Pytania do uczelni publicznych #42

Treść

• Wniosek o informację przez SOWP 24 lutego 2025 11:17

• Read: Wniosek o informację przez Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku 24 lutego 2025 11:21
  Ocena LLM: Kategoryzacja AI została pominięta dla listu z automatyczną odpowiedzią.

  
  

• dot. Wniosek o udzielenie informacji publicznej przez Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku 5 marca 2025 14:23
  Ocena LLM: A) email jest odpowiedzią z Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku i zawiera odpowiedzi na pytania z wniosku o informację publiczną.

  
  

• K.0631.4.2.2025 - decyzja odmowna przez Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku 19 marca 2025 13:21
  Ocena LLM: G) nie można ustalić kategorii odpowiedzi.

  
  

  Załączniki

  K.0631.4.2.2025_-_decyzja_odmowna.pdf

  1 li I 44.0b205 Gdańsk, dnia 7.03.2025 r. Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku ul. Kazimierza Górskiego 1 80-336 Gdańsk Znak sprawy: K.0631.4.2.2025 Stowarzyszenie Sieć Obywatelska Watchdog Polska adres do doręczeń: ul. Ursynowska 22/2, 02-605 Warszawa DECYZJA NR 1 o odmowie udostępnienia informacji publicznej Rektor Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku, działając na podstawie art. 16 ust. 1 w związku z art. 3 ust. 1 pkt. Ustawy z dnia 6 września 2021 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2022 r poz. 902, dalej: „u.i.d.p.”) oraz art. 104 $1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2024 r. poz. 572, dalej: k.p.a.") po rozpatrzeniu wniosku strony: Sieć Obywatelska Watchdog Polska, ul. Ursynowska 22/2, 02-605 Warszawa orzeka odmówić udostępnienia informacji publicznej w zakresie objętym wnioskiem z dnia 03.03.2025 r. zarejestrowanym w Biurze proreka pod numerem R.0631.4.2025 UZASADNIENIE Do Rektora Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku, będącego w przedmiotowej sprawie organem administracyjnym w znaczeniu funkcjonalnym (dalej „Organ”) wpłynął wniosek o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej wysokości wynagrodzeń kanclerza oraz prorektorów. Organ po rozważeniu wniosku stwierdził, że żądane informacje nie podlegają udostępnieniu z uwagi na ograniczenie prawa do informacji ze względu na prywatność osób fizycznych, zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 902; dalej: „u.d.i.p."). Jawność wynagrodzeń w uczelni publicznej. Zakres art. 140 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: Zgodnie z art. 140 ust. 5 ustawy z 20 lipca 2018 r. — Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tj. Dz.U. 2023 poz. 742; dalej: „PSWIiN”), „Wynagrodzenia rektora i głównego księgowego oraz osób pełniących funkcje organów w uczelni publicznej są jawne” Przepis ten wprowadza zatem zasadę jawności wynagrodzeń tylko w odniesieniu do pewnej kategorii osób pełniących najwyższe funkcje w uczelni. Nałeży podkreślić, że ustawodawca posłużył się | zwrotem „osoby pełniące funkcje organów”, co oznacza, że jawne są wynagrodzenia tych osób, które sprawują funkcje stanowiące organy uczelni publicznej. 1 Jednocześnie wprost wymieniono rektora oraz głównego księgowego, mimo że rektor, jako organ jednoosobowy, mieści się już w pojęciu osoby pełniącej funkcję organu — zabieg ten podkreśla wagę jawności wynagrodzenia rektora oraz głównego księgowego (kwestora) uczelni. Organy uczelni publicznej a status kanclerza i prorektorów. Zakres znaczeniowy pojęcia „organy uczelni” został zdefiniowany w ustawie. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 PSŚWIN organami uczelni publicznej są wyłącznie: rada uczelni, rektor oraz senat. W katalogu tym nie figurują stanowiska kanclerza ani prorektorów. Kanclerz uczelni, będący kierownikiem administracyjnym jednostki, podobnie jak prorektorzy (zastępcy rektora), nie zostali ustawowo zaliczeni do organów uczelni. W świetle powyższego należy uznać, iż kanclerz i prorektorzy nie są osobami pełniącymi funkcje organów uczelni — ich funkcje mają charakter pomocniczy i wykonawczy względem organów (działają z upoważnienia rektora, wspierając go w zarządzaniu uczelnią, ale sami nie stanowią organu w rozumieniu przepisów). Konsekwencją powyższego jest, iż wynagrodzenia kanclerza i prorektorów nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym art. 140 PSWIiN, który gwarantuje jawność wynagrodzeń jedynie dla rektora, głównego księgowego oraz osób pełniących funkcje organów. Skoro kanclerz i prorektorzy nie są organami uczelni, to ich wynagrodzenia nie zostały objęte szczególnym ustawowym obowiązkiem jawności. Warto zauważyć, że poprzednio obowiązujące przepisy szerzej definiowały krąg osób, których pensje były jawne. Na podstawie art. 151 ust. 3 dawnej ustawy — Prawo o szkolnictwie wyższym z 27 lipca 2005 r. w uczelni publicznej jawne i niepodlegające ochronie danych osobowych były wynagrodzenia rektorów, prorektorów, kanclerzy i kwestorów. Reforma prawa szkolnictwa wyższego dokonana ustawą z 2018 r. zmieniła zatem stan prawny — ustawodawca świadomie zrezygnował z expressis verbis zaliczenia prorektorów i kanclerzy do kategorii osób, których wynagrodzenia muszą być jawne (pozostawiając w tej grupie jedynie rektora oraz głównego księgowego, a w miejsce wyliczenia stanowisk odwołując się do kryterium pełnienia funkcji organu). Tę zmianę należy interpretować jako zawężenie ustawowego obowiązku ujawniania indywidualnych wynagrodzeń w uczelniach publicznych. Skoro zatem prawo szczególne (lex specialis) nie nakazuje ujawniania płac kanclerza iprorektorów, to informacje takie co do zasady podlegają ochronie, chyba że przemawia za tym inna podstawa prawna z zakresu dostępu do informacji publicznej. Informacja publiczna a prywatność. Osoby pełniące funkcje publiczne: Zgodnie zart. 5 ust. 2 u.dii.p. prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej, z wyjątkiem informacji dotyczących osób pełniących funkcje publiczne, które to informacje mają związek z pełnieniem tych funkcji. Oznacza to, że imienne dane o wynagrodzeniu mogą zostać udostępnione bez zgody zainteresowanego tylko wtedy, gdy dotyczą osoby pełniącej funkcję publiczną w związku z wykonywaniem tei funkcji. Należy więc rozstrzygnąć, czy kanclerz uczelni publicznej oraz prorektorzy są osobami pełniącymi funkcje publiczne w rozumieniu powyższego przepisu. Ustawa nie definiuje tego pojęcia wprost, dlatego sięgnąć trzeba do dorobku orzeczniczego i doktryny. W świetle utrwalonego orzecznictwa sądów administracyjnych pojęcie osoby pełniącej funkcję publiczną jest interpretowane szeroko, ale nie obejmuje ono każdego pracownika sfery publicznej. Sąd Najwyższy i Naczelny Sąd 2 [LM I Administracyjny wielokrotnie wskazywały, że o uznaniu danej osoby za pełniącą funkcję publiczną decyduje charakter wykonywanych przez nią zadań — w szczególności realizowanie zadań władzy publicznej lub dysponowanie majątkiem publicznym W kontekście uczelni publicznych najnowsze orzecznictwo przyjmuje, że nawet stanowiska naukowo-dydaktyczne mogą być uznane za funkcje publiczne, ponieważ realizują konstytucyjne zadania państwa w zakresie edukacji. Przykładowo WSA we Wrocławiu w wyroku z 29 maja 2020 r. uznał nauczycieli akademickich za osoby pełniące funkcje publiczne, stwierdzając że nie chroni ich prawo do prywatności w zakresie informacji o wysokości pobieranego wynagrodzenia Sąd argumentował, iż realizacja powszechnego prawa do wykształcenia (art. 70 Konstytucji RP) jest zadaniem publicznym spoczywającym na nauczycielach akademickich, zatem wynagrodzenie pobierane za tę działalność pozostaje w związku z pełnieniem funkcji publicznej. Pogląd ten podzielił Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z 14 kwietnia 2023 r. (sygn. Ill OSK 3899/21) przypomniał, że zgodnie z jednolitą linią orzeczniczą NSA i SN nauczyciel akademicki jest osobą pełniącą funkcję publiczną, a skoro informacja o wysokości wynagrodzenia przysługującego osobie pełniącej funkcję publiczną jest informacją publiczną, to podlega ona udostępnieniu. Co więcej, NSA wskazał, że także pracownicy administracji uczelni wykonujący powierzone zadania publiczne mogą być objęci tą kategorią. Należy jednak zaznaczyć, że równolegle w orzecznictwie wykształciła się linia ograniczająca zakres ujawniania informacji o wynagrodzeniach imiennych pracowników, w przypadku gdy nie sprawują oni funkcji publicznych w rozumieniu powyższym. Sądy podkreślają, iż nie każda osoba zatrudniona w sektorze publicznym musi godzić się na ujawnienie jej danych płacowych — granicą jest właśnie status funkcjonariusza publicznego lub osoby zajmującej eksponowane stanowisko w ramach władzy publicznej. W szczególności akcentuje się, że informacja o wynagrodzeniu konkretnego pracownika (z imienia i nazwiska) nie stanowi informacji publicznej, o ile osoba ta nie pełni funkcji publicznej w rozumieniu u.d.i.p. tj. nie ma realnego wpływu na kształtowanie spraw publicznych). Takie stanowisko zajął m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 15 czerwca 2021 r., oddalając skargę na odmowę udostępnienia informacji o wysokości nagród dla poszczególnych pracowników samorządowych niemających statusu funkcji publicznej. Podobnie WSA w Olsztynie w wyroku z 13 czerwca 2023 r. (Il SAB/Ol 64/23) uznał, że dane dotyczące wysokości podwyżek wynagrodzeń imiennie oznaczonych pracowników urzędu (niepełniących funkcji publicznych) nie stanowią informacji publicznej. Innymi słowy — o ile ogólna kwota środków publicznych przeznaczonych na wynagrodzenia w danej instytucji jest jawna, o tyle wysokość wynagrodzenia poszczególnych imiennie wskazanych pracowników niebędących funkcjonariuszami publicznymi nie podlega udostępnieniu. W przywołanym wyżej wyroku olsztyńskim sąd I instancji odwołał się do dorobku Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym normatywna definicja informacji publicznej nie daje podstaw do utożsamiania prywatnych danych dotyczących zatrudnionego pracownika z informacją o wysokości Środków finansowych przeznaczanych na działalność publiczną. Jest to utrwalony pogląd w judykaturze — już we wcześniejszych orzeczeniach NSA (m.in. z 4 lutego 2015 r., sygn. | OSK 430/14; z 5 lipca 2017 r., I OSK 2693/15; z 5 września 2019 r., I OSK 446/18) wskazywano, że żądanie udostępnienia imiennych składników wynagrodzeń 3 pracowników narusza sferę ich prywatności. Najnowszym wyrazem tego stanowiska jest wyrok NSA z 11 lipca 2024 r. (sygn. III OSK 2547/23), w którym sąd kasacyjny jednoznacznie stwierdził, że informacja o wynagrodzeniu pracowników niepełniących funkcji publicznych, identyfikowanych z imienia i nazwiska, podlega ochronie ze względu na prywatność i może zostać udostępniona wyłącznie po uzyskaniu zgody tych pracowników. Analiza statusu kancierza i prorektorów w kontekście powyższych standardów. W realiach przedmiotowej sprawy należy rozstrzygnąć, czy kanclerz oraz prorektorzy uczelni publicznej są osobami pełniącymi funkcje publiczne, których wynagrodzenia — jako związane z pełnieniem tych funkcji — powinny być jawne, czy też nie. Z jednej strony, nie ulega wątpliwości, że osoby te uczestniczą w realizacji zadań publicznych uczelni (zadania z zakresu edukacji wyższej, gospodarowania mieniem publicznym uczelni itp.) Z drugiej strony jednak, jak wykazano wyżej, ustawodawca nie nadał kanclerzowi ani prorektorom statusu organów uczelni, co odróżnia ich pozycję od Rektora. W praktyce kanclerz odpowiada za sprawy administracyjne i gospodarcze uczelni, lecz czyni to z upoważnienia rektora. Kanclerz nie posiada własnej kompetencji do wydawania władczych decyzji co do mienia, czy też decyzji administracyjnych na zewnątrz, a jedynie zarządza mieniem uczelni w granicach ustalonych przez władze uczelni. Podobnie prorektorzy działają w ramach kompetencji delegowanych przez rektora, wspomagając go w określonych obszarach (np. prorektor ds. nauki, ds. kształcenia itd.), lecz nie podejmują samodzielnie rozstrzygnięć o charakterze władczym ani nie reprezentują uczelni jako jej organ. W związku z tym nie można ich uznać za osoby sprawujące funkcje publiczne w znaczeniu, w jakim czyni to art. 5 ust. 2 u.d.i.p.. Wprawdzie pojęcie to — jak wspomniano — jest szerokie i obejmuje także osoby, które poprzez swoje działania wpływają na sferę publiczną (np. gospodarują majątkiem publicznym), jednak w przypadku kanclerza i prorektorów przesądzająca jest tutaj intencja ustawodawcy wyrażona w przepisach ustawy PSWIN. Skoro nie zaliczono tych stanowisk do organów władzy uczelni, a zarazem wyłączono je (w przeciwieństwie do stanu poprzedniego) z katalogu jawnych z mocy prawa wynagrodzeń — należy przyjąć, że osoby te traktowane są na gruncie prawnym jak pracownicy administracji publicznej, którym nie przysługuje status funkcjonariusza publicznego w stopniu uzasadniającym zniesienie ich prawa do prywatności w kwestiach płacowych. Innymi słowy, kanclerz iprorektorzy nie są „osobami publicznymi” w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji, lecz raczej wysoko wykwalifikowanymi pracownikami pełniącymi funkcje kierownicze wewnątrz instytucji publicznej. Takie rozumienie znajduje oparcie zarówno w powołanych wyżej wyrokach, jak rw stanowisku doktryny. Podkreśla się, że prawo do prywatności osoby zatrudnionej w sferze publicznej ustępuje pierwszeństwa prawu do informacji tylko wtedy, gdy istnieje istotny interes publiczny w ujawnieniu konkretnych danych osobowych — np. w celu zapewnienia transparentności działania organów władzy lub zapobieżenia nadużyciom ze strony osób na szczytach hierarchii. W przypadku kanclerza i prorektorów taki nadrzędny interes publiczny nie został wykazany ani prawnie zdefiniowany. Nie składają oni oświadczeń majątkowych, nie podejmują - samodzielnych decyzji władczych wobec obywateli, nie rozstrzygają indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej. lch działalność ma charakter służbowy, wewnątrzorganizacyjny. W związku z tym informacja o wysokości ich indywidualnego wynagrodzenia ma zasadniczo charakter danych osobowych, podlegających 4 | SAN i l ochronie, a nie informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. (tj. informacji o sprawach publicznych). Ochrona danych osobowych (RODO) a wniosek o udostępnienie informacji. Należy zauważyć, że żądane informacje — wysokość wynagrodzenia konkretnego kanclerza i prorektorów, wskazanych z imienia i nazwiska — stanowią dane osobowe tych osób, dotyczące ich sytuacji finansowej. Zgodnie z art. 4 pkt 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (RODO) informacje pozwalające zidentyfikować daną osobę fizyczną, w tym dotyczące wynagrodzenia za pracę, są danymi osobowymi podlegającymi ochronie. Ich przetwarzanie (a udostępnienie na wniosek jest formą przetwarzania poprzez ujawnienie) wymaga istnienia odpowiedniej podstawy prawnej. W realiach niniejszej sprawy taką podstawą nie jest przepis prawa rangi ustawy, gdyż — jak wyjaśniono — obowiązek ujawnienia nie wynika ani z u.d.i.p. (ze względu na ochronę prywatności), ani z przepisów ustawy PSWIN. Przetwarzanie mogłoby być legalne, gdyby zachodziła okoliczność z art. 6 ust. 1 lit. c RODO (wypełnienie obowiązku prawnego ciążącego na administratorze) lub li. e (niezbędność do wykonywania zadania realizowanego w interesie publicznym). Jednak w przypadku informacji o wynagrodzeniach kanclerza iprorektorów brak jest takiego obowiązku prawnego, a udostępnienie nie jest niezbędne do żadnego określonego zadania publicznego — przeciwnie, naruszałoby ustawowe ramy ograniczające jawność w celu ochrony praw i wolności tych osób. Co więcej, art. 86 RODO stanowi, iż dane osobowe w dokumentach urzędowych podlegają ujawnieniu z uwagi na interes publiczny w zakresie określonym przepisami prawa krajowego. W polskim porządku prawnym granice tego ujawnienia wyznacza właśnie ustawa o dostępie do informacji publicznej oraz przepisy szczególne (jak art. 140 PSWiN) — skoro zatem te przepisy nie nakazują ujawnienia danych o pensjach prorektorów i kanclerza, to zastosowanie znajduje ogólna zasada ochrony prywatności. Naczelny Sąd Administracyjny w cytowanym wyroku z 11 lipca 2024 r. wyraźnie zaznaczył, że imienne dane o wynagrodzeniu pracownika niepełniącego funkcji publicznej mogą być ujawnione wyłącznie za zgodą tej osoby. W niniejszej sprawie takich zgód nie przedłożono. W konsekwencji uwzględnienie wniosku groziłoby naruszeniem przepisów o ochronie danych osobowych, za co administrator danych (Uczelnia) ponosiłby odpowiedzialność. Zasada transparentności finansowej a indywidualne wynagrodzenia. Odmowa udostępnienia żądanych danych nie stanowi naruszenia zasady jawności życia publicznego ani obowiązku transparentnego gospodarowania środkami publicznymi przez uczelnię. Należy podkreślić, że informacja publiczna o charakterze finansowym, która podlega udostępnieniu, to m.in. informacja o ogólnych wydatkach uczelni na wynagrodzenia. Uczelnia publiczna realizuje swoje obowiązki sprawozdawcze poprzez publikację rocznych sprawozdań finansowych oraz planów rzeczowo-finansowych, które zawierają dane o łącznych nakładach na wynagrodzenia pracowników. Tego rodzaju dane — zbiorcze i zanonimizowane — pozostają w pełni jawne i dostępne, zapewniając społeczną kontrolę nad gospodarką finansową uczelni. Przykładowo, każdy zainteresowany może uzyskać informację, jaka była łączna kwota wynagrodzeń wypłaconych w danym roku budżetowym w danej uczelni, ewentualnie z podziałem na grupy pracowników (administracja, nauczyciele akademiccy itp.). Informacje mogą zostać udostępnione na wniosek w trybie u.d.i.p., o ile nie naruszają prywatności konkretnych osób. Transparentność finansowa uczelni jest zatem zapewniona w ujęciu globalnym — społeczeństwo ma 5 wgląd w to, jakimi środkami publicznymi uczelnia dysponuje i na co je wydatkuje. Natomiast zasada ograniczonej jawności indywidualnych wynagrodzeń wynika z wyważenia dwóch wartości chronionych prawem: z jednej strony prawa obywateli do informacji o wykorzystaniu funduszy publicznych, z drugiej — prawa pracowników do prywatności. W ocenie organu, w przypadku kanclerza i prorektorów ochrona prywatności przeważa, tym bardziej że ich indywidualne pensje nie kształtują w sposób samodzielny polityki finansowej uczelni (są elementem ogólnego funduszu płac zatwierdzanego przez właściwe organy). Jawność finansów uczelni nie doznaje uszczerbku przez nieujawnienie konkretnych wynagrodzeń personalnych, skoro wydatki te mieszczą się w zatwierdzonych pianach finansowych, a organy nadzorcze oraz kontrolne (np. ministerstwo, organy kontroli skarbowej) mają pełny wgląd w dokumentację płacową w razie potrzeby. Warto również zaznaczyć, że informacje o zasadach wynagradzania kadry kierowniczej uczelni są dostępne publicznie. Ustawa PSWiN określa maksymalne pułapy wynagrodzeń rektorów, a statut uczelni oraz wewnętrzne regulaminy wynagradzania (które są jawne) zawierają postanowienia co do dodatków funkcyjnych dla prorektorów czy innych stanowisk kierowniczych. Społeczeństwo ma zatem zapewnioną ogólną wiedzę na temat poziomu płac kadry zarządzającej uczelnią — np. wiadomo, że wynagrodzenie zasadnicze rektora uczelni publicznej nie może przekroczyć 300% średniego wynagrodzenia zasadniczego w uczelni osób zatrudnionych na stanowisku, na którym zatrudniony jest rektor. Takie przepisy pośrednio informują również o możliwych widełkach płac dla prorektorów (którzy zwykle zarabiają mniej niż rektor, proporcjonalnie do zakresu ich obowiązków) oraz kanclerza czy kwestora. Dla zapewnienia transparentności nie jest konieczne podawanie do publicznej wiadomości imiennej wysokości poborów każdej z tych osób, zwłaszcza że ustawodawca nie wprowadził takiego wymogu. Wystarczające jest ujawnianie ram i zasad wynagradzania oraz kontrola instytucjonalna nad przestrzeganiem tych zasad. Reasumując, żądana informacja o wynagrodzeniach kanclerza i prorektorów nie stanowi informacji publicznej podlegającej udostępnieniu w trybie u.d.i.p., gdyż dotyczy osób, które nie są organami uczelni ani — w ocenie organu — nie pełnią funkcji publicznych w rozumieniu art. 5 ust. 2 u.d.i.p.. Informacja ta ma charakter danych osobowych chronionych prawem, a jej ujawnienie nie znajduje oparcia w przepisach rangi ustawowej nakładających taki obowiązek. Wręcz przeciwnie, obowiązujące przepisy (art. 140 PSWIiN w zw. z art. 17 PSWiN) wskazują pośrednio na intencję nieujawniania indywidualnych wynagrodzeń osób niewchodzących w skład organów uczelni, co wzmacnia ochronę ich prawa do prywatności. Udostępnienie tych danych stanowiłoby naruszenie art. 5 ust. 2 u.d.i.p. oraz zasad ochrony danych osobowych, podczas gdy cel w postaci zapewnienia przejrzystości finansowej sektora publicznego może być realizowany w inny, mniej ingerujący w prywatność sposób (poprzez udostępnianie informacji zagregowanych i ogólnych). Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 5 ust. 2 oraz art. 16 ust. 1 u.dii.p., odmówiono udostępnienia informacji publicznej w zakresie wysokości wynagrodzeń kanclerza i prorektorów uczelni publicznej. Decyzja ta zabezpiecza prywatność wskazanych osób i jest zgodna z obowiązującymi przepisami regulującymi zakres jawności w gospodarowaniu środkami publicznymi. Stanowi zarazem realizację zasady legalizmu, wyrażonej w art. 7 Konstytucji RP — organ administracji publicznej 6 UI i I może działać jedynie na podstawie i w granicach prawa, a brak podstawy do ujawnienia przedmiotowych danych oznacza obowiązek ochrony dóbr osobistych i danych osobowych osób, których wniosek dotyczył. Pouczenie Od niniejszej decyzji służy prawo zwrócenia się do Rektora Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy w trybie art. 17 ust. 2 u.d.i.p. w związku z 127 S 3 k.p.a. i art. 129 S 2 k.p.a. w terminie 14 dni od doręczenia decyzji. Od decyzji ostatecznej, stanowiącej odpowiedź na wyżej wymieniony wniosek, stosownie do art. 21 u.d.i.p., przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, którą wnosi się za pośrednictwem Rektora Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku w terminie 30 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji (art. 52 $ I, art. 53 $ 1 i art. 54 $ I ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935). Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku — stosownie do art. 52 $3 art. 53 $ 1 i art. 54 $ 1 w związku z art. 3 $ 2 pkt I ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi — może również zostać wniesiona bez skorzystania z prawa do zwrócenia się o ponowne rozpatrzenie sprawy. Skargę wnosi się za pośrednictwem Rektora Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji podlegającej zaskarżeniu. Od skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego należy uiścić wpis stały w wysokości 200 złotych, zgodnie z $ 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 535). Strona ma możliwość ubiegania się o zwolnienie od kosztów sądowych albo przyznanie prawa pomocy. Na wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku może przyznać prawo pomocy obejmującej zwolnienie z kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego w trybie i na zasadach określonych w art. 243-262 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 sierpnia 2015 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz.U. poz. 1257). Zgodnie z art. 127a S 1 k.p.a. w trakcie biegu terminu do zwrócenia się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy może Pan zrzec się prawa do złożenia takiego wniosku. Z dniem doręczenia Rektora Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego w Gdańsku oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do zwrócenia się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy niniejsza decyzja staje się ostateczna i prawomocna. Rektor prof. dr hab. Paweł Cięszczyk /DOKUMENT PODPISANY ELEKTRONICZNIE/ 7 | l r ADO: WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU IM. JĘDRZE JA ŚNIADECKIEGO W GDAŃSKU TROWT) KAZIMIERZA GÓRSKIEGO 1 AO LOS 80-336 GDAŃSK K.0631.4.2.2025 EPO PUH5521319560158 276 Umowa nr:554690 Data nadania: 07.03.2025 Stowarzyszenie Sieć Obywatelska Watchdog Polska Ursynowska 22/2 02-605 WARSZAWA | Potwierdzenie integralności oraz pochodzenia dokumentu elektronicznego od podmiotu publicznego Niniejszy dokument stanowi integralne odzwierciedlenie treści dokumentu przekazanego w wersji elektronicznej do Poczty Polskiej S.A. za pośrednictwem systemu teleinformatycznego zintegrowanego z systemem teleinformatycznym Poczty Polskiej S.A. zgodnie z art. 58 ust. 4 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. poz. 2320). Integralność oraz pochodzenie dokumentu elektronicznego od podmiotu publicznego zostały zapewnione z wykorzystaniem środka identyfikacji elektronicznej. Dokument elektroniczny został przekształcony na wersję papierową zgodnie z art. 46 ust. | ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. poz.2320). sai PofĘczen AE:PL-84577-74106-EAHCW-22 Elektronicznych Nadawcy Data: 07.03.2025 Czas: 12:55:54 Liczba kartek 4 + 1 kartka adresowa zawierająca potwierdzenie integralności dokumentu Poczta Polska S.A - Operator Wyznaczony, o którym mowa w art. 3 Autor wydruku pkt 13 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z | 2020 r. poz. 1041 i 2320) | Data i czas wydruku Data: 07.03.2025 Czas: 14:44:50 | am i A BM A= = - ==" m i pz i. za. FETĄ PRZESYŁKA NIESTEMPLOWANA WAW se. OPŁATA POBRANA TAXE PERCUE-POLOGNE = jr: SU RNS j i Umowa z Pocztą Polską S.A. | LIE I MIO MERaAC CI ami Nadano w Poczcle Polskiej S.A, ' = rm = * JF: sA OLA | : pz ==" a ANĄ. | z PUH