Sygn. akt XIV K 57/17/58
Postanowienie
Dnia 21 marca 2017 roku
Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie, XIV Wydział
Karny w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Agnieszka Pilarczyk
Protokolant: Monika Szymanek — protokolant sądowy
przy udziale oskarżyciela prywatnego Z D
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 21 marca 2017 roku w Krakowie
w sprawie przeciwko H K
oskarżonej o przestępstwo z art. 212 $ 2 k.k.
z urzędu
w przedmiocie umorzenia postępowania karnego
na podstawie art. 496 $ 1 i 2 k.p.k. oraz art. 632a $ 1 k.p.k i art. 632 pkt I
k.p.k. w zw. z $ II ust. 2 pkt I rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.
U. z 2015r., poz. 1800)
postanawia:
I. umorzyć postępowanie karne przeciwko oskarżonej H K ,o to, że
w dniu 16 lutego 2016 roku w K przy ulicy R W
trakcie Zebrania Wspólnoty Mieszkaniowej budynku , położonego przy
ul. M wkK , pomówiła publicznie Z D o
współudział w zabójstwie ich sąsiadki, a zarazem przyjaciółki jego żony, pani
Z P , (j. o przestępstwo z art. 212 $ I k.k.;
II. stwierdzić, że koszty sądowe w postaci zryczałtowanej
równowartości wydatków, złożone przez oskarżyciela prywatnego przy
akcie oskarżenia, ponosi Skarb Państwa i zarządzić ich zwrot
oskarżycielowi prywatnemu Z D ;
III. zasądzić od oskarżyciela prywatnego Z D na
rzecz oskarżonej H K ' kwotę 720 zł (siedemset dwadzieścia)
tytułem zwrotu kosztów procesu.
albowiem
oskarżony odstąpił od oskarżenia, a zatem, stosownie do treści art. 496 $ 112
k.p.k. postępowanie karne w niniejszej sprawie należało umorzyć.
Jednocześnie, mając na uwadze wniosek obrońcy oskarżonej o zasądzenie na
jej rzecz kosztów procesu, zasadne było zasądzenie ich na jej rzecz od
oskarżyciela prywatnego — stosownie do treści powołanych powyżej
przepisów. Sąd orzekł nadto, iż koszty procesu w postaci zryczałtowanej
równowartości wydatków ponosi w tej sprawie Skarb Państwa. Wprawdzie z
treści art. 632 k.p.k. wynikałoby, że powinien je ponieść oskarżyciel
prywatny, ale mając na uwadze okoliczności tej sprawy, należało, w ocenie
Sądu, skorzystać z możliwości przewidzianej w art. 632a k.p.k. Oskarżyciel
prywatny stawił się bowiem na dzisiejszym posiedzeniu Sądu, oświadczył, że
odstępuje od oskarżenia i wyjaśnił przekonywująco motywy, które kierowały
nim przy wytaczaniu niniejszej sprawy. Swoim postępowaniem wykazał, że
jego intencją było subiektywne poczucie krzywdy i przekonanie, że doszło do
popełniania na jego szkodę przestępstwa, które po przemyśleniu
zweryfikował. Skutkiem tych przemyśleń było cofnięcie wniesionego przez
niego aktu oskarżenia. Taka postawa Świadczy o odpowiedzialności
oskarżyciela prywatnego i uzasadnia skorzystanie z możliwości nie
obciążania go ponad konieczną miarę kosztami tego procesu. Zwłaszcza, że
musi on ponieść koszty, jakie oskarżona wyłożyła w związku z podjęciem
swojej obrony.
Sygn. akt XIV K 356/08/S
POSTANOWIENIE
Dnia I marca 2017 roku
Sąd Rejonowy dla Krakowa — Śródmieścia w Krakowie XIV Wydział Karny
w składzie:
Przewodniczący: SSR Katarzyna Cielarska
Protokolant: Aleksandra Urban — starszy protokolant
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Krakowie Mirosławy
Kalinowskiej — Zajda
po rozpoznaniu w dniu | marca 2017 roku w Krakowie na posiedzeniu
w sprawie J K - J
oskarżonego o przestępstwo z art. 18 $ 3 kk w zw. zart. 231 $ 2 kk i inne
z urzędu
w przedmiocie umorzenia postępowania karnego
na podstawie art. 17$1 pkt 5 kpk
postanawia:
umorzyć postępowanie karne przeciwko oskarżonemu JJ
K - J o przestępstwo z art. 18 $ 3 kk w zw. zart. 231 $2
kk i inne w sprawie do sygn. akt XIV K 356/08/8
Uzasadnienie
Przed tutejszym Sądem toczyło się postępowanie karne przeciwko
oskarżonemu J K - J o przestępstwo z art. 18 $ 3
kk w zw. z art. 231 $ 2 kk i inne. Jak z aktualnych danych z bazy danych
PESEL oskarżony J K -J zmarł w dniu 26.11.2016 roku
(numer aktu zgonu k. 4145 verte). Śmierć
oskarżonego stanowi bezwzględną przesłankę procesową, skutkującą — z woli
ustawodawcy wyrażonej w art. 17 $ 1 pkt 5 kpk niedopuszczalnością
postępowania karnego. W świetle powyższych okoliczności oczywistym jest
zatem, że zachodzi przyczyna wyłączająca postępowanie karne, rodząca
konieczność umorzenia postępowania karnego.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
Sygn. akt II K 380/17/8
POSTANOWIENIE
Dnia 5 czerwca 2017 roku
Sąd Rejonowy dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący : SSR Lidia Pęciak
Protokolant : Alicja Raczyńska — starszy protokolant sądowy
przy udziale Prokuratora ---
po rozpoznaniu w sprawie
z oskarżenia prywatnegoZ B -D
przeciwko K W
oskarżonej o przestępstwo z art. 212 $ 2 k.k.
z urzędu
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia:
I. na podstawie art. 339 $ 3 pkt I k.p.k. i art. 17 $ I pkt 2 k.p.k. postępowanie
karne z oskarżenia prywatnego Z B - D przeciwko K
W o czyn z art. 212 $ 2 k.k. umorzyć z uwagi na brak znamion czynu
zabronionego:
II. na podstawie art. 632 pkt I k.p.k. stwierdzić, że koszty postępowania ponosi
oskarżycielka prywatna w zakresie, w jakim je poniosła.
Uzasadnienie
W dniu 30 marca 2017 roku do Sądu Rejonowego dla Krakowa — Śródmieścia
w Krakowie wpłynął prywatny akt oskarżenia Z B - D przeciwko
K W o czyn z art. 212 $ 2 k.k. polegający na tym. że w dniu 26 grudnia
2015 r. zamieszczając na portalu internetowym ,, > stanowiącym środek
masowego komunikowania (pod adresem
) wpis o treści: „Mama trafiła do pani radiolog z
podejrzeniem zakrzepicy w nodze w klinice w K . Pani radiolog od
progu krzyczała (krzyczała!), że nie wykona usg tętnic, tylko samych żył, bo nie ma
czasu. Pani radiolog nie miała czasu, a mama od dwóch nocy nie mogła spać z
powodu nietypowego i silnego bólu w nodze. Lekarz pierwszego kontaktu skierował ją
na usg w trybie cito z podejrzeniem zakrzepicy. Wykonując badanie pani radiolog nie
komentowała stanu żył. Wykonywała wynik i zakończyła wizytę. Luki w kompetencji,
niewłaściwe zachowanie. Nie tego spodziewam się po lekarzu. Nie tego spodziewam
się po kosztownej wizycie w prywatnej klinice. ”, pomówiłaZ B -D o to,
że podczas wizyty lekarskiej krzyczała, nie wykonała badania u osoby potrzebującej
pomocy lekarskiej z uwagi na brak czasu oraz że cechują ją luki w kompetencji i
niewłaściwe zachowanie — to jest pomówiła o takie postępowanie i o takie
właściwości, które poniżają w opinii publicznej i narażają na utratę zaufania
potrzebnego dla wykonywania zawodu lekarza.
Sąd ustalił i zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 212 $ I k.k. karze podlega, kto pomawia inną osobę,
grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą
osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w
opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska,
zawodu lub rodzaju działalności. Art. 212 $ 2 k.k. stanowi, iż jeżeli sprawca
dopuszcza się czynu określonego w $ 1 za pomocą środków masowego
komunikowania podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia
wolności do roku.
Pomówienie (zniesławienie) to oskarżanie o coś, zarzucanie komuś czegoś,
przypisywanie nieprawdziwych zarzutów. W normatywnym ujęciu może zaistnieć
również w przypadku postawienia zarzutów prawdziwych (por. Anna Muszyńska,
Komentarz do art. 212 Kodeksu karnego, stan prawny: I marca 2014 rok, Lex, teza 7).
Analizując znaczenie „poniżenia”, należy mieć na uwadze, że karalnym jest jedynie
takie pomówienie, które może prowadzić do upokorzenia danej osoby w opinii innych.
Odnosząc się do istoty narażenia na utratę zaufania potrzebnego dla danego zawodu
wskazać należy, że tego rodzaju zachowania zniesławiające nie są skatalogowane w
przepisie. Mogą natomiast mieć charakter wyrażający opinie, wskazujący na określone
atrybuty osobowości. bądź zarzuty dotyczące życia prywatnego. które obiektywnie
mogą spowodować utratę zaufania opinii publicznej.
W niniejszej sprawie nie zostały zrealizowane znamiona wskazanego wyżej
przestępstwa.
Okolicznością niesporną jest, że w dniu 26 grudnia 2015 roku K W
na portalu internetowym „ który stanowi środek masowego
komunikowania zamieściła wpis o treści „Mama trafiła do pani radiolog z
podejrzeniem zakrzepicy w nodze w klinice wK . Pani radiolog od
progu krzyczała (krzyczała!), że nie wykona usg tętnic, tylko samych żył, bo nie ma
czasu. Pani radiolog nie miała czasu, a mama od dwóch nocy nie mogła spać z
powodu nietypowego i silnego bólu w nodze. Lekarz pierwszego kontaktu skierował ją
na usg w trybie cito z podejrzeniem zakrzepicy. Wykonując badanie pani radiolog nie
komentowała stanu żył. Wykonywała wynik i zakończyła wizytę. Luki w kompetencji,
niewłaściwe zachowanie. Nie tego spodziewam się po lekarzu. Nie tego spodziewam
się po kosztownej wizycie w prywatnej klinice. ”
Oskarżycielka prywatna uznała, iż wskazany wyżej wpis stanowi pomówienie
jej osoby, które poniża ją w opinii publicznej. Że stanowiskiem tym nie można się
jednak zgodzić. Sam fakt skrytykowania postępowania oskarżycielki prywatnej nie
realizuje znamion przestępstwa z art. 212 $ 2 k.k. nawet jeżeli oskarżycielka prywatna
nie zgadza się z daną wypowiedzią. Działanie takie jest działaniem w granicach prawa.
a zatem nie można go uznać za bezprawne. Zdaniem Sądu treść analizowanej w tej
sprawie wypowiedzi oskarżonej nie wskazuje, aby zmierzała ona do poniżenia osoby
oskarżycielki prywatnej. O zniesławiającym charakterze przekazywanych wiadomości
przez pomawiającego nie decyduje bowiem subiektywne odczucie osoby pomawianej,
lecz obiektywna ocena. tj. stwierdzenie. czy w Świetle ocen społecznych mamy do
czynienia z zarzutem zniesławiającym. Użyte przez oskarżoną słowa takie jak „Łuki w
kompetencji, niewłaściwe zachowanie ”, w ocenie Sądu, nie były zniesławiające, choć
niewątpliwie miały charakter ocenny i krytykujący, a w odczuciu oskarżycielki
prywatnej mogły być dla niej przykre. W ocenie Sądu, wpis oskarżonej, oceniany
obiektywnie nie nosi znamion przestępstwa. a stanowi jedynie wyraz negatywnej
oceny działań oskarżycielki posiłkowej. Pamiętać należy, że wpis został umieszczony
po wizycie u oskarżycielki posiłkowej i stanowi on subiektywną relację oskarżonej z
przebiegu tej wizyty. Oskarżycielka posiłkowa jako osoba pełniąca misję społeczną
powinna liczyć się z tym, iż:jest zdecydowanie bardziej wystawiona na krytykę innych
ludzi i tym samym powinna być bardziej odporna na wypowiedzi krytyczne i zawarte
w nich ujemne oceny.
Nadto w ocenie Sądu przytoczony powyżej cytat oskarżonej znajduje ochronę
w konstytucyjnie gwarantowanej zasadzie swobody wypowiedzi. W ocenie Sądu.
słowa które stały się podstawą wytoczenia oskarżenia K VU „ mieszczą się w
granicach przyjętych przez Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia
1997r. w art. 54, który zezwala każdemu wyrażanie swojej opinii. Jakkolwiek słowa te
mogą wydawać się jako zawierające surową ocenę działalności oskarżycielki
posiłkowej, to jednak absolutnie mieszczą się w zakresie wolności słowa i wyrażania
opinii.
Wobec zachodzenia negatywnej przesłanki procesowej z art. 17 $ 1 pkt 2
k.p.k. w postaci braku znamion czynu zabronionego. postępowanie przeciwko
oskarżonej K Ww należało umorzyć.
Należy wskazać, że powyższe wynika jednoznacznie ze zgromadzonego
materiału dowodowego w postaci dokumentów i skoro zarzut opiera się na treści
wpisu na portalu internetowym — w tej sprawie nie ma ;jakiejkolwiek potrzeby
słuchania świadków. Stąd ocena znamion czynu zabronionego mogła zostać dokonana
wyjątkowo w drodze analizy akt i na posiedzeniu — bez konieczności przeprowadzania
w Sprawie rozprawy.
W zakresie kosztów orzeczono, że w zakresie w jakim dotąd poniosła — ponosi
je oskarżycielka prywatna.
Sygn. akt XIV K 509/16/8
K( PZŹRY"
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 31 marca 2017 t.
Sąd Rejonowy dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie, XIV Wydział Karny, w składzie:
Przewodniczący: SSR Adam Janusz
Protokolant: Beata Malinowska — protokolant sądowy
ptzy udziale Prokuratora: --- --- ---
po tozpoznaniu na rozprawie w dniach: 4 i 8 listopada 2016 r., 16 grudnia 2016 r., 27
lutego 2017 r. oraz 6 1 20 marca 2017 r. w Krakowie
sprawy A S [S ]
ut. wR
córki R ij z domu O
oskarżonej prywatnym aktem oskarżenia o to, że:
I. udzielając wywiadu, który ukazał się w Dzienniku Polskim w wydaniu z dnia
w artykule ,, ». zniesławiła
oskarżyciela prywatnego stwierdzając, że „wójł wykpiwał , wyśmiewał pracę nauczycieli naszej
szkoły”, która to wypowiedź naraziła oskarżyciela prywatnego na utratę zaufania
potrzebnego dla pełnienia funkcji wójta gminy,
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 k.k.
II. udzielając wywiadu, który ukazał się w Dzienniku Polskim w wydaniu z dnia
w artykule ,, ». zniesławiła
oskarżyciela prywatnego stwierdzając, że (wójt) „poniżał mnie i nauczycieli wobec. radnych oraz
urzędników”, która to wypowiedź naraziła oskarżyciela prywatnego na utratę zaufania
potrzebnego dla pełnienia funkcji wójta gminy,
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 k.k.
III. udzielając wywiadu, który ukazał się w Dzienniku Polskim w wydaniu z dnia
w artykule ,, * zniesławiła
oskarżyciela prywatnego stwierdzając, że „wójć mówił, $e jestem nieudolna i nie potrafię prowadzić
szkoły”, która to wypowiedź naraziła oskarżyciela prywatnego na utratę zaufania
potrzebnego dla pełnienia funkcji wójta gminy,
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 k.k.
IV. udzielając wywiadu, który ukazał się w Dzienniku Polskim w wydaniu z dnia
w artykule „, > zniesławiła
oskarżyciela prywatnego stwierdzając, że „zimą na noc wyłączane były piece, gdy rano dzieci
przychodziły do szkoły zdarzało się, że w klasach temperatura wynosił 14 stopni, Musiałam chodzić do
gminy i prosić o pozwolenie na podkręcenie pieca i podgrzanie budynku”, która to wypowiedź
naraziła oskarżyciela prywatnego na utratę zaufania potrzebnego dla pełnienia funkcji
wójta gminy,
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 k.k.
V. udzielając wywiadu, któty ukazał się w Dzienniku Polskim w wydaniu z dnia
w attykule ,, >. zniesławiła
oskarżyciela prywatnego stwierdzając, że „na polecenie wójta oszczędności. musiałam wprowadzić
także w rewalidacji indywidualnej i tączyć zajęcia dla dzieci, które jak sama nazwa wskazuje wymagają
nauczania indywidualnego. Niedogodne warunki odbijają się na wynikach nauki. /4 wójć obarcza nimi
nauczycieli”, która to wypowiedź naraziła oskarżyciela prywatnego na utratę zaufania
potrzebnego dla pełnienia funkcji wójta gminy,
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 k.k.
VI. wydając oświadczenie z dnia 11 czerwca 2016 r., które ukazało się na portalu
społecznościowym Facebook na profilu zniesławiła
oskarżyciela prywatnego stwierdzając: „bułwersujące jest, gdy dowidziałam się, że sanitariusze
pytając, od. jak dawna trwają moje dolegliwości, wójt cynicznie odpowiedział: od 48 lat”. któta to
wypowiedź naraziła oskarżyciela prywatnego na utratę zaufania potrzebnego dla pełnienia
funkcji wójta gminy,
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 k.k.
I. orzekając w zakresie czynów zarzucanych oskarżonej w punktach od I do V
ptywatnego aktu oskarżenia uznaje oskarżoną A 5 za winną tego, że w dniu
6 czerwca 2016 r. w K , przekazała dziennikarzowi nie polegające na prawdzie
informacje:
- dotyczące przebiegu Komisji Edukacji, Kultuty, Zdrowia, Sportu i Promocji Gminy w
dniu .. używając stwierdzeń: „wój! wykbiwał, wyśmiewał pracę nauczycieli naszej
szkoły”, „poniżał mnie i nauczycieli wobec radnych oraź urzędników”, „wójt mówił, że jestem nieudolna
£ nie potrafię prowadzić szkoły” otaz
- dotyczące funkcjonowania Gminnego Zespołu Szkół w I używając
stwietdzeń: „zzwą na noc wyłączane były piece, „na polecenie wójta oszczędności musiałam wprowadzić
także w rewalidacji indywidualnej i dączyć zajęcia dla dzieci, które jak sama nazwa wskazuje wymagają
nauczania imdywidualnego', ptzez co pomówiła oskarżyciela prywatnego R
L „, pełniącego funkcję wójta Gminy I „O takie postępowanie i
właściwości, które mogły narazić go na utratę zaufania potrzebnego do pełnienia tej
funkcji, przy czym czynu tego oskarżona dopuściła się za pomocą środków masowego
komunikowania, tj. gazety „Dziennik Polsk?” publikującej w dniu (w
wydaniu papierowym i internetowym) powyższe twierdzenia oskarżonej w artykule
ptfasowym: ,, ", co stanowi występek z art.
212 $ 2 k.k. i za czyn ten na podstawie art. 212 $ 2 k.k. wymierza jej karę 20 (dwudziestu)
stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 2() (dwudziestu)
złotych;
II. orzekając w zakresie czynu zarzucanego oskarżonej w punkcie VI prywatnego aktu
oskarżenia uznaje oskarżoną A S za winną tego, że w bliżej nieustalonym
czasie w okresie od do , w bliżej nieustalonym miejscu, w liście
skierowanym do osób administrujących profilem Gminy I na internetowym
portalu Facebook podała nie polegającą na prawdzie informację stwierdzając, że:
„„sanilariusze pytając, od. jak dawna trwają moje dolegliwości, Wójt cynicznie odpowiedział: Od. 48 lat”,
ptzez co pomówiła oskarżyciela prywatnego R JE , pełniącego funkcję
wójta Gminy I , o takie postępowanie, które mogło narazić go na utratę zaufania
potrzebnego do pełnienia tej funkcji, przy czym czynu tego oskarżona dopuściła się za
pomocą środków masowego komunikowania, tj. internetowego portalu Facebook, gdzie
na profilu Gminy I w dniu 11 czerwca 2016 tr. opublikowano powyższe
twierdzenie oskarżonej, co stanowi występek z art. 212 $ 2 k.k. i za czyn ten na podstawie
art. 212 $ 2 k.k. wymierza jej karę 10 (dziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając
wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) złotych;
III. na podstawie att. 85 $ 1 k.k. i art. 86$ 11$ 2 k.k. w miejsce orzeczonych w punktach
Ii II wytoku kar grzywny wymierza oskarżonej A S katę łączną 20
(dwudziestu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20
(dwudziestu) złotych;
IV. na podstawie art. 215 k.k. orzeka podanie wyroku do publicznej wiadomości poprzez
jego zamieszczenie w dzienniku „Dziennik Polski”, w gazecie bezpłatnej ,,
» wydawanej przez Gminne Centrum Kultuty i Bibliotek w I oraz
na okres 3 (trzech) miesięcy od dnia opublikowania na stronie internetowej
„na profilu Gminy I na portalu internetowym
Facebook i na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy w I
V. na podstawie art. 628 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 16 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 maja 1982
r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2016 r. poz. 1999 ze zmianami ) w zw. z $ 11 ust. 2
pkt 1 w zw. z ust. 7, $ 161 $ 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministta Sprawiedliwości w sprawie
opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800)
zasądza od oskarżonej A S na rzecz oskarżyciela prywatnego R
Je kwotę 1440 (tysiąc czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwtotu
poniesionych kosztów wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru;
VI. na podstawie art. 628 pkt 1 k.p.k. zasądza od oskarżonej A 3 na rzecz
oskarżyciela prywatnego R da kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu
poniesionej przez niego zryczałtowanej równowattości wydatków.
Sygn. akt XIV K 559/16/5
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 20 lutego 2017 t.
Sąd Rejonowy dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie, XIV Wydział Karny, w składzie:
Przewodniczący: SSR Adam Janusz
Protokolant: Beata Malinowska — protokolant sądowy
ptzy udziale Prokuratora: -—- --- -—-
po rozpoznaniu na tozprawie w dniach: 25 października 2016 t., 6 i 15 grudnia 2016 r.
oraz 6 lutego 2017 r. w Krakowie
sprawy A S -P [S$ -P |]
ut. w W
córki J iM zdomuM
oskarżonej prywatnym aktem oskarżenia o to, że:
I. w okresie od dnia 23 grudnia 2013 roku do dnia 5 lutego 2015 roku umieszczała na
>
sttonie internetowej petycję ,, , a w niej
nieprawdziwe informacje dotyczące inwestycji i w ten sposób pomówiła,
za pomocą środków masowego komunikowania, M O , O takie
postępowaniem które może poniżyć go w opinii publicznej i narazić je na utratę zaufania
potrzebnego dla wykonywanego działalności gospodarczej,
tj. o przestępstwo z art. 212 $ 2 k.k.
II. w okresie od dnia 23 grudnia 2013 roku do dnia 5 lutego 2015 roku umieszczała na
sttonie internetowej petycję „, sa
znieważające w jej treści publicznie za pomocą środków masowego komunikowania,
M O w ten sposób, że umieściła informację, że pokrzywdzony
prowadzi inwestycję budowlaną nielegalnie,
tj. o przestępstwo z art. 216 $ 2 k.k.
I. na podstawie art. 414 $ 1 k.p.k. w zw. z ast. 17 $ 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnia oskarżoną
A 8 -P od zarzutu popełnienia czynów opisanych w akcie oskarżenia;
II. na podstawie art. 616 $ 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 632 pkt 1 k.p.k. oraz $ 2 ust. 112, $
14 ust. 2 pkt 1 w zw. z $ 16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz.
U. 2013 r., poz. 461 ze zmianami) w zw. z $ 21 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 22 października 2015 t. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 t.,
poz. 1800) zasądza od oskarżyciela prywatnego M O na rzecz
oskarżonej A S -P kwotę 672 (sześćset siedemdziesięciu dwóch) złotych
tytułem zwrotu poniesionych kosztów wynagrodzenia obrońcy z wyboru;
III. na podstawie att. 632 pkt 1 k.p.k. stwierdza, że koszty procesu ponosi oskarżyciel
prywatny M O
Sygn. akt II K 766/16/S
POSTANOWIENIE
Dnia 8 listopada 2016 roku
Sąd Rejonowy dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Katarzyna Tarkowska - Rafacz
Protokolant : Alicja Raczyńska- starszy protokolant
przy udziale Prokuratora ---
po rozpoznaniu w sprawie
z oskarżenia prywatnego K K
przeciwko Ł G (G )
oskarżonemu o przestępstwo z art. 212 $ I k.k. wzw. zart. 212$2kik.
z urzędu
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia:
I. na podstawie art. 339 $ 3 pkt I k.p.k. iart. 17 $ I pkt 2 k.p.k. postępowanie karne z
oskarżenia prywatnego K K przeciwko Ł G o czyn z art.
212$ 1 k.k. w zw. z art. 212 $ 2 k.k. umorzyć z uwagi na brak znamion czynu
zabronionego:
II. na mocy art. 616 $ I pkt. I k.p.k. w zw. zart. 632 pkt. I k.k. orzeka, iż koszty sądowe
ponosi oskarżycielka prywatna;
III. na zasadzie art. 98 $ 2 k.p.k. odroczyć sporządzenie uzasadnienia postanowienia na
czas do dnia 15 listopada 2016 r. ze względu na zawiłość sprawy.
Sygn. akt II K 953/16/S
ZARZĄDZENIE
Dnia 24 stycznia 2017 roku
Dariusz Stachurski — Sędzia Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia
w Krakowie, II Wydział Karny
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 24 stycznia 2017 roku
w sprawie z prywatnego aktu oskarżenia wniesionego przez J T
przeciwko użytkownikowi portalu o nicku ,,
o przestępstwo z art. 212 k.k.
na zasadzie art. 120 $ 2 k.p.k.
zarządza:
uznać prywatny akt oskarżenia wniesiony przez J T
za bezskuteczny
UZASADNIENIE
W dniu 21 lipca 2016 roku do Sądu Rejonowego dla Krakowa — Śródmieścia
w Krakowie, II Wydział Karny, wpłynął prywatny akt oskarżenia J T
o przestępstwo z art. 212 k.k.
Skarżący podniósł w nim jednocześnie, iż nie jest w stanie zidentyfikować
użytkownika portalu „Z uwagi na to, iż portal ten może wydać dane
umożliwiające identyfikację jedynie sądom i organom ścigania w oparciu
o odpowiednią podstawę prawną, dlatego też wniósł o samodzielne ustalenie przez
organ sprawcy przedmiotowego przestępstwa.
W związku z powyższym, dnia 9 sierpnia 2016 r. Sąd wezwał oskarżyciela
prywatnego J T „ stosownie do treści art. 120 k.p.k., do usunięcia
braków formalnych wniesionego prywatnego aktu oskarżenia. poprzez dołączenie
dowodu z dokumentu (wydruku z portalu ); na który powołuje się
oskarżyciel prywatny, a który nie został dołączony do aktu oskarżenia, a także do
uiszczenia zryczałtowanej równowartości wydatków w wysokości 300 zł. W związku
z oświadczeniem pokrzywdzonego o niemożności ustalenia osoby oskarżonego, Sąd
nie wezwał do uzupełnienia braku w postaci nieoznaczenia tej osoby.
W dniu 17 sierpnia 2016 r. roku do Sądu Rejonowego dla Krakowa —
Śródmieścia w Krakowie wpłynął dowód wpłaty oraz wydruk z portalu
W związku z powyższym, dnia 6 września 2016 r. Sąd zwrócił się do Komisariatu
Policji nr III w Krakowie o ustalenie nr IP przypisanego do użytkownika
a także danych dostawcy do tego adresu IP, w trybie art. 488 $ 2 k.p.k.
Dnia 29 września 2016 roku spółka
udzielając odpowiedzi na pismo z Komisariatu Policji III z dnia 14 września 2016 r.,
wskazała jako adres IP poszukiwanego użytkownika: IP oraz
poinformowała, że użytkownik ten nie jest zarejestrowany w serwisie (nie posiada
konta użytkownika). dlatego też spółka nie jest w stanie podać żadnych innych danych
w/w osoby. W związku z tym, w wyniku prowadzonych czynności Policja ustaliła
operatora Internetu dla wskazanego numeru IP, tj. „ skutkiem
czego w dniu 28 października 2016 r. Sąd wydał postanowienie o zwolnieniu z
zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej upoważnionego pracownika T-Mobile
Polska S.A. i zażądał udzielenia informacji w postaci danych osobowych 1 adresu dla
doręczeń abonenta komputera o adresie IP
W piśmie dostarczonym Sądowi w dniu 22 listopada 2016 r.
poinformowała, iż żądane przez Sąd ustalenia wykraczają poza okres retencji
określonej w art. 180a Prawa telekomunikacyjnego (Dz. U. z 2004 r., nr 171, poz.
1800 z późn. zm.), a więc zostały automatycznie zniszczone po okresie 12 miesięcy od
dnia połączenia użytkownika z siecią.
Stosownie do treści art. 120 $ 1 i 2 k.p.k. jeżeli pismo nie odpowiada
wymaganiom formalnym. przewidzianym w art. 119 lub w przepisach szczególnych,
a brak jest tego rodzaju. że pismo nie może otrzymać biegu. albo brak połega na
niezłożeniu należytych opłat lub upoważnienia do podjęcia czynności procesowej,
wzywa się osobę, od której pismo pochodzi. do usunięcia braku w terminie 7 dni.
W razie uzupełnienia braku w terminie. pismo wywołuje skutki od dnia jego
wniesienia. W razie nieuzupełnienia braku w terminie, pismo uznaje się za
bezskuteczne, o czym należy pouczyć przy doręczeniu wezwania.
W przedmiotowej sprawie pokrzywdzony uzupełnił braki w terminie, jednak
informacje dostarczone przez niego nie pozwoliły na ustałenie osoby oskarżonego
w sprawie, która to informacja stanowi wymóg formalny aktu oskarżenia. Zgodnie
bowiem z art. 487 k.p.k., w postępowaniu z oskarżenia prywatnego akt oskarżenia
może ograniczyć się do oznaczenia osoby oskarżonego, zarzucanego mu czynu oraz
wskazania dowodów, na których opiera się oskarżenie. Jak słusznie podniósł Sąd
Najwyższy, „ograniczenie się do podania w akcie oskarżenia w sprawie
prywatnoskargowej tylko danych [imienia i nazwiska oskarżonego — przyp. aut.] oraz
wskazanie zarzucanego mu czynu i dowodów, na których opiera się oskarżenie, jest
wystarczające, co wynika wprost z treści art. 434 k.p.k. [obecnie art. 487 k.p.k. —
przyp. aut.]. Przepis ten stanowi lex specialis w stosunku do unormowania zawartego
w art. 295 $ I pkt I k.p.k. [obecnie art. 332 $ 1 pkt I k.p.k. — przyp. aut.], dotyczącego
wymagań formalnych aktu oskarżenia w sprawach z oskarżenia publicznego” (uchw.
SN.z 17.4.1997 r., I KZP 4/97, WPP 1996, Nr 3—4, s. 157, z aprobującymi uwagami R.
A. Stefańskiego, Przegląd uchwał lzby. Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa
karnego procesowego za 1997 r., WPP 1998, Nr 2—4, s. 157—156).
Ponieważ w przedmiotowej sprawie skarżący z oskarżenia prywatnego J
T nie oznaczył w prywatnym akcie oskarżenia osoby oskarżonego, a także nie
wskazał jego osoby w swym kolejnym piśmie uzupełniającym braki. Sąd na zasadzie
art. 120 $ 2 k.p.k. uznał pismo za bezskuteczne.
Jednocześnie należy zważyć, iż Sąd i Policja podjęli w sprawie czynności
mające na celu ustalenie danych oskarżonego, lecz nie przyniosły one rezultatów.
Administratorzy portalu byli w stanie wskazać jedynie adres IP komputera,
z którego użytkownik o nicku umieścił w dniu 28 lutego 2015 r. wpis
pomawiający J T . Pomimo ustalenia operatora Internetu dla
wskazanego numeru IP, tj. spółka .. spółka ta nie była w stanie wskazać
danych dotyczących oskarżonego, gdyż jak wskazała. dane te zostały usunięte po 12
miesiącach od połączenia się użytkownika z siecią. na mocy art. 180a Prawa
telekomunikacyjnego (Dz. U. z 2004 r., nr 171, poz. 1800 z późn. zm.).
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.
Sygn. akt XIV K 954/16/S
POSTANOWIENIE
Dnia 28 czerwca 2017 r.
Sąd Rejonowy dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie, XIV Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący : SSR Szymon Majcher
Protokolant : Adrianna Żak
przy udziale Prokuratora -------------=-—=-
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 28 czerwca 2017 roku w Krakowie
w sprawie
z oskarżenia prywatnego S$ L [L
przeciwko K D [D |
oskarżonej o to, że:
I. w dniu 23 sierpnia 2010r. w K w toku rozprawy prowadzonej przed Sądem
Rejonowym w K „ II Wydział Karny, w
postępowaniu sygn. „ złożyła fałszywe zeznania, w których
pomówiła oskarżyciela prywatnego S$ Ę o takie postępowanie i
właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej, tj. o przestępstwo z art.
212$1k.k.;
II. w dniu 22 października 2010r. w K w toku rozprawy prowadzonej przed
Sądem Rejonowym wkK „II Wydział Karny, w
postępowaniu sygn. „, złożyła fałszywe zeznania, w których
pomówiła oskarżyciela prywatnego S L. o takie postępowanie i
właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej, tj. o przestępstwo z art.
212$1k.k.;
IIl.w dniu 4 stycznia 2011r. w K w toku rozprawy prowadzonej przed Sądem
Rejonowym w K „JI Wydział Karny, w
postępowaniu sygn. „, złożyła fałszywe zeznania, w których
pomówiła oskarżyciela prywatnego S$ L o takie postępowanie i
właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej, tj. o przestępstwo z art.
212$1k.k.;
IV.w dniu 26 listopada 2012r. w K w toku rozprawy prowadzonej przed Sądem
Rejonowym w K „JI Wydział Karny, w
postępowaniu sygn. , złożyła fałszywe zeznania, w których
pomówiła oskarżyciela prywatnego S$ L o takie postępowanie i
właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej, tj. o przestępstwo z art.
212$1 k.k.;
V. w dniu 18 grudnia 2012r. w K w toku rozprawy prowadzonej przed Sądem
Rejonowym w K „ Il Wydział Karny, w
postępowaniu sygn. „ złożyła fałszywe zeznania. w których
pomówiła oskarżyciela prywatnego S L o takie postępowanie i
właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej, tj. o przestępstwo z art.
212$1 k.k.;
VI.w dniu 3 listopada 2016r. w K w toku rozprawy prowadzonej przed Sądem
Rejonowym w K „ [I Wydział Karny, w
postępowaniu sygn. , złożyła fałszywe zeznania, w których
pomówiła oskarżyciela prywatnego S L o takie postępowanie i
właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej, tj. o przestępstwo z art.
212$1 k.k.
z urzędu
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia:
I. na zasadzie art. 339 $ 3 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 17 $ 1 pkt 6 k.p.k. umorzyć
postępowanie karne toczące się przeciwko K D o czyn opisany w punkcie 1
części wstępnej niniejszego postanowienia, tj. o czyn określony w art. 212 $ 1 k.k. — z uwagi
na przedawnienie karalności czynu;
II. na zasadzie art. 339 $ 3 pkt I k.p.k. w zw. z art. 17 $ 1 pkt 6 k.p.k. umorzyć
postępowanie karne toczące się przeciwko K D o czyn opisany w punkcie II
części wstępnej niniejszego postanowienia, tj. o czyn określony w art. 212 $ I k.k. — z uwagi
na przedawnienie karalności czynu;
III. na zasadzie art. 339 $ 3 pkt I k.p.k. w zw. z art. 17 $ I pkt 6 k.p.k. umorzyć
postępowanie karne toczące się przeciwko K D o czyn opisany w punkcie III
części wstępnej niniejszego postanowienia, tj. o czyn określony w art. 212 $ 1 k.k. — z uwagi
na przedawnienie karalności czynu;
IV. na zasadzie art. 339 $ 3 pkt I k.p.k. w zw. z art. 17 $ I pkt 6 k.p.k. umorzyć
postępowanie karne toczące się przeciwko K D o czyn opisany w punkcie IV
części wstępnej niniejszego postanowienia, tj. o czyn określony w art. 212 $ I k.k. — z uwagi
na przedawnienie karalności czynu;
V. na zasadzie art. 339 $ 3 pkt I k.p.k. w zw. z art. 17 $ 1 pkt 6 k.p.k. umorzyć
postępowanie karne toczące się przeciwko K Do o czyn opisany w punkcie V
części wstępnej niniejszego postanowienia, tj. o czyn określony w art. 212 $ I k.k. — z uwagi
na przedawnienie karalności czynu;
VI. na zasadzie art. 339 $ 3 pkt I k.p.k. w zw. z art. 17 $ 1 pkt 2 k.p.k. umorzyć
postępowanie karne przeciwko K D o czyn opisany w punkcie VI części
wstępnej niniejszego postanowienia, tj. o czyn określony w art. 212 $ 1 k.k. — z uwagi na brak
znamion czynu zabronionego;
VII. na zasadzie art. 632 pkt I k.p.k. w zw. z art. 632a k.p.k. stwierdzić, że koszty procesu
ponosi oskarżyciel prywatny S L — w zakresie, w jakim koszty te już
wyłożył przy wystąpieniu z prywatnym aktem oskarżenia i w zakresie, w jakim nie został
zwolniony od ponoszenia tych kosztów, i stwierdzić, że koszty procesu w pozostałym
zakresie ponosi Skarb Państwa;
VIII. na zasadzie art. 98 $ 2 k.p.k. — z uwagi na obszerność i zawiłość sprawy — odroczyć
sporządzenie uzasadnienia postanowienia na czas do 7 dni.
Sygn. akt II K 1140/15/5
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2017 roku
Sąd Rejonowy dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Małgorzata Rokosz
Protokolant: Joanna Krupa — starszy protokolant
przy udziale Prokuratora: | reeeeenennaamawananawnawaaanannawaame
po rozpoznaniu w sprawie
z oskarżenia prywatnego J M
o czyn polegający na tym, że:
w dniu 19 lutego 2015 r. na stronie
oraz
został zamieszczony anonimowy wpis o treści: „Ostrzegam
pracowników vel brygady, którzy (re) by chciały pracować, współpracować z Firma
zG . Zdarzyły się już dwa wypadki na prowadzonych przez właściciela
budowach, posiada już wyrok jeden w tej sprawie i toczą się dalej przeciwko niemu
postępowania sadowe. Odpowiedzialności za żadne z nich nie przyjmuje choć prowadząc
budowę pełni funkcje pracodawcy wykonawcy, kierownika i inspektora nadzoru wypadki są
głównie z jego zaniedbań z tzw. oszczędności materiału, oszczędności w inwestowanie w
firmę oraz braku samodyscypliny z jego strony. Do tego szkaluje, obśmiewa i szydzi z byłych
pracowników traktując to jako dobrą zabawę. Korzysta z usług biura detektywistycznego,
które wynajmuje przeciwko brygadom i pracownikom ich rodzinom w tym i dzieciom.
Serdecznie odradzam pracę, współpracę z ta firmą"
tj. o przestępstwo z art. 212 8 2 k.k.
z urzędu
w przedmiocie podjęcia zawieszonego i umorzenia postępowania
postanawia:
I. na podstawie art. 22 $ 1 k.p.k. podjąć zawieszone
postanowieniem Sądu Rejonowego dla Krakowa — Śródmieścia w Krakowie II
Wydział Karny z dnia 23 sierpnia 2016 roku postępowanie karne;
II. na podstawie art. 339 $ 3 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 17 $ 1 pkt 1
k.p.k. postępowanie karne o wskazany czyn umorzyć;
III. na podstawie art. 632 pkt 1 k.p.k. stwierdzić, iż koszty procesu
ponosi oskarżyciel prywatny J M
UZASADNIENIE
W dniu 4 maja 2015 roku pełnomocnik J M złożył pisemną
skargę o przestępstwie ściganym z oskarżenia prywatnego. Wskazał, iż
"
pokrzywdzony prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą , z siedzibą
WG i zajmuje się usługami w zakresie branży budowlanej.
Dowód: skarga w sprawie przestępstwa popełnionego z oskarżenia prywatnego;
wypis z CEIDG.
19 lutego 2015 roku na stronie
oraz
został zamieszczony anonimowy wpis o treści: „Ostrzegam
pracowników vel brygady, którzy (re) by chciały pracować, współpracować z Firma
zG . Zdarzyły się już dwa wypadki na prowadzonych przez właściciela
budowach, posiada już wyrok jeden w tej sprawie i toczą się dalej przeciwko niemu
postępowania sadowe. Odpowiedzialności za żadne z nich nie przyjmuje choć prowadząc
budowę pełni funkcje pracodawcy wykonawcy, kierownika i inspektora nadzoru wypadki są
głównie z jego zaniedbań z tzw. oszczędności materiału, oszczędności w inwestowanie w
firmę oraz braku samodyscypliny z jego strony. Do tego szkaluje, obśmiewa i szydzi z byłych
pracowników traktując to jako dobrą zabawę. Korzysta z usług biura detektywistycznego,
które wynajmuje przeciwko brygadom i pracownikom ich rodzinom w tym i dzieciom.
Serdecznie odradzam pracę, współpracę z ta firmą”
Dowód: wydruki wpisów załączone do pisemnej skargi.
Wydział do Walki z Cyberprzestępczością KWP w Krakowie posiada
możliwości dokonywania ustaleń teleinformatycznych jedynie na terenie Polski i
tylko dla potrzeb pracy operacyjnej. Jeżeli chodzi o ustalenie adresów IP osób
(osoby), które zamieściły wpis na stronach:
oraz
,„, to zarówno domena www.facebook.com, jak i
www.czarnalistapracodawcom.blogspot.com są zarejestrowane w USA. Z uwagi na
powyższe skierowano wniosek o dokonanie czynności w sprawie karnej. Pismem z
dnia 16 stycznia 2017 roku Ministerstwo Sprawiedliwości Departament Współpracy
Międzynarodowej i Praw Człowieka Wydział Prawa Międzynarodowego zwrócił
wskazany wniosek bez nadania biegu wraz z informacją, że jego kierowanie do
władz amerykańskich jest niecelowe. Podano, iż władze amerykańskie
konsekwentnie odmawiają współpracy (w tym wykonywania wniosków o
udzielenie pomocy sądowej) w sprawach czynów polegających na zniesławieniu lub
znieważeniu. W systemie prawnym Stanów Zjednoczonych Ameryki działania
opisane we wniosku nie stanowią przestępstwa w rozumieniu prawa karnego.
Stanowisko władz amerykańskich wynika z I poprawki do Konstytucji USA
gwarantującej wolność słowa.
Dowód: pismo KWP w Krakowie z dnia 05.10.2015 r., k. 13;
pismo Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia 16.01.2017 r. wraz
z załącznikiem.
Sąd zważył, co następuje:
Z uwagi na zwrot wniosku o dokonanie czynności w sprawie karnej bez
nadania biegu i podanie, dlaczego kierowanie wniosku jest niecelowe ustała
przyczyna, dla której postępowanie karne zostało zawieszone. Stąd też należało
podjąć zawieszone postępowanie.
W ocenie Sądu mając na uwadze zgromadzony materiał dowodowy, już na
tym etapie postępowania należało stwierdzić wystąpienie negatywnej przesłanki
procesowej z art. 17 8 1 pkt 1 k.p.k. i w konsekwencji postępowanie z prywatnego
aktu oskarżenia umorzyć. Wskazać bowiem należy, iż oskarżyciel prywatny nie ma
wiadomości, kto może być autorem przedmiotowych wpisów. Przeprowadzone
czynności mające na celu zabezpieczenie dowodów również nie pozwoliły na
poczynienie ustaleń w zakresie osoby (osób), która (które) te wpisy zamieściła
(zamieściły). Skierowany wniosek o dokonanie czynności w sprawie karnej
dotyczący okoliczności o zasadniczym dla ustaleń we wskazanym powyżej zakresie
został zwrócony bez nadania biegu. Zatem aktualnie niemożliwe jest
zidentyfikowanie użytkownika (użytkowników), którzy zamieścili wskazane wpisy.
Wobec jednoznacznej treści odpowiedzi Ministerstwa Sprawiedliwości i stanowiska
Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej brak jest również możliwości
prowadzenia dalszych czynności dowodowych mających na celu takie ustalenia.
Zgodnie z przepisem art. 632 pkt 1 k.p.k. Sąd z uwagi na umorzenie
postępowania kosztami postępowania obciążył oskarżyciela prywatnego.
Sygn. akt XIV K 1145/13/8
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 2 lutego 2017 roku
Sąd Rejonowy dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie, XIV Wydział Karny, w składzie:
Przewodniczący : SSR Szymon Majcher
Protokolant : Monika Szymanek
w obecności Prokuratora - Krzysztofa Wójcika
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 10 marca 2014 roku, 24 marca 2014 roku, 7 kwietnia
2014 roku, 5 maja 2014 roku, 19 maja 2014 roku, 2 czerwca 2014 roku, 12 czerwca 2014
roku, 3 lipca 2014 roku, 10 lipca 2014 roku, 17 lipca 2014 roku, 9 października 2014 roku,
16 października 2014 roku, 30 października 2014 roku, 6 listopada 2014 roku, 29 stycznia
2015 roku, 26 lutego 2015 roku, 5 marca 2015 roku. 19 marca 2015 roku, 26 marca 2015
roku. 9 kwietnia 2015 roku, 16 kwietnia 2015 roku, 30 kwietnia 2015 roku, 7 maja 2015 roku.
28 maja 2015 roku, 10 września 2015 roku, 24 września 2015 roku. 15 października 2015
roku, 29 października 2015 roku. 14 stycznia 2016 roku. 4 lutego 2016 roku, 8 kwietnia 2016
roku, 22 kwietnia 2016 roku, 19 maja 2016 roku, I lipca 2016 roku. 8 września 2016 roku,
29 września 2016 roku, 19 października 2016 roku, 21 grudnia 2016 roku oraz 19 stycznia
2017 roku w Krakowie
sprawy:
15 M G [G l.
urodzonego wP
syna J il z domu T
oskarżonego 0 to, że:
l. w okresie od. 6 października 2010 roku do 27 maja 2011 roku w K , działając w
krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przy pomocy Gi
N , wspólnie i w porozumieniu z B N , mając świadomość pełnienia
przez niego funkcji kierownika
udzielił mu korzyści majątkowej w kwocie 30.000 złotych przekazanej od
pozostającej wobec niego w stosunku zobowiązaniowym firmy wR „za
pośrednictwem , w zamian za zachowania stanowiące
naruszenie prawa polegające na ujawnianiu uzyskanych w związku z pełnionymi przez
B N obowiązkami służbowymi informacji stanowiących tajemnicę
przedsiębiorstwa, w celu przygotowywania do dalszej odsprzedaży zainteresowanym
podmiotom programu komputerowego przeznaczonego do organizacji szkoleń operatorów
numerów alarmowych 112 - czym działano na szkodę prawnie chronionego interesu
tj. o przestępstwo z art. 21 $ 2 k.k. w zw. z art. 229 $ 3 k.k., art. 266 $ 2 k.k., art. 23 ust. 2
ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. 2003.153.1503) w zw. z art. 11 $ 2
k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k. (zarzut z punktu I aktu oskarżenia);
Il w okresie od 17 lutego 2011 roku do 25 stycznia 2012 roku w K , działając w
krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej wynikającej z realizacji kontraktów na rzecz Komendy Wojewódzkiej Policji w
, a to umowy z tytułu zamówienia publicznego dla
z siedzibami w P w związku z ogłoszonym
przetargiem: na zakup, instalację i uruchomienie sprzętu - infrastruktury serwerowni:
Centralne Data Center (system zasilania, system klimatyzacji, system samoczynnego gaszenia
gazem) realizowanego w ramach projektu
oraz z tytułu poprzedzającej wykonanie powyższego zadania umowy na
wykonanie projektu budowlanego przyłącza oraz systemu zasilania elektrycznego wnętrza
budynku planowanej serwerowni — zawartej pomiędzy Komendą Wojewódzką Policji w
K „a firmą w K „, wspólnie i w porozumieniu z
W. Ż, „ mając świadomość pełnionej przez niego funkcji
wk nakłonił go do przekroczenia
uprawnień w związku z przygotowaniem wskazanych powyżej zamówień i wszedł z nim w
porozumienie w ten sposób, że uzyskiwał bieżące informacje o ustaleniach co do źródeł
finansowania i wielkości środków pieniężnych przeznaczonych na realizację poszczególnych
etapów inwestycji. polecił podległym pracownikom w związku z zamówieniem na
opracowanie projektu zasilania budynku - przygotowanie zapytań i ofert
dla uprzednio podstawionych podmiotów gospodarczych i wskazanie z góry oferenta
proponującego najniższą cenę po uprzednim uzgodnieniu kwot wartości zamówienia poniżej
progów wymaganych przez prawo o zamówieniach publicznych, a w dalszej kolejności zlecił
przygotowanie opisu przedmiotu zamówienia i opracowanie - Ww
sposób umożliwiający spełnienie warunków przez wskazanego i wcześniej ustalonego
oferenia, w oparciu o przekazaną przed wszczęciem procedury przetargowej w trybie
ustawowym koncepcji wraz z wstępną oferią cenową na wykonawstwo Centrum
Przetwarzania Danych, lecz zamierzonego skutku nie osiągnął z uwagi wstrzymanie
postępowania przetargowego po zatrzymaniu jego osoby przez funkcjonariuszy
CBA - czym działał na szkodę
w związku z przekazaniem środków finansowych z funduszy unijnych, a także na szkodę
Komendy Wojewódzkiej Policji na rzecz której przetarg był dokonywany,
tj. o przestępstwo z art. 21 $ 2 k.k. w zw. z art. 231 $ 2 k.k., art. 13 $ 1 k.k. w zw. z art.
305 $ 2 k.k. w zw. z art. 11 $ 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k. (zarzut z punktu II aktu
oskarżenia);
2) B N [N l.
urodzonego wkK ,
syna J iA zdomuW
oskarżonego o to, że:
III. w okresie od 6 października 2010 roku do 27 maja 2011 roku w K , działając w
krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, przy pomocy G
N , wspólnie i w porozumieniu z M G , w związku z pełnieniem funkcji
kierownika
wK przyjął korzyść majątkową
w kwocie 30.000 złotych przekazaną mu na polecenie M G od pozostającej
wobec niego w stosunku zobowiązaniowym firmy w R za
pośrednictwem , w zamian za zachowania stanowiące
naruszenie prawa polegające na ujawnianiu za pośrednictwem sieci internetowej uzyskanych
w związku z pełnionymi obowiązkami służbowymi informacji stanowiących tajemnicę
przedsiębiorstwa w postaci pakietów danych z zarejestrowanymi przez operatorów Centrum
Powiadamiania Ratunkowego zdarzeniami oraz plików opisujących specyfikację formatu
komunikacji aplikacji XML systemu opracowanego przez przesyłanych na
wybrane prywatne adresy poczty mailowej,j a następnie poprzez umożliwienie
nieuprawnionym osobom trzecim dostępu do zawierających informacje niejawne serwerów z
bazami danych w celu zintegrowania z
przygotowywanym celem dalszej odsprzedaży zainteresowanym podmiotom programem
komputerowym przeznaczonym do organizacji szkoleń operatorów numerów alarmowych 112
- czym działano na szkodę prawnie chronionego interesu
tj. przestępstwo z art. 228 $ 3 k.k., art. 266 $ 2 k.k., art. 23 ust. 2 ustawy o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji (Dz. U. 2003.153.1503) w zw. z art. 11 $ 2 k.k. przy
zastosowaniu art. 12 k.k. (zarzut z punktu III aktu oskarżenia);
IW. w dniu 10 marca 2010 roku w K będąc powołanym z ramienia
w poczet składu komisji przetargowej wyznaczonej dla potrzeb udzielenia
zamówienia publicznego z wolnej ręki - na dostarczenie infrastruktury IT oraz systemu
niezbędnego do funkcjonowania
wK wraz z roczną obsługą serwisową w trybie 24h sygn.
, złożył nieprawdziwe oświadczenie jakoby nie pozostawał z wykonawcą -
udziałowcem i członkiem zarządu wP M G w
stosunkach faktycznych mogących budzić uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności,
tj. o przestępstwo z art. 233 $ 1 i $ 6 k.k. (zarzut z punktu IV aktu oskarżenia);
3) W Z [Z |.
urodzonego wkK
syna H iZ zdomuU
V. w okresie od 17 lutego 2011 roku do 25 stycznia 2012 roku w Krakowie, w związku z
pełnioną funkcją naczelnika
, działając wspólnie i w porozumieniu z M G , w krótkich odstępach
czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej
wynikającej z realizacji kontraktów na rzecz Komendy Wojewódzkiej Policji w K Z
tytułu zamówienia publicznego dla konsorcjum firm
z siedzibami w P w związku z przetargiem: na zakup, instalację i
uruchomienie sprzętu - infrastruktury serwerowni: Centralne Data Center (system zasilania,
system klimatyzacji, system samoczynnego gaszenia gazem) realizowanym w ramach projektu
„ a nadto z tytułu poprzedzającej
wykonanie powyższego zadania umowy na wykonanie projektu budowlanego
przyłącza oraz systemu zasilania elektrycznego wnętrza budynku planowanej serwerowni,
zawartej przez z firmą w K , przekroczył swoje
uprawnienia w związku z przygotowaniem wskazanych powyżej zamówień i wszedł z
M G w porozumienie w ten sposób. że przekazywał bieżące informacje o
ustaleniach co do źródeł finansowania i wielkości środków pieniężnych przeznaczonych na
realizację poszczególnych etapów inwestycji i uzgodnił z nim, w związku z zamówieniem na
opracowanie projektu zasilania budynku przygotowanie zapytań i ofert dla
uprzednio podstawionych podmiotów gospodarczych i wskazanie z góry oferenta
proponującego najniższą cenę po uprzednim uzgodnieniu kwot wartości zamówienia poniżej
progów wymaganych dla stosowania ustawy prawo o zamówieniach publicznych, a w dalszej
kolejności zlecił przygotowanie opisu przedmiotu zamówienia i opracowanie Specyfikacji
Istotnych Warunków Zamówienia do przelargu - w sposób umożliwiający
spełnienie warunków przez wskazanego i wcześniej ustalonego oferenta, w oparciu o
przekazaną, przed wszczęciem procedury przetargowej w trybie ustawowym, koncepcji wraz z
wstępną oferią cenową na wykonawstwo Centrum Przetwarzania Danych, lecz zamierzonego
skutku nie osiągnął z uwagi wstrzymanie postępowania przetargowego po
zatrzymaniu jego osoby, czym działał na szkodę
w związku z przekazaniem Środków finansowych z funduszy unijnych, a
także na szkodę Komendy Wojewódzkiej Policji, na rzecz której przetargi były dokonywane,
tj. o przestępstwo z art. 231 $ 2 k.k., art. 13 $ 1 k.k. w zw. z art. 305 $ 2 k.k. w zw. zart.
11 $ 2 k.k. przy zastosowaniu art. 12 k.k. (zarzut z punktu VI aktu oskarżenia)
I. na zasadzie art. 414 $ 1 k.p.k. w zw. zart. 17 $ 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnia oskarżonego
M G od zarzutu popełnienia czynu opisanego w punkcie I aktu oskarżenia;
II. na zasadzie art. 414 $ I k.p.k. w zw. zart. 17 $ 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnia oskarżonego
M G od zarzutu popełnienia czynu opisanego w punkcie II aktu oskarżenia;
III. na zasadzie art. 414 $ I k.p.k. w zw. zart. 17 $ 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnia oskarżonego
B N od zarzutu popełnienia czynu opisanego w punkcie III aktu oskarżenia;
IV. na zasadzie art. 414 $ I k.p.k. w zw. zart. 17 $ 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnia oskarżonego
B N od zarzutu popełnienia czynu opisanego w punkcie IV aktu oskarżenia;
V. na zasadzie art. 414 $ 1 k.p.k. w zw. zart. 17 $ 1 pkt 2 k.p.k. uniewinnia oskarżonego
w Z od zarzutu popełnienia czynu opisanego w punkcie VI aktu
oskarżenia;
VI. na zasadzie art. 632 pkt 2 k.p.k. stwierdza, iż koszty procesu ponosi Skarb Państwa.
Sygn. akt II K 1465/16/8
ZARZĄDZENIE
Dnia 3 stycznia 2017 roku
Dariusz Stachurski - Sędzia Sądu Rejonowego dla Krakowa — Śródmieścia w Krakowie, II
Wydział Karny
po rozpoznaniu sprawy z oskarżenia prywatnego M K przeciwko R
Z
o przestępstwo z art. 212 $ I k.k.
na podstawie art. 120 $ 2 k.p.k.
zarządza:
uznać prywatny akt oskarżenia za bezskuteczny
albowiem
oskarżycielka nie usunęła w żadnym zakresie braków: formalnych i fiskalnego
prywatnego aktu oskarżenia
