Sygnatura akt IV Kz 164/22 Legnica, dnia 15 czerwca 2022 r.
Sygnatura akt oskarżyciela: PR 4 Ds 249.2021
POSTANOWIENIE
Sąd Okręgowy w Legnicy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Dominik Bobrek
Protokolant: st. sekr. sąd. Patrycja Staniukiewicz
po rozpoznaniu w sprawie przeciwko:
T. N.s. J. urodz. (...)
i. J. P. s. M. urodz. (...)
oskarżonym o przestępstwo z art. 23 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o
dostępie do informacji publicznej
zażalenia wniesionego przez oskarżyciela subsydiarnego
na postanowienie Sądu Rejonowego w Legnicy
z dnia 12 kwietnia 2022 r.
w przedmiocie umorzenia postępowania
na podstawie art. 437 $ 11 2 kpk
postanawia
I. uchylić zaskarżone postanowienie w zakresie dotyczącym
oskarżonego J. P. i sprawę tego oskarżonego przekazać do
ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu Legnicy,
II. utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie w zakresie dotyczącym
T. N.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Legnicy postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2022 r. w
sprawie sygn. akt II K 45/22 na podstawie art. 17 $ 1 pkt 2 kpk umorzył
postępowanie w sprawie z oskarżenia subsydiarnego A. K. wobec T. N. oraz
wobec J. P., a kosztami procesu na podstawie art. 632 pkt 1 kpk obciążył
oskarżyciela subsydiarnego.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożył oskarżyciel subsydiarny i
wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy
Sądowi Rejonowemu w Legnicy do ponownego rozpoznania, jak również o
zasądzenie od oskarżonych — solidarnie — na rzecz oskarżyciela subsydiarnego
zwrotu kosztów postępowanie zażaleniowego.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługiwało częściowo na uwzględnienie.
Zgodzić należało się ze skarżącym, że stanowisko sądu I instancji, iż w
sprawie zaszła negatywna przesłanka procesowa w postaci braku znamion czynu
zabronionego w czynie oskarżonego J. P. nie może zostać zaakceptowane, gdyż
jest co najmniej przedwczesne. Oznaczałoby to bowiem, że w sprawie nie ma
żadnego dowodu, który choćby w stopniu minimalnym wskazywał, że
zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona występku z art.23 ustawy o
dostępie do informacji publicznej. Tymczasem z zebranych w sprawie
dokumentów wynika, że spółka zarządzana przez J. P., po zajęciu przez niego
funkcji zarządczej, nie zareagowała na treść wydanego 22 maja 2019 roku
wyroku WSA we Wrocławiu w sprawie IV SA/Wr 42/19 oraz sporządzonego w
nawiązaniu do tego orzeczenia pisma oskarżyciela z dnia | września 2019 roku.
Wbrew twierdzeniu sądu I instancji, analiza powyższego uzasadnienia wyroku
WSA wcale nie wyklucza, że po wydaniu pierwszego z orzeczeń WSA w tej
sprawie, nie doszło do rażącego naruszenia przepisów związanego z dalszą
bezczynnością, co w istocie dotyczyć może wyłącznie następcy oskarżonego T.
N.
Poczynienie ustaleń w tym zakresie wymaga jednak przeprowadzenia
postępowania dowodowego. W szczególności ustalenia czy spółka wykonała pkt
II wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 22 maja 2019 roku i jakiej odpowiedzi
udzieliła, a jeżeli tego nie uczyniła, to z jakiego powodu i jaki był w tym udział
J.P.
Sąd odwoławczy podziela w pełni pogląd ugruntowany już przez
judykaturę, który dopuszcza umorzenie postępowania w sprawie na posiedzeniu
bez przeprowadzenia postępowania dowodowego, ale ogranicza to do
przypadków wyjątkowych i ewidentnych. Takich przypadków, w których
zbędne jest przeprowadzanie jakichkolwiek czynności na rozprawie — inaczej
mówiąc, w których brak podstaw do pociągnięcia oskarżonego do
odpowiedzialności jest wprost widoczny, jednoznaczny i oczywisty. Nie jest tak
w rozpoznawanej sprawie w zakresie czynu zarzucanego J. P. Dlatego też sąd
odwoławczy orzekł jak na wstępie. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd
Rejonowy przeprowadzi postępowanie dowodowe w zakreślonym zakresie po
czym oceni dowody w aspekcie ewentualnej odpowiedzialności prawnej
oskarżonego, w tym szczególnie kwestii umyślności, a także społecznej
szkodliwości czynu.
Należało natomiast zaakceptować rozstrzygnięcie sądu I instancji w części
dotyczącej oskarżonego T. N. Sąd trafnie podnosił, że oskarżony ten udzielił
odpowiedzi na pierwszy wniosek skarżącego, a interpretacja przepisów jakiej
dokonał, choć jak się później okazało błędna, była jednak możliwa. Spostrzegł
to również WSA, który uznał, że bezczynność w tym zakresie nie miała miejsca
z rażącym naruszeniem prawa. Powyższe, w aspekcie niezbędnej do przypisania
3
dokonania przestępstwa z art.23 ustawy o dostępie do informacji publicznej
umyślności, uzasadniało przekonanie, że zachowanie T. N. nie wyczerpało
wszystkich znamion zarzucanego mu czynu. Później natomiast, gdy do spółki
dotarła wyrażona w orzeczeniu interpretacja przepisów, oskarżony ten
przebywał na zwolnieniu lekarskim z którego przeszedł na emeryturę. Spółką
więc w rzeczywistości już nie zarządzał i nie miał wiedzy o jej bieżących
sprawach.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak na wstępie.
Sygnatura akt IV Ka 588/22 Legnica, dnia 07 lutego 2023 r.
Sygnatura akt oskarżyciela: PR 4 Ds 249.2021
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sąd Okręgowy w Legnicy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Lech Mużyło
Protokolant: sekret. Patrycja Staniukiewicz
po rozpoznaniu w dniach 22 listopada 2022 r., 27 grudnia 2022 r. i 07 lutego
2023 r.
sprawy J. P. (P.)
syna M. i D. z domu P.
urodzonego (...) we W.
oskarżonego o to przestępstwo z art. 23 ustawy z dnia 6 września 2001 roku
o dostępie do informacji publicznej
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela subsydiarnego A. K.
od wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy
z dnia 19 sierpnia 2022 r. sygn. akt II K 673/22
I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,
Il. kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciąża oskarżyciela
subsydiarnego A. K.
