Wyroki w sprawach z art. 212 par. 2 k.k. #185

Treść

• Wniosek o informacje dot. wyroków w sprawach z art. 212 par. 2 k.k. przez SOWP 4 kwietnia 2025 09:51

• Adm.0123.11.2025 przez Sąd Rejonowy w Olkuszu 28 kwietnia 2025 15:16
  Ocena LLM: A) email jest odpowiedzią z Sąd Rejonowy w Olkuszu i zawiera odpowiedzi na pytania z wniosku o informację publiczną.

  
  

  Załączniki

  odpowiedź_na_wniosek.pdf	| ang Olkusz, dnia 28 kwietnia 2025 r. Adm.0123.11.2025 Sieć Obywatelska Watchdog Polska W odpowiedzi na Państwa wniosek z dnia 04 kwietnia 2025 r. dotyczący udostępnienia informacji publicznej uprzejmie przesyłam informacje dotyczące wyroków wydanych w roku 2024 w sprawach z art. 212$2 k.k.: 1. łączna liczba ww. wyroków - 2 2. liczba wyroków prawomocnych w dniu otrzymania niniejszego wniosku - 2 3. liczba wyroków sporządzonych wraz z uzasadnieniem - 2 4. liczba wyroków dotycząca sytuacji, w których oskarżonym był dziennikarz lub redakcja dowolnego medium (np. gazeta, portal internetowy, stacja telewizyjna, kanał radiowy, blog, itp.) - 0 5. liczba spraw, w których oskarżonym był dziennikarz lub redakcja dowolnego medium (np. gazeta, portal internetowy, stacja telewizyjna, kanał radiowy, blog, itp.)- 0, zakończonych: a) wyrokiem umarzającym postępowanie -0 b) wyrokiem warunkowo umarzającym postępowanie - 0 c) wyrokiem uniewinniającym - 0 d) wyrokiem skazującym -0 e) ugodą - 0 6. liczba wyroków dotyczących sytuacji, w których oskarżycielem była osoba pełniąca funkcję publiczną (np. polityk, urzędnik, radny, poseł, senator, burmistrz, wójt, prezydent miasta, sędzia, prokurator, itp.). - 1 Ponadto w załączeniu przesyłam zanonimizowane orzeczenia wraz z uzasadnieniami. Wiceprezes Sądu Rejonowego w Olkuszu SSR Łukasz Ćmielewski dokument podpisano podpisem elektronicznym/    Potwierdzam zgodność wydruku z dokumentem wydanym w postaci elektronicznej: Identyfikator dokumentu 15104.37189.30464 Nazwa dokumentu Odpowiedź na wniosek.pdf Tytuł dokumentu Odpowiedź na wniosek Sygnatura dokumentu Adm.0123.11.2025 Data dokumentu 28.04.2025 15:08:15 Skrót dokumentu 3FFFB96970734713F3C489D32C972BCCC860 A1C2 Wersja dokumentu 1.2 Data podpisu 28.04.2025 Sygnatariusz Łukasz Henryk Ćmielewski Stanowisko Wiceprezes Rodzaj certyfikatu Certyfikat kwalifikowany podpisu elektronicznego EZD 3.126.1.1. Data wydruku: 28.04.2025 15:09:59 Autor wydruku: Lipa Elżbieta
  3._Wyrok_II_instancja_II_K_210_23.pdf	e Wyrok prawomocny Sygn. akt IV Ka 1405/24 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 6 grudnia 2024 r. Sąd Okręgowy w Krakowie, IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Dariusz Stachurski Protokolant: Marta Cieślik po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2024 r., sprawy M M s.K D ur. oskarżonego o przestępstwo z art. 212 $ 2 k.k. | W E s.L 1 J wN D oskarżonego o przestępstwo z art. 212 $ 1 k.k. na skutek apelacji wniesionych przez pełnomocników oskarżycieli prywatnych/obrońców oskarżonych od wyroku Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 15 kwietnia 2024 r. sygn. akt II K 210/23 I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; II. koszty zastępstwa procesowego między stronami wzajemnie znosi; III. zasądza od: M M W Ę na rzecz Skarbu Państwa kwoty po 200 (dwieście) złotych tytułem opłaty za postępowanie odwoławcze. TT no R Sędzia Sądu Okręgowego || ŚON warta Kr Dariusz cf ż ży” Sekretarz Sądowy
  1._Wyrok_I_instancja_II_K_210_23.pdf	Sygn. akt II K 210/23 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 15 kwietnia 2024 r. Sąd Rejonowy w Olkuszu, II Wydział Karny w składzie: Sędzia Piotr Rodak Protokolant: starszy sekretarz sądowy Klaudia Grela po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 12.12.2023 r., 26.02, 08.04, 15.04.2024 r. sprawy z oskarżenia prywatnego W. P. przeciwko: M. M. (M.) s. K. i D. z d. L. ur. (...) oskarżonemu o to, że: w dniu 7.09.2022, w O., na XXXIX sesji Rady Powiatu, publicznie, w sytuacji transmitowania obrad sesji w sieci na stronie internetowej Powiatu (...), pomówił W. P. o przekazanie radnemu Powiatu (...) P. P. (1) informacji naruszających dobra osobiste oraz naruszających w sposób zasadniczy prawo do prywatności innych osób, które to informacje miały służyć rozpowszechnianiu w środkach masowego przekazu oraz wśród mieszkańców O., czym poniżył go w opinii publicznej i naraził na utratę zaufania potrzebnego dla jego rodzaju działalności tj. o przestępstwo z art. 212 § 2 k.k. oraz z oskarżenia prywatnego wzajemnego M. M. przeciwko W. P. (P.) s. L. i J. z d. S. ur. (...) w m. N. oskarżonemu o to, że: w dniu 20.10.2022 r. w O. – poprzez kierowanie wiadomości adresowanych do wszystkich radnych Powiatu (...), kolportowanych przy pomocy poczty elektronicznej, pomawiał M. M., jakoby ten w swych publicznych wypowiedziach pomawiał W. P. i członków jego rodziny, oraz jakoby sugerował, że W. P. dopuścił się czynu zabronionego, co miało na celu umniejszenie autorytetu M. M. w oczach współpracowników (innych radnych), oraz jego autorytetu w oczach Przewodniczącego Rady Powiatu w (…), a w konsekwencji rzutuje na zaufanie w stosunku do M. M., które niezbędne jest do pełnienia funkcji radnego, wykonywanej przez Pokrzywdzonego Wzajemnego tj. o czyn z art. 212 § 1 k.k. I. na zasadzie art. 414 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. oskarżonego M. M. uniewinnia od zarzucanego mu czynu; II. na zasadzie art. 414 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. oskarżonego W. P. uniewinnia od zarzucanego mu czynu; III. na zasadzie art. 632 pkt 1 k.p.k. zasądza od W. P. na rzecz M. M. kwotę 5.140,40 (pięć tysięcy sto czterdzieści 40/100) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz na podstawie art. 1 i 13 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j.: Dz. U. 2023 r. poz. 123) zasądza od W. P. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem opłaty; IV. na zasadzie art. 632 pkt 1 k.p.k. zasądza od M. M. na rzecz W. P. kwotę 1.152,00 (jeden tysiąc sto pięćdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu wydatków oraz na podstawie art. 1 i 13 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t.j.: Dz. U. 2023 r. poz. 123) zasądza od M. M. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem opłaty. SSR Piotr Rodak
  1._Wyrok_I_instancja_II_K_608_23.pdf	Sygn. akt II K 608/23 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 24 maja 2024 roku Sąd Rejonowy w Olkuszu - II Wydział Karny - w składzie: Przewodniczący: Asesor sądowy Miłosz Jamrocha. Protokolant: Agnieszka Mączka z oskarżenia prywatnego M. U. po rozpoznaniu na terminie rozprawy w dniu 22 maja 2024 roku sprawy M. S. (S.), syna T. i M. z domu B., urodzonego (...) w K., oskarżonego o to, że: w dniu 12 października 2023 r. ma internetowym portalu F., pod postem specjalnym umieszczonym na koncie S. (…) dla W. w komentarzach do tego postu zniesławił M. U. pomawiając o to, że „jest żadnym mechanikiem tylko alkoholikiem, miglantem i złodziejem”, osobą która „chu.. się zna na robocie”, twierdząc, że jedyne na czym się zna to „jak odkręcić flachę i ją opróżnić”, twierdził również że jest „oszustem i konfabulantem”, które to określenia mogą narazić M. U. nie na utratę zaufania potrzebną do wykonywania prowadzonej działalności gospodarczej, tj. o czyn z art. 212 § 1 kk; I. oskarżonego M. S. w zakresie zarzuconego i opisanego czynu uznaje za winnego tego, że w dniu 12 października 2023 roku w O., za pomocą środków masowego komunikowania, na portalu f., pod postem umieszczonym na profilu S. (…) dla W. znieważył publicznie oraz pomówił M. U. o postępowanie i właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla prowadzenia działalności gospodarczej, pisząc że „nie jest żadnym mechanikiem tylko alkoholikiem, miglantem i złodziejem”, oraz wskazując że „chu** się zna na robocie”, „jedyne na czym się zna to jak odkręcić flachę i ją opróżnić”, oraz nazywając M. U. „oszustem i konfabulantem”, czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 212 § 2 kk w zw. z art. 212 § 1 kk w zb. z art. 216 § 2 kk w zw. z art. 216 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na mocy art. 216 § 2 kk w zw. z art. 11 § 3 kk przy zastosowaniu art. 34 § 1, § 1a pkt 1 i § 1aa pkt 1 kk i art. 35 § 1 kk wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym; II. na mocy art. 72 § 1 pkt 2 kk w zw. z art. 34 § 3 kk zobowiązuje oskarżonego M. S. do przeproszenia oskarżyciela prywatnego M. U. poprzez opublikowanie przeprosin na profilu S. (…). dla W. na portalu f. w terminie 1 (jednego) miesiąca od dnia uprawomocnienia się wyroku; III. na zasadzie art. 628 pkt 1 i 2 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego M. S. na rzecz oskarżyciela M. U. poniesione przez niego koszty procesu w kwocie 300 (trzystu) złotych, tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania, zaś na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120 (stu dwudziestu) złotych tytułem opłaty.
  2._Uzasadnienie_I_instancja_II_K_210_23_1.pdf	UZASADNIENIE Formularz UK 1 Sygnatura akt II K 210/23 Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. 1.USTALENIE FAKTÓW 0.1.Fakty uznane za udowodnione Lp. Oskarżony Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) 1.1.1. M. M. I Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione Dowód Numer karty zeznania P. P. (1) 123 zeznania B. H. 124 zeznania J. O. 125 nagranie XXXIX sesji Rady Powiatu (...) z dnia 7 września 2022 r. 26, 121 W dniu 7 września 2022 r. na XXXIX sesji Rady Powiatu publicznie, w sytuacji transmitowania obrad sesji w (...) podniósł kwestię związaną z życiem prywatnym starosty (...). M. M. wypowiedział słowa: "Jeżeli Pan się wypowiada na ten temat proszę przedstawić dowody. Rodzina, która w to była wmieszana, przecież ten Pan startował z Pana komitetu. To ma Pan jakieś dowody ? to proszę przedstawić". wyjaśnienia M. M. 107 Oskarżony M. M. jest zastępcą dyrektora Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w K., posiada powołanie na czas nieokreślony, ponadto jest radnym Rady Powiatu. Oskarżony nie był karany sądownie. kwestionariusz wywiadu środowiskowego 89 informacja z K. 118 1.1.2. W. P. II Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione Dowód Numer karty wydruk e- maila 84 pismo z dnia 12 września 2022 r. 85 wyjaśnienia W. P. 107-108 W. P. wypowiedź M. M. odebrał jako posłużenie się jego osobą i jego rodziny w kontekście dostarczenia informacji w "sprawie" dla radnego P. P. (2). W dniu 20 października 2022 r. do radnych powiatu (...) skierował wiadomość przy pomocy poczty elektronicznej: "Oświadczam Państwu, że publiczne sugerowanie, iż mógłbym komukolwiek przekazywać dowody w sprawie rozwodowej mojej córki są zwykłym pomówieniem." zeznania P. P. (1) 123v Oskarżony W. P. nie był karany sądownie. informacja z K. 117 0.1.Fakty uznane za nieudowodnione Lp. Oskarżony Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) 1.2.1. M. M. I Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione Dowód Numer karty W. P. poprzez twierdzenia M. M. zawarte w dniu 7 września 2022 r. w O., na XXXIX Rady Powiatu mógł zostać poniżony w opinii publicznej lub narażony na utratę zaufania potrzebnego dla jego rodzaju działalności. wyjaśnienia W. P. 107-108 1.2.2. W. P. II Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione Dowód Numer karty Twierdzenia zawarte w wiadomościach adresowanych do wszystkich radnych Powiatu (...), kolportowanych przy pomocy poczty elektronicznej przez W. P. w dniu 20 października 2022 r. miały na celu umniejszenie autorytetu M. M. w oczach współpracowników - innych radnych, a w konsekwencji rzutowało na zaufanie w stosunku do M. M., które jest niezbędne do pełnienia funkcji radnego. wyjaśnienia M. M. 107 1.OCena DOWOdów 0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów Lp. faktu z pkt 1.1 Dowód Zwięźle o powodach uznania dowodu zeznania P. P. (1) zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne, spójne i logiczne, korespondują z resztą ujawnionego i ocenionego jako wiarygodny materiału dowodowego, zeznania B. H. zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne, spójne i logiczne, korespondują z resztą ujawnionego i ocenionego jako wiarygodny materiału dowodowego, zeznania J. O. zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne, spójne i logiczne, korespondują z resztą ujawnionego i ocenionego jako wiarygodny materiału dowodowego, nagranie XXXIX sesji Rady Powiatu (...) z dnia 7 września 2022 r. dokonano oględzin nagrania, jej autentyczność nie budziła wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony postępowania wyjaśnienia M. M. co do zasady wyjaśnienia oskarżonego M. M. w zakresie odnoszącym się do stawianego mu zarzutu Sąd uznał za spójne, logiczne i polegające na prawdzie, korespondowały nadto z uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym , w zakresie w jakim odnosiły się one do zarzutu stawianego W. P., zdaniem Sądu zasługiwały na wiarę jedynie w zakresie okoliczności przesłania wiadomości ale już nie wpływu na opinię o M. M.. Obiektywna ocena intencji działania W. P. wskazuje, iż zmierzał on wyłącznie do ochrony swojego dobrego imienia w sytuacji w której odmiennie od intencji M. M. ocenił jego wystąpienie na sesji Rady Powiatu. kwestionariusz wywiadu środowiskowego dokument sporządzony w przewidzianej formie, przez osobę do tego upoważnioną 1.1.1 informacja z K. dokument urzędowy, nie kwestionowany przez strony wydruk e- maila treść wiadomości przedłożona sądowi nie budziła wątpliwości co do zgodności z treścią "przesłanej wiadomości" i nie była kwestionowana przez strony postępowania pismo z dnia 12 września 2022 r. zgodność treści kopii pisma z oryginałem nie budziła wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony postępowania 1.1.2 wyjaśnienia W. P. co do zasady wyjaśnienia oskarżonego W. P. Sąd uznał za spójne, i korespondujące z uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym, oskarżony nie zaprzeczył, że sporządził i przesłał e-maila jak również pismo z dnia 12.09.2022 r., przedstawił również w sposób przekonywujący motywację jaka nim kierowała. W zakresie w jakim wyjaśnienia W. P. odnosiły się do zarzutu stawianego M. M., Sąd uznał je wyłącznie za wyraz przyjętej przez oskarżonego interpretacji słów M. M., której Sąd nie podzielił. Zważywszy na wątpliwości Sądu co do wiarygodności zeznań świadków zawnioskowanych przez oskarżonego W. P., interpretacja ta nie znalazła również potwierdzenia w pozostałym uznanym za wiarygodny materiale dowodowym. 0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów (dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów) Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 Dowód Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu zeznania E. P. k. 132 zeznania wyuczone, stwierdzają wtórne okoliczności usłyszane od strony zainteresowanej w sprawie zeznania Z. D. k. 132v-133 zeznania świadka Sąd uznał za wyuczone, przy czym w istocie świadek potwierdził w fazie zadawania pytań, iż przed sesją Rady Powiatu, gdy w przestrzeni publicznej pojawiły się informacje odnośnie życia prywatnego starosty otrzymał od W. P. potwierdzenie owych informacji. zeznania I. K. k. 124 w ocenie Sądu zeznania świadka w zakresie w jakim opisywała okoliczności zapoznania się z relacją z sesji Rady Powiatu były wyuczone, a interpretacja słów M. M. w kontekście całej wypowiedzi wskazywała na próbę powielenia stanowiska W. P. co do ich znaczenia, przy czym o ile zainteresowany odbierał słowa M. M. jako stanowcze stwierdzenie faktu, iż to W. P. ujawnił P. P. (2) okoliczności dotyczące życia prywatnego starosty o tyle świadek zinterpretowała te słowa jako sugestię, iż W. P. wykorzystuje tragedię rodzinną do rozgrywek politycznych (co w żaden sposób nie wynikało z wypowiedzi M. M.). 1.1.1 zeznania P. P. (2) k. 125 w ocenie Sądu zeznania świadka były nieprzydatne dla ustaleń faktycznych 1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU Punkt rozstrzygnięcia z wyroku Oskarżony ☐ 3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej ☐ 3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej ☐ 3.3. Warunkowe umorzenie postępowania Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania ☐ 3.4. Umorzenie postępowania Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania ☒ 3.5. Uniewinnienie I M. M. Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia Odpowiedzialności na podstawie art. 212 § 1 kk podlega ten, kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Jest to tzw. przestępstwo pomówienia, zniesławienia. Charakteryzując w skrócie podaną kwalifikację prawną, należy wskazać, iż wykładnia przepisu art. 212 § 1 kk, wskazuje, że – w rozumieniu słownikowym – termin „pomawiać” oznacza „niesłusznie przypisać coś komuś, zarzucić coś, posądzić, oskarżyć o coś” (zob. Komentarz do art. 212 kk, pod red. A. Zolla, wyd. elektroniczne LEX). W art. 212 § 2 k.k. ustawodawca wyodrębnił pewien sposób dokonania zniesławienia z uwagi na charakter środka, którego użył sprawca do jego dokonania (tzw. zniesławienie medialne). Elementem kwalifikującym jest tu fakt działania „za pomocą środków masowego komunikowania”. Jest to pojęcie nieostre, zwłaszcza wobec braku regulacji normatywnych w tym zakresie. Trafne jest zapatrywanie, że chodzi tu o każdy instrument służący do publicznego przekazywania informacji (M. Mozgawa [w:] Kodeks karny. Praktyczny..., red. M. Mozgawa, 2013, art. 212, s. 482). Trybunał Konstytucyjny uznał (wyrok z 30.10.2006 r., P 10/06, OTK-A 2006/9, poz. 128), że do środków masowego komunikowania należy zaliczyć środki łącznie spełniające następujące kryteria: konieczności istnienia masowego odbiorcy, aktualności, krótkotrwałości informacji, powszechnego dostępu do niej i szybkiego tracenia na aktualności (przesłanka treści o charakterze masowym), przekazywania informacji w pewnym pakiecie, zinstytucjonalizowania nadawcy oraz istnienia tzw. gatekeepera, czyli kontrolera przekazywanych treści, np. redaktora naczelnego. Określenie enumeratywnego katalogu środków masowego komunikowania nie jest możliwe, głównie z racji stałego postępu technicznego. Będą nimi środki publicznego przekazywania informacji, takie jak prasa, radio, telewizja, publikacje książkowe, nagrania elektroniczne i Internet. W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie dał podstaw do przyjęcia, by oskarżony M. M. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu zabronionego z art. 212 § 2 k.k. Jakkolwiek nie ulega wątpliwości, że oskarżony M. M. wypowiedział słowa: "Jeżeli Pan się wypowiada na ten temat proszę przedstawić dowody. Rodzina, która w to była wmieszana, przecież ten Pan startował z Pana komitetu. To ma Pan jakieś dowody ? to proszę przedstawić:", tak nie można stwierdzić, by przedstawiona wypowiedź stanowiła stwierdzenie podlegające weryfikacji w kategoriach prawda/fałsz, co więcej aby naraziła W. P. na utratę zaufania potrzebnego dla danego rodzaju działalności, czy też poniżyła go w opinii publicznej. Poza osobami wskazanymi przez oskarżyciela prywatnego W. P., obecni na sesji Rady Powiatu odebrali słowa M. M. jako próbę przerwania wypowiedzi P. P. (2), która nie była związana z tematem sesji skoro dotyczyła sfery życia prywatnego. Oskarżony M. M. - według słuchającego go gremium w swej wypowiedzi domagał się od P. P. (2) dowodów na przedstawiane twierdzenia, a jedyny element łączący całą wypowiedź z W. P. to wskazanie, iż członkiem rodziny wmieszanej w całą sprawę jest osoba, która startowała z list P. P. (2). Zdaniem Sądu wskazana wypowiedź - spontaniczna i wysoce ogólnikowa - nie mogła narazić W. P. na skutki o których mowa w art. 212 k.k. Brak podstaw do przypisania M. M. zamiaru pomówienia jak i możliwości wystąpienia skutku w postaci narażenia na utratę zaufania względnie poniżenia W. P. - dekompletujące znamiona czynu zabronionego z art. 212 k.k. skutkowały uniewinnieniem oskarżonego M. M. od zarzucanego mu czynu. ☒ 3.5. Uniewinnienie II W. P. Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia Odpowiedzialności na podstawie art. 212 § 1 kk podlega ten, kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Jest to tzw. przestępstwo pomówienia, zniesławienia. Charakteryzując w skrócie podaną kwalifikację prawną, należy wskazać, iż wykładnia przepisu art. 212 § 1 kk, wskazuje, że – w rozumieniu słownikowym – termin „pomawiać” oznacza „niesłusznie przypisać coś komuś, zarzucić coś, posądzić, oskarżyć o coś” (zob. Komentarz do art. 212 kk, pod red. A. Zolla, wyd. elektroniczne LEX). Przedmiotem ochrony w omawianym przepisie jest cześć, określana potocznie jako "szacunek, poważanie, uznanie", może ono być również utożsamiane z kultem, uwielbieniem-przy czym w tym sensie zazwyczaj nie jest przedmiotem ochrony prawnokarnej (Marek Mozgawa, komentarz do art. 212 kodeksu karnego, 2013r.). W literaturze wskazuje się, że pomówienie musi odnosić się do postępowania, np. prowadzenia niemoralnego trybu życia lub właściwości np. alkoholizm, narkomania, a w przypadku podmiotu zbiorowego, np. niekompetencja personelu, chaos organizacyjny, które mogą poniżać daną osobę w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Natomiast nie należy do znamion przestępstwa zniesławienia to, czy pomówienie spowodowało wskazane w ustawie skutki. "Pomówienie może nastąpić bądź przez podanie pewnych informacji, choćby w postaci podejrzenia lub powtarzania pogłoski czy to umyślnie przez pomawiającego zmyślonej, czy rzeczywiście krążącej, bądź w postaci skonkretyzowanego zarzutu. Nie jest konieczne, aby sam pomawiający był źródłem zniesławiających wiadomości, wystarczy, aby pomawiał, na podstawie wiadomości otrzymanych od osób trzecich, byleby jego zamiarem było zniesławienie pokrzywdzonego" (Peiper, Komentarz (w;) Marek Mozgawa, komentarz do art. 212 kodeksu karnego, 2013r.). Charakterystyczne jest, o czym wspomina Sąd Najwyższy w postanowieniu z 14.10.2010r. (II KK 105/10), że o odpowiedzialności na podstawie powołanego przepisu można mówić, gdy sprawca zakomunikował wiadomości o postępowaniu lub właściwościach innej osoby, mogących ją poniżyć w opinii publicznej itd., przynajmniej jednej osobie, bądź w obecności jednej osoby. W sferze strony podmiotowej, czyn ten charakteryzują się umyślnością (może być popełnione zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym), a pomówienie jest przestępstwem formalnym, do dokonania którego nie jest wymagany skutek. Przypomnieć jednak należy, iż „pomówienie tylko wtedy podlega odpowiedzialności karnej, kiedy wiąże się z nim możliwość wystąpienia szkody moralnej po stronie osoby pokrzywdzonej w postaci możliwości poniżenia lub narażenia na utratę zaufania. Narażenie na poniżenie pomówionego podmiotu w opinii publicznej natomiast oznacza sytuację, w której istnieje realne niebezpieczeństwo pogorszenia w „odbiorze społecznym” ukształtowanej co do niego opinii (por. J. Raglewski (w:) A. Barczak-Oplustil, G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, M. Dąbrowska-Kardas, P. Kardas, J. Majewski, J. Raglewski, M. Rodzynkiewicz, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Część szczególna. Tom II. Komentarz do art. 117 - 277 KK, Zakamycze 2006, wyd. II, s. 786). Zauważyć również trzeba, że przepis art. 212 § 1 kk mówi nie o poniżeniu w ogóle, lecz „o poniżeniu w opinii publicznej”, co oznacza, że chodzi tu nie tyle o urazę osobistych uczuć osoby pokrzywdzonej, ale o to, jak osoba pomówiona będzie postrzegana przez szeroki, nieokreślony krąg osób. Karalne jest więc takie pomówienie, które może prowadzić do upokorzenia danej osoby w opinii innych osób, spowodować, że inne osoby będą uważać pokrzywdzonego za osobę poniżoną (zob. J. Wojciechowski (w:) M. Fleming, B. Michalski, W. Radecki, R. Stefański, J. Warylewski, J. Wojciechowska, A. Wąsek, J. Wojciechowski, Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz do art. 117 - 221. Tom I, Warszawa 2004, wyd. II, s. 1090). W konsekwencji, jeżeli pomówienie wywołuje wyłącznie skutki w sferze osobistej danej osoby i nie wystawia na szwank jej publicznej reputacji, wówczas nie można mówić o odpowiedzialności karnej z art. 212 § 1 kk.” (zob. uzasadnienie postanowienia SN z dnia 14.10.2010 r., sygn. II KK 105/10). Oskarżony W. P. stanął pod zarzutem popełnienia czynu z art. 212§1 kk. Zaś przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe nie dostarczyło podstaw, do uznania aby oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona opisanego przestępstwa. W rozpoznawanej sprawie brak jest zasadnych podstaw, do przyjęcia, iż W. P. zrealizował znamiona omawianego przestępstwa. Poczynione w sprawie ustalenia faktyczne dowodzą, iż W. P. w mailu nie oskarżył M. M. o pomówienie, przytoczył tylko jego wypowiedź z 7 września 2022 r. i poinformował radnych, że każde nieuprawnione posługiwanie się jego osobą będzie traktowane jako pomówienie. Mając na uwadze, iż celem działania W. P. była ochrona własnego dobrego imienia, które w jego mniemaniu zostało narażone na szwank przez wypowiedź M. M. a nie poniżenie M. M. bądź narażenie na utratę zaufania - co dekompletuje znamiona strony podmiotowej czynu - wobec wystąpienia negatywnej przesłanki procesowej, należało oskarżonego W. P. uniewinnić od zarzucanego mu czynu. 1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie Oskarżony Punkt rozstrzygnięcia z wyroku Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu Przytoczyć okoliczności 1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU Oskarżony Punkt rozstrzygnięcia z wyroku Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu Przytoczyć okoliczności 1.inne zagadnienia W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę 1.KOszty procesu Punkt rozstrzygnięcia z wyroku Przytoczyć okoliczności III Uniewinnienie oskarżonego M. M. od zarzucanego mu czynu spowodowało konieczność obciążenia – w myśl art. 632 pkt 1 k.p.k. – kosztami procesu oskarżyciela prywatnego W. P. w tym opłatą na rzecz Skarbu Państwa oraz kosztami zastępstwa procesowego M. M. zgodnie z przedłożonym spisem kosztów, z tym, że kwota której domagał się M. M. została obniżona z racji podwójnej roli w jakiej występowała jego pełnomocnik oraz dostosowana do stawek maksymalnych wynikających z Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych. IV Uniewinnienie oskarżonego W. P. od zarzucanego mu czynu spowodowało konieczność obciążenia – w myśl art. 632 pkt 1 k.p.k. – kosztami procesu oskarżyciela prywatnego M. M. w tym opłatą na rzecz Skarbu Państwa oraz kosztami zastępstwa procesowego z uwzględnieniem stawek minimalnych Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie wobec nie przedłożenia spisu kosztów. 1.Podpis
  3._Wyrok_II_instancja_II_K_608_23.pdf	Wyrok prawomocny Sygn. akt IV Ka 1614/24 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 28 listopada 2024 r. Sąd Okręgowy w Krakowie, IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Piotr Kowalski Protokolant: Aleksandra Jakubowska po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2024 r., sprawy M. S zd s. T iIM - d.B z) ; wkK m oskarżonego o przestępstwo z art. 212 $ 1 k.k. na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego od wyroku Sądu Rejonowego w Olkuszu z dnia 24 maja 2024r. sygn. akt II K 608/23 i. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok; | II. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 420 (czterysta dwadzieścia) złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze. Ka ormninala wisńshn redplny Sędzia Sądu Okręgowego ZęOdnoŚ ż © ( kamiwieccca Piotr ko ga wa) "- (| ożezać |)
  2._Uzasadnienie_pierwsza_instancja_II_K_608_23.pdf	UZASADNIENIE Formularz UK 1 Sygnatura akt II K 608/23 Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. 1. USTALENIE FAKTÓW 1.1. Fakty uznane za udowodnione Lp. Oskarżony Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) 1.1.1. M.S. Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione Dowód Numer karty Z uwagi na złożenie przez oskarżonego wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie co do wymierzonej kary i innych konsekwencji karnych Sąd na mocy art. 423 § 1a kpk ograniczył zakres uzasadnienia do wyjaśnienia podstawy prawnej skazania oraz rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu dotyczących oskarżonego M.S. 1.2. Fakty uznane za nieudowodnione Lp. Oskarżony Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) 1.2.1. Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione Dowód Numer karty 2. OCENA DOWODÓW 2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów Lp. faktu z pkt 1.1 Dowód Zwięźle o powodach uznania dowodu 2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów (dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów) Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 Dowód Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu 3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU Punkt rozstrzygnięcia z wyroku Oskarżony ☒ 3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem I M.S. Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej Odpowiedzialności na podstawie art. 212 § 1 kk podlega ten, kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Jest to tzw. przestępstwo pomówienia, zniesławienia. Charakteryzując w skrócie podaną kwalifikację prawną, należy wskazać, iż wykładnia przepisu art. 212 § 1 kk, wskazuje, że – w rozumieniu słownikowym – termin „pomawiać” oznacza „niesłusznie przypisać coś komuś, zarzucić coś, posądzić, oskarżyć o coś” (zob. Komentarz do art. 212 kk, pod red. A. Zolla, wyd. elektroniczne LEX). W art. 212 § 2 k.k. ustawodawca wyodrębnił sposób dokonania zniesławienia z uwagi na charakter środka, którego użył sprawca do jego dokonania (tzw. zniesławienie medialne). Elementem kwalifikującym jest tu fakt działania „za pomocą środków masowego komunikowania”. Jest to pojęcie nieostre, zwłaszcza wobec braku regulacji normatywnych w tym zakresie. Trafne jest zapatrywanie, że chodzi tu o każdy instrument służący do publicznego przekazywania informacji (M. Mozgawa [w:] Kodeks karny. Praktyczny..., red. M. Mozgawa, 2013, art. 212, s. 482). Trybunał Konstytucyjny uznał (wyrok z 30.10.2006 r., P 10/06, OTK-A 2006/9, poz. 128), że do środków masowego komunikowania należy zaliczyć środki łącznie spełniające następujące kryteria: konieczności istnienia masowego odbiorcy, aktualności, krótkotrwałości informacji, powszechnego dostępu do niej i szybkiego tracenia na aktualności (przesłanka treści o charakterze masowym), przekazywania informacji w pewnym pakiecie, zinstytucjonalizowania nadawcy oraz istnienia tzw. gatekeepera, czyli kontrolera przekazywanych treści, np. redaktora naczelnego. Określenie enumeratywnego katalogu środków masowego komunikowania nie jest możliwe, głównie z racji stałego postępu technicznego. Będą nimi środki publicznego przekazywania informacji, takie jak prasa, radio, telewizja, publikacje książkowe, nagrania elektroniczne i Internet. Charakteryzując z kolei przestępstwo z art. 216 kk, należy wyjaśnić, iż przedmiotem ochrony art. 216 § 1 kk jest godność każdej osoby fizycznej. Czyn ten może być popełniony z zamiarem bezpośrednim, jest to przestępstwo formalne, a dla ustalenia, czy określone zachowanie sprawcy ma charakter znieważający, decydujące znacznie mają kryteria obiektywne, biorąc pod uwagę ogólnie przyjęte normy obyczajowe. Subiektywny odbiór zachowania sprawcy przez pokrzywdzonego ma znacznie tylko z punktu widzenia trybu ścigania tego przestępstwa. „Istota tego rodzaju czynu karalnego sprowadza się do zachowania, które według zdeterminowanych kulturowo i społecznie aprobowanych ocen stanowi wyraz pogardy, uwłaczania czci drugiego człowieka” - (zob. Komentarz do art. 216 kk, pod red. A. Zoll, wyd. elektroniczne LEX). Powyższe uwagi dotyczące typu art. 212 § 2 kk odnoszą się analogicznie do typu z art. 216 § 2 kk. W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dał podstawę do przyjęcia, że oskarżony M.S. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu zabronionego z art. 212 § 2 kk w zw. z art. 212 § 1 kk w zb. z art. 216 § 2 kk w zw. z art. 216 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Oskarżony M.S. napisał na portalu społecznościowym o pokrzywdzonym, że "nie jest żadnym mechanikiem tylko alkoholikiem, miglantem i złodziejem”, oraz wskazywał, że „chu**” się zna na robocie”, „jedyne na czym się zna to jak odkręcić flachę i ją opróżnić”, oraz nazwał pokrzywdzonego M. U. „oszustem i konfabulantem”, co stanowiło fakt bezsporny. Tak sformułowane wypowiedzi zdecydowanie mogły poniżyć pokrzywdzonego w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla prowadzenia swojej działalności. Co więcej ich treść i wulgarność nie pozostawiała wątpliwości co do tego, że stanowiły one również zniewagę w rozumieniu art. 216 kk. Jednocześnie wskazać należy F. jest internetowym portalem o nieograniczonej możliwości dostępu, a oskarżony udostępnił te komentarze na ogólnodostępnym profilu S. (...). dla W.i dostęp do nich miała każda chętna osoba, co przesądziło o realizacji typów kwalifikowanych z art. 212 § 2 kk i art. 216 § 2 kk. Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego Sąd doszedł do przekonania, że jest on znaczny. Dokonując powyższej oceny Sąd wziął pod uwagę rodzaj dóbr, jakie zostały przez jego zachowanie naruszone. Oskarżony swoim postępowaniem dopuścił się zamachu na takie dobro prawne, jak cześć i godność pokrzywdzonego. Potocznie cześć określa się jako szacunek, poważanie, uznanie. Oskarżony niewątpliwie w omawianym stanie faktycznym działał z zamiarem bezpośrednim. Mianowicie dopuszczając się zachowania przypisanego mu w wyroku doskonale wiedział, że obraża i zniesławia pokrzywdzonego w przestrzeni publicznej. Oskarżony zdawał sobie sprawę z konsekwencji swojego zachowania, z tego co robi, obejmował świadomością znamiona czynu - i mimo uświadamiania sobie naganności i bezprawności tego zachowania, mimo uświadamiania sobie możliwości popełnienia czynu, dopuszczał się zachowania składającego się na przypisany mu czyn zabroniony. Bezsporna jest w niniejszej sprawie zarzucalność procesu decyzyjnego oskarżonego. Jego zachowanie było bezprawne, a tym samym uzasadnione było wymaganie postępowania zgodnego z normą prawną. W sprawie nie zachodziły żadne okoliczności, które ewentualnie mogłyby umniejszyć stopień zawinienia. W ocenie Sądu oskarżony miał świadomość sprzeczności swojego zachowania nie tylko z ustawą, ale nawet z podstawowymi zasadami społecznymi. ☐ 3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej ☐ 3.3. Warunkowe umorzenie postępowania Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania ☐ 3.4. Umorzenie postępowania Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania ☐ 3.5. Uniewinnienie Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia 4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE Oskarżony Punkt rozstrzygnięcia z wyroku Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu Przytoczyć okoliczności M.S. I Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu, Sąd wymierzył wobec niego karę za przypisane mu przestępstwo. Przy ustaleniu wymiaru kary Sąd kierował się dyrektywami wskazanymi przez przepis art. 53 k.k. Wymierzając karę, Sąd uwzględnił stopień winy, który był znaczny, z uwagi na okoliczność, iż oskarżony był w pełni poczytalny, a jego wiek pozwalał na szerokie rozpoznanie znaczenia swojego czynu. W zakresie stopnia winy nie było okoliczności, które przemawiały na korzyść oskarżonego. Sąd wziął pod uwagę również znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, tj. motywację, której podłożem była błaha pobudka oraz naruszenie dobra, jakim jest cześć tj. szacunek, poważanie, uznanie, jak również zamiar bezpośredni. Co więcej, Sąd wziął pod uwagę okoliczność, że oskarżony jest osobą uprzednio karaną. Na wymiar kary miała również wpływ okoliczność popełnienia czynu. Oceniając wszystkie opisane okoliczności Sąd doszedł do przekonania, że dla zapewnienia poszanowania prawa przez oskarżonego, najwłaściwszą reakcją na jego zachowanie będzie wymierzenie wobec M.S. kary 4 miesięcy ograniczenia wolności. W ocenie Sądu tak określona kara spełni cele jej stawiane, bowiem jest w pełni adekwatna do ujawnionych okoliczności podmiotowych i przedmiotowych. Celem ukarania oskarżonego jest zapobieżenie popełnianiu przestępstw w przyszłości, zarówno podobnych do badanego w przedmiotowej sprawie, jak i wszelkich innych naruszeń prawa, tak przez oskarżonego, jak i innych potencjalnych sprawców. Kara wymierzona oskarżonemu ma przede wszystkim spełniać funkcje pozytywnej prewencji generalnej, prewencji integrującej wokół respektowania prawa oraz pogłębiania zaufania do działalności organów wymiaru sprawiedliwości, jako zapewniającej ochronę podstawowych dóbr prawnych. Odnośnie do prewencji generalnej tak ukształtowana kara będzie stanowić dla społeczeństwa sygnał, iż tego typu czyny spotykać się będą z adekwatną reakcją wymiaru sprawiedliwości. W ocenie Sądu, tak ukształtowania kara jest odpowiednio surowa, przez co spełni stawiane jej cele zapobiegawcze i wychowawcze. M.S. II Na mocy art. 72 § 1 pkt 2 kk w zw. z art. 34 § 3 kk Sąd zobowiązał oskarżonego M.S. do przeproszenia oskarżyciela prywatnego M. U. poprzez opublikowanie przeprosin na profilu S. (…) dla W. na portalu f.. Orzekając tak określony obowiązek Sąd miał na uwadze, że będzie on spełniał zadanie nie tylko represyjne, ale i prewencyjne, tak aby kontrolować postawę oskarżonego w przyszłości. W ocenie Sądu tak określony środek uznać należało za niezbędny dla zapewnienia chociaż częściowego naprawienia wyrządzonej przestępstwem krzywdy. Wskazać należy, że nie wywiązanie się przez oskarżonego z orzeczonego obowiązku może dawać podstawę do zarządzenia wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności na podstawie art. 65 § 1 kkw. 5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU Oskarżo ny Punkt rozstrzygni ęcia z wyroku Punkt z wyroku odnoszą cy się do przypi sanego czynu Przytoczyć okoliczności 6. INNE ZAGADNIENIA W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę 7. KOSZTY PROCESU Punkt rozstrzyg nięcia z wyroku Przytoczyć okoliczności III Wobec skazania oskarżonego M.S. obciążono go kosztami procesu w wysokości 300 złotych na rzecz oskarżyciela prywatnego M. U., oraz w wysokości 120 złotych na rzecz Skarbu Państwa. 8. PODPIS ASR Miłosz Jamrocha Sygn. akt II K 608/23 Zarządzenie  Proszę odnotować uzasadnienie;  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć oskarżycielowi prywatnemu;  kal. 14 dni. 12 lipca 2024 roku ASR Miłosz Jamrocha