- Publikacja wyroków dotyczących dostępu do informacji - art. 23 UDIP
- Publikacja wyroków dotyczących dostępu do informacji - art. 23 UDIP #313
Publikacja wyroków dotyczących dostępu do informacji - art. 23 UDIP #313
Instytucja: |
|
Monitoring: |
Publikacja wyroków dotyczących dostępu do informacji - art. 23 UDIP |
Liczba listów: |
4 |
Liczba spamu: |
0 |
Status pierwszego wniosku: |
Otwarte |
Status ostatniego wniosku: |
|
Otrzymano potwierdzenie: |
|
Otrzymano odpowiedź: |
|
Poddany kwarantannie: |
Znormalizowana odpowiedź
Treść
-
Wniosek o pubikację wyroków z art. 23 przez KatarzynaBatkoToluc
Na podstawie art. 63 Konstytucji RP (Dz.U. 1997 nr 78 poz. 483 ze zm.) oraz art. 241 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2020 poz. 256 ze zm., dalej jako: KPA) Stowarzyszenie Sieć Obywatelska Watchdog Polska (dalej jako: Stowarzyszenie) wnosi o publikację w Portalu Orzeczeń Sądów Powszechnych (http://orzeczenia.ms.gov.pl) wszystkich wyroków wydanych począwszy od 2002 roku w sprawach z art. 23 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. 2019 poz. 1429 ze zm., dalej jako: UDIP).
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a tiret trzecie UDIP, udostępnieniu podlega informacja publiczna o danych publicznych, w tym: ,,treść orzeczeń sądów powszechnych, Sądu Najwyższego, sądów administracyjnych, sądów wojskowych, Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Stanu''.
Nie ulega zatem wątpliwości, że treść wyroku w sprawie karnej o czyn z art. 23 UDIP stanowi informację publiczną, którą udostępnia się na wniosek. Nie ma zatem przeszkód, żeby wyroki te zostały opublikowane po dokonaniu uprzedniej anonimizacji.
Biorąc pod uwagę powyższe, Stowarzyszenie wnosi jak we wstępie.
Nasz e-mail {{EMAIL}}
Członkowie zarządu, zgodnie z zasadami reprezentacji
Katarzyna Batko-Tołuć, Szymon Osowski -
Przeczytano: Wniosek o pubikację wyroków z art. 23 przez Sąd Rejonowy we Włocławku
Twoja wiadomość
Do: {{ email }}
Temat: Wniosek o pubikację wyroków z art. 23
Wysłano: 2020-06-10 22:14odczytano w dniu 2020-06-12 07:41.
-
Sąd Rejonowy we Włocławku - informacja publiczna przez Sąd Rejonowy we Włocławku
Dzień dobry,
w załączniku przesyłam odpowiedź Prezesa Sądu Rejonowego we Włocławku z 24
czerwca 2020 r. na Państwa wniosek o udostępnienie informacji publicznej.Z poważaniem
Arkadiusz Rożej
Kierownik Oddziału Administracyjnego
Sądu Rejonowego we Włocławku
Tel. 54 422 26 19
http://www.wloclawek.sr.gov.pl <http://www.wloclawek.sr.gov.pl/>
"Ten e-mail może zawierać informacje poufne i/lub chronione prawem. Jeśli
otrzymali Państwo tę wiadomość przypadkowo lub przez pomyłkę, proszę o
niezwłoczne zawiadomienie nadawcy i usunięcie wiadomości. Kopiowanie i/lub
przesyłanie dalej informacji zawartych w tym e-mailu przez osoby do tego
nieuprawnione jest zabronione.Sąd Rejonowy we Włocławku z siedzibą we Włocławku przy ul. Kilińskiego
20,reprezentowany przez Prezesa i Dyrektora Sądu Rejonowego we Włocławku
informuje, że przetwarzanie Państwa danych osobowych odbywa się zgodnie z
przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27
kwietnia 2016 r. W sprawie ochrony osób fizycznych w związku z
przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich
danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie
danych) (Dz. U. UE. L. z 2016 r. Nr 119, str. 1 ze zm.).Szczegółowe informacje dotyczące przetwarzania danych osobowych dostępne są
na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Sądu Rejonowego we Włocławku pod
adresem: <http://www.wloclawek.sr.gov.pl/> http://www.wloclawek.sr.gov.pl w
zakładce Ochrona danych osobowych''.Załączniki
- A.0005.309.20.pdf
- IX_K_1238.05.pdf
PREZES SĄDU REJONOWEGO Włocławek, 24 czerwca 2020 r.
we WŁOCŁAWKU
A-0005-309/20
Stowarzyszenie Sieć Obywatelska
Watchdog Polska
sprawa-2851ó(afedrowanie.siecobywatelska. pl
W odpowiedzi na wniosek o udostępnienie informacji publicznej z 12 czerwca 2020 r.
uprzejmie informuję, że w Sądzie Rejonowym we Włocławku w okresie od 2002 r. do chwili
obecnej zapadł jeden wyrok, w oparciu o art. 23 ustawy o dostępie do informacji publicznej.
W załączniku przesyłam skan orzeczenia w sprawie IX K 1238/05
wraz z uzasadnieniem, informując jednocześnie, że treść informacji publicznej została
zanonimizowana.
Z poważaniem
Sygn. akt IXK 1238/05
l
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 29 maja 2006 r.
Sąd Rejonowy we Włocławku IX Wydział Grodzki w składzie :
Przewodniczący : SSR Jarosław Konopka
Protokolant Julia Gotówka
w obecności Prokuratora — Doroty Krysztoforskiej
po rozpoznaniu dnia 09.05 — 23.05.2006 r. na rozprawie
sprawy Mg w mg r. NN. » RwowNNnnny
syna W Ng i FD=. w woogggg
oskarżonego 0 to , że:
w okresie od 18 grudnia 2004 r. do 31 grudnia 2004 r. w ANG bedac
zobowiązanym jako Burmistrz Miasta ASS orzeczeniem Sądu Rejonowego w
Aleksandrowie Kuj. z dnia 19.10.2004 r. sygn. IC 246/04 do udostępnienia M
„EEEE informacji publicznej na temat skutków finansowych, bądź innych
korzyści odniesionych przez pozwaną gminę, związanych ze sprzedażą nieruchomości
będącej działką oznaczoną w ewidencji gruntów nr IJ o powierzchni 5 arów, wbrew
ciążącemu na nim obowiązkowi, informacji nie udzielił
tj. o przestępstwo z art. 23 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. o dostępie do informacji publicznej
l. uznaje oskarżonego MIQ wig za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu
aktem oskarżenia z tym ustaleniem, że czyn zaistniał od 02.01.2005 r. do 20.05.2005 r.,
to jest występku z art. 23 ust. 2 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. o dostępie do informacji
publicznej i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę grzywny w ilości 40
(czterdziestu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 40
(czterdziestu) złotych.
2. na podstawie art. 3.1 ust. 3 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach kamych
(Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 ze zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu
Państwa (Kasy Sądu Rejonowego we Włocławku) opłatę sądową w kwocie 160 (sto
sześćdziesięciu) złotych i obciąża go wydatkami poniesionymi w toku postępowania
przez Skarb Państwa. ZMS
Sygn. akt IX K 1238/05
UZASADNIENIE
W dniu 10 maja 2002 roku w Kancelarii Notarialnej w ARNE
NUEKNNNM przy ulicy SYG r GMB notariusz MUS PUNK
sporządził akt notarialny dotyczący sprzedaży przez MAI Wiógg oraz
DEMA US UEESEEEMMO działających w imieniu Zarządu Gminy Miasta
AREN otasności zabudowanej działki położonej w
AWEEEEEEENNKNEWNNA przy ulicy SUMĘ oznaczonej w ewidencji
gruntów numerem IB o powierzchni 00.05.91 ha ASSwg U |
OWN raz MANN JUNNNNMW OW w udziałach
wynoszących po 14 części za cenę sprzedaży wynoszącą 25.500 złotych.
Dowód: - kserokopia aktu notarialnego k.-17-19.
Po m.in. artykułach prasowych mających za przedmiot powyższą
transakcję, które nagłaśniały związane z nią nieprawidłowości, Mili
TUMEEEMA celem zapoznania się ze sprawą sprzedaży, pismem z dnia 15
marca 2004 roku do MĄRIB WIEM — Burmistrza Miasta AŚ
UNE - wniósł o wydanie kserokopii wypisu przedmiotowego aktu
notarialnego oraz o „określenie dodatnich skutków finansowych bądź innych
korzyści związanych ze sprzedażą nieruchomości objętej powyższym aktem”.
Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego MIS "gg k.-71,255,255v
- zeznania świadka Mg Ty 1340186
- zeznania świadka King PRNĄ ZGK 203
- zeznania świadka Myyggg 1 Szy -210
- pismo Mii TwygoZZ k.- 15
I
- kserokopie artykułów prasowych k.-176, 177.
Decyzją z dnia 22 marca 2004 roku Burmistrz Miasta AR wy
NRERNNNNNNY "USES VG odmówił wydania Mug T poNNNonny
kserokopii wypisu aktu notarialnego" dotyczącego zbycia wspomnianej
nieruchomości. Odmowę uzasadniono regulacjami ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 roku o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 roku Nr 101, poz. 926)
zabraniającymi przekazywania informacji dotyczących prywatności osób
fizycznych — nabywców działki.
Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego Mig VW EE --71,255
- zeznania świadka Miny Twój |. 1 340
- zeznania świadka Klygggggą PRpmmgty mmm |: -2055 200v
- decyzja S.08 IS[2004 k.-14.
MG TEEEEEEEO korzystając ze swojego prawa ukonstytuowanego
art. 22 ust. | ustawy z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji
publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) wniósł 9 kwietnia 2004 roku
powództwo do Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim o udostępnienie
żądanej informacji (zarówno kserokopii aktu jak i informacji o skutkach
finansowych sprzedaży działki).
Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego Mig 7'SRESD k -71 255
- zeznania świadka Mig TTYTTKYWYNNĄ K.-18<4v
- zeznania świadka Mig LS k -210
- pismo procesowe MIS TE 21-22.
W wyniku rozpatrzenia sprawy w dniu 19 października 2004 roku Sąd a (
Rejonowy w Aleksandrowie Kujawskim wyrokiem w sprawie sygn. akt I C
246/04 nakazał pozwanej Gminie Miejskiej ANTENĄ
udostępnienie powodowi Mig Tuwwwewwweg informacji publicznej
poprzez wydanie mu kserokopii wypisu przedmiotowego aktu notarialnego z
wyłączeniem jednak danych osobowych nabywców nieruchomości innych niż
imiona i nazwiska (pkt I wyroku) oraz udostępnienie powodowi W |
TEEN informacji publicznej poprzez udzielenie mu informacji na
temat skutków finansowych bądź innych korzyści odniesionych przez pozwaną
Gminę związanych ze sprzedażą owej nieruchomości (pkt II wyroku).
Dowód: - zeznania świadka Myy Typy .- 184»
- zeznania świadka Kp "Og K.-43v
- zeznania świadka Mig TU k.-210
- zeznania świadka Mig Swig k.- 290v
- wyrok Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim z dnia 19
października 2004 roku sygn. akt I C 246/04 wraz z uzasadnieniem
k.-6-12.
Strona pozwana wniosła o sporządzenie uzasadnienia wyroku i doręczenie
go wraz z uzasadnieniem. Jako że zgodnie z zaleceniem MIJSSG WIG nie
wniesiono środka odwoławczego - orzeczenie uprawomocniło się w dniu 17
grudnia 2004 roku.
Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego Mii "gg k.-71,255
- zeznania świadka Mig STR k.- 290v
- wniosek Gminy Miejskiej Ay 33-34.
Realizując zapadły wyrok MARIŃ WINĘ po konsultacji z radcą
prawnym reprezentującym gminę przed Sądem Rejonowym w Aleksandrowie
Kujawskim MISES SUNNY. pismem Zz dnia 21 grudnia 2004 roku
przekazał Milli TUW jedynie kserokopię aktu notarialnego z
10 maja 2002 roku (zrealizowanie pkt I wyroku).
Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego Mily TR k.-71
- zeznania świadka Kigą PORY. PS .-208v
- zeznania świadka Miiiiggg SS - 2090v,297
- pismo S.081-BB04 k.-16.
Do drugiego nakazu wynikającego z prawomocnego orzeczenia Sądu
Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim a zawartego w pefitum pozwu
Burmistrz Miasta ANN *yiązał się dopiero w dniu 20
maja 2005 informując Miigmg Tuwwwwwwy o skutkach finansowych”
sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Wcześniej Kguugmyg WINY —
Przewodniczący Rady Miejskiej AW po interwencji
MIR TUEESSESO zawiadomił Prokuraturę Rejonową o podejrzeniu
popełnienia przez IMIUNNSD WARD przestępstwa nie udostępniania informacji
publicznej.
Dowód: - częściowo wyjaśnienia oskarżonego MISY "sg --
FIV,ZAŹ
- zeznania świadka Miiggmy Ty k.- 155
- zeznania świadka KUNG Soy .-400-49,186-186v
- zeznania świadka Kg PRREĘ. > gy 200-209
- zeznania świadka MIRI SSG k- 290v
- informacja S.07 17-005 k.-47.
- zawiadomienie k.-6).
9
MB WEMEEMM w trakcie postępowania karnego konsekwentnie nie AA
przyznawał się do popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia. |
Oskarżony w swych wyjaśnieniach nie przeczył ustalonym przez Sąd
faktom których rekonstrukcji dokonano powyżej lecz zaprzeczał jedynie swemu
zawinieniu. MIIMMB WAEEM$ wyjaśniał, że realizując orzeczenie Sądu
Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim odnośnie udostępnienia informacji
publicznej konsultował się z radcą prawnym gminy - MiG Sz.
który opierając się na dokonywanej przez sądy wykładni „nieprecyzyjnej”
według oskarżonego ustawy o dostępie do informacji publicznej zalecił, aby
MEEN WWW przesłać jedynie kserokopię wypisu aktu
notarialnego, co też ostatecznie uczyniono w dniu 21 grudnia 2004 roku.
Ponadto oskarżony wskazywał na „tło polityczne” stawianych mu zarzutów
przez pokrzywdzonego Miliig TORS «1 i Swiadków — KU
w Runa oraz "VRS | SyNGWY
Treść wyjaśnień oskarżonego w sposób bezpośredni wskazuje, iż w
przedmiotowym postępowaniu nie budzą najmniejszych wątpliwości kwestie
odnoszące się do sfery rekonstrukcji zdarzeń. Ową rekonstrukcję potwierdza
materiał dowodowy w postaci zeznań świadków. Dlatego też w niniejszym
uzasadnieniu Sąd odniesie się li tylko w sposób pośredni do zeznań słuchanych
świadków przedstawiając poniżej ocenę motywacji i zachowania oskarżonego,
które pozwalają one odtworzyć. Zeznania te są bowiem w pełnym zakresie
spójne, koherentne (także z wyjaśnieniami oskarżonego). Są one nadto logiczne,
rzeczowe i wzajemnie się uzupełniają. Nie doszukano się w nich najmniejszych
choćby sprzeczności a co za tym idzie oznak stronniczości czy też prób
bezpodstawnego pomawiania, (na co wskazuje oskarżony).
MII WUEMĄ swą linię obrony koncentruje jedynie na kwestiach
prawnych negując możliwość przypisania mu winy. Oczywistym jest, bowiem,
iż MG TUNE po uzyskaniu prawomocnego wyroku winien otrzymać
informacją, której się domagał. Zdaniem oskarżonego otrzymał ją jednak w
całości w dniu 21 grudnia 2004 roku, gdyż sam wypis z aktu notarialnego, gdzie an
wyszczególniono cenę sprzedaży nieruchomości przy ulicy STRES w
AWREEEEEEEENEEEEEEEEMB czynił zadość tak jego żądaniom jak i wyrokowi
cywilnemu, (na co powołuje się także. MINS SUNS. Z takim
stanowiskiem nie można się jednak zgodzić. Przede wszystkim należy wskazać,
iż sentencja wspomnianego orzeczenić z 19 października 2004 roku w sposób
jasny i klarowny nakazywała sposób zachowania Gminy Miejskiej AYN
UEEEMB <prezentowanej przez Burmistrza MINĘ WIĘ. | ektura wyroku
nie pozostawia żadnych wątpliwości, iż udostępnienie informacji publicznej
MIES TUENEEEEEEED vinno nastąpić poprzez wydanie mu kserokopii
aktu notarialnego (pkt I wyroku) oraz poprzez udzielenie mu dodatkowych
informacji o skutkach finansowych transakcji (pkt II wyroku). I nic tu nie
zmienia fakt, iż oskarżony wypełniał w tym zakresie jedynie zalecenia rażcy
prawnego gminy. To w żaden sposób go nie ekskulpuje. Zgodnie z ustawą o -
dostępie do informacji publicznej (art. 4 ust. I pkt 1) to właśnie burmistrz jako
organ władzy publicznej, a ściślej gminy (w myśl art. lla ust. 1 pkt 2 w zw. z
art. Ila ust 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym), był
obowiązany do udostępniania owej informacji jaką sprecyzował Sąd Rejonowy
w Aleksandrowie Kujawskim w swym orzeczeniu. Wprawdzie ów wyrok
zobowiązuje „Gminę Miejską ARNE jednak w świetle
regulacji przywołanej już ustawy o samorządzie gminnym burmistrz wykonuje
zadania gminy określone przepisami prawa (art. 30 ustawy), kieruje bieżącymi
sprawami gminy (art. 31 ustawy) oraz jest kierownikiem urzędu gminy (art. 33
ust. 3 ustawy). W tym wypadku oczywiście obowiązek udostępnienia informacji
publicznej ciążył na MIS WU, który - można na marginesie zaznaczyć -
dobiera sobie współpracowników ale też ponosi konsekwencji ich błędnych
decyzji. To jest właśnie istota funkcji kierowniczych, o której jako wysoki
urzędnik samorządowy oskarżony winien wiedzieć. Radca prawny może
ponieść jedynie konsekwencje służbowe burmistrz jednak odpowiada w tym
przypadku na gruncie prawnokarnym. Sprawcą, bowiem przestępstwa z art. 23 M1
ustawy o dostępie do informacji publicznej jest osoba działająca w imieniu
organu władzy publicznej co wynika z zakresu przydzielonych jej kompetencji.
W przypadku braku jednoznacznego określenia osoby zobowiązanej
odpowiedzialność będzie spoczywać na osobie, która zajmuje naczelne
stanowisko kierownicze w danym podmiocie, pełniąca funkcję tzw. „piastuna
organu”. Wywody powyższe w pełni znajdują odzwierciedlenie w realiach
sprawy będącej przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu meriti. Kolejną kwestią
podnoszoną przez oskarżonego mającą oddalić od niego groźbę pociągnięcia go
do odpowiedzialności karnej jest jakoby zrealizowanie przez niego obowiązku
ustawowego w przewidzianym art.13 ust. I ustawy o informacji publicznej
terminie 14 dni ( w tym przypadku od uprawomocnienia się 17 grudnia 2004
roku wyroku) poprzez przesłanie MINING THESE kserokopii
wypisu aktu notarialnego. Takie stanowisko także nie może zostać
zaaprobowane przez Sąd. Dla jasności wywodu odzwierciedlającego drogę
rozumowania , która zaprowadziła Sąd do powyższej konstatacji należy przede
wszystkim odpowiedzieć w tym miejscu na pytanie czy udzielenie niepełnej
informacji winno się oceniać prawnie jako jej nie udostępnienie w rozumieniu
art. 23 ustawy o dostępie do informacji publicznej. A z taką przecież sytuacją
mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Otóż odpowiedź może być tylko jedna
— niepełna lub „byle jaka” informacja to de facto jej brak ( vide min.
Pozakodeksowe prawo karne M. Bojarski , W. Radecki Tom III Wyd. C. H.
Beck 2003 ). Inne stanowisko prowadziłoby do całkowicie bezzasadnego
zawężania granic odpowiedzialności karnej wyznaczonych przez ustawodawcę.
Samą ideą powstania owej ustawy była, bowiem ochrona dobra prawnego jakim
jest jawność życia publicznego w najszerszej z możliwych postaci. Jest to,
jedna z najistotniejszych, fundamentalnych wręcz wartości demokratycznych,
której najważniejszą gwarancją jest dostęp każdego do informacji w sprawach
publicznych. Wracając na grunt rozstrzyganej sprawy należy wskazać, iż
wnioskodawca MAID TEEEEEEEM nie mógł przecież wiedzieć, iż cena al
sprzedaży zawarta w akcie notarialnym wyczerpuje wszystkie dochody czy też
zyski gminy związanej z ową transakcją. Że tak było wiedział oskarżony, lecz
mimo jednoznaczność, żądania wnioskodawcy podpartej równie klarownym
orzeczeniem Sądu zaniechał udostępnienia mu tejże informacji. Jest to tym
bardziej niezrozumiałe, że jak wynika ze zgromadzonego materiału
dowodowego (artykuły prasowe, protokół spotkania burmistrza z mieszkańcami
AW dniu 17 lutego 2005 roku) przedmiotowa
sprzedaż wzbudzała nie tyle duże zainteresowanie co wręcz wątpliwości
społeczne. IMORIMMS WIG o tym doskonale wiedział. Dlatego właśnie jest
całkowicie nie do przyjęcia jego wyjaśnienie jakoby niedokładnie się zapoznał z
orzeczeniem Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim. Tym bardziej, że
jak sam przyznał miało ono stanowić dla niego wskazówkę, wykładnię co do
rozumienia ustawy o dostępie do informacji publicznej a co za tym idzie
kształtować model postępowania w sprawach ich udostępniania (wcześniejsze
zarządzenia burmistrza z 10 marca 2003 roku określające zasady owego dostępu
zostało wszak uznane rozstrzygnięciem nadzorczym nr 13/2003 za nieważne
przez wojewodę kujawsko-pomorskiego k.-156). Na koniec tej części rozważań
zdecydowanie należy wskazać, iż poddawanie w wątpliwość przez oskarżonego
rzetelności świadków oskarżenia w osobach Miiizueg TUNNNNENNNS
KUNA VUM | NID LES jest pozbawione jakichkolwiek
racjonalnych podstaw. MANS WAIEEE$, pełniąc funkcję burmistrza czyli
funkcję z powszechnego wyboru ograniczoną kadencją jest niewątpliwie
narażony na ataki przeciwników politycznych. Nie można tego jednak niejako
automatycznie przekładać na każdą sferę życia. Tym bardziej odnośnie
składania zeznań w procesie karnym, co przecież jest czynnością nad której
prawidłowością stoi prawo karne materialne. Świadkowie zeznają wszak
uprzedzani o groźbie pociągnięcia ich do odpowiedzialności karnej za fałszywe
zeznania. Nadto Sąd mając możliwość bezpośredniej obserwacji osobowych
źródeł dowodowych na sali sądowej, ich zachowania powziął przekonanie o -
rzetelności ich relacji charakteryzującej się brakiem stronniczości. Z całą
pewnością świadkami nie kierowała chęć „dania nauczki” oskarżonemu czy też
zdyskredytowania go w oczach elektoratu. Całkowicie sprzeczne ze
zgromadzonym _ materiałem dowodowym byłoby _ twierdzenie, iż
charakteryzowałaby ich tak daleko posunięta cyniczna gra zmierzająca do
skazania MIG Wg — ich politycznego przeciwnika.
Za istotny Sąd uznał zgromadzony w trakcie trwania postępowania
przygotowawczego materiał dowodowy w postaci dołączonych do akt
dokumentów, w szczególności urzędowej korespondencji Urzędu Miejskiego w
AWRZTNNNNWWW Z innymi podmiotami władzy publicznej.
Pozwoliły one oddać sposób postępowania MISES WWIE odnośnie
stosowana ustawy o dostępie do informacji publicznej. Trzeba dodać dalece
nieprawidłowy.
Dokumenty pochodzące od tychże instytucji publicznych a także
wszystkie inne zgromadzone w trakcie trwania postępowania karnego Sąd uznał
w całości za rzetelne i nie budzące żadnych wątpliwości co do ich
wiarygodności. Stoją one bowiem w całkowitej zgodności z osobowymi
źródłami dowodowymi w postaci zarówno wyjaśnień oskarżonego jak i zeznań
świadków. Ponadto strony w trakcie postępowania nie kwestionowały
prawdziwości zawartych w nich informacji. Warto dodać, że zdecydowana
większość zgromadzonej dokumentacji pochodzi od instytucji, których
działalność opiera się na zasadzie zaufania publicznego, co samo w sobie
implikuje ich rzetelność.
Należy się zastanowić , dlaczego oskarżony nie skorzystał z rozwiązania
najprostszego , które aż prosiło się zastosować tj. nie spytał obywatela
TREES jaki dokładnie jest zakres jego żądania a wprost „o co mu
chodzi, czego żąda?”. Odpowiedzią jest zdaniem Sądu stwierdzenie „że M.
WE nie chciał tego uczynić korzystając z błędnej ( ale wygodnej dla niego )
interpretacji aktu normatywnego , dokonanego przez swoich podwładnych . W
tym rozumowaniu oskarżony wobec osób trzecich był „kryty”. Swoją postawą
udowodnił , że władza — bez względu na szczebel — psuje . Jak wykazano
oskarżony nie wykazał się choćby odrobiną dobrej woli względem
TOREMEEEEEMEB ( a dokładnie jego żądania ).
Analiza i ocena powyższego materiału dowodowy pozwala jednoznacznie
stwierdzić, że M/SĄ WIEES dopuścił się popełnienia czynu zarzucanego mu
aktem oskarżenia.
Sąd w opisie czynu dokonał jedynie zmiany w zakresie czasokresu
przestępstwa.
Popełnione przez oskarżonego przestępstwo jest przestępstwem z
zaniechania. Charakteryzuje się zatem specyficzną temporalizacją wynikającą z
jego istoty. Czasem popełnienia takiego przestępstwa jest czas, w którym
sprawca, zgodnie z ciążącym na nim obowiązkiem, powinien działać w
określonym kierunku i w określony sposób. Czasem tym jest moment
początkowy sytuacji, w której zobowiązany nie może już wykonać nałożonego
na niego obowiązku i trwa do czasu zakończenia czynu zabronionego
(oczywiście w sytuacji gdy na sprawcy cały czas ciąży obowiązek). Zatem
przyjęcie, iż wyrok Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kujawskim
uprawomocnił się 17 grudnia 2004 roku powoduje, iż obowiązek po stronie
burmistrza powstał w dniu 18 grudnia 2004 roku. Zgodnie z regulacją art. 13
ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej winien być spełniony w ciągu
14 dni. Tak więc, zgodnie z elementarną wiedzą matematyczną, za początek
przestępstwa należy przyjąć dzień po upływie owego terminu, tj. 2 stycznia
2005 roku. Inna konstatacja prowadziłaby wręcz do absurdu, sprowadzającego
się do penalizowania zachowań w postaci zaniechania w sytuacji
podejmowanych działań w czasie zobowiązującym do takowych jednak w
innym dniu niż pierwszym do tego wyznaczonym. Datą końcową przestępstwa
było w konsekwencji przyjęcie dnia spełnienia ciążącego na oskarżonym
obowiązku.
Określając wobec oskarżonego rodzaj i wysokość sankcji karnej Sąd
kierował się dyrektywami sędziowskiego jej wymiaru z art. 53 i następne
kodeksu karnego.
Wymierzona MISY Wiat kara jest w opinii Sądu meriti
adekwatna tak do stopnia winy oskarżonego jak i wysokiej społecznej
szkodliwości czynu jakiego się dopuścił, wyrażającego się w charakterze dobra
w jakie swym zachowaniem godził. Uznano, iż tylko ukształtowanie jej na
takim poziomie jak to uczyniono w części dyspozytywnej wyroku pozwoli na
osiągnięcie wobec oskarżonego celów wychowawczych oraz zapobiegawczych
kary. Ponadto wzięto pod uwagę potrzeby w zakresie kształtowania
świadomości prawnej społeczeństwa. Kary te mają stanowić więc także sui
generis sygnał ostrzegawczy dla innych osób piastujących wysokie funkcje a
lekceważących przepisy prawa czy też orzeczenia sądów żywiących
jednocześnie przekonanie, iż ich pozycja społeczna pozwoli uniknąć im
grożącej odpowiedzialności karnej.
Wymierzając oskarżonemu karę grzywny Sąd uwzględnił okoliczności
przedmiotowe i podmiotowe sprawy, w tym rodzaj i charakter dóbr naruszonych
przestępstwami (jawność życia publicznego będąca fundamentem systemu
społeczno-politycznego w „demokratycznym państwie prawnym” art. 2
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku) rodzaj i
rozmiar ujemnych następstw penalizowanego zachowania MAS WIG
(rzeczywiście stosunkowo niewielkie), sposób i okoliczności popełnionego
przez niego przestępstwa (charakteryzował się „konsekwencją” wręcz
zaciętością), warunki i właściwości osobiste oskarżonego (jako burmistrz,
przedstawiciel władzy publicznej winien stać na straży prawa a nie negować
orzeczenie Sądu oraz sabotować rozwiązania ustawowe) i jego zachowanie po
popełnieniu przestępstwa (brak choćby próby przeproszenia pokrzywdzonego).
wł
Przy wymiarze oskarżonemu kary jako okoliczności obciążające
potraktowano z całą pewnością utrzymywanie przez MIG WIE stanu
bezprawia przez stosunkowo długi czas, brak jakiejkolwiek autorefleksji
przejawiający się w de facto próbie zrzucenia odpowiedzialności na
podwładnych oraz brak skruchy z jego strony. Jako okoliczność łagodzącą
potraktowano uprzednią niekaralność oskarżonego. Sąd rozważał możliwość
warunkowego umorzenia postępowania jednak biorąc pod uwagę uprzednio
zastosowaną wobec oskarżonego w innym postępowaniu tę instytucję (vide
karta karna k.305 , 310a, ) uznał , iż takie orzeczenie byłoby nie adekwatne i nie
celowe.
Zdaniem Sądu wymierzona kara grzywny w przyjętej wysokości będzie
dla MAS Wu wystarczającą nauczką na przyszłość i wpłynie na niego
dyscyplinującą w wypełnianiu obowiązków burmistrza. Uświadomi mu także
wysoce negatywną społeczną ocenę lekceważenia prawa przez osoby mające
stać na jego straży, reprezentujące instytucje publiczne.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 627 kpk oraz art. 3 ust. | ustawy z
dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych w zw. z art. 626 $ 1
kpk. Sąd nie znalazł podstaw do zwolnienia chociażby w części oskarżonego od
zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. Uzyskiwane dochody a
nadto sytuacja majątkowa oraz rodzinna oskarżonego nie dają podstaw do
uznania, iż uiszczenie kosztów sądowych byłoby dla niego zbyt uciążliwe. Za
rozstrzygnięciem jak w sentencji wyroku przemawiają ponadto względy
słuszności.
19
sygn.akt. IlKa 394/06
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 listopada 2006r.
Sąd Okręgowy we Włocławku w Il Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSO. Zbigniew Siuber /spr/
Sędziowie: SO. Wojciech Przybysz
SO. Barbara Śmigielska
Protokolant: Anna Operacz
przy udziale Prokuratora Prok. Okręgowej Józefa Kosmana
po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2006r.
sprawy MING WIEK
oskarżonego z art.23 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. o dostępie do informacji publicznej
z powodu apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego we Włocławku
z dnia 29 maja 2006 r. w sprawie sygn. IX K 1238/05
1. uchyla zaskarżony wyrok i uznając, że oskarżony popełnił przypisany mu czyn, na
podstawie art. 17 $ 1 pkt. 3 k.p.k. w zw. z art. 15 2k.k. postępowanie karne w tej
sprawie umarza,
2. kosztami postępowania za obie instancje obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt. II Ka 394/06
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Rejonowego we Włocławku z dnia 29 maja 2006 r.
w sprawie sygn. IX K 1238/05 oskarżony ZMIMO WIESSSNSE uznany został za
winnego tego, że :
- w okresie od 02.01.2005 r. do 20.05.2005 r. w A NRREDEEEEEEESSN,
będąc zobowiązanym jako Burmistrz Miasta AES
orzeczeniem Sądu Rejonowgo w Aleksandrowie Kujawskim z dnia
19.10.2004 r. sygn. I C 246/04 do udostępnienia M |
TUĘEEEEEEEEM informacji publicznej na temat skutków finansowych,
bądź innych korzyści odniesionych przez pozwaną gminę, związanych ze
sprzedażą nieruchomości będącej działką oznaczoną w ewidencji gruntów
nr BB o powierzchni 5 arów, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi
informacji nie udzielił,
- tj. występku z art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 06.09.2001 r. o dostępie do
informacji publicznej
i za to na podstawie tego przepisu skazany został na karę grzywny w ilości 40
stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 40 zł.
Od oskarżonego zasądzono 160 zł. tytułem opłaty sądowej i obciążono go
wydatkami poniesionymi w toku postępowania.
Apelację od tego wyroku wniósł obrońca oskarżonego, zaskarżając wyrok
w całości na korzyść oskarżonego.
Apelacja podniosła trzy zarzuty:
1/ obrazy przepisów prawa materialnego poprzez błędną jego wykładnię
polegającą na przyjęciu, iż niezachowanie 14-dniowego terminu do udzielenia
informacji, wynikającego z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 06.09.2001 r. o dostępie
do informacji publicznej wypełnia znamiona art. 23 w/w ustawy, podczas gdy
prawidłowa wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, iż znamię „nie
udostępnia” informacji publicznej wymaga takiego zachowania się sprawcy,
które cechuje się uporczywością,
2/ obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia,
a mianowicie art. 7, 192 $ 2 kpk oraz art. 193 $ 1 kpk poprzez oddalenie
wniosku dowodowego obrony zmierzającego do przesłuchania w charakterze
świadka Bqyyg SUREEMY na okoliczności związane z przebiegiem spotkania
oskarżonego jako burmistrza z mieszkańcami miasta, podczas którego pytania
zadawał św. M. LINQ w celu skonfrontowania stenogramu z rzeczywistym
przebiegiem spotkania oraz z zeznaniami tego świadka złożonymi na powyższą
okoliczność w toku postępowania, w celu weryfikacji wiarygodności zeznań św.
LUISA oraz wyjaśnień oskarżonego, przez co Sąd pozbawiony został
możliwości prawidłowej oceny tych zeznań /wyjaśnień/, a w konsekwencji
zaskarżone orzeczenie wydane zostało na podstawie niekompletnego materiału
dowodowego,
3/ błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia
polegający na przyjęciu, że :
a/ zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na ustalenie, że
oskarżony MIMS Wg działał z winy umyślnej, podczas gdy prawidłowa
ocena zgromadzonych w sprawie dowodów nie daje podstaw do zajęcia takiego
stanowiska,
b/ zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na przyjęcie, że
oskarżony MANS WIEES przesyłając pokrzywdzonemu akt notarialny nie
wykonał w całości wyroku Sądu Rejonowego w Aleksandrowie Kuj. z dnia
10.10.2004 r. wydanego w sprawie za sygn. akt I C 246/04, choć z tego
dokumentu wynikała informacja o wszelkich skutkach finansowych, jakie
odniosła gmina ze sprzedaży nieruchomości.
Stawiając te zarzuty apelacja wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku
i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
SĄD OKRĘGOWY JAKO ODWOŁAWCZY ZWAŻYŁ, CO
NASTĘPUJE :
Apelacja obrońcy oskarżonego jest zasadna o tyle, że powoduje uchylenie
zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania za czyn tym wyrokiem
przypisany.
Niezasadny był zarzut obrazy przepisów prawa procesowego poprzez
oddalenie wniosku dowodowego o przesłuchanie w charakterze świadka BĘ
SEA
Zeznania św. Big SUMY miały dotyczyć zachowania św. M.
LU Na spotkaniu oskarżonego z mieszkańcami AW w dniu
17 lutego 2005 r., a konkretnie tego czy św. M. LEI na tym spotkaniu zadawał
oskarżonemu pytania dotyczące korzyści finansowych, jakie Gmina uzyskała ze
sprzedaży działki oznaczonej nr HH Okoliczności te nie miały istotnego
znaczenia w tej sprawie.
Niezasadny był zarzut obrazy przepisów prawa materialnego tj. art. 23
Ustawy z dnia 06.09.2001 r. Do zaistnienia występku z art. 23 wyż. wym.
Ustawy nie jest wymagane znamię „uporczywości” w odmowie udzielenia
informacji, a taka cecha działania może jedynie wpływać na ocenę stopnia
szkodliwości wyż. wym. występku.
Za niezasadny należało uznać także zarzut błędu w ustaleniach
faktycznych przynajmniej w odniesieniu do tych ustaleń, które wskazuje autor
apelacji.
Do czasu uprawomocnienia się wyroku wydanego przez Sąd Rejonowy
w Aleksandrowie Kujawskim z dnia 19.10.2004 r. w sprawie I C 246/04
określającego, w jakim zakresie i czego winna dotyczyć informacja publiczna
do przekazania, której zobowiązany był oskarżony można było mieć
wątpliwości interpretacyjne czy samo udostępnienie kserokopii aktu
materialnego nie czyniło zadość zgłoszonemu żądaniu udostępnienia informacji
o skutkach finansowych związanych z zawartą transakcję. Wątpliwości te były
nawet zrozumiałe, bo też odpowiedź na pytanie o dodatkowe korzyści
finansowe, które nie wynikały z dokumentu potwierdzającego zawartą
transakcję i w tym dokumencie nie zostały uwidocznione była oczywista. Skoro
jednak tak, to ze strony oskarżonego nawet przed wydaniem wyroku w sprawie
I C 246/04 nie istniały żadne „przeszkody” — „obawy”, aby takiej negatywnej
informacji nie udzielić.
Oskarżony wyjaśnił, że po wydaniu wyroku w sprawie sygn. I C 246/04
konsultował z radcą prawnym św. MIS SWEGO wykonanie tego
orzeczenia i po konsultacji uznał, że wystarczy przesłanie odpisu aktu
notarialnego, bo poza sumę wymienioną w akcie notarialnym Gmina
AWENSNIEGO. nie uzyskała żadnej innej korzyści finansowej z tej sprzedaży.
Św. Mig SUMO potwierdził te wyjaśnienia oskarżonego, a nie było
powodu, aby uznawać zeznania tego świadka za nieprawdziwe — potwierdzał,
„ bowiem okoliczności dla siebie niekorzystne.
Sąd Rejonowy rozważając tę kwestie stwierdził jedynie, że zalecenie
radcy prawnego nie ekskulpowało oskarżonego /uzas. k. 322 str. 6/. Oczywiście,
że nie ekskulpowało oskarżonego, ale miało znaczenie dla oceny zamiaru
z jakim działał oskarżony. Występek z art. 23 Ustawy z dnia 06.09.2001 r. o
dostępie do informacji publicznych można popełnić z winy umyślnej, a to
oznaczało w tej sprawie, że oskarżonemu należało wykazać, że co najmniej
przewidywał i godził się na to, że takie wypełnienie zobowiązania
potwierdzonego wyrokiem Sądu Rejonowego w sprawie I C 246/04 może
stanowić naruszenie art. 23 wyż. wym. ustawy.
Mimo zbagatelizowania przez Sąd Rejonowy wyjaśnień oskarżonego
ustalenia w zakresie winy oskarżonego były poprawne. Jak to już wcześniej
podkreślono wszelkie wątpliwości, jakie mogły się ewentualnie rodzić z kwestią
żądanej informacji przesądzało orzeczenie Sądu Rejonowego w sprawie
I C 246/04. W punkcie Il-gim tego wyroku wyraźnie i jednoznacznie wskazano,
że nie chodziło tylko o wydanie kserokopii aktu notarialnego, lecz także o
udzielenie dodatkowych informacji o skutkach finansowych transakcji.
Orzeczenie to było jednoznaczne i nie wymagało żadnych interpretacji”
odnośnie tego czy takiej dodatkowej informacji udzielić czy też nie. Dodać
należy, że uzasadnienie tego orzeczenia także nie pozostawiało w tej kwestii
wątpliwości, a nadto wskazywało na zupełną bezzasadność wcześniejszego
postępowania oskarżonego w tym względzie. W tych warunkach próbę
interpretowania oczywistego zobowiązania i zasięganie opinii radcy prawnego
należało ocenić nie jako ..kroki do wyjaśnienia wątpliwości, lecz jako szukanie
usprawiedliwienia dla niepełnego wykonania polecenia, wynikającego z wyroku
Sądu Rejonowego w sprawie I C 246/04.
Mimo niezasadności zarzutów apelacji zaskarżony wyrok należało
uchylić, a postępowanie w tej sprawie o czyn przypisany oskarżonemu umorzyć.
Sąd Rejonowy błędnie ocenił stopień szkodliwości przypisanego czynu
i w efekcie skazał oskarżonego z obrazą art. 1 $ 2 kk.
Tak jak o zawinieniu oskarżonego w ostateczności przekonywały wnioski
wynikające z kategoryczności brzmienia orzeczenia Sądu Rejonowego
w sprawie I C 246/04 tak o znikomej szkodliwości czynu przypisanego
oskarżonemu przesądzał całokształt okoliczności, lecz przede wszystkim rodzaj
i zakres informacji publicznej, której oskarżony nie udostępnił.
Sąd Rejonowy tej kwestii w ogóle nie rozważał, chociaż z niektórych
stwierdzeń zawartych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, można by
wyciągać przeciwny wniosek.
Rozważając kwestię nieudostępnienia informacji publicznej Sąd
Rejonowy w konsekwencji doszedł do wniosku, że oskarżony „nie w pełni” —
„w części” udostępnił informację publiczną. Wynikało to z stwierdzenia
zawartego na str. 7 uzasadnienia „niepełna lub „byle jaka” informacja to de
facto jej brak” /cyt. uzas. k 7/. Jeżeli pojęcie informacji publicznej w tej sprawie
odnosić do całości wyroku w sprawie I C 246/04 to można określić, że była to
informacja niepełna. Niepełna — bo oskarżony nie udzielił informacji do której
był zobowiązany pkt. II tego wyroku, natomiast udzielił informacji określonej w
pkt. I w/w wyroku. Aktem oskarżenia objęto nie całość informacji publicznej do
udzielenia której zobowiązywał oskarżonego wyrok w sprawie I C 246/04, lecz
właśnie tylko nie udzielenie informacji na temat skutków finansowych bądź
innych korzyści związanych z transakcją której dotyczył akt notarialny z dnia
10.05.2002 r. Tak też za aktem oskarżenia Sąd Rejonowy przypisał
oskarżonemu zarzucany czyn, korygując jedynie czasokres popełnienia tego
czynu. W ramach zarzuconego i przypisanego oskarżonemu czynu nie można
mówić o częściowym czy też „niepełnym” nie udostępnieniu informacji
publicznej. Mimo to ta informacja wiązała się ściśle z informacją której dotyczył
punkt I wyroku w sprawie I C 246/04.
Kwestia sprzedaży zabudowanej działki oznaczonej w ewidencji gruntów
Nr IĄĄ budziła zastrzeżenia i kontrowersje. Stała się przedmiotem licznych
artykułów prasowych na długo przed tym zanim w dniu 15.03.2004 r. Mig
TEEEEEEEMMĄ pismem zwrócił się do oskarżonego o udostępnieniu informacji
między innymi o skutkach finansowych, bądź innych korzyściach jakie odniosła
Gmina AWR z tej transakcji.
W tym okresie tj. po upływie prawie 2 lat od zawarcia aktu notarialnego
Iniezależnie od tego dlaczego dopiero wówczas?/ najistotniejsze z punktu
widzenia żądanej informacji było uzyskanie miarodajnej informacji odnośnie
ceny sprzedaży. Ta informacja wynikała z kserokopii aktu notarialnego.
Żądanie informacji o dodatkowych korzyściach, jakie uzyskała Gmina
z tej transakcji było uzasadnione, ale z uwagi na oczywistość odpowiedzi na
takie pytanie informacja ta miała znikome znaczenie. O „oczywistości”
odpowiedzi, czyli o istocie tej informacji, której nieudzielanie przypisano
oskarżonemu poczyniono już wcześniej uwagi w tym uzasadnieniu. W tym
miejscu można by postawić retoryczne pytania, jakiej informacji spodziewał się
Mi TUW" Przecież w istniejącej sytuacji tj. kwestionowanej
zasadności, legalności i słuszności dokonanej sprzedaży działki oraz w sytuacji
nieskrywanego konfliktu pomiędzy oskarżonym, a M. TEEN /wzajerane
oskarżenia — sprawy karne/, gdyby istniały jakikolwiek dodatkowe korzyści
finansowe, które odniosłaby Gmina A WINNE z sprzedaży działki
— to niewątpliwie oskarżony MUM0 WIĘ i to nawet nie pytany o te
informację skrzętnie by ich nie tylko udzielił, ale wręcz by je upublicznił.
4
W efekcie tak jak znikome znaczenie miała w istocie informacja
o dodatkowych korzyściach finansowych, które odniosła gmina AS
MM z sprzedaży, tak też znikoma była szkodliwość nieudzielania tej informacji.
Dla uzasadnienia tego stanowiska nie ma potrzeby dodatkowego powoływania
się na to, że w dniu 20.05.2005 r. /k. 47/ oskarżony „w całości” wykonał
orzeczenie Sądu Rejonowego ze sprawy I C 246/04 ani dążenia do ustalenia
ewentualnych motywów, którymi kierował się pokrzywdzony Miiigg
TOMEM (argumentacja apelacji obrońcy i pismo pokrzywdzonego k. 337/.
W związku z tym należało uchylić zaskarżony wyrok i uznając,
że oskarżony MI) WIE popełnił przypisany mu czyn na podstawie art. 17
$ 1 pkt. 3 kpk w zw. zart. 1 $ 2 kk postępowanie karne w tej sprawie umorzyć.
Kosztami postępowania w tej sprawie należało obciążyć Skarb Państwa.
-
Nie przeczytano: Wniosek o pubikację wyroków z art. 23 przez Sąd Rejonowy we Włocławku
Twoja wiadomość
Do: {{ email }}
Temat: Wniosek o pubikację wyroków z art. 23
Wysłano: 10.06.2020 22:14usunięto w dniu 11.09.2020 14:36.