Monitoring sądów okręgowych #7

Treść

• Wniosek o udostępnienie informacji publicznej przez adobrawy 11 sierpnia 2017 03:21

  Stowarzyszenie Sieć Obywatelska Watchdog Polska wnosi o udostępnienie następujących informacji:

  - rejestru umów, zawartych w imieniu Sądu od 1 stycznia 2017 r. do 31 lipca 2017 r., zawierającego informacje w zakresie co najmniej daty zawartych umów, przedmiotach umów, stronach umów, kwotach umów,
  - adresu strony internetowej, na której znajduje się dokumentacja przebiegu i efektów kontroli, przeprowadzonych w sądzie, oraz wystąpienia, stanowiska, wnioski i opinie podmiotów ją przeprowadzających,
  - kalendarz spotkań prezesa (prezes) sądu, które odbył (odbyła) w lipcu 2017 r.,
  - skany orzeczeń, zapadłych z oskarżenia o czyn zabroniony art. 231 Kodeksu karnego lub wydanych w wyniku wniesienia środka odwoławczego od orzeczenia sądu pierwszej instancji, wydanego w sprawie z tego oskarżenia - wydanych przez Sąd w 2017 r.,
  - skany orzeczeń, zapadłych z oskarżenia o czyn zabroniony z art. 212 Kodeksu karnego lub wydanych w wyniku wniesienia środka odwoławczego od orzeczenia sądu pierwszej instancji, wydanego w sprawie z tego oskarżenia - wydanych przez Sąd w 2017 r.

  Stowarzyszenie wnosi o udostępnienie wskazanych informacji w formie elektronicznej na adres e-mail {{EMAIL}}.

  Katarzyna Batko-Tołuć, Bartosz Wilk - członkowie zarządu, zgodnie z zasadami reprezentacji

• Adm.-058-90/17 przez Sąd Okręgowy w Gliwicach 25 sierpnia 2017 14:45

  Dzień dobry,
  w zał. przekazuję pismo o nr Adm.-058-90/17 z załącznikami.
  Z poważaniem
  Michalina Hadryś
  tel. 32 / 33 80 042
  Oddział Administracyjny
  Sąd Okręgowy w Gliwicach

  Załączniki

  Adm._058-90.17_informacja_publiczna.pdf	SĄD OKRĘGOWY W GLIWICACH VI WYDZIAŁ KARNY ODWOŁAWCZY 44-100 Gliwice ul. Kościuszki 15 fax (32) 33 80 149 Punkt Obsługi Interesantów - pokój 006 tel. (32) 33 80 115 Gliwice, dnia 22 sierpnia 2017r. VI Kar. Odw. 074-451/17 Pan Prezes Sądu Okręgowego w Gliwicach W odpowiedzi na pismo z dnia 11.08.2017r. Adm. 058-90/17 w załączeniu przekazuję skany 14 zanonimizowanych wyroków wydanych przez tut. Wydział w 2017 roku w sprawach o przestępstwa z art. 212 kk i art. 231 kk. rażyha Tokarczy
  art._212_kk_-_VI_Ka_24.17.pdf	Sygnatura akt VI Ka 24/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 01 marca 2017r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Marcin Schoenborn Sędziowie SSO Arkadiusz Łata (spr.) SSO Małgorzata Peteja-Żak Protokolant Sylwia Sitarz po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2017 r. sprawy G. K. ur. (...) w R. syna W.iA. oskarżonego z art. 212$1 kk na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela prywatnego A. B. (B.) od wyroku Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 26 października 2016 r. sygnatura akt II K 6/16 na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Rudzie Śląskiej do ponownego rozpoznania. Na oryginale właściwe podpisy WYPISANO 12.08 .Loffy. Z-ca Kierownika SGkretari VI Wydziału Karnego Odwoławczego
  art._212_kk_-_VI_Ka_45.17.pdf	Sygnatura akt VI Ka 45/17 CZE ATRAZZE aż WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 14 marca 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Grażyna Tokarczyk Protokolant Sylwia Sitarz przy udziale Kamila Rogozińskiego Prokuratora Prokuratury Rejonowej w T. po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2017 r. sprawy M. S. ur. (...) w miejscowości B. syna S.i Z. oskarżonego z art. 212$1 kk, art. 21681 kk w zw. zart.12 kk na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 22 listopada 2016 r. sygnatura akt II K 815/15 na mocy art. 437 $ 1 kpk i art. 636 $ 1 kpk 1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; 2. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki postępowania odwoławczego w kwocie 20 zł (dwadzieścia złotych) i wymierza mu opłatę za II instancję w kwocie 30 zł (trzydzieści złotych). Na oryginale właściwe podpisy WYPISANO
  art._212_kk_-_VI_Ka_49.17.pdf	Sygnatura akt VI Ka 49/17 W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 21 lutego 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Dariusz Prażmowski Sędziowie SSO Grażyna Tokarczyk (spr.) SSO Grzegorz Kiepura Protokolant Kamil Koczur po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2017 r. sprawy R. J. ur. (...) wC. syna S. i M. oskarżonego z art. 212$1 kk na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela prywatnego od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 3 października 2016 r. sygnatura akt III K 283/16 na mocy art. 437 kpk i art. 438 kpk uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania. Na oryginale właściwe podpisy 5 le| WYPISANO (AG m LB doRu x e; sai NS VI Wydziału K Od wczegó LIWICZ Anna ffogacka
  art._212_kk_-_VI_Ka_87.17.pdf	Sygnatura akt VI Ka 87/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 21 marca 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Małgorzata Peteja-Żak (spr.) Sędziowie SSO Agata Gawron-Sambura SSR del. Agnieszka Woźniak Protokolant Agata Lipke po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2017r. sprawy K. K. (1) /K./ córki J. i A. ur. (...)w T. oskarżonej z art. 212$1 i 2 kkw zw. zart. 12 kk na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 17 listopada 2016 r. sygnatura akt II K 801/15 na mocy art. 437$ 1 kpk, art. 636 $ 113 kpk 1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; 2. zasądza od oskarżonej na rzecz oskarżyciela prywatnego T. W. kwotę 840 zł (osiemset czterdzieści złotych), tytułem zwrotu kosztów udziału pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym; 3. obciąża oskarżoną wydatkami postępowania odwoławczego uznając, że zostały one uiszczone w ramach zryczałtowanej równowartości wydatków postępowania i wymierza jej opłatę za II instancję w kwocie 100 zł (sto złotych). = Na oryginale właściwe podpisy WYPISANO l. "OS /6 21.08 20474: 1 j Ą pr Wo om f "M / pomi. Ss NZ ; o zodE
  art._212_kk_-_VI_Ka_205.17.pdf	Sygnatura akt VI Ka 205/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 5 maja 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Marcin Schoenborn Sędziowie SSO Kazimierz Cieślikowski (spr.) SSO Małgorzata Peteja-Zak Protokolant Agata Lipke po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2017 r. sprawy 1. E. W. zd. G., córki H. i A., ur. (...) w B. oskarżonej z art. 212$1 kk 2. K. W. syna M. i G., ur. (...) w Z. oskarżonego z art. 212$1 kk na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonych od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 7 grudnia 2016 r. sygnatura akt VII K 293/16 na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 628 pkt I kpk w zw zart. 633 kpk i art. 634 kpk 1. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że: - z opisu czynu przypisanego oskarżonym w punkcie 1 eliminuje ustalenie, że swoim postępowaniem I. T. działała na szkodę uczniów przez co nie ma kompetencji by uczyć w szkole, - w opisie czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 2 przyjmuje, że oskarżony pomówił 1. T. o to. że jest chora psychicznie i dręczy psychicznie uczennice, co mogło narazić ją na utratę zaufania potrzebnego dla zawodu nauczyciela, - uchyla punkt 4 i na mocy art. 628 pkt I kpk w zw. z art. 633 kpk zasądza od oskarżonych na rzecz oskarżycielki prywatnej I. T. kwoty po 1750 (jeden tysiąc siedemset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu poniesionych przez nią uzasadnionych wydatków, - w punkcie 5 uchyla rozstrzygnięcie o wydatkach; 2. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; 3. zasądza od oskarżonych na rzecz oskarżycielki prywatnej I. T. kwoty po 420 zł (czterysta dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu wydatków poniesionych na ustanowienie pełnomocnika z wyboru w postępowaniu odwoławczym; 4. obciąża oskarżonych wydatkami postępowania odwoławczego objętymi ryczałtem i wymierza opłaty za II instancję: - E. W. w kwocie 50 (pięćdziesiąt) złotych, - K. W. w kwocie 70 (siedemdziesiąt) złotych. Na oryginale właściwe podpisy WYPISANO 22.08.17 :
  art._212_kk_-_VI_Ka_260.17.pdf	Sygnatura akt VI Ka 260/17 W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 20 czerwca 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Małgorzata Peteja-Żak (spr.) Sędziowie SSO Grażyna Tokarczyk SSO Marcin Mierz Protokolant Kamil Koczur po rozpoznaniu w dniach 26 maja i 6 czerwca 2017 r. przy udziale oskarżyciela prywatnego L. D. sprawy A. K. ur. (...)wO. syna W.iH. oskarżonego z art. 212$1 i 2 kk wzw. zart. 12 kk na skutek apelacji wniesionych przez pełnomocników oskarżyciela prywatnego i obrońcę oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 19 grudnia 2016 r. sygnatura akt III K 73/14 na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk i art. 634 kpk 1) zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób że podwyższa wysokość jednej stawki dziennej grzywny do wysokości 200 (dwustu) złotych; 2) w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; 3) zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżyciela prywatnego kwotę 1008 (jeden tysiąc i osiem) złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych na ustanowienie pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym; 4) obciąża oskarżonego kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze, ustalając, że wydatki Skarbu Państwa pokryte zostały uiszczonymi zryczałtowanymi wydatkami postępowania i wymierza mu opłatę za obie instancje w kwocie 2000 (dwa tysiące) złotych. Na oryginale właściwe podpisy WYPISANO 21 .08 . 2047. Z-ca Kierownika Jekretariatu VI Wydziału Kar wczego AnnahĄ
  art._212_kk_-_VI_Ka_281.17.pdf	Sygnatura akt VI Ka 281/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 12 maja 2017r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Grażyna Tokarczyk (spr.) Sędziowie SSO Marcin Schoenborn SSO Dariusz Prażmowski Protokolant Kamil Koczur przy udziale - po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2017r. sprawy H. G. (1) ur. (...) w K. syna T.iP. oskarżonego z art. 212$1 kk na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika oskarżyciela prywatnego od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 27 stycznia 2017 r. sygnatura akt VI K 542/16 na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Tarnowskich Górach do ponownego rozpoznania. Na oryginale właściwe podpisy A WYPISANO t f | | p 2 ( 4 ŚR „oł s7 11.08. LoAt=,
  art._212_kk_-_VI_Ka_328.17.pdf	Sygnatura akt VI Ka 328/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 4 lipca 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Małgorzata Peteja-Żak (spr.) Sędziowie SSO Grzegorz Kiepura SSO Marcin Schoenborn Protokolant Kamil Koczur po rozpoznaniu w dniach 9 czerwca i 23 czerwca 2017 r. sprawy W. S. ur. (...) w C. syna S.i L. oskarżonego z art. 212$2 kk na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 17 stycznia 2017 r. sygnatura akt IX K 1611/13 na mocy art. 437 $ 1 kpk i art. 636 $ 1 kpk 1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; 2. zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżycieli prywatnych I. K. oraz (...) z/s w P. kwoty po 1008 (jeden tysiąc i osiem) złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych na ustanowienie pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym; 3. obciąża oskarżonego kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze, ustalając, że wydatki Skarbu Państwa objęte zostały rozliczonymi zryczałtowanymi wydatkami postępowania i wymierza mu opłatę za II instancję w kwocie 240 (dwieście czterdzieści) złotych. Na oryginale właściwe podpisy WYPISANO 22.08. LAłN: Z-ca Kierownika aekretariatu
  art._212_kk_-_VI_Ka_403.17.pdf	Sygnatura akt VI Ka 403/17 W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 23 czerwca 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Marcin Mierz Sędziowie SSR del. Agnieszka Woźniak (spr.) SSO Grażyna Tokarczyk Protokolant Sylwia Sitarz przy udziale oskarżyciela prywatnego IFA po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2017r. sprawy H. G. ur. (...) w G. syna A. 18. oskarżonego z art. 212 kk i art. 216 kk na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 22 lutego 2017 r. sygnatura akt II K 593/16 na mocy art. 437 $ 1 kpk, art. 636 $ 1 i 3 kpk 1) utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; 2) obciąża oskarżonego kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze, ustalając, że wydatki Skarbu Państwa pokryte zostały uiszczonymi zryczałtowanymi wydatkami postępowania i wymierza mu opłatę za II instancję w kwocie 100 (sto) złotych. Na oryginale właściwe podpisy WYPISANO 22 08. 20t]4. Z-ca Kierownika fekretariatu VI Wydziału Karncy Anna fłogacka
  art._212_kk_-_VI_Ka_1242.16.pdf	Sygnatura akt VI Ka 1242/16 W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 7 lutego 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Małgorzata Peteja-Żak Protokolant Kamil Koczur przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w G. Krystyny Marchewki po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2017 r. sprawy J. J. ur. (...) w Z. syna L.iR. oskarżonego z art. 212$1 kk w zw. z art. 216$1 kk przy zast.art. 11$2 kk w zw. zart. 12 kk, art. 212$1 kk w zw. zart. 216$1 kk przy zast. art. 11$2 kk na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego i obrońcę oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 19 września 2016 r. sygnatura akt III K 1661/12 na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk i art. 624 $ 1 kpk 1. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że: - przyjmuje, iż oskarżony zarzucanego mu czynu w pkt I aktu oskarżenia dopuścił się w okresie od 10 kwietnia 2011 r. do 23 sierpnia 2011 r., - przyjmuje, iż oskarżony zarzucanego mu czynu w pkt VII aktu oskarżenia dopuścił się w dniu 10 kwietnia 2011 r., - przyjmuje, iż oskarżony przypisanych mu czynów w pkt 1 dopuścił się mając w znacznym stopniu ograniczoną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem i uzupełnia kwalifikację prawną każdego z tych czynów o przepis art. 31 $ 2 kk, - uchyla rozstrzygnięcie o karze zawarte w pkt 1 i na mocy art. 212 $ 1 kk w zw. zart. 11 $3 kk i art. 91 $ I kk wymierza oskarżonemu jedną karę grzywny w rozmiarze 110 (stu dziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych, - uchyla rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2, - uchyla rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 4 i na mocy art. 624 $ I kpk zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie przed Sądem I instancji, obciążając nimi Skarb Państwa, - na mocy art. 63 $ 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej powyżej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od 24 października 2014 r. do 17 grudnia 2014 r., uznając karę grzywny za wykonaną do wysokości 108 (stu ośmiu) stawek dziennych; 2. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; 3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata Ł. F. kwotę 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 96,60 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym; 4. zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając wydatkami Skarb Państwa. Na oryginale właściwe podpisy WYPISANO 22.08.20474. -kretariatu Jdwoławczego
  art._212_kk_-_VI_Ka_1284.16.pdf	Sygnatura akt VI Ka 1284/16 W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 17 lutego 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Dariusz Prażmowski. (spr.) Sędziowie SSO Grzegorz Kiepura SSO Małgorzata Peteja-Żak Protokolant Marzena Mocek po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2017 r. sprawy M. L. (1) ur. (...) we W., syna N. i M. oskarżonego z art. 21281 i 2 kk, art. 216$2 kk na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 9 września 2016 r. sygnatura akt III K 391/13 na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 439 $ 1 pkt 7 kpk uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania. N Na oryginale właściwe podpisy (| WYPISANO 21,08. 20474. ierownik *kretariatu dł k + 7
  art._212_kk_-_VI_Ka_1335.16.pdf	Sygnatura akt VI Ka 1335/16 W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 1 marca 2017r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Dariusz Prażmowski Sędziowie SSO Grzegorz Kiepura SSO Małgorzata Peteja-Żak (spr.) Protokolant Aleksandra Studniarz po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2017r. sprawy Ł. B. ur. (...) w G., syna R.iB. oskarżonego z art. 212$1 kk w zw. zart. 12 kk na skutek apelacji wniesionych przez pełnomocnika oskarżycielki prywatnej i obrońcę oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 20 października 2016 r. sygnatura akt III K 161/15 na mocy art. 437 $ 1 kpk, art. 636 $ 2 kpk w zw. art. 633 kpk 1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; 2. zasądza od oskarżonego Ł. B. oraz od oskarżycielki prywatnej M. L. wydatki poniesione w postępowaniu odwoławczym w 2 (w jednej drugiej) ich części od każdego z nich tj. — w kwotach po 10 zł (dziesięć złotych), a nadto wymierza obojgu opłatę za II instancję w kwotach po 60 zł (sześćdziesiąt złotych), ustalając, iż koszty ustanowienia pełnomocnika i obrońcy strony ponoszą we własnym zakresie. = A Na oryginale właściwe podpisy WYPISANO 121.08. 1Młv. Z-ca kierownika Ykretariatu
  art._231_kk_-_VI_Ka_1299.16.pdf	Sygnatura akt VI Ka 1299/16 W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 17 stycznia 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Ewa Trzeja- Wagner Sędziowie SSO Kazimierz Cieślikowski (spr.) SSO Agata Gawron-Sambura Protokolant Kamil Koczur przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Z. Tomasza Grzesik po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2017 r. sprawy D. P. ur. (...) w B. syna M.iH. oskarżonego z art. 231$1 kk iart. 157$2 kk w zw. zart. 11$2 kk na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela publicznego od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 9 sierpnia 2016 r. sygnatura akt VII K 790/14 na mocy art. 437 $ 1 kpk, art. 636 $ 1 kpk 1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; 2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. M. kwotę 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 96,60 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym; m 3. kosztami procesu w sprawie obciąża Skarb Państwa. —<.: TYN ? £ s Na oryginale właściwe podpisy WYPISANO 22.08. 20]:
  art._231_kk_-_VI_Ka_1331.16.pdf	Sygnatura akt VI Ka 1331/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 lutego 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący SSO Krzysztof Ficek Sędziowie SSO Arkadiusz Łata SSO Marcin Schoenborn (spr.) Protokolant Agata Lipke po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2017 r. przy udziale Sławomira Świderka Prokuratora Prokuratury Okręgowej w G. sprawy P. B. /B./ ur. (...) wT. syna R.iJ. oskarżonego z art. 231$1 kk J. L/L./ ur. (...) wB. syna P. i M. oskarżonego z art. 271$1 kk F. P./P./ ur. (...) w M. syna W.iM. oskarżonego z art. 231$1 kk A. S$. (0)/S./ ur. (...) w B. syna K.iK. oskarżonego z art. 271$1 i 3 kk w zw. zart. 273 kk przy zast. art. 11$2 kk na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego J. L., obrońcę oskarżonych P. B. i F. P. oraz obrońcę oskarżonego A. S. (1) od wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach z dnia 29 kwietnia 2016 r. sygnatura akt II K 644/13 na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk, art. 435 kpk, art. 632 pkt 2 kpk 1. zmienia zaskarżony wyrok, również wobec A. S. (2), która apelacji nie wnosiła, w ten sposób, że - w miejsce rozstrzygnięć z pkt 1-16 oraz z pkt 18, a także w odniesieniu do P. B.,F.P.,J. L.1A. S. (1) z pkt 20 i 21, uniewinnia oskarżonych P. B., F. P., J. L. i A. S. (1) od popełnienia zarzucanych im aktem oskarżenia czynów, - w miejsce rozstrzygnięcia z pkt 17 0 umorzeniu postępowania uniewinnia oskarżoną A. S. (2) od popełnienia zarzucanego jej aktem oskarżenia czynu; 2. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; 3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego A. S$. (1) kwotę 2.100 (dwa tysiące sto) złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych na ustanowienie obrońcy w sprawie; 4. kosztami procesu w sprawie obciąża Skarb Państwa. Na oryginale właściwe podpisy WYPISANO 22.08 - 20ATW: Anna/Kogacka
  Pismo.jpg	Sąd Okręgowy w Gliwicach Wydział V Karny Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku ul. Piłsudskiego 33, 44-200 Rybnik tel.(032) 7840519, 7840520 fax. 7840529 Rybnik 22. 08.2017r Adm.058-90/17 V Kar. 074/121/17 Pan Prezes Sądu Okręgowego w Gliwicach W odpowiedzi na pismo wniosek o udostępnienie informacji publicznej w zakresie spraw z art. 231 kk i 212 kk z dnia 11.08.2017r Adm.058-90/17 uprzejmie informuję, iż w pionie I instancyjnym nie zanotowano spraw z zakresu powyższych artykułów, natomiast w pionie II instancyjnym przeprowadzona w oparciu o system Currenda kwerenda nie wykazała spraw odwoławczych w oparciu 0 art.231kk W załączeniu przesyłam zanonimizowane orzeczenia spraw jakie zapadły w roku 2017 z art. 212 kk ( sygn. akt V.2 Ka 76/17, V.2 Ka 96/17, V.2 Ka 209/17, V.2 Ka 181/17) Z poważaniem Przewodniczący V Wydziału Karnego SSO Jacek Myśliwiec
  Scanned-image-1.pdf	SĄD OKRĘGOWY W GLIWICACH 44 — 100 Gliwice, ul. Kościuszki 15, Tel. (32) 33 80 101, Fax (32) 33 80 102 Gliwice, ..2.%. sierpnia 2017 roku Adm. -058-90/17 Pani Katarzyna Batko — Tołuć Pan Bartosz Wilk Stowarzyszenie Sieć Obywatelska Watchdog Polska W odpowiedzi na wniosek z dnia 11 sierpnia 2017 roku w załączeniu uprzejmie przekazuję informacje, o które wnosili Państwo w ww. wniosku: - kopię rejestru umów zawartych przez Sąd Okręgowy w Gliwicach za okres od dnia 1 stycznia 2017r. do dnia 31 lipca 2017r.; - informuję, iż dokumentacja przebiegu i efektów kontroli jest dostępna pod adresem: www.gliwice.so.gov.pl w menu: Ogólne informacje o Sądzie/Struktura organizacyjna Sądu, w zakładce Wyniki kontroli.; - zestawienie spotkań Prezesa Sądu Okręgowego w Gliwicach w lipcu 2017r.; W załączeniu przekazuję informacje przygotowane przez Przewodniczącego V Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w Gliwicach i Z-cę Przewodniczącego VI Wydziału Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 22 sierpnia 2017 roku wraz ze zanonimizowanymi orzeczeniami. Ponadto informuję, iż w IV Wydziale Karnym tut. Sądu nie odnotowano orzeczeń, wskazanych w przedmiotowym wniosku. i ch 4 WAGI 4 7 / YA Brzyżkiewicz U
  Scanned-image-2.pdf	Adm.-058-90/17 ZESTAWIENIE SPOTKAŃ PREZESA SĄDU OKREGOWEGO W GLIWICACH W LIPCU 2017R. W dniu 6 lipca 2017r. o godz. 13.00 — Pan Prezes przyjął skargę (skarżący - Pan Adrian Z.) W dniu 7 lipca 2017r. o godz. 11.00 — spotkanie z Panią Kurator Okręgową W dniu 10 lipca 2017r. o godz. 12.00 — spotkanie z Panią Prezes Sądu Apelacyjnego w Katowicach, Panią Prezes Sądu Rejonowego w Rybniku oraz Panią Kurator Okręgową W dniu 10 lipca 2017r. o godz. 14.00 — spotkanie z Radcą W dniu 11 lipca 2017r. — posiedzenie niejawne W dniu 12 lipca 2017r. o godz. 9.30 — kolegium W dniu 13 lipca 2017r. — rozprawy W dniu 26 lipca 2017r. - kolegium Jednocześnie informuję, iż w tut. Sądzie powołano także trzech Wiceprezesów Sądu Okręgowego w Gliwicach, którzy zastępują Pana Prezesa, zgodnie z zarządzeniem Prezesa Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 15 maja 2017 roku w sprawie podziału zadań i kompetencji pomiędzy Prezesem, Wiceprezesami, Kierownikiem Ośrodka Zamiejscowego i Dyrektorem Sądu Okręgowego w Gliwicach o nr Adm.-0181-12/17. A Michalina Hadryś
  Scanned-image-3.pdf	Sąd Okręgowy w Gliwicach Rejestr zawartych umów za okres od 1.01.2017 - 31.07.2017 data zawarcia numer umowy e kontrahent przedmiot umowy kwota w zł umowy/porozumienia 1 02.01.2017 IST Sp. Zo.o. konserwacja CCTV,SSP,system oddymiania,S$WIN, kontrola dostępu wskażnik 34 095,50 cazu, system nagłośnienia i videokonferencji - sala karna 21.09.2016 Konsorcjum CH Beck i Verlang CH Beck program SIP 25 820,00 4 | 02.01.2017 PTUDAMAR ||| |i.niderlandzki tłumaczenie pism,dokumentów i druków 500,00 10.01.2017 umowa zawarta przez SA Kraków na prasę 59 016,19 Firma SAE Oświetlenia i Zabezpieczenia — 20.01.2017 przegląd i naprawa wykrywaczy metali 11 408,25 24.01.2017 SR Węgrów E-nakaz licencja udzielona przez Sąd Okręgowy w Gliwicach na rzecz inne sądu = 24.01.2017 SO Ostrołęka E-nakaz licencja udzielona przez Sąd Okręgowy w Gliwicach na rzecz inne sądu 31.01.2017 PRECUR asysta techniczna dot.obsługi informatycznej 61 992,00 : o |nsa 77] Dz > R. | a= Ki l P R - 05.02.2017 ancelaria Prawniczo-Radcowska obsługa prawna 44 340,00 Adwokacka —— 27.02.2017 Spółdzielnia Pracy Kominiarzy okresowa kontrola stanu przewodów kominowych | 3821000 | 210,00 Konsorcjum Biuro Klub Sp.zo.o. i EURO 21.02.2017 5 PAPIER Polska umowa zawarta przez SA Kraków na materiały biurowe 78 142,05 28.02.2017 konserwacja central abonenckich 32 324,40 —— 02.03.2017 SR Biała Podlaska W licencja udzielona przez Sąd Okręgowy w Gliwicach na rzecz inne bez kosztów sądu DSE | 20 03.04.2017 SR Biłgoraj CODSERWICE licencja udzielona przez Sąd Okręgowy w Gliwicach na rzecz inne sądu EM 28.02.2017 IST Sp. Zo.o. dostawa i wymiana uszkodzonych czujek dymowych w budynku sądu 5 754,09 Zachodnia Inst G darki 8 10.03.2017 nia Instytucja Gospodarki zakup krzeseł obrotowych 50 szt 19 875,57 Ropa Piast 30.03.2017 JEKOPOL 0 | POL pielęgnacja terenów zielonych 17 323,20 10.03.2017 Wolter Kluwer SA SIP LEX Omega dla sedziów 28 106,73 EM 22.03.2017 sróawam | |Rp sAAICE licencja udzielona przez Sąd Okręgowy w Gliwicach na rzecz inne u 22.03.2017 SR Garwolin COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów konserwacja naprawa Wino ROG 7] wydruku | 30 | 22.03.2017 BN | | |konserwacja naprawa, wymiana kserokopiarek | | | | konserwacja,naprawa, wymiana kserokopiarek | so00000 | 000,00 | 31 | 24.03.2017 EKO Klimat So. Z 0.0. aa an PRES kliamtyzacji w budynkach sądu EEDT""EM 867,20 EEEE 23.03.2017 PWS Konstanta SA umowa Jumowa brokerska zawarta przezSA Kraków | zawarta przez SA Kraków | 0 bezkosztów | kosztów P Testów Psychoi h | 28.03.2017 Mo estów Psychologicznych Sp |. oczy psychologiczne dla OZSS 3 683,38 22.03.2017 35 S.A usługi telekomunikacyjne OZR 9 348,00 —— 23.03.2017 INTEGRA „rosyjski i ukraiński ttumaczenie pism,dokumentów i druków 1000,00 03.04.2017 SR Hrubieszów sadu © licencja udzielona przez Sąd Okręgowy w Gliwicach na rzecz inne bez kosztów u 36 li h 03.04.2017 SR Tomaszów Lubelski sadu © licencja udzielona przez Sąd Okręgowy w Gliwicach na rzecz inne u k 03.04.2017 SR Tomaszów Lubelski COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie centralnego wydruku 03.04.2017 SR Hrubieszów COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie centralnego wydruku m 31.03.2017 umowa centralna zawarta przez SA Kraków , ubezpieczenie wg otrzymanych polis | 420 | 31.03.2017 umowa centralna zawarta przez SA Kraków , ubezpieczenie wg otrzymanych polis | 42 | 13.04.2017 Midpol-Investment remont budynku w Raciborzu przy ul.Wojska Polskiego 24 2 147 873,03 3 dani dpisu kwalifik wę cennika KIR na stronie 12.03.2017 KIRSA wydanie podpisu kwalifikowanego internetowej 21.03.2017 Orzesko-Knurowski Bank Spółdzielczy OZR obsługa urządzenia wpłatomat/bankomat bez kosztów COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie - 03.04.2017 SR Bitgoraj bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 26.04.2017 SR Jastrzębie Zdrój B p Bo są bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 25.04.2017 SR Cieszyn E p Bo są bez kosztów centralnego wydruku a mJ u COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 25.04.2017 bez kosztów centralnego wydruku . COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 26.04.2017 SR Bielsko Biała bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 26.04.2017 SO Bielsko Biała E p 80 są bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 25.04.2017 SR Strzelce Opolskie 8 p Bo są bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 26.04.2017 SR Ruda Śląska 5 p 6034 bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 25.04.2017 SR Gliwice 5 p Bo Są bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 27.04.2017 SR Rybnik E p B0 są bez kosztów centralnego wydruku - s COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie . 26.04.2017 SR Wodzisław Śląski bez kosztów centralnego wydruku 28.04.2017 Centrum Systemów Komputerowych naprawa macierzy dyskowej 4 655,55 COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 25.04.2017 SR Katowice Wschód UE p 5058 bez kosztów centralnego wydruku - COD usługa świadczona przez SO Giiwice na rzecz innego sądu w zakresie . 26.04.2017 SR Tarnowskie Góry bez kosztów centralnego wydruku > COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 26.04.2017 SR Żory bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 26.04.2017 SR Dąbrowa Górnicza zo p *mDeBO SĄ bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresi 25.04.2017 SR Kluczbork UR UE czone p w NEO SĄCU w ZELTESIE bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie > 26.04.2017 SR Bytom bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 27.04.2017 SR Radom 5 p B0 54 ts! bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie 26.04.2017 SR Szydłowiec 5 p Bo są bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakr 26.04.2017 SR Przysusze 8 p Bo są esiE bez kosztów centralnego wydruku 26.04.2017 SR Lipsk COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie centralnego wydruku 26.04.2017 SO Radom COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie centralnego wydruku D usługa świ = 28.04.2017 SO Częstochowa COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie centralnego wydruku u1 w -H © m N 53 m B ut 1 U m 57 m 00 o He m nu o N 6. 1 bez kosztów bez kosztów bez kosztów 714 876,00 m o 15.05.2017 Time Security sp. z 0.0. ochrona budynków sądu 10.05.2017 Ręczna Myjnia Samochodowa mycie samochodów służbowych 8 000,00 15.05.2017 Evens Drzewo Życia ZFSŚ festyn pracownicy 28 6539,00 28.04.2017 SO Opole COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku = |) u 00 7 N 7 D ustuga świad i 28.04.2017 SO Opole SR Głubczyce COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku COD usł świad. li 28.04.2017 SO Opole SR Olesno usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku ą z - - 27.04.2017 SR Katowice-Zachód COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku COD ust świad liwi i i 28.04.2017 SR Mińsk Mazowiecki usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku | COD usługa świad liwi i i 28.04.2017 SR Częśtochowa usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku D z: —— - - 25.04.2017 SR Chorzów COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku D usługa świ a - - 28.04.2017 SO Warszawa COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku COD usługa świ. wi i i 25.04.2017 SO Gdańsk usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku COD — —— - - 28.04.2017 SR Będzin usługa świadczona przez SQ Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku COD i iwi i i 26.04.2017 SR Sosnowiec usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku = RB 75 al le) 77 7 2 KA NR Dust - —— - - 26.04.2017 SR Pszczyna COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku | om | 27.04.2017 SR Racibórz COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku os | s 27.04.2017 SR Siemianowice Śląskie COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku | | 26.04.2017 SR Prudnik COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku 26.04.2017 COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku 26.04.2017 SR Zawiercie COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku | s | 25.04.2017 SR Zabrze COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku EM 10.05.2017 SR Kartuzy COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku | 18.05.2017 SO Siedlce CODSERWICE licencja udzielona przez Sąd Okręgowy w Gliwicach na rzecz inne bez kosztów sądu os | 01.06.2017 Orzesko-Knurowski Bank Spółdzielczy obsługa urządzenia wpłatomat/bankomat 3 800 m-cznie pa 27.06.2017 SR Zabrze porozumienie w zakresie współdzialania pomiedzy sądami na zakup i montaż bez kosztów klimatyzatora | 32052017 | 05.2017 PHU JPHULAGUNAJ. 0 | J. JPHULAGUNAJJ. | |ZFSŚ festyn pracownicy 65 osoba —— 01.06.2017 SO zamość COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku l k EM 01.06.2017 SR Krasnystaw COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku | 01.06.2017 SR Janów Lubelski COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów naprawa owe obr ow Da] wydruku 26.05.2017 Firma IST Sp.z 0.0. naprawa |naprawa głowicy obrotowej-awańa | obrotowej - awaria 3 | 3967,06 | 06 ha 06.06.2017 COMARCH Polska usługi serwisowe i wsparcia technicznego dla systemu Cyfrowej Rejestracji 3 345,60 m-cznie Rozpraw Sadowych - 17 sal Instytut Systemów Bezpieczeńst 13.06.2017 — am 200 Y wo czpiEczenstwa dostawa i montaż wykrywacza metalu 15 990,00 13. | mowy | 2017 SR Zabrze porozumienie w zakresie współdzialania pomiedzy sądami na zakup i dostawę bez kosztów rejestratora 19.06.2017 Sąd Okręgowy w Częstochowie świadczenie przez Sąd Okregowy w Gliwicach szkolenia z zakresu aplikacji wg rzeczywistych kosztów kuratorskiej aj aaa —— 23.06.2017 ABC VISION zakup i dostawa rejestratora 10 496,70 27.06.2017 QNT Systemy Informatyczne Sp.z 0.0. aktualizacja oprogramowania RCP 3 630,96 108 29.06.2017 PHU Elektroklimat zakup i montaż klimatyzatora 11 623,50 konserwacja instalacji CCTV,SSP,systemu oddymiania, systemu dostepu instalacji 03.07.2017 pia i „ wskazań czasu,systemu nagłośnienia i videokonferencji 110 17.07.2017 Sp, z 0.0. Sp.K Dom Druku a ona sua |] eksploattacyjne do drukarek na | 000,00 i1 17.07.2017 38 S.A usługe telekomunikacyjna światłowody | telekomunikacyjna światłowody | 824,10m-cznie | 10 m-cznie 2 | 26.04.2017 SR Zwoleń COD usługa świadczona przez SO Gliwice na rzecz innego sądu w zakresie bez kosztów centralnego wydruku | 13 | 19.07.2017 serwis i aktualizacja urzadzeń Barracuda NG 29 704,50 18.07.2017 obsługa serwisowa urządzeń kopertujących 51 121,26 19.07.2017 Firma IST Sp.z 0.0. naprawa oświetlenia awaryjnego OZR Rybnik 10 300,00 21.08.2017 sporz.Grażyna Kowalska 2.706 m-cznie Firma IST Sp.z 0.0. ULYREKT Sądu Okręgo
  Scanned-image-63-2.pdf	Sygn. akt V .2 Ka 76/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 31 maja 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku Wydział V Karny Sekcja Odwoławcza w składzie: Przewodniczący: SSO Lucyna Pradelska-Staniczek Protokolant: Monika Maj w obecności --- po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2017 r. sprawy: A. I. /1./ c. W.iM. ur. (...) w G. oskarżonej o przestępstwo z art. 212 $ 2 kk na skutek apelacji wniesionych przez oskarżoną i jej obrońcę od wyroku Sądu Rejonowego w Raciborzu z dnia 28 listopada 2016r. sygn. akt II K 2/16 Lutrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; II.zasądza od oskarżonej A. I. na rzecz oskarżyciela prywatnego F. M. kwotę (...) (jeden tysiąc osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów udziału pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym; UI.zasądza od oskarżonej A. I. na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 20 (dwadzieścia) złotych i obciąża ją opłatą za II instancję w kwocie 60 (sześćdziesiąt) złotych. SSO Lucyna Pradelska-Staniczek Sygn. akt V.2 Ka 76/17 UZASADNIENIE Sąd Rejonowy w Raciborzu wyrokiem z dnia 28 listopada 2016 r. sygn. akt II K 2/16 na mocy art. 66$1i82 k.k. w zw. z art. 67 $ 1 k.k. warunkowo umorzył postępowanie na okres jednego roku wobec A. I. o czyn z art. 212 $ 1 k.k. polegający na tym, że: w lipcu 2014 roku w B. w liście skierowanym do redakcji tygodnika (...) i opublikowanym w numerze 27 (1160) tego czasopisma z dnia 8 lipca 2014 roku pomówiła F. M. o to, że w procesie sądowym wytoczonym przez Gminę N. przeciwko firmie (...), będąc powołanym przez sąd świadkiem nie bronił interesów gminy, a wręcz przeciwnie stał po stronie firmy (...), czym poniżyła F. M. w opinii publicznej i naraziła go na utratę zaufania. Na podstawie art. 67 $ 3 k.k. w zw. z art. 72 $ 1 pkt 1 k.k. Sąd zobowiązał oskarżoną do przeproszenia pokrzywdzonego F. M. poprzez zamieszczenie tekstu z przeprosinami w tygodniku (...) w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku. Na podstawie art. 67 $ 3 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonej świadczenie pieniężne w kwocie 1000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Na podstawie art. 628 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 1 i ust. 7 i ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz $ 17 ust. 2 pkt 1i$ 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielanej przez adwokata z urzędu, Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz oskarżyciela prywatnego F. M. kwotę 1.716 złotych z tytułu kosztów zastępstwa procesowego. Na podstawie art. 629 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. i art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. nr 49, poz. 223 z późn. zm.) Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, a to opłatę w kwocie 100,00 złotych oraz wydatki w kwocie 70,00 złotych. Apelację od powyższego wyroku wniósł obrońca oskarżonej A. L., zaskarżając powyższy wyrok w'całości i wyrokowi temu zarzucił: 1. naruszenie prawa procesowego, które miało wpływ na treść wyroku, a mianowicie art.. 4 k.p.k., art. 5 k.p.k., art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k. poprzez: - ocenę materiału dowodowego przeprowadzonego w sprawie niezgodnie z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a w konsekwencji uznanie, że oskarżona pomówiła oskarżyciela prywatnego F. M. działają umyślnie i w zamiarze ewentualnym, - dokonanie nieobiektywnej oceny materiału dowodowego poprzez uznanie w całości za wiarygodne zeznań oskarżyciela prywatnego oraz odmowę przyznania cechy wiarygodności w istotnej części wyjaśnień oskarżonej, - rozstrzygnięcie wątpliwości, których nie usunięto w postępowaniu dowodowym na niekorzyść oskarżonej, - nieuwzględnienie faktu, iż w kontekście wyjaśnień oskarżonej i dowodów w postaci korespondencji pomiędzy stronami niniejszego postępowania, odpowiedzi na pozew pozwanej spółki — Przedsiębiorstwa (...) sp. J. w K., wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 29.07.2009 r. w sprawie X GC 207/08 oraz pism umarzających zadłużenie firmy (...) wobec Gminy N. i podpisanych przez oskarżyciela prywatnego w okresie kiedy pełnił on funkcje wójta tej gminy — stwierdzenie oskarżonej, że „„F. M. w procesie sądowym wytoczonym przez Gminę N. przeciwko firmie (...), będąc powołanym przez sąd świadkiem nie bronił interesów gminy, a wręcz przeciwnie — stał po stronie firmy (...)” — było zarzutem obiektywnie prawdziwym i zostało użyte w społecznie uzasadnionym interesie; R błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść, a polegający na uznaniu, że oskarżona dopuściła się zarzucanego jej czynu, mimo poważnych wątpliwości w tym względzie wynikających z całokształtu materiału dowodowego przeprowadzonego w niniejszej sprawie. Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej A. I. od zarzucanego jej czynu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. Osobistą apelację od powyższego wyroku wniosła oskarżona A. I., zaskarżając powyższy wyrok w całości i wyrokowi temu zarzuciła: L obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a mianowicie art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k. i 410 k.p.k. poprzez ich błędną wykładnię i nieuwzględnienie okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonej wynikająca z jej wyjaśnień oraz całokształtu materiału dowodowego w postaci korespondencji Gminy N., a firmą (...) Sp. Jawna w związku z postępowaniem oskarżyciela prywatnego pełniącego w tym czasie funkcję wójta co legło u podstaw zawarcia stanowiska przez oskarżoną w związku z pełnioną przez nią w okresie inkryminowanym funkcją wójta; 2. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a mianowicie art. 4 k.p.k., art. 7 k.p.k. i 410 k.p.k. poprzez dowolną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego poprzez nieuwzględnienie okoliczności wynikających z wyjaśnień oskarżonej, która wyjaśniła, że „jeżeli ktoś był wójtem to nie wyobrażam sobie, aby nie znał treści umowy, która przynosiła największy dochód w gminie. Jeżeli wójt umarza, przesuwa płatność to zawsze w oparciu o coś. W tym przypadku była to umowa, która wiązała firmę (...) z gminą. Ta informacja o wystąpieniu w Sądzie Pana M. nie była pierwszą informacja do mieszkańców. Na sesji w dniu 31.08.2009 roku wyrok Sądu Okręgowego był omawiany razem z uzasadnieniem. Każdy mógł przeczytać z radnych, że Wójt M. tej umowy nie widział. Poprzez radnych o tym wyroku dowiedzieć się mógł także każdy wyborca, a porządek obrad umieszczany jest na stronach internetowych(...)”, a które w „świetle niniejszej sprawy mają istotne znaczenie i powinny być uwzględnione w całości na korzyść oskarżonej; 3. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a mianowicie art. 413 $ 2 pkt 1 k.p.k. mającego wpływ na treść orzeczenia, a polegającego na przypisaniu oskarżonej popełnienia przestępstwa z art. 212 $ 2 k.k. mimo, że przypisane oskarżonej w części dyspozytywnej wyroku zachowanie w kształcie wynikającym z zawartego tam opisu czynu nie wyczerpuje wszystkich znamion czynu zabronionego przewidzianego w przepisie art. 212 $ 2 k.k., tj. znamienia „„postępowania lub właściwości”, a więc nie zbędnego elementu aby działanie oskarżonej mogło być uznane za przestępstwo zniesławienia; 4. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i mający wpływ na jego treść, a polegający na błędnym ustaleniu, iż oskarżona dopuściła się zarzucanego jej czynu podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy prowadzi do wniosku wręcz odmiennego; 5. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i mający wpływ na jego treść, a polegający na przyjęciu, że stopień społecznej szkodliwości czynu zarzucany oskarżonej jest nieznaczny, gdy tymczasem biorąc pod uwagę sposób i okoliczności popełnienia czynu, postać zamiaru, motywację działania oskarżonej, rodzaj i charakter naruszonego dobra sprawia, że stopień społecznego niebezpieczeństwa czynu zarzucanego oskarżonej jest znikomy. Skarżąca wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonej od zarzucanego jej czynu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, ewentualnie o umorzenie postępowania na podstawie art. 414 $ 1 k.p.k. w związku z art. 17 8 1 pkt 3 k.p.k. przy zastosowaniu art. 1 8 2 k.k. Sąd Okręgowy zważył, co następuje: apelacja obrońcy oskarżonej oraz oskarżonej okazały się niezasadne. Wbrew twierdzeniom skarżących Sąd I instancji w sposób prawidłowy i wyczerpujący rozważył wszystkie okoliczności sprawy i dowody ujawnione w toku rozprawy, dokonując następnie na ich podstawie właściwych ustaleń faktycznych. Postępowanie zostało przeprowadzone odpowiednio dokładnie i starannie. Ocena materiału dowodowego, dokonana przez Sąd Rejonowy nie wykazuje błędów logicznych i nie wykracza poza ramy swobodnej oceny dowodów. Nie sposób przyjąć, żeby miała miejsce obraza art. 4 k.p.k., art. 410 k.p.k., czy art. 7 k.p.k. Przepis art. 4 k.p.k. jest przepisem ogólnym i nie nakłada na sąd, w fazie wyrokowania, obowiązku "uwzględniania" jednocześnie dowodów korzystnych i niekorzystnych, byłoby to sprzeczne z istotą ferowania wyroku, która polega właśnie na potrzebie dokonania wyboru między różnymi dowodami dotyczącymi tych samych okoliczności, ale o sprzecznej wymowie - znaczeniu. Sąd orzekający musi zadecydować, czy uznać za wiarygodne "dowody korzystne" czy "dowody niekorzystne". Nie doszło także do obrazy art. 410 k.p.k. Z kolei ten przepis nakazuje uwzględnienie przy orzekaniu wszystkich okoliczności ujawnionych na rozprawie i jednocześnie zakazuje uwzględniać okoliczności nieujawnione. Nie oznacza to w żadnym wypadku, że orzekając sąd ma brać za podstawę orzeczenia okoliczności wzajem sobie przeczące skoro wynikają one ze sprzecznych w swym znaczeniu dowodów. Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż wyrok w niniejszej sprawie wydany został na podstawie dowodów obciążających, bo takie właśnie Sąd Rejonowy uznał za wiarygodne. W polu uwagi Sądu w chwili orzekania znajdowały się wszystkie okoliczności. Orzeczenie nie zapadło na podstawie wykluczających się dowodów. Sąd ma prawo oprzeć się na jednych dowodach, a pominąć inne, jeśli ich treść jest rozbieżna. W takiej sytuacji istota rozstrzygania polega na daniu priorytetu niektórym dowodom. Obowiązkiem Sądu jest wówczas wskazanie, dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych. Sąd Rejonowy temu zadaniu sprostał. Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy ocenił zebrany w sprawie materiał dowodowy, dokonał rzeczowej analizy dostrzeżonych w nim sprzeczności, a jej wyniki w sposób wyczerpujący zaprezentował w uzasadnieniu wyroku, czyniąc przedmiotem rozważań wszystkie okoliczności ujawnione w toku rozprawy głównej zarówno przemawiające na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Przedstawiona ocena dowodów uwzględnia zasady prawidłowego rozumowania, wskazania doświadczenia życiowego, pozostaje więc pod ochroną art. 7 k.p.k. Dokonane w niniejszej sprawie przez Sąd Rejonowy na podstawie prawidłowo przeprowadzonej oceny dowodów ustalenia faktyczne odpowiadają prawdzie i nie są obarczone błędem. Nie można bowiem uznać za błąd w ocenie dowodów (i w konsekwencji za błąd w ustaleniach faktycznych) tego, że Sąd I instancji odrzucił wiarygodność wyjaśnień oskarżonej, w szczególności, w zakresie, w jakim podała, że użycie przez nią w artykule prasowym sformułowania o tym, że F. M. stanął po stronie firmy (...) wynikało z tego, że został on powołany na świadka przez tę właśnie firmę a co miało na celu potwierdzenie racji tego podmiotu gospodarczego przed sądem. Sąd I instancji słusznie wskazał, iż wyjaśnienia oskarżonej w tej części są nielogiczne i kłócą się z zasadami doświadczenia życiowego a stanowią jedynie próbę usprawiedliwienia popełnionego czynu. Sąd odwoławczy w pełni podziela ocenę wyjaśnień oskarżonej zaprezentowaną w pisemnym uzasadnieniu skarżonego rozstrzygnięcia. Nie ma zatem potrzeby jej powielania. Powtórzyć jedynie należy za sądem meriti, że przecież oskarżona jest osobą mającą wyższe wykształcenie, pełni funkcje publiczne w organach samorządu terytorialnego, niewątpliwie ma wysoki poziom wiedzy i doświadczenia życiowego. W realiach niniejszej sprawy nie można w żadnej mierze utożsamiać faktu stawiennictwa oskarżyciela prywatnego przed Sądem Okręgowym w Gliwicach w sprawie o sygn. X GC 207/08 z okolicznością, że stanął on po stronie firmy (...) a nadto, że nie bronił interesów gminy. Wniosku takiego nie sposób wyprowadzić także z samej treści zeznań złożonych dnia 1 lipca 2009 roku. Słuchany jako świadek podawał, iż nie był bezpośrednio zaangażowany ani w procedury przetargowe ani w redagowanie i zawieranie umowy. Podał, iż za jego czasów naliczaniem czynszu zajmowała się księgowość. Nigdy w związku pełnioną funkcją nie doszły do niego informacje, że pozwana wpłaca czynsz w kwocie nieprawidłowej, przy czym doprecyzował, iż ma tu na myśli informacje od pracowników. Wskazał co prawda, iż zna treść umowy jedynie w takim zakresie, jaka wynikała z artykułu prasowego. Jednocześnie jednak w protokole posiedzenia znajduje się zapis, iż F. M. zeznał, iż nie zna na tyle dokładnie treści umowy z 4 kwietnia 2000 roku aby odnieść się do jej treści. Co istotne, a na co wskazał Sąd Rejonowy to nie oskarżyciel prywatny był gospodarzem procesu cywilnego prowadzonego przed Sądem Okręgowym w Gliwicach, to nie on miał inicjatywę dowodową, to nie od niego zależało, jakie pytania zostaną mu zadane. Zeznania składał przecież 1 lipca 2009 roku, funkcję wójta pełnił w latach 2002-2006, z kolei sama umowa jest z dnia 4 kwietnia 2000 roku. Z protokołu posiedzenia nie wynika, by zadawano F. M. pytania uzupełniające, a przede wszystkim by strony wnosiły o okazanie świadkowi przedmiotowej umowy, tak by mógł odnieść się do jej treści, czy ewentualnie o okazanie innej dokumentacji, która zdaniem strony powodowej miała w sprawie znaczenie i umożliwiła zadawanie pytań związanych z należnościami gminy N. dochodzonymi od firmy (...). Oskarżona składając wyjaśnienia w niniejszej sprawie sama podała, iż nie wie, czy F. M. składając zeznania chciał, by gmina przegrała. Co istotne przyznała także, iż wie, że sąd rozstrzygający przywołaną sprawę wskazał, że zeznania F. M. nie miały wpływu na treść rozstrzygnięcia. Nie zasadny jest pogląd jakoby w niniejszej sprawie miał znaleźć zastosowanie art. 213 $ 2 k.k., tj. by zarzut stawiany oskarżycielowi był zarzutem obiektywnie prawdziwym i został użyty w społecznie uzasadnionym interesie. Tak jak to już wyżej wskazano z samego faktu stawiennictwa na wezwanie i złożenia zeznań o przytoczonej wyżej treści nie sposób wywieźć wniosku, by S. M. w procesie sądowym „nie bronił interesów gminy a wręcz przeciwnie stał po stronie firmy (...)”. Sąd Odwoławczy w pełni podziela stanowisko sądu meriti, iż poczynienie takiego zarzutu, który był nieprawdziwy stanowiło przestępstwo zniesławienia. Nie ma przy tym racji skarżący, iż doszło do naruszenia przepisu art. 413 $ 2 pkt 1 k.p.k. Przypisane oskarżonej w części dyspozytywnej wyroku zachowanie wyczerpuje bowiem znamiona czynu zabronionego przewidzianego w przepisie art. 212 $ 2 k.k. Jak to słusznie przyjął Sąd Rejonowy poniżającym oskarżyciela w opinii publicznej a przede wszystkim narażającym na utratę zaufania było zarzucenie mu, że w procesie sądowym wytoczonym przez Gminę N. przeciwko firmie (...) „nie bronił interesów gminy i że wręcz przeciwnie stał po stronie firmy (...)”. Wskazać w tym miejscu należy, iż przestępstwo zniesławienia jest przestępstwem z narażenia, tak więc dla uznania winy wystarczającym jest przyjęcie, że pomówienie mogło poniżyć - a nie, że poniżyło daną osobę - w opinii publicznej lub mogło narazić — a nie naraziło na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. W realiach niniejszej sprawy nie może ulegać wątpliwości, iż zawarcie w publikacji prasowej, w lokalnym tygodniku nieprawdziwego zarzutu, że osoba, która pełniła niegdyś funkcję wójta, w procesie wytoczonym przez gminę nie broni interesów tejże gminy i stoi po stronie przeciwnika procesowego, stanowiło takie pomówienie. Mając na względzie wszystkie przytoczone okoliczności Sąd Odwoławczy nie podziela poglądu jakoby znaczenie dla poczynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie miał fakt, iż w roku 2014 oskarżyciel prywatny osiągnął lepszy wynik wyborczy aniżeli w roku 2010, zaś oskarżona lepszy wynik wyborczy osiągnęła w roku 2010 aniżeli 2014. Nieuprawniony jest też zawarty w apelacji obrońcy oskarżonej zarzut obrazy art. 5 $ 2 k.p.k. Powołany przepis nie dotyczy ewentualnych subiektywnych wątpliwości powziętych przez stronę postępowania, lecz wyłącznie wątpliwości organu procesowego i to jedynie takich, których nie da się usunąć w drodze wartościowania wiarygodności poszczególnych dowodów. Zgodnie z utrwalonym już w tej mierze orzecznictwem wątpliwości, o jakich mowa w przepisie art. 5 8 2 k.p.k., odnoszą się do zagadnień związanych z ustaleniami faktycznymi, a więc do sytuacji, gdy z zebranego materiału dowodowego wynikają różne wersje, a żadnej z nich nie daje się wyeliminować drogą dostępnej weryfikacji. Nie należą natomiast do nich wątpliwości związane z problemem oceny dowodów, a więc który z wzajemnie sprzecznych dowodów zasługuje na wiarę, a który tego waloru nie ma. Jeżeli sąd dokona ustaleń na podstawie swobodnej oceny dowodów i ustalenia te są stanowcze, to nie może zachodzić obraza art. 5 $ 2 k.p.k. (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2004 r., sygn. akt V KK 170/03). Sąd Rejonowy w chwili wyrokowania nie miał żadnych wątpliwości co do sprawstwa oskarżonej. Uzasadnienie apelacji wskazuje, iż skarżący w rzeczywistości ma wątpliwości związane z oceną dowodów, a te, jak wskazano wyżej, nie dają podstawy do stwierdzenia naruszenia art. 5 $ 2 k.p.k. Reasumując, w niniejszej sprawie Sąd I instancji dokonując wnikliwej i wszechstronnej oceny materiału dowodowego i ustalając w sposób bezsporny wszelkie okoliczności czynu, przede wszystkim nie popadł w takie wątpliwości, które nie mogłyby być usunięte, a zatem nie naruszył zasady in dubio pro reo. Oparcie ustaleń faktycznych na określonej i wyraźnie wskazanej w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku grupie dowodów i jednoczesne nieuznanie dowodów przeciwnych w postaci wyjaśnień oskarżonej, nie stanowi uchybienia, które mogłoby powodować uchylenie wyroku, w sytuacji gdy zgodnie z treścią art. 424 $ 1 pkt 1 k.p.k., Sąd Rejonowy wskazał, jakimi w tej kwestii kierował się względami. Sąd Odwoławczy w pełni podziela także rozważana Sądu Rejonowego zawarte na stronie 8 19, iż oskarżona godziła się na skutek w postaci zniesławienia F. M.. Działanie podjęte przez oskarżoną w postaci publikacji artykułu prasowego zniesławiającego pokrzywdzonego było reakcją na artykuł M. W.. Zasadniczym celem działania oskarżonej było wytłumaczenie się opinii publicznej z przegranego procesu, jednocześnie odsunięcie odpowiedzialności od siebie i przerzucenie jej na pokrzywdzonego. Oskarżona działała zatem w zamiarze ewentualnym. Sąd Rejonowy mając na uwadze między innymi tę okoliczności zastosował wobec oskarżonej dobrodziejstwo warunkowego umorzenia postępowania, słusznie ustalając stopień społecznej szkodliwości czynu na wyższy niż znikomy. Sąd Odwoławczy podziela pogląd zaprezentowany na stronie 9 uzasadnienia a dotyczący stopnia społecznej szkodliwości czynu, nie ma zatem potrzeb jego powielania. Tym samym zarzut podniesiony przez A. I. w osobistej apelacji jako 5 w kolejności jest niezasadny. Oskarżona jest osobą o ustabilizowanej sytuacji zawodowej i życiowej, dotychczas niekaraną, jej właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania, będzie przestrzegała porządku prawnego i nie popełni więcej przestępstwa. Warunkowe umorzenie postępowania orzeczone na okres próby 1 roku wraz z nałożonymi w okresie próby obowiązkami uzmysłowi oskarżonej naganność postępowania i wdroży do przestrzegania porządku prawnego. Z naprowadzonych względów wyrok Sądu Rejonowego, jako słuszny utrzymano w mocy. Na rzecz oskarżyciela prywatnego zasądzono od oskarżonej kwotę 1008 złotych tytułem zwrotu kosztów udziału pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym. Jednocześnie obciążono oskarżoną opłatą za II instancje w kwocie 60 złotych oraz wydatkami za postępowanie odwoławcze w kwocie 20 złotych. Sygn. akt V .2 Ka 96/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 5 czerwca 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku Wydział V Karny Sekcja Odwoławcza w składzie: Przewodniczący: SSO Aleksandra Odoj-Jarek Protokolant: Ewelina Grobelny w obecności --- po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2017 roku sprawy: M.J. /J./ syna B.iJ., ur. (...) w R. oskarżonego o przestępstwo z art. 212 $ 1 kk w zw. zart. 212 $ 2 kk na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w Raciborzu z dnia 21 listopada 2016r. sygn. akt II K 247/16 l. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, Il. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 20 (dwadzieścia) złotych oraz obciąża go opłatą za II instancję w kwocie 70 (siedemdziesiąt) złotych. SSO Aleksandra Odoj-Jarek Sygn. akt V.2 Ka 96 /17 UZASADNIENIE Sąd Rejonowy w Raciborzu wyrokiem z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt II K 247/16 uznał oskarżonego M. J. (J.) za winnego tego, że pomówił A. L. o takie postępowanie i właściwości, które mogły poniżyć ją w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla wykonywania przez A. L. działalności gospodarczej w zakresie organizacji transportów ponadnormatywnych w ten sposób, że w dniu 11 października 2014 r. za pomocą środków masowego komunikowania na swoim fanpage'u w portalu F. pod adresem _https://(...) (...) zamieścił wpis o treści: „UWAGA NA FIRMĘ (...)!!! FIRMA (...). (...)!!! (...) L.!!! U. (...) (...) (...) (-..). R. (...) (..). (..)!!! 0.) LL!!! (...) (-..). (...) COMPANY (...) K. (...) !!!”, tj. czynu z art. 212 $ 1 k.k. wzw. z $ 2 k.k. i za to na mocy art. 212 8 1 k.k.w zw. zart. 33 $ 113 k.k. wymierzył mu karę grzywny w wysokości 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych. Wyżej wymienionym wyrokiem na podstawie art. 212 8 3 k.k. orzeczono wobec oskarżonego nawiązkę na rzecz Fundacji (...) z siedzibą w P. (KRS nr (...)) w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) złotych. Na podstawie art. 215 k.k. orzeczono wobec oskarżonego podanie wyroku do publicznej widomości poprzez umieszczenie jego odpisu ze wzmianką o prawomocności na tablicy ogłoszeń Sądu Rejonowego w Raciborzu przez okres 1 (jednego) miesiąca. Na podstawie art. 628 pkt 1 k.p.k. zasądzono od oskarżonego M. J. na rzecz oskarżycielski prywatnej A. L. kwotę 936 (dziewięćset trzydzieści sześć) złotych tytułem poniesionych przez nią kosztów procesu. Osobistą apelację od powyższego wyroku wniósł oskarżony M. J., zaskarżając powyższy wyrok w całości i wyrokowi temu zarzucił: 1. obrazę przepisu postępowania mającą istotny wpływ na treść wydanego orzeczenia, tj. art. 167 k.p.k. i art. 177 81 k.p.k. w zw. zart. 7 k.p.k. polegającą na dokonaniu dowolnej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, sprzecznej z zasadami doświadczenia życiowego oraz logicznego rozumowania i przyjęciu, iż z wyjaśnień oskarżonego wynika, iż oskarżony umieścił przedmiotowy wpis na portalu społecznościowym w celu obniżenia reputacji firmy (...) w pewnych kręgach, mimo iż z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż oświadczenie oskarżonego miało jedynie charakter informacyjny i stanowiło ocenę firmy (...), którą oskarżony wyraził w ramach wolności słowa i prawa do krytyki, 2. obrazę przepisu postępowania mającą istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj. art. 410 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. polegającą na nieuwzględnieniu całokształtu zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności na pominięciu wyjaśnień składanych przez oskarżonego, zeznań składanych przez M. Ł. oraz K. K. w toku postępowania przed Sądem I instancji oraz pominięciu zasad charakterystycznych dla prowadzenia działalności gospodarczej oraz sformułowaniu wniosków pozostających w oczywistej sprzeczności z zasadami logicznego rozumowania, 3. obrazę art. 5 8 2 k.p.k. w zw. zart. 424 $1pkt1 k.p.k. poprzez rozstrzygnięcie wszystkich pojawiających się w sprawie wątpliwości Sądu w zakresie motywacji umieszczenia wpisu na portalu społecznościowym na niekorzyść oskarżonego z naruszeniem fundamentalnej zasady in dubio pro reo, 4. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający bezpośredni wpływ treść orzeczenia polegający na uznaniu, że A. L. okazała rachunek za eskortę policji wcześniej niż miało to miejsce w rzeczywistości. Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku w pkt I poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, zmianę zaskarżonego wyroku w pkt II i III poprzez ich uchylenie oraz o zmianę zaskarżonego wyroku w pkt IV poprzez zasądzenie od oskarżycielki posiłkowej na rzecz oskarżonego zwrotu poniesionych przez oskarżonego kosztów procesu. Sąd Okręgowy zważył, co następuje: Zarzuty podniesione przez skarżącego nie zasługiwały na uwzględnienie. Wbrew jego twierdzeniom, Sąd Rejonowy w Raciborzu prawidłowo ustalił stan faktyczny w przedmiotowej sprawie nie naruszając przy tym żadnych norm regulujących przebieg postępowania karnego. W tej sytuacji brak było podstaw do uwzględnienia wniosków apelacyjnych o uchylenie wyroku lub jego zmianę, co w konsekwencji musiało doprowadzić do utrzymania w mocy zaskarżonego wyroku. W ocenie Sądu odwoławczego Sąd meriti starannie zgromadził i przeprowadził wszelkie dowody, które mogły prowadzić do wyjaśnienia okoliczności popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu. Zgromadzony i ujawniony przez Sąd I instancji materiał dowodowy jest obszerny i kompletny, a ustalenia faktyczne poczynione są w oparciu o całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego (art. 410 k.p.k.), który został oceniony z poszanowaniem reguł wynikających z art. 4, 5 i 7 k.p.k. Swoje stanowisko w sposób wyczerpujący Sąd Rejonowy uzasadnił w pisemnych motywach wyroku sporządzonych zgodnie z wymogami art. 424 $ 1i 2 k.p.k. Nietrafny jest zatem zarzut naruszenia przepisów postępowania, co w rezultacie miało doprowadzić do błędnych ustaleń faktycznych w sprawie wpływając tym samym na treść wyroku. Zgodnie z utrwalonym już w tej mierze orzecznictwem, zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku jest tylko wówczas słuszny, gdy zasadność ocen i wniosków wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego nie odpowiada prawidłowości logicznego rozumowania. Stawiając ten zarzut należy wykazać, jakich mianowicie konkretnych uchybień w zakresie logicznego rozumowania dopuścił się sąd I instancji dokonując oceny zebranego materiału dowodowego. Możliwość przeciwstawienia ustaleniom sądu orzekającego w konkretnej sprawie odmiennej oceny materiału dowodowego nie może prowadzić do wniosku, że sąd ten dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych. Wskazany w apelacji zarzut wadliwości ustaleń faktycznych nie mógł być trafny, gdyż odtworzony sposób zachowania M. J. znajduje oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym. W szczególności wynikał on z zeznań oskarżycielki prywatnej, zgromadzonej dokumentacji, a także częściowo z wyjaśnień samego oskarżonego. Sąd I instancji analizując zeznania pokrzywdzonej, które w zestawieniu z wszystkimi dowodami przeprowadzonymi na rozprawie uznał za wiarygodne, wysnuł prawidłowy wniosek logiczny, iż M. J. dopuścił się przypisanego mu występku z art. 212 $ 1 k.k. wzw.z$2k.k. Sąd Okręgowy w pełni aprobuje stanowisko organu orzekającego I instancji, iż wyjaśnienia oskarżonego M. J. stanowią przyjętą przez niego linię obrony i w części, która nie pokrywa się z ustalonym stanem faktycznym, nie zasługiwały na uwzględnienie. Wypada zauważyć, że wyjaśnienia te zostały poddane przez Sąd Rejonowy wnikliwej, rzeczowej analizie i konfrontacji z całokształtem ujawnionych na rozprawie okoliczności. Absolutnie nie zasługuje na aprobatę lansowana przez oskarżonego teza, iż jego oświadczenie na portalu społecznościowym dotyczące pokrzywdzonej miało jedynie charakter informacyjny stanowiąc ocenę działalności jej firmy, co wyraził w ramach wolności słowa i prawa do krytyki. Przeczy temu treść wpisu dokonana w trzech językach, która przede wszystkim jest nieprawdziwa. Wreszcie sam M. J. stwierdził, że chciał obniżenia reputacji A. L. w pewnych kręgach, co zresztą mu się udało, ponieważ część klientów z zaniepokojeniem kontaktowała się z pokrzywdzoną w związku treściami rozpowszechnianymi przez oskarżonego. Świadczy to o bezpośrednim zamiarze działania oskarżonego. Bez wątpienia wpis o treści „UWAGA NA FIRMĘ (...)!!! FIRMA (...).(...) (...) FIRMY (...)!!!” był pomówieniem o takie postępowanie i właściwości, które mogły poniżyć pokrzywdzoną w opinii publicznej i narazić ją na utratę zaufania potrzebnego dla wykonywania działalności gospodarczej w zakresie organizacji transportów ponadnormatywnych. A. L. na żądanie oskarżonego okazała rzeczone faktury, choć mając na uwadze uzgodnienia między stronami w ogóle nie była do tego zobowiązana. Oskarżony miał świadomość, że kwota wskazana na fakturze będzie ceną za całość wykonanej usługi. Wcześniej sporządzono szczegółowy kosztorys, z którego wynikało, jakie kwoty składają się na ostateczną cenę. Kosztorys ten obejmował również eskortę policyjną. To, że oskarżony zawarł niekorzystną umowę ze swoim zleceniodawcą, który zaczął domagać się faktur za eskortę policji, nie powoduje, że oskarżycielka prywatna była zobowiązana do ich dostarczenia, choć w rezultacie pokrzywdzona okazała żądane dokumenty. Nieuprawniony jest pogląd oskarżonego, iż jego wpis składał się jedynie ze zdań prawdziwych, będących wynikiem jego własnych spostrzeżeń. Nie bez znaczenia jest, że oskarżony umieścił wpis po okazaniu mu rachunków za eskortę, co sam zresztą przyznał. Wpis został zamieszczony w dniu 11 października 2014 roku, a kopie faktur okazano oskarżonemu, jak prawidłowo ustala Sąd I instancji, w sierpniu 2014 roku. Oskarżony to zaakceptował uznając w dniu 27.08.2014r. dług i zobowiązał się do kolejnych wpłat z tytułu wykonanej przez pokrzywdzoną usługi. W istocie zarzuty apelacji sprowadzają się do kwestionowania dokonanej przez Sąd Rejonowy niekorzystnej dla oskarżonego oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Stanowisko takie nie jest słuszne. To, że Sąd I instancji swoje ustalenia oparł na całokształcie zgromadzonego materiału dowodowego, a nie wyłącznie na wyjaśnieniach oskarżonego, jak chciałby tego M. J., w żaden sposób nie narusza reguł procedowania. Wbrew twierdzeniom skarżącego Sąd nie pominął tu wyjaśnień oskarżonego ani zeznań świadków M. Ł. i K. K., a poddał je rzeczowej i logicznej ocenie zgodnej z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego. Z przedstawionych powyżej powodów nie można stawiać Sądowi I instancji zarzutu naruszenia art. 7 k.p.k. W ocenie Sądu Okręgowego w tej sprawie analiza dowodów nie miała charakteru dowolnej. Tym samym skoro na podstawie prawidłowej oceny materiału dowodowego ujawnionego na rozprawie Sąd Rejonowy wyciągnął logiczne wnioski co do zachowania oskarżonego względem pokrzywdzonej, to nie można czynić zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych. Z pewnością ocena dowodowa Sądu była wszechstronna, a nie selektywna i wybiórcza. Sąd Rejonowy prawidłowo też ustalił kwalifikację prawną czynu przypisanego oskarżonemu poprzez przyjęcie, iż dopuścił się on występku art. 212 $ 1 k.k. w zw. z $ 2 k.k. Sąd odwoławczy w pełni podziela przedstawioną przez Sąd meriti argumentację i nie ma potrzeby jej powielania. Nieuprawniony jest też zarzut obrazy art. 5 $ 2 k.p.k. Powołany przepis nie dotyczy ewentualnych subiektywnych wątpliwości powziętych przez stronę postępowania, lecz wyłącznie wątpliwości organu procesowego i to jedynie takich, których nie da się usunąć w drodze wartościowania wiarygodności poszczególnych dowodów. Zgodnie z utrwalonym już w tej mierze orzecznictwem wątpliwości, o jakich mowa w przepisie art. 5 $ 2 k.p.k, odnoszą się do zagadnień związanych z ustaleniami faktycznymi, a więc do sytuacji, gdy z zebranego materiału dowodowego wynikają różne wersje, a żadnej z nich nie daje się wyeliminować drogą dostępnej weryfikacji. Nie należą natomiast do nich wątpliwości związane z problemem oceny dowodów, a więc który z wzajemnie sprzecznych dowodów zasługuje na wiarę, a który tego waloru nie ma. Jeżeli sąd dokona ustaleń na podstawie swobodnej oceny dowodów i ustalenia te są stanowcze, to nie może zachodzić obraza art. 5 $ 2 k.p.k (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2004 r., sygn. akt V KK 170/03). Tymczasem Sąd Rejonowy w chwili wyrokowania nie miał żadnych wątpliwości co do sprawstwa oskarżonego. Reasumując, w niniejszej sprawie Sąd I instancji dokonując wnikliwej i wszechstronnej oceny materiału dowodowego i ustalając w sposób bezsporny wszelkie okoliczności czynu, przede wszystkim nie popadł w takie wątpliwości, które nie mogłyby być usunięte, a zatem nie naruszył zasady in dubio pro reo. Sąd Rejonowy zgodnie z treścią art. 424 $ 1 pkt 1 k.p.k. wskazał, jakimi w tej kwestii kierował się względami, a ustalenia faktyczne oparł na określonej i wyraźnie wskazanej w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku grupie dowodów, jednocześnie odmówił wiarygodności dowodom przeciwnym, w tym wyjaśnieniom oskarżonego, co należycie uzasadnił. Odnosząc się natomiast do orzeczonej kary grzywny należy przyjąć, że wymierzona została przez Sąd I instancji po rozważeniu szeregu okoliczności mających wpływ na jej wymiar. Przypomnieć należy, że niewspółmierność kary zachodzi wówczas, gdy suma zastosowanych kar i innych środków, wymierzona za przypisane przestępstwa, nie odzwierciedla należycie stopnia szkodliwości społecznej czynu i nie uwzględnia w wystarczającej mierze celów kary. Trzeba jednak pamiętać, że zgodnie z art. 438 pkt 4 k.p.k. ta niewspółmierność kary musi być „rażąca”. Chodzi tu więc przy wykazaniu tego zarzutu nie o każdą różnicę co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby - również w potocznym znaczeniu tego słowa - rażąco niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się wręcz zaakceptować (tak wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu - II Wydział Karny z 2015-02-19, II AKa 197/14). W tym kontekście nie można uznać kary grzywny w wysokości 70 stawek dziennych po 10,00 zł każda orzeczonej wobec M. J. za rażąco surową. Za czyn z art. 212 $ 1 k.k. wzw. z8 2 k.k. można orzec karę grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Wymierzona kara jest zatem najłagodniejszego rodzaju i oscyluje wokół dolnego ustawowego progu zagrożenia za przypisane oskarżonemu przestępstwo. Grzywnę można bowiem orzec w granicach od 10 do 540 stawek dziennych, natomiast jedna stawka dzienna może wynosić od 10,00 zł do 2.000 zł. Sąd I instancji wziął pod uwagę okoliczności łagodzące oraz obciążające i należycie je uzasadnił przy wymiarze kary. Sąd podkreślił w pisemnych motywach wyroku, w jaki sposób na rodzaj i wysokość kary wpłynął stopień zawinienia oskarżonego i stopień społecznej szkodliwości czynu, a także właściwości sprawcy i jego dotychczasowy sposób życia. Z tych powodów orzeczona kara nie jest karą rażąco niewspółmierną, a sprawiedliwą, która winna stanowić dla oskarżonego dostateczną dolegliwość i wdrożyć go w przyszłości do przestrzegania porządku prawnego. Słusznie też Sąd Rejonowy orzekł wobec oskarżonego nawiązkę w kwocie 5.000 zł na wskazany w wyroku cel społeczny, co stanowić będzie wzmocnienie wychowawczego oddziaływania kary na sprawcę. Kwota ta nie jest wygórowana, jeśli zważy się, iż nawiązka może być orzekana w wysokości do 100.000 zł. Tak samo zasadnie orzeczono o podaniu wyroku do publicznej wiadomości poprzez umieszczenie jego odpisu ze wzmianką o prawomocności na tablicy ogłoszeń Sądu Rejonowego w Raciborzu przez okres 1 miesiąca. Wobec wniosku pokrzywdzonej orzeczenie w tym zakresie było obligatoryjne, a to po myśli art. 215 k.k. Prawidłowo Sąd Rejonowy orzekł także o kosztach postępowania. Biorąc pod uwagę powyższe i uznając ustalenia dokonane przez Sąd Rejonowy w Raciborzu za prawidłowe, Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zmiany lub uchylenia zaskarżonego wyroku. Mając na względzie sytuację osobistą i finansową oskarżonego, Sąd odwoławczy zasądził od niego wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 20 zł oraz obciążył go opłatą w kwocie 70 zł. SSO Aleksandra Odoj-Jarek Sygn. akt V.2 Ka 209/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 22 czerwca 2017 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku Wydział V Karny Sekcja Odwoławcza w składzie: Przewodniczący: SSO Jacek Myśliwiec Protokolant: Justyna Napiórkowska w obecności ---- po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2017 Tr. sprawy: S. S. (1) /S./ s.Z.iS. ur. (..)wR. oskarżonego o przestępstwo z art. 212 $1i2 kk na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela prywatnego od wyroku Sądu Rejonowego w Jastrzębiu Zdroju z dnia 4 grudnia 2015r. sygn. akt II K 246/12 Lutrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; I1.zasądza od oskarżyciela prywatnego R. K. na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 20zł (dwadzieścia złotych) i obciąża go opłatą za II instancję w kwocie 60zł (sześćdziesiąt złotych). SSO Jacek Myśliwiec Sygn.akt V.2 Ka 209/17 UZASADNIENIE Wyrokiem z dnia 4 grudnia 2015 r. Sąd Rejonowy w J astrzębiu Zdroju uniewinnił oskarżonego S. S. (1) od popełnienia czynu zarzucanego mu prywatnym aktem oskarżenia, a polegającego na tym, że w sierpniu 2011r. publikując na stronie 7 dwutygodnika (...) nr (...) data wydania 16-31.08.2011r. publikację pod tytułem „Błogosławiony stan K.” rozpowszechnił nieprawdziwe informacje przypisując oskarżycielowi prywatnemu takie postępowanie i właściwości, które mogłyby go poniżyć w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego do pełnienia funkcji Przewodniczącego Zarządu Związku Zawodowego (...) w Polsce KWK (...) w J., tj. czynu z art. 212 $1i2 kk. Na podstawie art. 632 pkt 1 kpk kosztami postępowania w sprawach z wzajemnego oskarżonego prywatnego obciążył w całości wzajemnych oskarżycieli prywatnych R. K.iS.S. (1). Apelację od tego wyroku wniósł oskarżyciel prywatny R. K., który zaskarżył wyrok w części uniewinniającej S. S. (1) i zarzucił wyrokowi: 1.naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie w szczególności art. 212 8 112 kk, 2.sprzeczność ustaleń Sądu z treścią zebranych w sprawie dowodów, 3.dopuszczenie jako dowodów w sprawie i uznania jako dokumentów kserokopii nie posiadających poświadczenia zgodności z oryginałem, 4.niewyjaśnienie okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy takich jak dostarczenie dowodów dokonania szczególnej staranności sprawdzenia wiarygodności wykorzystanych informacji, 5.niewyjaśnienie działania oskarżyciela S. S. (1) pod kątem respektowania takich wartości , jakimi są dobra osobiste człowieka oraz zgodności z prawdą wypowiedzi zawartych w akcie oskarżenia naruszających dobra osobiste i godność R. K.. W oparciu o w/w zarzuty apelujący wnosił o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Sąd Okręgowy zważył co następuje: Apelacja oskarżyciela prywatnego R. K. na uwzględnienie nie zasługiwała. Oskarżyciel prywatny w swojej nader emocjonalnej osobistej apelacji miesza poszczególne zarzuty i argumenty . Aby zatem dociec intencji autora tej dość chaotycznej skargi apelacyjnej odwołać się należy do materiału dowodowego w sprawie. Otóż mimo podniesionego zarzutu niewyjaśnienia okoliczności faktycznych ( błędu w ustaleniach faktycznych ) — ustalenia faktyczne w przedmiotowej sprawie co do zasadniczych momentów są bezsporne. Niekwestionowana jest bowiem treść artykułu S. S. (1) „Błogosławiony stan K.” z nadtytułem „ Felieton z dystansem” zamieszczonego w dwutygodniku Nowy G. nr (...) — 16-31 sierpnia 2011r. Bezsporne jest również to, iż mimo podjęcia w dniu 19.10.2009r. uchwały nr 2/10/2009 przez Nadzwyczajne Zebranie Delegatów o rozwiązaniu Związku Zawodowego (...) w Polsce KWK (...) (k..56), Związek ten w dacie pojawienia się artykułu nadal istniał i nigdy skutecznie nie został rozwiązany. Oczywistym jest zatem , że R. K. nie mógł jak sugerował to w swoim artykule oskarżony brać udziału w likwidacji tego Związku Zawodowego. W tej sytuacji te wszystkie elementy stanu faktycznego są poza sferą dyskusji, jedyną sporną kwestią jest subsumcja tego stanu faktycznego, a konkretnie zagadnienie ewentualnego wystąpienia kontratypu. Z pewnym ubolewaniem stwierdzić należy, iż Sąd I instancji w pisemnych motywach zaskarżonego orzeczenia ograniczył się w zasadzie do konstatacji, że skoro oskarżony w procesie kształtowania swojego artykułu dochował wszelkiej staranności i rzetelności, to nie działał on z zamiarem realizacji znamion występku z art. 212 $ 1 lub $ 2 kk. Jakkolwiek tym szerokim wywodom Sądu meriti nie można odmówić słuszności i wnikliwości, to jednak odwoływanie się wyłącznie do kryteriów (art. 12 Prawa prasowego) pragmatyki dziennikarskiej jest zabiegiem niewystarczającym. Kryteria pragmatyki dziennikarskiej zawarte w Prawie prasowym pozwalają wyłącznie ocenić profesjonalizm danego dziennikarza, w żadnym jednak razie ich zachowanie nie ekskulpuje odczynów z art. 212 kk, gdyż nie stanowią kontratypu. W płaszczyźnie prawno-karnej kontratyp dla czynu zarzucanego oskarżonemu można oceniać tylko i wyłącznie w sferze zagadnień błędu na gruncie KK. Tej materii jednak Sąd meriti nie poświęcił żadnej uwagi. Tymczasem poruszane przez Sąd I instancji zagadnienia staranności i rzetelności podczas zbierania materiałów do napisania artykułu mogą być wyłącznie pomocniczymi kryteriami przy ocenie czy błąd był usprawiedliwiony. Dopiero gdy uznamy, że błąd był usprawiedliwiony- uchyla on winę — a tym samym znosi odpowiedzialność karną. Analizując formułę usprawiedliwienia należy odwoływać się do wzorca osobowego zachowania przeciętnego obywatela, który przykłada się do zachowania sprawcy, dokonując tym samym oceny, czy tak jak sprawca zachowałby się również ów model osobowy. Od odpowiedzialności karnej uwalnia zatem tylko usprawiedliwiony błąd co do istnienia okoliczności wyłączającej bezprawność lub winę — o czym stanowi art. 29 kk- gdyż z tą formą błędu mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. Oczywistym jest, iż oskarżony jako dziennikach zobowiązany jest do zachowania wyższych standardów od przeciętnego obywatela - i te właśnie standardy zawarte są w pragmatyce dziennikarskiej ujętej w Prawie prasowym. W tym kontekście osadzić należy kluczowe zagadnienie tej sprawy - czy przekonanie oskarżonego o likwidacji Związku Zawodowego (...) w Polsce KWKĆ (...) i pośrednio udział w niej oskarżyciela prywatnego było błędem ( w rozumieniu art. 29 kk) usprawiedliwionym czy też nie. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż gdyby informacja o likwidacji Związku Zawodowego okazała się prawdziwa , ewentualną odpowiedzialność karną oskarżonego kształtowałaby treść normy art. 213 kk. Sąd Okręgowy w pełni akceptuje rozważania Sądu meriti co do rzetelności i sumienności dziennikarskiej oskarżonego. Oskarżony w momencie formułowania felietonu — dysponował tekstem Uchwały Nadzwyczajnego Zebrania Delegatów z 19.10.2009r. o rozwiązaniu Związku Zawodowego (...) w Polsce KWK (...), informacją o braku wpłat składek członkowskich na ten Związek, protokołów z Nadzwyczajnego Zebrania Delegatów z 2009r., informacją o braku ujawnienia tego Związku Zawodowego, w wykazach struktur związkowych i w końcu pismem Rady Krajowej (...) w Polsce z dnia 25.07.2011T. „z treści którego wynika, iż R. K. jest Przewodniczącym „nowo utworzonej struktury”, a nie istniejącego cały czas (...) w Polsce KWK (...) . Oskarżony dysponował zatem kopiami szeregu dokumentów pochodzących zresztą z różnych źródeł, które mogły u niego wyrobić błędne przekonanie, że Związek Zawodowy (...) w Polsce KWK (...) uległ rozwiązaniu i na tej okoliczności zbudował kanwę swojego felietonu. Wbrew wywodom skarżącego oskarżony był pod wpływem usprawiedliwionego błędu co do prawdziwości założenia wyjściowej tezy artykułu, iż wyżej wspomniany Związek Zawodowy uległ likwidacji. W świetle powyższych uwag rozstrzygnięcie Sądu meriti postrzegać należy jako prawidłowe. Wymagało jednakże dodatkowego uargumentowania i osadzenia w kontekście obowiązujących norm prawnych. 4 tych powodów orzeczono jak w części dyspozytywnej. SSO Jacek Myśliwiec Sygn. akt V .2 Ka 181/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 12 czerwca 2017r. Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku Wydział V Karny Sekcja Odwoławcza w składzie: Przewodniczący: SSO Aleksandra Odoj-J arek Protokolant: Ewelina Grobelny w obecności --- po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2017r. sprawy: 1. M. G./G./, synaA.iA. ur. (...) wJ. oskarżonego o przestępstwo z art. 212 $ 1 kk 2. D. G./G./, syna A.iA. ur. (..) wZ. oskarżonego o przestępstwo z art. 212 $81kk 3. A. G., córki J.iJ. ur. (...) wJ. oskarżonej o przestępstwo z art. 212 $1kk na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika oskarzyciela prywatnego od wyroku Sądu Rejonowego w Jastrzębiu - Zdroju z dnia 27 stycznia 2017T. sygn. akt II K 900/15 uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w J astrzębiu — Zdroju. Sygn. akt V.2 Ka 181 /17 UZASADNIENIE Sąd Rejonowy w Jastrzębiu — Zdroju wyrokiem z dnia 27 stycznia 2017 r. sygn. akt II K900/15 uniewinnił oskarżonych M. G., D. G. oraz A. G. od tego, że w dniu 11 października 2015 roku w J., działając wspólnie i w porozumieniu, publicznie przy użyciu odpowiednich banerów i na portalu społecznościowym D. G. pomawiali K. G. o to, że pełniąc funkcję posła Sejmu RP „głosuje za prawem do zabijania oraz popiera prawo aborcyjne”, a zatem takie postępowanie, które mogłoby narazić go na utratę zaufania niezbędnego do pełnienia funkcji publicznej, tj. od popełnienia czynu z art. 212 $ 1 k.k. Wyżej wymienionym wyrokiem na podstawie art. 632 pkt 1 k.p.k. zasądzono od oskarżyciela prywatnego K. G. na rzecz oskarżonych M. G., D. G. i A. G. kwoty po 1.140,00 złotych tytułem zwrotu kosztów poniesionych przez oskarżonych z tytułu ustanowienia przez nich obrońcy z wyboru. Na podstawie art. 623 pkt 1 k.p.k. zasądzono od oskarżyciela prywatnego K. G. na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w wysokości 270,00 złotych. Apelację od powyższego wyroku wniósł pełnomocnik oskarżyciela prywatnego K. G., zaskarżając powyższy wyrok w całości i wyrokowi temu zarzucił: 1. obrazę przepisów postępowania, która miała istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj.: - art. 7 k.p.k. poprzez dowolną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego, sprzeczną z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, a wynikającą z niczym nieuprawnionego stwierdzenia Sądu I instancji, iż bierna postawa oskarżyciela prywatnego w trakcie głosowań nad zmianami ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, a polegająca na wstrzymywaniu się od głosowania nad tymi projektami bądź w ogóle nie braniu udziału w takich głosowaniach, może jednoznacznie świadczyć o tym, iż jest on zwolennikiem dostępu do aborcji, przez co prawdziwym jest stwierdzenie oskarżonych, iż oskarżyciel prywatny popiera prawo aborcyjne, w sytuacji gdy taki sposób myślenia stanowi wyłącznie niedozwoloną nadinterpretację jego postawy sprzeczną z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego, - art. 410 k.p.k. w zw. z art. 4 k.p.k. poprzez pominięcie przy wyrokowaniu części zebranego w sprawie materiału dowodowego dotyczącego postawy oskarżyciela prywatnego w trakcie głosowań nad zmianą w Konstytucji, a szczególności głosowania nr 79 z dnia 13.04.2007 T. nad przyjęciem w całości projektu ustawy o zmianie Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, a w którym to głosowaniu oskarżyciel prywatny głosował za przyjęciem zapisu, ,, że godność przysługuje człowiekowi od chwili poczęcia”, tj. dowodu jednoznacznie korzystnego dla oskarżyciela prywatnego, a co w połączeniu z treścią uzasadnienia wyroku, z którego wynika, że Sąd w sposób niedopuszczalny stawia się po jednej ze stron sporu aborcyjnego i światopoglądowego (religijnego) i wręcz wskazuję jak ma się zachowywać prawdziwy katolik co uzasadnia twierdzenie, iż przy wydaniu wyroku I instancji została naruszona zasada obiektywizmu i bezstronności sądu i co przy uwzględnieniu przez Sąd pominiętego dowodu w postaci w/w głosowania uzasadniałoby twierdzenie, iż oskarżyciel prywatny nie popiera prawa aborcyjnego (prawa do aborcji), co oznacza, iż informacja ta jako nieprawdziwa stanowić powinna przesłankę do uznania oskarżonych za winnych zarzucanych im czynów, a, błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku, a mający wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia polegający na niesłusznym przyjęciu, iż oskarżeni nie dopuścili się czynu zabronionego jaki został im zarzucony przez oskarżyciela prywatnego co z kolei skutkowało ich uniewinnieniem od zarzucanego im czynu, podczas gdy ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności dowodu z dokumentacji zdjęciowej i wydruki strony internetowej jednego z oskarżonych w powiązaniu z zeznaniami świadków, samego pokrzywdzonego oraz pozostałego materiału dowodowego zebranego w sprawie, dokonana zgodnie z zasadami logicznego rozumowania oraz wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, musiała prowadzić do odmiennych wniosków. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Sąd Okręgowy zważył, co następuje: Apelacja pełnomocnika oskarżyciela prywatnego zasługiwała na uwzględnienie, co skutkowało koniecznością wydania rozstrzygnięcia o charakterze kasatoryjnym. Jak się określa w doktrynie, błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia to błąd, który wynika bądź to z niepełności postępowania dowodowego (tzw. błąd "braku"), bądź też z przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów (błąd "dowolności"). Może on być wynikiem nieznajomości określonych dowodów lub nieprzestrzegania dyrektyw obowiązujących przy ocenie dowodów (art. 7 k.p.k.), np. błąd logiczny, zlekceważenie niektórych dowodów, danie wiary dowodom nieprzekonywającym, bezpodstawne pominięcie określonych twierdzeń dowodowych, czy oparcie się na faktach w istocie nieudowodnionych (tak: T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Zakamycze 1998, s. 871). W ocenie Sądu odwoławczego uchybienia zaistniałe przy ustalaniu podstawy faktycznej rozstrzygnięcia powodują, że uniewinnienie oskarżonych od zarzucanego im czynu jest co najmniej przedwczesne. Nie przesądzając ostatecznego rozstrzygnięcia w kwestii zasadności stawianego oskarżonym zarzutu popełnienia przestępstwa nie sposób argumentom podniesionym w apelacji odmówić racji. Przede wszystkim zastrzeżenia budzi ocena dowodów dokonana przez Sąd Rejonowy, która została bardzo spłycona, nie odnosi się do całego materiału dowodowego i tym samym nie czyni zadość wymogom art. 7 k.p.k. Dotychczasowe ustalenia Sądu Rejonowego są absolutnie nieprzekonujące, zatem koniecznym stało się uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. W pierwszej kolejności wskazać należy, że Sąd Rejonowy bardzo pobieżnie potraktował dowody dołączone do aktu oskarżenia. I tak na kartach 12-13 akt widnieje wydruk ze strony internetowej portalu społecznościowego oskarżonego D. G., gdzie pojawia się stwierdzenie „promuje się jako katolik, głosuje za prawem do zabijania”. Na karcie 14 akt znajduje się kserokopia ulotki rozdawanej w dniu 11.10.2015r., na której widnieją treści „Aborcja zabija dzieci! K. G. popiera prawo aborcyjne, www.(...).pl, www.0(...).pl”. Nadto do aktu oskarżenia załączono dokumentację zdjęciową, z której ewidentnie wynika, że oskarżeni czynnie uczestniczyli w pikiecie organizowanej w dniu 11.10.2015r. w Je Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie odnosząc się szczegółowo do wskazanych dowodów bezkrytycznie ocenia postawę K. G. jako posła-katolika, swoje wnioski wywodząc jedynie z tego, że podczas głosowań nad zmianami przepisów dotyczących dopuszczalności - w określonych przypadkach — aborcji, przyjmował postawę bierną, a raz, to jest w dniu 27.09.2013r., głosował za odrzuceniem wniosku w pierwszym czytaniu. Sąd meriti powołuje się przy tym na treść ulotki znajdującej się na karcie 187 akt, która w ogóle nie była rozpowszechniana w dniu 11.10.2015r. Jak podaje świadek M. P. „Z uwagi na to, że po tej pikiecie z 11.10.2015r. poseł G. oskarżył trzech uczestników tej pikiety, to uznałem, że dla zapewnienia bezpieczeństwa uczestników pozostałych pikiet, będzie lepiej, jeżeli nastąpi zmiana treści zapisu na plakatach” (k. 166 akt). Na karcie 187 znajduje się ulotka dołączona przez świadka, ale już o zmienionej treści. Bezprzedmiotowa i nieprzydatna zatem jest dokonana przez Sąd meriti ocena treści wskazanej ulotki w kontekście znamion przestępstwa z art. 212 $ 1 k.k. Brak oceny dowodu z karty 14 i oparcie ustaleń na okolicznościach, które nie miały miejsca w dniu zdarzenia powoduje, że Sąd I instancji dokonał błędnych ustaleń faktycznych, a ocena dowodów jawi się tu jako dowolna, a nie swobodna. Sąd Rejonowy czyniąc ustalenia faktyczne bezrefleksyjnie przyjął funkcjonujące w części społeczeństwa potoczne znaczenie pojęcia „prawo aborcyjne”. A przecież czym innym jest poparcie dla niczym nieograniczonego dostępu do aborcji, a czym innym bierna postawa, jaką przyjął między innymi K. G. w trakcie głosowań nad wnioskami odnośnie zmian ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, która to ustawa jest zresztą wyrazem szczegółowo i długo wypracowywanego kompromisu społecznego. Zauważyć należy, że projekt opracowany przez Komitet Inicjatywy Ustawodawczej „Stop aborcji” przewidywał jedynie uchylenie art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy, a więc przepisu umożliwiającego usunięcie ciąży wyłącznie w sytuacji, gdy badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej życiu. Nie objęto tym projektem zmiany przepisów umożliwiających usunięcie ciąży stanowiącej zagrożenie życia lub zdrowia kobiety ciężarnej lub przypadku, gdy zachodzi podejrzenie, że ciąża jest wynikiem czynu zabronionego. Przyjmując argumentację Sądu I instancji, również oskarżonym można by uczynić zarzut, że popierają prawo aborcyjne, bowiem popierając ten projekt dopuszczają kompromis i godzą się na prawo do aborcji w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia kobiety ciężarnej lub gdy zachodzi podejrzenie, że ciąża jest wynikiem czynu zabronionego. A tak przecież nie jest, bo oskarżonym chodzi o ochronę życia od momentu jego poczęcia i całkowity zakaz aborcji. Sąd Rejonowy w ogóle nie rozważał, co oznacza tzw. prawo aborcyjne, w szczególności, czy jest ono równoznaczne z pojęciem „prawo do zabijania”. Przecież zabójstwo jest penalizowane przez obowiązujący system prawny, za taki czyn przewidziano najsurowsze kary pozbawienia wolności i trudno w postawie K. G. dostrzec działania, które świadczyłyby o poparciu dla tego rodzaju surowo karanych zachowań. Dodatkowo pokrzywdzony głosował za przyjęciem zapisu w Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, że „godność przysługuje człowiekowi od chwili poczęcia”, którą to okoliczność Sąd I instancji całkowicie pomija. Tymczasem na portalu społecznościowym D. G. wpisano „promuje się jako katolik, głosuje za prawem do zabijania”. Sąd meriti nie pochylił się nad tą kwestią przyjmując zapewne jako wiarygodne stwierdzenie oskarżonego, że nie jest autorem takiego wpisu. Stanowisko Sądu Rejonowego i tu nie jest przekonujące. Rację ma nadto skarżący, iż dla odpowiedzialności karnej oskarżonych bez znaczenia jest, czy byli oni właścicielami banerów, plakatów, ulotek oraz to, że nie byli autorami umieszczonych tam treści. Wystarczające dla przypisania odpowiedzialności z art. 212 $ 1 k.k., oczywiście przy ziszczeniu się wszystkich przesłanek warunkujących odpowiedzialność karną za to przestępstwo, jest czynny udział w rozpowszechnianiu nieprawdziwych informacji. Z powyższych względów ocena dowodów dokonana przez Sąd I instancji w sposób oczywisty jawi się tutaj jako dowolna, a nie swobodna, o której stanowi art. 7 k.p.k. Zabrakło także Sądowi obiektywizmu w ocenie postępowania nie tylko oskarżonych, ale także oskarżyciela prywatnego, skoro zasadniczą część uzasadnienia poświęcono wykładowi na temat jak ma postępować poseł-katolik w miejsce rzeczowej analizy, czy informacje rozpowszechniane przez oskarżonych były prawdziwe, czy też nie, ewentualnie czy zachowanie oskarżonych mieściło się w ramach dozwolonej i rzetelnej krytyki, z jaką powinny liczyć się osoby pełniące funkcje publicznie w państwie. Sąd Rejonowy zamiast oceniać moralność oskarżyciela prywatnego winien był dokonać przede wszystkim oceny postawy oskarżonych przez pryzmat obowiązującego prawa. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd I instancji będzie miał na uwadze przedstawione rozważania Sądu odwoławczego, a przeprowadzając postępowanie dowodowe w pełnym zakresie winien dołożyć należytej staranności przy przesłuchaniu oskarżonych, oskarżyciela prywatnego oraz świadków co do wskazanych powyżej okoliczności sprawy. W pierwszej kolejności winien ustalić, czy treści na ulotkach i banerach, a także wpis na portalu społecznościowym, były prawdziwe, przy czym ocenie podda Sąd treść ulotki znajdującej się na karcie 14 akt. Nie umknie również Sądowi informacja znajdująca się na karcie 181 akt, gdzie wskazano cel zgromadzenia organizowanego przez Fundację (...)(...) w dniu 11.10.2015r. pod K. w J., co może być pomocne przy ocenie prawdziwości treści rozpowszechnianych przez oskarżonych. Wnikliwie odniesie się również Sąd do wpisu na portalu społecznościowym D. G. i ustali, czy jest możliwym, aby on sam takiego wpisu nie uczynił. Wyciągnie nadto logiczne wnioski co do postawy K. G. mając na uwadze sposób jego głosowania w kontekście treści proponowanych w projektach zmian. Przeprowadzi ewentualnie inne dowody, jeśli taka potrzeba wyłoni się w toku rozprawy głównej. Tak zgromadzony materiał dowodowy Sąd Rejonowy winien poddać wszechstronnej, wnikliwej, rzetelnej, a przede wszystkim obiektywnej ocenie, zgodnie ze wskazaniami art. 7 k.p.k. Pozwoli to ustalić, czy oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali znamiona przestępstwa z art. 212 $ 1 k.k., ewentualnie także z art. 212 $ 2 k.k., gdy chodzi o wpis na portalu społecznościowym. Dotychczasowe ustalenia Sądu Rejonowego są bowiem w opisanym zakresie po prostu przedwczesne i wątpliwe. Mając na względzie wszystkie powyższe okoliczności, Sąd Okręgowy uwzględnił apelację pełnomocnika oskarżyciela prywatnego i uchylił zaskarżony wyrok przekazując sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Jastrzębiu Zdroju. SSO Aleksandra Odoj-Jarek