNIENIE W dniu 5.08.2016r. do tut. Sądu wpłynął prywatny akt oskarżenia A.K., w którym oskarżył on W.K. o czyn z art. 21281 k.k. Oskarżyciel wskazał, iż W.K. przesłał do Wojskowej Komendy Uzupełnień w K. oraz Szkoły Podstawowej w U. pisma pomawiające go o bezprawne używanie munduru wojskowego i wniósł o przesłuchanie świadków na okoliczność świadczenia w sprawie używania przez niego munduru historycznego, który aktualnie nie obowiązuje w armii polskiej. W toku postępowania m.in. zabezpieczono pisma skierowane przez W.K. w czerwcu 2016 roku do Wojskowej Komendy Uzupełnień w K oraz do Szkoły Podstawowej w U., a także nagranie Telewizji Pogranicze M.P. z akademii patriotycznej przeprowadzonej w maju (...) roku w Szkole Podstawowej w U. Zlecono także przesłuchanie świadków J.W., M.S, T.G.oraz A.K.. Zgodnie z art. 21251 kk odpowiedzialności karnej podlega kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Przedmiotem ochrony występku zniesławienia jest dobre imię (tzw. cześć zewnętrzna) osoby fizycznej, grupy osób, instytucji, osoby prawnej, a także jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Istotą zniesławienia jest pomawianie. Czynność sprawcza zniesławienia sprowadza się do pomawiania o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego do danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Zniesławienie, na co wskazuje sama nazwa tego występku, godzi w sławę innego podmiotu, postrzeganą jako jego dobre imię i domniemanie wszelkich cech pozytywnych. Analizując treść art. 21251 kk w powiązaniu z treścią art. 21382 kk, można skonstatować, że pomawianie polega na podnoszeniu zarzutu bądź na jego rozgłoszeniu (zob. komentarz do art. 213 k.k.). Pomawianie to pojęcie wieloznaczne. W jego zakresie znaczeniowym mieści się oskarżanie, zarzucanie, przypisywanie, posądzanie, podejrzewanie o postępowanie lub właściwości negatywnie rzutujące na ocenę podmiotu, mające charakter poniżający w opinii publicznej, podrywający zaufanie społeczne. Treścią pomówienia z reguły są informacje nieprawdziwe. Jak wynika przy tym z treści zabezpieczonego nagrania T elewizji Pogranicze z akademii patriotycznej przeprowadzonej w maju 2016 roku w Szkole Podstawowej w U. oraz zeznań świadków, tego dnia ALK. niewątpliwie podczas uroczystości patriotycznych występował w mundurze wojskowym z oznakami wojskowymi (major). Zauważyć należy także, iż w istocie w piśmie z 16.06.2016 r. do Wojskowej Komendy Uzupełnień, W.K. jedynie poinformował, że na uroczystości Dniach Zwycięstwa w U. A.K. wystąpił w mundurze wojskowym w stopniu majora, zapytując jednocześnie czy osoba ta posiada nadany stopień majora i ma prawo noszenia munduru wojskowego z oznaczeniami majora oraz czy jest to zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Podobnie, w piśmie do Dyrektor Szkoły Podstawowej w U., odnośnie kwestii munduru, poinformował, że A.K. nie jest upoważniony do wkładania munduru w stopniu majora, co jest zgodne z prawdą, bowiem Wojskowy Komendant Uzupełnień w K. ppłk W.W. w piśmie z dnia 27.06.2017 r. udzielił informacji, iż A.K. posiada stopień wojskowy szeregowy. 2 Co więcej — został on pisemnie poinformowany o zakazie używania przez osoby nieupoważnione munduru wojskowego lub jego części, chociażby zostały one pozbawione oznak wojskowych, a do tut. Sądu wpłynął wniosek o ukaranie A.K. za to, iż również innego dnia, a to w dniu (...) roku w G. podczas uroczystości patriotycznej odbywającej się w Zespole Szkół publicznie nosił mundur z odznakami wojskowymi stopnia majora, nie mając do tego prawa, to jest o wykroczenie z art. 6151 kw. Przez pomawianie rozumie się przypisywanie, zarzucanie, posądzanie lub oskarżanie innej osoby o określone postępowanie lub właściwości, które zawierają negatywną oceną mającą jednak w konsekwencji prowadzić do poniżenia pomawianego w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Ponadto pomówienie może polegać zarówno na twierdzeniu określonej okoliczności, jak i na przeinaczeniu okoliczności prawdziwej (wyr. SN z 12.9.1938 r., 3K3152/37, Zb.O. 1939, poz. 29). W tej sytuacji trudno uznać, aby W.K. pomówił A.K. a zatem uznać należało, że w czynie oskarżonego W.K. brak jest znamion czynu zabronionego z art. 21281 kk, wobec czego orzeczono jak w sentencji. Zarządzenie: 1. Odnotować 2. Odpis postanowienia doręczyć stronom z pouczeniem o zażaleniu 3. Kal. 7 dni Sygn. akt II K 77/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 04 kwietnia 2017 roku Sąd Rejonowy w Głubczycach — II Wydział Karny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Bernadeta Zwolińska Protokolant Renata Jamuła w obecności Prokutatota- nieobecny, zawiadomiony prawidłowo po rozpoznaniu w dniach 01.04.2016r., 20.04.2016r., 06.05.2016r., 17.05.2016r., 03.06.2016r., 06.09.2016r., 16.11.2016r., 14.12.2016r., 28.02.2017r., 21.03.2017r. w G. sprawy: 1. w.W. oskatżonego o to, że: I. II. W dniu (...) rt w G., działając wspólnie i w porozumieniu z młodszym aspirantem S.S. i funkcjonariuszem Straży Miejskiej w G. ALS. jako funkcjonariusz publiczny przektoczył swoje uprawnienia bezpodstawnie zatrzymując R.B pod pozotem tego, iż był on osobą poszukiwaną, co nie polegało na prawdzie, a następnie pobił go tękoma po całym ciele, czym spowodował u niego obrażenia w postaci obrzęku okolicy nosa i rany powierzchni watgi gótnej, narażając R.B. na bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania skutku określonego w att. 157 $ 1kk, działając w ten sposób na jego szkodę, przy czym czynności dotyczące zatrzymania dokonywał nie będąc na służbie w KPP i będąc oddelegowany do Szkoły Policyjnej, tj. o czyn z art. 158 $ 1kki art. 231 $ 1kk przy zast. art. 11 $ 2kk W dniach (...) r. w P.i (...) t. w G., działając w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiatem, będąc pouczony o odpowiedzialności katnej za składanie fałszywych zeznań, podał nieprawdę odnośnie przebiegu interwencji wobec R.B., a w szczególności zeznając, iż R.B. znieważył wulgarnymi słowami P.P. oraz , iż groził policjantom, iż zwolni ich ze służby, a także, iż nie brał on udziału w interwencji oraz iż R.B. został zatrzymany bowiem zachowywał się artogancko wobec intetweniujących policjantów, co nie polegało na prawdzie, które to zeznania posłużyły za dowód w sprawie karnej przeciwko R.B. sygn. akt 1Ds. (...) isygn. akt sądowych II K (...) działając na szkodę R.B., tj. o czyn z art. 233 $1kk w zw. z art. 12 kk ża 3.3, oskatżonego o to, że: II. W dniu (..) t w G., działając wspólnie i w porozumieniu z sierżantem W.W. i funkcjonariuszem Straży Miejskiej w G. A.S., jako funkcjonariusz publiczny ptzektoczył swoje uprawnienia bezpodstawnie zatrzymując R.B. pod pozotem tego, iż był on osobą poszukiwaną, co nie polegało na prawdzie, a następnie przytrzymując go umożliwił bicie rękoma po całym ciele przez W.W., czym spowodował u niego obrażenia w postaci obrzęku okolicy nosa i rany powierzchni wargi górnej, narażając R.B. na bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania skutku określonego w att. 157 $ lkk, działając w ten sposób na jego szkodę, przy czym czynności dotyczące zatrzymania dokonywał nie będąc na służbie w KPP w G. tj. o czyn z art. 158 $ lkki art. 231 $ 1kk przy zast. art. 11 $ 2kk IV. W dniach (...) r. i (...) r. w G., działając w krótkich odstępach czasu i ze z góty powziętym zamiarem, będąc pouczony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, podał nieprawdę odnośnie przebiegu interwencji wobec R.B., a w szczególności zeznając, iż R.B. znieważył wulgarnymi słowami P.P. oraz , iż gtoził policjantom, iż zwolni ich ze służby, a także, iż R.B. został zatrzymany, bowiem zachowywał się arogancko wobec intetweniujących policjantów, co nie polegało na prawdzie, które to zeznania posłużyły za dowód w sprawie katnej przeciwko R.B. sygn. akt 1Ds. (...) i sygn. akt sądowych II K(...) działając na szkodę R.B., tj. o czyn z art. 233 $1kk w zw. z art. 12 kk I. Uznaje oskarżonego W.W. za winnego tego, że w dniu 18 czerwca 2010r w G., działając wspólnie i w porozumieniu z młodszym aspirantem S.S. iinnym ustalonym funkcjonariuszem publicznym, co do którego sprawę wyłączono do odrębnego rozpoznania, jako funkcjonariusz publiczny przektoczył swoje uprawnienia bezpodstawnie zattzymując R.B. pod pozotem tego, iż był on osobą poszukiwaną, co nie polegało na prawdzie otaz dokonując jego pobicia, gdzie uderzał go swoją głową i tękami po głowie, po twarzy, czym spowodował u niego obrażenia w postaci obrzęku okolicy nosa i rany powierzchni watgi górnej, narażając R.B. na bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania skutku określonego w att. 157 $ lkk, działając w ten sposób na jego szkodę, ptzy czym czynności dotyczące zatrzymania dokonywał nie będąc na służbie w KPP i będąc oddelegowany do Szkoły Policyjnej, a co stanowi występek z art. 158 $ 1kk 1 art. 231 $ 1kk przy zast. art. 11 $ 2kk i za to na podstawie art. 158$1kk przy zast. art. 11$3kk wymierza oskarżonemu katę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności Il. Uznaje oskarżonego W.W. za winnego zatzucanego mu czynu opisanego w pkt II części wstępnej wytoku, z tym, że precyzuje, że było to w dniach (...) r. w P. 1 24 sietpnia 2010r. w G., a co stanowi występek z art. 233$1kk w zw. z art. 12kk i za to, na podstawie art. 233$1kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 15 kwietnia 2016r. przy zast. art. 4$1kk wymierza oskarżonemu kartę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności LL Na podstawie art. 85 kk i art. 86$91 kk przy zast. art. 4$1kk w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności orzeczonych w pkt I i II wymierza oskatżonemu W.W. katę łączną 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności IV. Na podstawie art. 69$1 i 2 kk i art. 70$61 pkt 1 kk przy zast. art. 4$1kk wykonanie otzeczonej katy pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu W.W. na oktes próby lat 2 (dwóch) V. Uznaje oskarżonego S.S. za winnego tego, że w dniu 18 czerwca 2010r w G., działając wspólnie i w porozumieniu z sierżantem W.W. 1 innym ustalonym funkcjonariuszem publicznym, co do któtego sptawę wyłączono do odrębnego tozpoznania, jako funkcjonariusz publiczny przektoczył swoje uprawnienia bezpodstawnie zatrzymując R.B. pod pozotem tego, iż był on osobą poszukiwaną, co nie polegało na prawdzie oraz przytrzymując go umożliwił bicie go głową i tękoma po głowie, po twarzy przez W.W., czym spowodował u niego obrażenia w postaci obrzęku okolicy nosa i rany powierzchni wargi górnej, narażając R.B. na bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania skutku określonego w art. 157 $ lkk, działając w ten sposób na jego szkodę, przy czym czynności dotyczące zatrzymania dokonywał nie będąc na służbie w KPP, a co stanowi występek z art. 158 $ lkki art. 231 $ 1kk przy zast. art. 11 $ 2kk i za to na podstawie art. 158$1kk przy zast. art. 11$3kk wymierza oskarżonemu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności VI. Uznaje oskarżonego S.S. za winnego zarzucanego mu czynu opisanego w pkt IV części wstępnej wyroku, stanowiącego występek z att. 233$1kk w zw. z art. 12kk i za to, na podstawie art. 233$1kk w brzmieniu obowiązującym ptzed dniem 15 kwietnia 2016r. przy zast. art. 4$1kk wymierza oskarżonemu karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności VII. Na podstawie art. 85 kk i art. 86$1 kk przy zast. art. 4$1kk w miejsce kat jednostkowych pozbawienia wolności orzeczonych w pkt V i VI wymierza oskarżonemu S.S. karę łączną 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności VIII. Na podstawie art. 69$1 i 2 kk i art. 70$1 pkt 1 kk przy zast. att. 4$1kk wykonanie otzeczonej katy pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu S.S. na okres próby lat 2 (dwóch) IX. Na podstawie art. 626$1 kpk, art. 627 kpk, art. 633 kpk 1 art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskatżonego WZW na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1037,71 zł (tysiąc trzydzieści siedem złotych i 71/100 groszy) tytułem zwrotu przypadającej na niego części wydatków postępowania oraz zasądza od oskarżonego S.S. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1171,65 zł (tysiąc sto siedemdziesiąt jeden złotych i 65/100 groszy) tytułem zwrotu przypadającej na niego części wydatków postępowania, jednocześnie obciążając obu oskarżonych opłatą sądową w kwocie po 120 (sto dwadzieścia) złotych od każdego z nich Sygn. akt II K 350/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 3 lipca 2017 roku Sąd Rejonowy w Głubczycach — II Wydział Karny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Bernadeta Zwolińska Protokolant st. sekr. sąd. Daniel Malkiewicz po rozpoznaniu w dniach 02.08.2016, 19.10.2016, 04.01.2016, 04.04.2017, 20.06.2017 roku w Głubczycach sprawy z oskarżenia prywatnego A.M. przeciwko: J.K. oskarżonej o to, że: w bliżej nieustalonym dniu w maju 2015 r. w G. złożyła do Zarządu Głównego Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej z/s w W.pismo zatytułowane „Donos”, w którym użyła w stosunku do pokrzywdzonej słów „wyrafinowana oszustka” i zawarła nieprawdziwe informacje dotyczące: -posługiwania się przez pokrzywdzoną dokumentami poświadczającymi nieprawdę w zakresie daty urodzenia A.M.: -posługiwania się przez pokrzywdzoną dokumentami poświadczającymi nieprawdę w zakresie internowania w obozie koncentracyjnym w Majdanku: -wyłudzenia przez A.M. świadczeń w postaci dodatku emerytalnego po zmarłym mężu J.M. w kwocie ok. 5.000 zł rocznie, emerytury restrukturyzacyjnej w wysokości 20.000 zł rocznie oraz renty inwalidzkiej, pomawiając ją w ten sposób o takie postępowanie, które mogło poniżyć ją w opinii publicznej, a także narazić na utratę zaufania potrzebnego dla rodzaju działalności pokrzywdzonej tj. o przestępstwo z art. 21251 kk I. Ustalając iż oskarżona J.K. dopuściła się popełnienia zarzucanego jej czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego występek z art. 21281 kki uznając, że wina oskarżonej i społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, na podstawie art. 6651 i 2 kk, art. 6781 kk postępowanie karnewarunk o w o umarza na okres próby 2 (dwóch) lat od uprawomocnienia się wyroku II. Na podstawie art. 67583 kk, art. 72 $ 1 pkt 2 kk zobowiązuje oskarżoną J.K do przeproszenia oskarżycielki A.M. na piśmie za nieprawdziwe informacje podane w donosie, który wpłynął do Zarządu Głównego Związku Inwalidów Wojennych RP w dniu 20.05.2015 roku w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku III. Na podstawie art. 626 $ 1 kpk, art.628 pkt 1 kpk i art. 629 kpk i art. 7 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonej J.K.na rzecz oskarżycielki prywatnej A.M. kwotę 1400,00 (tysiąc sto czterdzieści złotych) tytułem zwrotu poniesionych przez nią kosztów procesu w tym kwotę 840,00 ( osiemset czterdzieści) złotych tytułem ustanowienia w sprawie pełnomocnika z wyboru oraz obciąża J.K. opłatą sądową w kwocie 60,00 osześćdziesiąt) złotych, która to opłata winna zostać uiszczona na rzecz Skarbu Państwa.